Ὁ Ἐρντογάν καί οἱ ...διαδηλωτές.

φωτό

Γράφει ὁ Андрей Булатов 

Όχι μόνο ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρεμ Ιμάμογλου, αλλά και ο δικηγόρος του, έχουν ήδη καταλήξει πίσω από τα κάγκελα. Αρκετοί δημοσιογράφοι έχουν τεθεί υπό κράτηση από την περασμένη εβδομάδα. Μέχρι σήμερα, δεν είναι σαφές ποίου η τακτική θα αποδειχθεί πιο επιτυχημένη: εκείνων της ολοένα και πιο ενεργής αντιπολίτευσης ή του Ερντογάν, ο οποίος έχει χαράξει μια πορεία για να φθείρει τους διαδηλωτές και να συλλάβει ηγετικά στελέχη.

Και οι δύο πλευρές κατηγορούν μεθοδικά τους αντιπάλους τους ότι λένε ψέματα. Για παράδειγμα, ηγέτες του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος είπαν ότι 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν σε μια διαδήλωση δρόμου στην Κωνσταντινούπολη. Η τουρκική αστυνομία διέψευσε τις πληροφορίες, μετρώντας μόνο 150 χιλιάδες. Τα τοπικά ΜΜΕ γράφουν για 250-500 χιλιάδες διαδηλωτές.

Το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο κυβέρνησε για δεκαετίες πριν από τον Ερντογάν, συνεχίζει να πραγματοποιεί συγκεντρώσεις καλώντας σε μποϊκοτάζ των φιλοκυβερνητικών επιχειρήσεων και υποστηρίζοντας τον προεδρικό υποψήφιο του, ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνει εκστρατεία από τη φυλακή.

Πόσο καθοδηγούμενες φαίνονται ὅτι εἶναι οἱ διαμαρτυρίες ! Ὁ θεατρινισμός δέν λείπει ἀπό καμμία παρόμοια κατάστασιν,ὅπου κι᾿ἄν πραγματοποιεῖται.

οἱ φωτό ἀπό ἐδῶ

Στα πανεπιστήμια, οι φοιτητές σχημάτισαν συμβούλια για να ηγηθούν των διαδηλώσεων και να διαδώσουν πληροφορίες και άρχισαν συλλήψεις μεταξύ των φοιτητών. Πολλοί δάσκαλοι αρνήθηκαν να παραδώσουν μαθήματα σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους μαθητές. Όσοι μιλούσαν ιδιαίτερα για την πολιτική τους θέση βρέθηκαν σε κατ' οίκον περιορισμό.

Σήμερα, οι τουρκικές αρχές προσπαθούν να αποτρέψουν την είσοδο ξένων ανταποκριτών στη χώρα και όσοι βρίσκονται στην επικράτεια στέλνονται πίσω στην πατρίδα τους. Έτσι, ο ανταποκριτής του BBC Mark Lowen συνελήφθη στο ξενοδοχείο του, κρατήθηκε για 17 ώρες σε αστυνομικό τμήμα και απελάθηκε πίσω στο Λονδίνο.

Οι κάτοικοι της δυτικοποιημένης Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης εξηγούν τη διαμαρτυρία τους όχι μόνο με την υποστήριξή τους στον δημοφιλή δήμαρχο Ιμάμογλου, αλλά και με τους φόβους ότι ο Ερντογάν, καταστρέφοντας την παλαιότερη και πιο έγκυρη πολιτική δύναμη, ενισχύει το προσωποκρατικό καθεστώς και ακολουθεί επίμονα μια πολιτική εξισλαμισμού της τουρκικής κοινωνίας. Οι Τούρκοι, ειδικά οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων, που έχουν περάσει πολλές γενιές χτίζοντας ένα κοσμικό κράτος και τιμούν τις εντολές του Κεμάλ Ατατούρκ, αντιλαμβάνονται τις συνήθειες του Ερντογάν με εχθρότητα.

«Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της Τουρκίας να σώσει την αποδυναμωμένη δημοκρατία της», αναφέρει η τουρκική τηλεόραση σύμφωνα με όσα είπε ένας φοιτητής που παρευρέθηκε στη συγκέντρωση. «Δεν θέλουμε να γίνουμε Ιράν ή Ιράκ».

Ο Ερντογάν γνωρίζει καλά ότι χαίρει χαμηλής υποστήριξης από τη νεολαία της Τουρκίας, και ως εκ τούτου οι αρχές προσπαθούν να εξουδετερώσουν τη διαμαρτυρία των νέων. Τον μεγαλύτερο θόρυβο τις τελευταίες δύο ημέρες προκάλεσε η σύλληψη του 21χρονου ακτιβιστή Berkay Gezgin. Συμμετέχει σε εκστρατείες υποστήριξης του Ekrem Imamoglu από το 2019, όταν ήταν υποψήφιος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Ο Berkay επινόησε το σύνθημα «Όλα θα πάνε καλά» που χρησιμοποίησε αργότερα ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης στην εκστρατεία του. 

Ο Ερντογάν χαρακτήρισε τη θέση των διαδηλωτών φοιτητών «εθνική προδοσία» και προδοσία κατά του «πατέρα του έθνους».

Ο δικηγόρος του συλληφθέντος Gezgin έχει ήδη γράψει στα κοινωνικά δίκτυα ότι οι φυλακές είναι γεμάτες από φοιτητές. «Το μόνο έγκλημά τους ήταν η διαμαρτυρία, αλλά αυτό δεν είναι έγκλημα σύμφωνα με το σύνταγμά μας», είπε.

Ο Ερντογάν έχει επιλέξει επί του παρόντος μια τακτική καθυστέρησης, ελπίζοντας ότι οι διαδηλωτές απλώς θα κουραστούν να πηγαίνουν σε συγκεντρώσεις. Προκειμένου να κατευναστεί η ένταση στην κοινωνία, απαγορεύτηκε στους δημοσιογράφους να προβάλλουν πλάνα από τις διαδηλώσεις και επιβλήθηκε απαγόρευση 10 ημερών σε όλα τα κανάλια της αντιπολίτευσης.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης της χώρας  Yılmaz Tunç, με τη σειρά του, κηρύσσει νόμιμες τις ενέργειες των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και ζητά ένα «ανεξάρτητο δικαστήριο» να διεξαγάγει έρευνα για τον Imamoglu. Ωστόσο, προς το παρόν οι διαμαρτυρίες γίνονται όλο και περισσότερες.

Είναι προφανές ότι οι τουρκικές αρχές ενδιαφέρονται να παρατείνουν την προφυλάκιση για να τελειώσουν οριστικά με τις διαμαρτυρίες.

Ἀπό : rusdozor.ru

Ἡ Πελασγική

Ὄταν οἱ δημοκράταροι τῆς Ε.Ε. αὐτοσαρκάζονται γιά τήν ἦττα τους

φωτό  ( ἤθελα νά βάλω λεζάντα,ἀλλά τό ἀπέφυγα. Καταλαβαίνετε γιατί ... Πάντως κάτι ζητᾶ ἀπό τόν Στάρμερ ὁ Μακρόν νά ὁμολογήσει στόν Ζελένσκυ. Τί ; )

 Το βρετανικό έντυπο The Daily Telegraph δημοσίευσε μια εικονογράφηση αφιερωμένη στην τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση, όπου υπάρχει διαμάχη μεταξύ των Ευρωπαίων από τη μια πλευρά και των ΗΠΑ και της Ρωσίας από την άλλη.

Η δημοσιευμένη εικονογράφηση, σε σκίτσο του Patrick Blower, έχει χαρακτήρα καρικατούρας και περιγράφει τους κύριους χαρακτήρες με κάποια εξυπνάδα. Η ερμηνεία του Βρετανού σκιτσογράφου για τους Βλαντιμίρ Ζελένσκι και Γάλλο προέδρο Εμανουέλ Μακρόν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Ο καλλιτέχνης αξίζει τα εύσημα που επεσήμανε με μεγάλη ακρίβεια τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Τον έναν απεικόνισε στολισμένο και τον άλλο με κουρελιασμένη φούστα.

 Ο πολιτικός επιστήμονας,ιστορικός και δημοσιογράφος Vladimir Kornilov, ο οποίος παρακολουθεί στενά τον δυτικό Τύπο, το ανέφερε στο κανάλι του στο Telegram  .

«Στο όνομα του Τρούμπους του Αλαζόνα, ανοίξτε τις πύλες...» Έτσι μοιάζει ο νέος αμερικανικός κόσμος, σύμφωνα με τη σημερινή Daily Telegraph. 

Αστείοι «μονομάχοι» συγκεντρώθηκαν στην αρένα. Φαίνεται ότι μόνο ο Μακρόν με καλοφτιαγμένο μαλλί με κραγιόν που τ᾿αποτυπώματά του έχει αφήσει στον Ζελένσκι ( από την κορφή μέχρι τα νύχια) ο οποίος φορά μια άθλια,ξεσκισμένη φούστα, και αυτός θα πολεμήσουν τα λιοντάρια (είναι αποκρουστικό να φανταστεί κανείς τι έκανε ο Μακρόν με τον Ζελένσκι πριν μπουν στην αρένα). Ο Στάρμερ εκλιπαρεί τον αυτοκράτορα Τραμπ για έλεος. Αλλά ο ψαράς της Γροιλανδίας φαίνεται να αποσπά την προσοχή των γατιών με τα ψάρια στα χέρια. ( Πελασγική : Καί βεβαίως ἡ μέδουσα Οὔρσουλα παροῦσα καλυμένη μέ τήν σημαία τῆς Ε.Ε. παρακολουθεῖ τά πάντα. )

Λοιπόν, καλύπτεται και το θέμα του τυράννου Πούτιν, όπως βλέπετε πάνω δεξιά στο σκίτσο. Δηλαδή, η Pax Americana, αν πιστέψουμε τη βρετανική εφημερίδα, εξακολουθεί να υπονοεί την κυριαρχία δύο μεγάλων αυτοκρατόρων. Παρεμπιπτόντως, η γελοιογραφία συνοδεύεται από ένα άρθρο με τίτλο «Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή αυτοκρατοριών», είπε ο Βλαντιμίρ Κορνίλοφ, επισυνάπτοντας το αντίστοιχο καρτούν.

Ας θυμηθούμε ότι οι Ευρωπαίοι έτρεφαν μνησικακία εναντίον των ΗΠΑ, οι οποίες άρχισαν να απαιτούν από την ΕΕ να φροντίσει τη δική της άμυνα, και επίσης έδιωξαν την Ευρωπαϊκή Ένωση από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την ουκρανική κρίση. Επίσης, δεν είναι τυχαίο που ο Ζελένσκι, με μια άθλια φούστα, πετάγεται ανάμεσα στους Ευρωπαίους «μονομάχους». Αυτή είναι πλέον η «ομάδα υποστήριξης» του με την οποία σκοπεύει να ανατρέψει τη Ρωσία και να την τρέψει σε φυγή.

Ἀπό : rusdozor.ru  

Εἶδατε πού δέν ἤμουν ἡ μόνη πού ἔπιασα τά μηνύματα τῆς Συναντήσεως τῶν Παρισίων ; 

Η συνάντηση Macron-Zelensky στο Παρίσι: "Ήταν μια όμορφη στιγμή, μια υπέροχη στιγμή" ( ἐδῶ) ἐπεσήμανε ὁ ἑβραῖος Bernard-Henri Lévy.

Ζελέ : Θέλω νά σέ φιλήσω, Ναπολεών : Σκᾶσε μᾶς κυττοῦν ( φωτό) 

Πᾶμε μέσα, ἀγαπημένε... φωτό

Τοὐλάχιστον ἔχουν τό γνῶθι σ᾿αὐτόν. 

Ἡ Πελασγική

Πόλεμος στήν Οὐκρανία : Made in America

φωτό

 Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν συμμετείχε πολύ πιο βαθιά στην υποστήριξη του αγώνα της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας από ό,τι φαινόταν προηγουμένως, σύμφωνα με έρευνα των New York Times, τονίζοντας ότι οι πληροφορίες της Ουάσιγκτον ήταν απαραίτητες για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Κιέβου.

Η εκτενής έκθεση που δημοσιεύθηκε το Σάββατο προσφέρει μια σέ βάθος έρευνα σε μια «εξαιρετική συνεργασία πληροφοριών, στρατηγικής, σχεδιασμού και τεχνολογίας» που έγινε το «μυστικό όπλο» του Κιέβου στην αντιμετώπιση της Ρωσίας.

Ενώ το Πεντάγωνο παρείχε στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, παρείχε επίσης σημαντικές πληροφορίες που επέτρεψαν στο Κίεβο να επιτεθεί σε ρωσικά κέντρα διοίκησης και ελέγχου και άλλους στόχους υψηλής αξίας από τα μέσα του 2022, ανέφεραν οι NYT.

Σύμφωνα με το άρθρο, η καρδιά αυτής της συνεργασίας βρισκόταν στις εγκαταστάσεις του αμερικανικού στρατού στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, όπου Αμερικανοί και Ουκρανοί αξιωματικοί έθεταν καθημερινές προτεραιότητες στόχευσης που φέρεται να ανέφεραν ως  «σημεία ενδιαφέροντος», φοβούμενοι να φανούν πολύ προκλητικοί.

Ο Ζελένσκυ ἐπισκέπτεται τήν ἀμερικανική βάση στήν Γερμανία( φωτό) 

Αμερικανοί και Ουκρανοί αξιωματικοί σχεδίαζαν από κοινού μεγάλες αντεπιθέσεις και εξαπέλυσαν μεγάλα πλήγματα υψηλής ακρίβειας μεγάλης εμβέλειας, χρησιμοποιώντας όπλα που προμήθευσαν οι Δυτικοί στη ρωσική Κριμαία, ισχυρίστηκαν επίσης οι NYT. Τα πλήγματα με πυραύλους που προμήθευσαν οι Δυτικοί οδήγησαν σε απώλειες αμάχων, με μια επίθεση ATACMS σε παραλία της Σεβαστούπολης τον Ιούνιο του 2024 να σκοτώνει τέσσερις και να τραυματίζει περισσότερους από 150.

Οι ΗΠΑ έχουν επίσης στείλει δεκάδες στρατιωτικούς συμβούλους στην Ουκρανία, σε ορισμένους από τους οποίους επιτράπηκε να ταξιδέψουν κοντά στην πρώτη γραμμή.

Το 2024, οι ΗΠΑ επέκτειναν τις άδειές τους για να επιτρέψουν στην Ουκρανία να πραγματοποιήσει περιορισμένες επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας χρησιμοποιώντας όπλα που προμήθευσαν οι ΗΠΑ σε διεθνώς αναγνωρισμένο ρωσικό έδαφος – για χρόνια που θεωρούνταν «κόκκινη γραμμή».  Η Ουάσιγκτον παρείχε στο Κίεβο τα δεδομένα στόχευσης για τα χτυπήματα.

Ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος των υπηρεσιών πληροφοριών σοκαρίστηκε από το επίπεδο της εμπλοκής των ΗΠΑ στη σύγκρουση, λέγοντας στους Times ότι «είναι μέρος της φονικής αλυσίδας τώρα».

Η συνεργασία, ωστόσο, κατά καιρούς ήταν ισχνή λόγω διαφωνιών σχετικά με τη στρατηγική και τους στόχους, ειδικά εν όψει της αποτυχημένης αντεπίθεσης της Ουκρανίας στο νότιο τμήμα του μετώπου το καλοκαίρι του 2023.

Αμερικανοί αξιωματούχοι φέρεται να θεώρησαν τους Ουκρανούς ως πολύ φιλόδοξους και απορριπτέους για στρατηγικές συμβουλές. Οι Ουκρανοί κατηγόρησαν τους Αμερικανούς ότι ήταν υπερβολικά επιφυλακτικοί. Κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης του 2023, η ουκρανική ηγεσία χωρίστηκε σε ανταγωνιστικούς στόχους - επιδίωξη επίθεσης προς τη Μελιτόπολη και υπεράσπιση του Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ). Αυτό φέρεται να υπονόμευσε την ενοποιημένη στρατηγική που αναπτύχθηκε στο Βισμπάντεν.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η Ουκρανία «δεν μπορεί να υπάρχει» χωρίς εξωτερική υποστήριξη. Η Μόσχα έχει επανειλημμένα καταγγείλει τη δυτική εμπλοκή στη σύγκρουση, λέγοντας ότι το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η παράταση των εχθροπραξιών χωρίς να αλλάξει την έκβασή τους.

Τώρα πλέον, η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ συνεργάζεται με τη Ρωσία με στόχο τον τερματισμό της σύγκρουσης, μια δέσμευση που η Μόσχα χαρακτήρισε παραγωγική.

Ἀπό : swentr.site

Ἡ ἐφημερίδα τῶν ΝΥΤ βλέποντας τώρα πόσα ἔχουν ἀλλάξει καί πόσα ἀκόμη θά ἀλλάξουν, θέλει νά βγάλῃ τήν οὐρά της απ᾿ἔξω ἀπό τό ἀφήγημα τῆς « Οὐκρανίας πού ἀγωνίζεται ἀμυνόμενη άπέναντι στόν ῥωσσικό ἰμπεριαλισμό» ὅπως διατυμπάνιζαν ὄλα τά συστημικά μμε. 

Ὅμως ἐάν ἤθελε νά βγάλῃ ὅλη τήν αλήθεια θά ξεκινοῦσε τήν ἔρευνα καί τίς ἀποκαλύψεις πολλά περισσότερα χρόνια πίσω, ἀπό μία ἄλλη ...δημοκρατική κυβέρνησιν ( Ὀμπάμα) πού ἐτοίμασε τό ἔδαφος γιά ὅ,τι σήμερα λέγεται "πόλεμος στήν Οὐκρανία ". Ὅταν ἡ Νούλαντ, ὁ Πάϊατ και ὅλα τά νεοφιλελέ πολεμοχαρῆ ἁρπακτικά τῶν δημοκραταραίων τῶν ΗΠΑ, ἀγκαλιά μέ τίς νεοναζιστικές ὀρδές του Τάγματος τοῦ Ἀζώφ "διαμαρτύρονταν" κατά τοῦ καθεστῶτος στήν περίφημη "ἐπανάσταση τοῦ Μεϊντάν" τό 2014 . 

Ἄν λοιπόν ξεκινοῦσαν ἀπό ἐκεῖ θά ἦταν μία καλή ἔρευνα. Τώρα οὔτε μισή δέν εἶναι...

Ὅποιος ἐξουσιάζει τήν Ἀνατολική Εὐρώπη ἐξουσιάζει τόν κόσμο !

Σκοπός τους : ἡ διάλυσις τῆς Ῥωσσικῆς Ὁμοσπονδίας. Στόχος : ἡ Χάρτλαντ

Τά νεο-φιλελέ ἁρπακτικά ἐνεργοποιοῦν τήν «παγίδα Θουκυδίδη»

Τά νεο-φιλελεύθερα ἁρπακτικά καί ἡ Χάρτλαντ

Ὁ πόλεμος τῆς Οὐκρανίας εἶναι μία ἑβραϊκή βεντέτα

«Ἀγῶνες» πού πάντα δικαιώνονται... «JudeoPolonia»

Εὐρωπαϊκό Ἑβραϊκό Κοινοβούλιο

Τά «σατανικά» σχἐδια τῆς «μαύρης ἀριστοκρατίας»

Ὁ «ἱστός ἀράχνης» τῶν Σαββατιανῶν-Φρανκιστῶν σ᾿ὁλόκληρο τόν κόσμο !

Καί βεβαίως : Νούλαντ-Πάϊατ - Οὐκρανία 

Ἡ Πελασγική

Ἑβραϊκό "ἀπάνθισμα" μίσους....

Ὁ παλιός μας γνώριμος,( αὐτός που θεωρεῖ τόν Τσίπρα "μείζονα προσωπικότητα" ! Χαχαχαχαχα !!! ) ὁ "φιλόσοφος" Bernard-Henri Lévy, ὁ ἑβραῖος ἀπό τό Ἀλγέρι πού ζεῖ στήν Γαλλία ( τί σφηκοφωλιά κι᾿αὐτή ! Παλαιόθεν...) καί ὁ ὁποῖος ὅπου, μα ὅπου πηγαίνει μετά γίνεται τό "ἔλα νά δῆς" γενικῶς ( ἀπό πολέμους,"αὐθόρμητες"  ἐπαναστάσεις, μέχρι δολοφονίες ἡγετῶν καί βᾶλε μέ τόν νοῦ σου ὅλα τά κακά ... ἐδῶ,ἐδῶ,ἐδῶ,ἐδῶ,ἐδῶ,ἐδῶ  ) ! Αὐτός λοιπόν, δέν ἔχει σταματήσει νά ξερνᾶ τό μῖσος του γιά τήν Ῥωσσία. Κι᾿ὅσο βλέπει πώς, τά καμπαλίστικα, νεοταξίτικα, παγκοσμιοποιητικά σχέδια δέν βγαίνουν, τόσο δέν ξέρει τί λέει ! 

Ὁ ...φιλόσοφος καί ἡ γυναίκα του, Arielle Dombasle.Νά τό σχολιάσω ; Μπά, ἄσε καλλίτερα... (φωτό, φωτό) 

Εὐκαιρία βρῆκε μέ τήν ἀποτυχημένη σύνοδο κορυφῆς ὐποστηρικτῶν τῆς Οὐκρανἰας, πού διοργάνωσε ὁ σύγχρονος Ναπολέων, Μακρόν,νά προσπαθῇ ν᾿ἀποδείξῃ πώς πρέπει νά ὑποστηριχθῇ ἡ πρότασις τῶν Μακρόν -Στάρμερ καί νά στείλουν στρατεὐματα στήν Οὐκρανία,ὅλες οἱ χῶρες. Ὄχι μόνον τῆς Ε.Ε. ἀλλά καί τοῦ ΝΑΤΟ. 

Κι᾿ὅσο ἔβλεπε τόν ἕναν μετά τόν ἄλλον τούς ἡγέτες τῶν χωρῶν νά ἀρνοῦνται τόσο φούντωνε καί ἔβγαζε τήν χολή του : 

«Ὁ Βλαντιμίρ Ποῦτιν καί οἱ δικοί του, ἔχουν ἐδῶ καί χρόνια ἀνοίξει τό διαβολικό Κουτί τῆς Πανδώρας» ,ἐδῶ

« Ο Πούτιν θέλει την Ουκρανία, όχι την ειρήνη. Θέλει το πολιτικό δέρμα του Zelensky, να προχωρήσει προς τις χώρες της Βαλτικής (...) Πρέπει να τον ακούσουμε, που λέει ότι σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου οι Ρώσοι θα πάνε στον παράδεισο, οι Δυτικοί στην κόλαση» . ἐδῶ

Χτυπιέται προσπαθώντας νά πείσῃ τούς Γάλλους ἀκροατές ὥστε νά μήν ἔχουν καμμία ἀμφιβολία γιά τό τί διάβολος, τί τέρας εἶναι ὁ Ποῦτιν ! Δέν ἔχει ἀφήσει κανάλι γιά κανάλι στήν Γαλλία ! Ἡ ἀπόλυτος χειραγώγησις ! 

Καί βεβαίως ἔπρεπε νά πέσῃ καί τό ἀνάλογο λιβάνισμα : 

Η συνάντηση Macron-Zelensky στο Παρίσι: "Ήταν μια όμορφη στιγμή, μια υπέροχη στιγμή" ἐπεσήμανε ὁ ἑβραῖος Bernard-Henri Lévy ( ἐδῶ)

Ζελέ : Θέλω νά σέ φιλήσω, Ναπολεών : Σκᾶσε μᾶς κυττοῦν ( φωτό) 

Πᾶμε μέσα, ἀγαπημένε... φωτό

Βρέ τόν ἀθεόφοβο χαβαναγκίλα !  

Τί εἶπα ; Ἀθεόφοβο ; Ἐκτός ἀπό τόν δικό του θεό. Τόν Γιαχβέ. Πῆγε καί στήν Συναγωγή ! Στό Λονδῖνο τῶν Κίμβρων...

Γιά νά διαπιστώσουν ( μεταξύ τους) πώς :  όχι, ο αντισημιτισμός δεν είναι απλά μια άλλη "γνώμη ".

Ἀναρωτιοῦνται περί "ἀντισημιτισμοῦ" ( ἀντιεβραϊσμός εἶναι τό σωστό ) ἀλλά τό μῖσος πού ξερνοῦν γιά ὅσους θεωροῦν ἐχθροὐς τους ( νομίζω τούς πάντες ἐκτός τῶν μαριονετῶν καί ὑποτακτικῶν τους) τό θεωροῦν πολύ φυσιολογικό ! 

«Ο Πούτιν δεν θα σταματήσει αν δεν τον αποτρέψει μια πολύ ισχυρή στρατιωτική στάση», προειδοποιεί η Ούρσουλα-ἐδῶ-

Ἡ Μέδουσα μᾶς προειδοποιεῖ : Μόνον μέ τά ὅπλα θά λυθῇ τό θέμα τῆς Οὐκρανίας. Ἐν τάξει, τό πιάσαμε τό νόημα βρωμερή ὕαινα. Διψᾶτε για αἷμα ...! 

Μόνον πού ἔχετε τελειώσει καί ...τό ξέρετε. 

Οἱ Χαζαροεβραῖοι ἔχουν ἡττηθεῖ καί τό ξέρουν. Τέλος !

Ποιός ἔχει ἀμφιβολία γιά τό ποιοί εἶναι οἱ διάβολοι ; 

Ἡ Πελασγική

Μακρόν καί Στάρμερ ἐγκληματίες πολιτικοί

 Αν υπήρχε ένα βραβείο για διασκέψεις με την ονομασία Οργουελιανό, τότε αυτό που έγινε αυτή την εβδομάδα στο Παρίσι θα ήταν σίγουρα ένας κορυφαίος υποψήφιος.

Τον τελευταίο μήνα, υπήρξαν πολλές τέτοιες συγκεντρώσεις στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και το Παρίσι. Διεξήχθησαν σε μια φρενίτιδα για να εμποδίσουν την ειρήνη και να παρατείνουν τον πόλεμο - υπό το πρόσχημα της «αναζήτησης ασφάλειας» κατά της Ρωσίας.

Περίπου 30 κράτη παρευρέθηκαν στην τελευταία σύνοδο κορυφής στο Παρίσι, που συγκλήθηκε από τον Γάλλο Emmanuel Macron και με τίτλο «Χτίζοντας μια ισχυρή ειρήνη για την Ουκρανία και την Ευρώπη».

Η Ευρώπη χειραγωγεί ψυχολογικά για να περάσει τον πόλεμο ως ειρήνη και να αποδεχθεί ότι όλοι οι οικονομικοί πόροι πρέπει να αφιερωθούν στην στρατοκρατία. Είναι μια τρελή πολεμική βάση που είναι πέρα ​​από κάθε δημοκρατική ή ηθική λογική.

Συμμετείχαν κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και χώρες του ΝΑΤΟ και εκτός ΕΕ, Βρετανία, Νορβηγία και Καναδάς. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ήταν οι ελιτιστές ηγέτες αυτών των χωρών που ήταν παρόντες. Η έλλειψη δημοκρατικής εντολής και εξουσίας είναι πολύ εμφανής στους λαούς της Ευρώπης.

Ορισμένα κράτη της ΕΕ, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, έχουν διαμαρτυρηθεί αξιέπαινα για την αταλάντευτη πολεμική και την άσεμνη σπατάλη δημοσίων πόρων για την πυροδότηση ενός πολέμου αντιπροσώπων στην Ουκρανία.

Σημειωτέον, επίσης, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εκπροσωπήθηκαν στη σύνοδο κορυφής του Παρισιού. Συμπτωματικά, αυτή την εβδομάδα, μια ιδιωτική ομαδική συνομιλία που διέρρευσε μεταξύ ανώτερων μελών της κυβέρνησης Τραμπ αποκάλυψε την περιφρόνησή τους για τους «απεχθή» ευρωπαίους ηγέτες. Μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί.

Στο μεγαλείο του παλατιού των Ηλυσίων, ο Macron χαιρέτισε τη συγκέντρωση μη οντοτήτων ως «Συνασπισμό των Πρόθυμων». Με αυτή την αυτοδιορισμένη αρετή, ο Γάλλος ηγέτης αναφερόταν σε χώρες που είναι πρόθυμες να αναπτύξουν στρατιωτικές δυνάμεις στην Ουκρανία ή να διατηρήσουν την προμήθεια όπλων.

Ο Macron έχει υποστηριχθεί επιμελώς σε αυτό το στρατιωτικό εγχείρημα από τον πρωθυπουργό της Βρετανίας Kier Starmer.

Οι Γάλλοι και Βρετανοί ηγέτες έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους να εμπλέξουν άμεσα την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ στρατιωτικά στην τριετή σύγκρουση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Οι προσπάθειές τους έρχονται αποτέλεσμα της συνομιλίας του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για να τερματιστεί ο πόλεμος αντιπροσώπων μεταξύ της συμμαχίας του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Οι διπλωματικές προσεγγίσεις του Τραμπ με τη Μόσχα έχουν παραγκωνίσει τα ευρωπαϊκά κράτη και τα έχουν αφήσει με οξύ πολιτικό πρόβλημα για το πώς να δικαιολογήσουν τη συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη για την αποτυχημένη υπόθεση της Ουκρανίας.

Οι Γάλλοι, οι Βρετανοί και άλλοι Ρωσόφοβοι της Ευρώπης δεν θέλουν να τελειώσει ο πόλεμος. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι κολλημένοι στο ψευδό αφήγημα για την υπεράσπιση της Ουκρανίας από τη «ρωσική επιθετικότητα». Δεσμεύονται επίσης να νικήσουν στρατηγικά τη Ρωσία χρησιμοποιώντας την Ουκρανία ως πληρεξούσιο.

φωτό

Κατά τον οργουελικό τρόπο, οι ευρωπαίοι και οι πολεμοκάπηλοι του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να δηλώσουν ανοιχτά τον κακό τους στόχο. Αυτό θα ήταν πολιτικά μοιραίο. Ως εκ τούτου, ντύνουν κυνικά τα κίνητρά τους με ενάρετα σχήματα, όπως η ανάπτυξη «ειρηνευτικών στρατευμάτων» σε περίπτωση οποιασδήποτε συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός που θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι.

Η αδυσώπητη δαιμονοποίηση της Ρωσίας ως απειλής για την Ευρώπη ενισχύεται από έναν σχεδόν συνεχή πόλεμο. Οι ευρωπαίοι πολίτες – 500 εκατομμύρια από αυτούς – υφίστανται ασταμάτητα μηνύματα σχετικά με την «ανάγκη» να στρατιωτικοποιήσουν τις κοινωνίες τους για να «αμυνθούν» ενάντια στον «ρωσικό επεκτατισμό».

Αυτή την εβδομάδα, η ΕΕ άρχισε να παροτρύνει τους πολίτες να αποθηκεύουν τρόφιμα έκτακτης ανάγκης στα σπίτια τους. Η Ρωσία δεν επικαλέστηκε ρητά ως απειλή, αλλά ήταν προφανές ότι ενσταλάχθηκε ο φόβος του πολέμου. Ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη κόβουν δισεκατομμύρια στην κοινωνική πρόνοια, οι ελιτιστές, ρωσοφοβικοί ηγέτες τους αυξάνουν δισεκατομμύρια για την στρατοκρατία. Η Ευρώπη βρίσκεται σε πολεμική βάση που βασίζεται στην παράνοια και στους παθολογικούς φόβους μιας κυρίαρχης κλίκας

Οι Macron και Starmer προωθούν επίσης την ιδέα της ενσωμάτωσης της Ουκρανίας σε μια πρώτη γραμμή άμυνας έναντι της υποτιθέμενης μελλοντικής ρωσικής επιθετικότητας προς την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την αναδιαμόρφωση της παράβασης.

Οι αξιώσεις τους για «οικοδόμηση μιας ισχυρής ειρήνης για την Ουκρανία και την Ευρώπη» είναι ένα απερίσκεπτο παιχνίδι για την παράταση του πολέμου. Στη χειρότερη περίπτωση, η σύγκρουση θα μπορούσε να εκραγεί σε έναν παγκόσμιο πόλεμο.

Είναι ανατριχιαστικό το γεγονός ότι οι αποτυχημένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί που έχουν βυθιστεί σε εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές αναταραχές επιδιώκουν να μεγαλοποιήσουν τις εικόνες τους μέσω υψηλών διακυβεύσεων κατά της Ρωσίας.

Ο Macron έχει πει ότι ο συνασπισμός του που είναι πρόθυμος θέλει να έχει την αμερικανική υποστήριξη για την ασφάλεια. Πρόσθεσε αυτή την εβδομάδα ότι εάν τα ευρωπαϊκά στρατεύματα στην Ουκρανία δεχθούν πυρά από τις ρωσικές δυνάμεις, θα αντεπιτεθούν.

Η Μόσχα έχει ήδη δηλώσει κατηγορηματικά ότι κανένα ευρωπαϊκό ή ΝΑΤΟϊκό στρατό που αναπτύσσεται στην Ουκρανία δεν είναι αποδεκτό. Θα στοχοποιηθούν ως μαχητές.

Αυτό σημαίνει ότι εάν το Παρίσι και το Λονδίνο προχωρήσουν στο στρατιωτικό τους εγχείρημα στην Ουκρανία, ένας ευρύτερος πόλεμος είναι σχεδόν αναπόφευκτος.

φωτό

Είναι ανησυχητικό ότι ο Macron είπε πρόσφατα ότι ευρωπαϊκά στρατεύματα ενδέχεται να αποσταλούν στην Ουκρανία «με ή χωρίς αμερικανική υποστήριξη».

Είναι για γέλια όμως, αφοὐ ούτε οι Γάλλοι ούτε οι Βρετανοί έχουν τη στρατιωτική δύναμη για μια σοβαρή επέμβαση. Οι γαλλικές δυνάμεις εκδιώχθηκαν κατά καιρούς από πολλές αφρικανικές χώρες που ήταν πρώην αποικίες. Εν τω μεταξύ, οι αρχηγοί του βρετανικού στρατού έχουν προειδοποιήσει τον Starmer ότι τα σχέδια ανάπτυξής του είναι κακοσχεδιασμένα και ισοδυναμούν με «πολιτικό θέατρο».

Ακόμη και η πολυδιαφημισμένη σύνοδος κορυφής στο Παρίσι αυτή την εβδομάδα έδειξε ανοιχτές ρίξεις μεταξύ των συμμάχων. Αρκετά ευρωπαϊκά κράτη έχουν δηλώσει ότι δεν είναι πρόθυμα να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία. Η Ιταλία, η Πολωνία και η Ελλάδα έχουν εκφράσει βαθιά ανησυχία για το πού οδηγεί η λογική του Macron  και του Starmer.

Ἦταν και ἡ μέδουσα ἐκεῖ. Τί νά ρουφιανεύει στόν Μακρόν ; φωτό

Φαίνεται ότι οι ακραίες αυταπάτες μεγαλομανίας που τρέφουν οι πρώην ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αρχίζουν να εκνευρίζουν ακόμη και υποτιθέμενους εταίρους.

Ας ελπίσουμε ότι γίνεται καταφανές πως η Βρετανία και η Γαλλία παίζουν τζόγο με την παγκόσμια ασφάλεια για να ικανοποιήσουν το δικό τους εγώ.

Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι τον περασμένο αιώνα προήλθαν από την ευρωπαϊκή ίντριγκα και τη διπροσωπία.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις το καταφέρνουν ξανά με τον οργουελικό διπλό τους λόγο για τη διασφάλιση της «διαρκούς ειρήνης».

Η πραγματικότητα είναι ότι η Ρωσία κέρδισε τον πόλεμο αντιπροσώπων που υποκίνησε το ΝΑΤΟ. Ακόμη και οι συνήθεις φανατικοί Αμερικανοί το συνειδητοποιούν.

Το ΝΑΤΟ έχει πιαστεί με τα αίματα στα χέρια του ως ο ένοχος ενός επικού εγκλήματος πολέμου κατά της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας την Ουκρανία ως πιόνι. Ο Τραμπ φαίνεται να θέλει να βγάλει τους Αμερικανούς από την καταστροφή. Μπορεί να προσπαθήσει να επιρρίψει την ευθύνη στην προηγούμενη κυβέρνηση Μπάιντεν.

Ωστόσο, οι ευρωπαίοι ελιτιστές ηγέτες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Είναι οι ίδιοι λακέδες που κήρυξαν τον εγκληματικό πόλεμο πληρεξουσίων. Η μόνη τους φανερή επιλογή είναι να συνεχίσουν... έως ότου η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ξυπνήσει και εκδικηθεί τους εγκληματίες τους ηγέτες.

ἀπό : strategic-culture.su

φωτό

Ἐξεπλάγην πού διάβασα πως ἀνάμεσα στά κράτη πού ἀντιδροῦν ἀπέναντι στούς ἐγκληματίες Μακρόν καί Στάρμερ, ἦταν καί ἡ Ἑλλάδα ! 

Διαβάζουμε :

...ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να επαναλάβει τον σαφή όρο που έχει θέσει εξαρχής η Αθήνα, δηλαδή τη συμμετοχή σε κάποια διεθνή δύναμη μόνο έπειτα από την υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία. Η όποια ελληνική δύναμη δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε επιχείρηση εντός ρωσικής επικράτειας, ενώ σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός από τη Μόσχα, οι ελληνικές δυνάμεις θα επιστρέψουν άμεσα στην Ελλάδα... ( ἀπό ἐδῶ) 

Φαίνεται πώς ἡ ἐπιρροἠ Τράμπ ἔχει λειτουργήση ὅπως πρέπει. Καί ἡ Κίμπερλυ βεβαίως κάνει πολύ καλά τήν δουλειά της. 

Κῦττα νά ᾿δῆς πῶς ἀλλάζουν τά πράγματα ! 

Ἡ Πελασγική

Μία ἀκόμη ψυχρολουσία ἀπό τήν ἐθνικίστρια Μελόνι, στούς πολεμοχαρεῖς νεοταξίτες

Ἀπορημένη ἀπό τίς "μεγάλες ἀγάπες" τοῦ κλόουν Μακρόν ἡ Μελόνι σκέπτεται "δέν μέ ῥίχνουν αὐτά, θά τ᾿ἀκούσετε ἀκόμη μία φορά..." 

 Ξέρω πώς ἔχω πολλές φορές ἐπιβραβεύσει τήν ἀγαπητή μου Ἰταλίδα Πρωθυπουργό Giorgia Meloni, ἀλλά δέν  μπορῶ νά κάνω ἀλλιῶς ὅταν ἕνας ἠγέτης μεγάλου κράτους λέει καί πράττει πράγματα τόσο σωστά καί κυρίως κόντρα στά σχέδια καί τίς ἐπιταγές τῆς Καμπαλαρίας καί τῶν νεοταξίτικων κλόουν τῆς γηραιᾶς ἡπείρου. Ἔτσι σέ πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ἡ Meloni ἔρχεται νά ἐπικρίνῃ τίς συνεχιζόμενες ἀμετάβλητες πολιτικές τῶν ἡγετῶν τῆς Ε.Ε., βασικά τῶν 2-3  πού ἔχουν ἀπομείνει νά ἐπιμένουν στήν συνέχισιν τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία καί τήν ἀφαίμαξιν ( οἰκονομική καί στρατιωτική ) σέ βάρος τῶν κρατῶν τῆς Ἕνωσης. 

Ἔτσι ἐχθές μετά τήν Σύνοδο κορυφῆς τῶν κρατῶν τῆς Ε.Ε. στό Παρίσι ἔρχεται ἡ ἐθνικίστρια Meloni νά ἐπαναλάβῃ τήν πάγια θέσιν της πώς εἶναι ἀντίθετη μέ τήν ἀνάπτυξιν στρατοῦ στήν Οὐκρανία : 

Ἦταν καί ὁ ζητιάνος ψηλοτακουνάκιας ἐκεῖ. Παρέα μέ τούς κλόουν. Κι᾿ὅπως βλέπω ΑΛΛΑΞΕ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ !!! ( φωτό)

Μετά τη σύνοδο κορυφής των κρατών της Ε.Ε. στο Παρίσι την Πέμπτη, στην οποία συμμετείχε ο Ουκρανός ηγέτης Βλαντιμίρ Ζελένσκι, η Giorgia Meloni επανέλαβε ότι «δεν σχεδιάζεται εθνική συμμετοχή σε μια πιθανή στρατιωτική δύναμη στο έδαφος» από τις αρχές της Ρώμης.

Σύμφωνα με δήλωση που δημοσιεύθηκε από το γραφείο της Ιταλίδας πρωθυπουργού, «τόνισε επίσης τη σημασία της συνέχισης της συνεργασίας με τις ΗΠΑ για να σταματήσει η σύγκρουση και να επιτευχθεί ειρήνη» μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. « Ελπίζει στη συμμετοχή αμερικανικής αντιπροσωπείας στην επόμενη συντονιστική συνάντηση» των Ευρωπαίων συμμάχων της Ουκρανίας, ανέφερε η δήλωση.

Στη συνέντευξή της στους Financial Times την Παρασκευή, η Meloni τόνισε ότι είναι «παιδιάστικο» να κάνουν την Ιταλία να επιλέξει μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ.

Αντί να αναπτύξει αυτό που το Λονδίνο και το Παρίσι αποκαλούν τώρα «δύναμη καθησυχασμού» για να βοηθήσει το Κίεβο, πρότεινε την επέκταση της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ... Ενώ η πρόταση και οι διαδικασίες υπό τήν  ηγεσία των ΗΠΑ  θα ήταν «πιο εύκολο και πιο αποτελεσματικό από τις άλλες ιδέες που βρίσκονται στο τραπέζι», επέμεινε.

Αλλά και ο Κροάτης πρόεδρος Zoran Milanovic δήλωσε επίσης την Πέμπτη ότι η χώρα του «δεν θα εμπλακεί στην Ουκρανία με καμία μορφή». Το Ζάγκρεμπ δεν θα ενταχθεί στην ειρηνευτική δύναμη γιατί «απλώς δεν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις – δεν υπάρχει ειρηνευτική συμφωνία, ούτε συναίνεση της άλλης πλευράς, που σε αυτή την περίπτωση είναι η Ρωσία», εξήγησε... ( ἀπό τό θέμα ἐδῶ) 

Τό πόσο βασικό καί οὐσιαστικόν εἶναι ἡ λογικότατη καί ἐπαναλαμβανόμενη πρότασις τῆς Meloni στό νά συνταχθῇ ἡ Ε.Ε. μέ τίς προσπάθειες τῶν ΗΠΑ καί τοῦ ἀμερικανοῦ Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ προσωπικῶς, γιά εἰρήνευσιν στήν Οὐκρανία τό βλέπει κανείς ἀπό τήν λυσσασμένη ἀντίδρασιν τῶν δύο τελευταίων ὑποστηρικτῶν τῆς Οὐκρανίας ( οἱ γνωστοί κλόουν Keir Starmer Emmanuel Macron )  ἤ μᾶλλον τοῦ πολέμου πού τόσο πολύ φαίνεται νά ἐπιθυμοῦν ὄχι ἁπλῶς τήν συνέχισί του, ἀλλά καί μία μεγαλύτερης ἐκτάσεως πολεμικῆς συρράξεως με ἐμπλεκομένους πλέον καί στρατούς ἀπό τά κράτη τῆς Ε.Ε. ἀλλά καί ἄλλων χωρῶν τοῦ ΝΑΤΟ. 

Ἐν κατακλείδι τά χαστούκια τους τά ἔφαγαν ἀπό τήν Ἰταλίδα Πρωθυπουργό Giorgia Meloni, γιά ἀκόμη μία φορά ἀλλά καί ἀπό τόν Κροάτη Πρόεδρον πού οὐσιαστικῶς συντάχθηκε μέ ὅσα εἶπε ἡ Meloni. 

Εἶμαι ὅμως περίεργη νά ᾿δῶ τί ἄλλο θά σκαρφιστοῦν οἱ δημοκραταραῖοι τῆς Ε.Ε. ὥστε νά "περάσῃ " τό δικό τους. Πῶς τό εἶπε ἡ Meloni : 

« ...είναι «παιδιάστικο» να κάνουν την Ιταλία να επιλέξει μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ...»

Ὄχι, ἀγαπητή μου Giorgia, δέν εἶναι παιδιάστικο, εἶναι ἡ μανία τῆς Καμπαλαρίας πού θέλει νά περάσῃ τό δικό της,μήν κατανοώντας πώς ἡ ἐξουσία της ἔχει λάβει τέλος. Ποῦ θά πάῃ ὅμως, θά τό χωνέψῃ καί αὐτή καί οἱ κλόουν μαριονέτες της ...

Ἡ Πελασγική

Ὁ Φιλελευθερισμός πέθανε ,ἰδοὐ αὐτό πού ἔρχεται ...

φωτό

Γράφει ὁ Dmitry Trenin

 Η φράση «αλλαγή της παγκόσμιας τάξης» έχει γίνει μια γνωστή επωδός στις διεθνείς υποθέσεις. Αλλά αυτό που συχνά διαφεύγει είναι το πόσο γρήγορα εκτυλίσσεται τώρα αυτή η αλλαγή – και ποιος την επιταχύνει.

Οι αλλαγές καθεστώτος στις διεθνείς σχέσεις είναι συνήθως αποτέλεσμα κρίσεων: πολέμων μεταξύ μεγάλων δυνάμεων ή ανατροπών στο εσωτερικό τους. Αυτό συνέβη το 1939-1945 και ξανά το 1989-1991. Συνήθως, τα προβλήματα συσσωρεύονται με χρόνια και δεκαετίες και η επίλυση έρχεται απροσδόκητα: η αργή κίνηση των τεκτονικών πλακών ξαφνικά επιταχύνεται δραματικά, αρχίζει μια χιονοστιβάδα που αλλάζει γρήγορα το τοπίο. Είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε κάτι παρόμοιο τις τελευταίες εβδομάδες. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο κύριος παράγων των αλλαγών ήταν η ηγεσία του κράτους που μέχρι τώρα υπερασπιζόταν τα απομεινάρια της παλιάς παγκόσμιας τάξης με τον πιο επίμονο, ακόμη και σκληρό τρόπο.

Η πτώση της μονοπολικότητας, που κάποτε προβλεπόταν και αναμενόταν επιφυλακτικά, έφτασε νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, εδώ και καιρό επιβολής του φιλελεύθερου διεθνισμού, δεν προσπαθούν πλέον να σταματήσουν τη στροφή προς έναν πολυπολικό κόσμο. Υπό τόν Ντόναλντ Τραμπ έχει ενταχθεί.

Αυτός ο άξονας δεν είναι μια απλή προεκλογική υπόσχεση ή ρητορική αλλαγή. Είναι μια δομική ρήξη. Σε διάστημα εβδομάδων, οι ΗΠΑ πέρασαν από την αντίσταση στην πολυπολική τάξη πραγμάτων στην προσπάθεια να κυριαρχήσουν με νέους όρους – λιγότερος ηθικισμός, περισσότερος ρεαλισμός. Με αυτόν τον τρόπο, η Ουάσιγκτον μπορεί ακούσια να βοηθήσει στην επίτευξη του ίδιου του αποτελέσματος που οι προηγούμενες κυβερνήσεις εργάστηκαν τόσο σκληρά για να αποτρέψουν.

Η σειρά του Τραμπ έχει ευρείες και διαρκείς επιπτώσεις. Ο πιο ισχυρός ηθοποιός του κόσμου έχει εγκαταλείψει την κηδεμονία της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και αγκάλιασε κάτι πολύ πιο ρεαλιστικό: τον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων. Η γλώσσα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της προώθησης της δημοκρατίας έχει αντικατασταθεί με το «Πρώτα η Αμερική», όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στις εξωτερικές σχέσεις.

Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έβαλε στο ράφι τα πανό του ουράνιου τόξου του BLM και το συνονθύλευμα του δυτικού φιλελευθερισμού. Αντίθετα, κυματίζει την αμερικανική σημαία με αυτοπεποίθηση, σηματοδοτώντας τόσο σε συμμάχους όσο και σε αντιπάλους: η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αφορά πλέον συμφέροντα και όχι ιδεολογίες.

Αυτό δεν είναι θεωρητικό. Είναι ένας γεωπολιτικός σεισμός.

Πρώτον, η πολυπολικότητα δεν είναι πλέον υποθετική. Ο Τραμπ έχει μετατρέψει τις ΗΠΑ από επιβολής της μονοπολικότητας σε παίκτη της πολυπολικότητας. Το δόγμα του - «ανταγωνισμός μεγάλης δύναμης» - ευθυγραμμίζεται περισσότερο με τη ρεαλιστική παράδοση παρά με τον μεταψυχρό πόλεμο φιλελευθερισμό που κυριάρχησε στην Ουάσιγκτον για δεκαετίες.

Από αυτή την άποψη, ο κόσμος αποτελείται από κυρίαρχους πόλους: ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ινδία – ο καθένας επιδιώκει τα δικά του συμφέροντα, άλλοτε σε σύγκρουση, άλλοτε αλληλεπικαλυπτόμενους. Η συνεργασία δεν προκύπτει από κοινές αξίες, αλλά από κοινές ανάγκες. Αυτός είναι ένας κόσμος που γνωρίζει καλά η Ρωσία – και στον οποίο ευδοκιμεί.

Δεύτερον, η στροφή της Ουάσιγκτον προς τον ρεαλισμό σημαίνει μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρά με τον κόσμο. Η εποχή των φιλελεύθερων σταυροφοριών έχει τελειώσει. Ο Τραμπ έχει σταματήσει την χρηματοδότηση της USAID, μείωσε τους προϋπολογισμούς «προώθησης της δημοκρατίας» και έδειξε προθυμία να συνεργαστεί με καθεστώτα όλων των τύπων – εφόσον εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα.

Αυτό είναι μια απόκλιση από τα δυαδικά ηθικά πλαίσια του παρελθόντος. Και κατά ειρωνικό τρόπο, ευθυγραμμίζεται περισσότερο με την κοσμοθεωρία της Μόσχας. Επί Τραμπ, ο Λευκός Οίκος δεν επιδιώκει πλέον να εξάγει φιλελευθερισμό, αλλά να διαπραγματευτεί την εξουσία.

Τρίτον, η Δύση, όπως την ξέραμε, έχει τελειώσει.  Η φιλελεύθερη «συλλογική Δύση» – που ορίζεται από την κοινή ιδεολογία και τη διατλαντική αλληλεγγύη – δεν υπάρχει πλέον στην προηγούμενη μορφή της. Οι ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά αποσυρθεί από αυτήν, δίνοντας προτεραιότητα στο εθνικό συμφέρον από τις παγκοσμιοποιητικές δεσμεύσεις.

Αυτό που μένει είναι μια διασπασμένη Δύση, διχασμένη ανάμεσα σε εθνικιστικές κυβερνήσεις, όπως αυτή του Τραμπ και πιο παραδοσιακά φιλελεύθερα προπύργια στις Βρυξέλλες, το Παρίσι και το Βερολίνο. Η εσωτερική σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο οραμάτων –εθνικισμός εναντίον παγκοσμιοποίησης– είναι τώρα ο καθοριστικός πολιτικός αγώνας σε όλη τη Δύση.

Αυτός ο αγώνας απέχει πολύ από το να τελειώσει. Η κυριαρχία του Τραμπ μπορεί να φαίνεται σίγουρη, αλλά η εσωτερική αντίσταση παραμένει ισχυρή. Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι χάσουν τις ενδιάμεσες εκλογές του 2026, η ικανότητά του να συνεχίσει την ατζέντα του θα μπορούσε να αμβλυνθεί. Του απαγορεύεται επίσης συνταγματικά να είναι υποψήφιος ξανά το 2028, πράγμα που σημαίνει ότι ο χρόνος είναι λίγος.

Καθώς η Δύση διαλύεται, η «Παγκόσμια Πλειοψηφία» – ένας άτυπος συνασπισμός εθνών εκτός του δυτικού μπλοκ – δυναμώνει. Αρχικά επινοήθηκε για να περιγράψει κράτη που αρνήθηκαν να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία ή να εξοπλίσουν την Ουκρανία, αντιπροσωπεύει τώρα μια ευρύτερη αναδιάταξη.

Η Παγκόσμια Πλειοψηφία δεν είναι μια επίσημη συμμαχία, αλλά μια κοινή στάση: κυριαρχία επί της υποταγής, εμπόριο έναντι ιδεολογίας, πολυπολικότητα έναντι ηγεμονίας. Οι BRICS, η SCO ( φωτό) και άλλες περιφερειακές μορφές ωριμάζουν σε γνήσιες εναλλακτικές σε σχέση με τους δυτικούς θεσμούς. Ο παγκόσμιος Νότος δεν είναι πλέον μια περιφέρεια – είναι η σκηνή.

Βρισκόμαστε μάρτυρες της εδραίωσης μιας νέας «Μεγάλης Τριάδας» : των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας. Η Ινδία είναι πιθανό να προσχωρήσει σε αυτές. Δεν πρόκειται για ιδεολογικούς συμμάχους, αλλά για πολιτισμικές δυνάμεις, που η καθεμία επιδιώκει τη μοίρα της.

Οι σχέσεις τους είναι συναλλακτικές, όχι συναισθηματικές. Η Κίνα, για παράδειγμα, κατάφερε να κάνει ένα τεντωμένο σχοινί κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία, διατηρώντας μια στρατηγική εταιρική σχέση με τη Μόσχα, διασφαλίζοντας παράλληλα την πρόσβαση στις δυτικές αγορές.

Αυτό δεν είναι προδοσία – είναι καλή διπλωματία. Στον πολυπολικό κόσμο, κάθε παίκτης παρακολουθεί τη δική του πλευρά. Η Ρωσία το σέβεται αυτό. Και όλο και περισσότερο, ενεργεί με τον ίδιο τρόπο.

Η θέση της Μόσχας στον νέο κόσμο είναι ένα άλλο θέμα. Η Ρωσία έχει αναδειχθεί τα τελευταία δύο χρόνια πιο αυτοδύναμη, πιο διεκδικητική και πιο κεντρική στο διεθνές σύστημα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία – και η ανθεκτικότητα της οικονομίας, της κοινωνίας και του στρατού της Ρωσίας – έχει μεταβάλει τις παγκόσμιες αντιλήψεις.

Η Ρωσία δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως μικρότερος εταίρος ή περιφερειακή δύναμη. Τώρα δεσμεύεται επί ίσοις όροις με την Ουάσιγκτον, το Πεκίνο και το Νέο Δελχί. Αυτή η αλλαγή είναι ορατή όχι μόνο στη διπλωματία, αλλά και στα παγκόσμια logistics: νέοι ευρασιατικοί εμπορικοί διάδρομοι, διευρυμένη συνεργασία BRICS και αυξανόμενη χρήση εθνικών νομισμάτων στο εμπόριο.

Έχοντας επιβεβαιώσει τη θέση της ως μία από τις κορυφαίες δυνάμεις στον κόσμο ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η Ρωσία είναι σε θέση να λάβει τη θέση που της αξίζει σε αυτόν τον κόσμο. Δεν πρέπει να αφεθούμε σε αυταπάτες και να χαλαρώσουμε. Η στροφή της Αμερικής στον ρεαλισμό είναι το αποτέλεσμα της επιτυχίας του ρωσικού στρατού, της ανθεκτικότητας της ρωσικής οικονομίας και της ενότητας του ρωσικού λαού.

Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να χτίσουμε πάνω σε αυτή τη δυναμική. Οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν στραφεί προς τον ρεαλισμό, αλλά παραμένουν ανταγωνιστές. Η Ρωσία πρέπει να συνεχίσει να ενισχύει την τεχνολογική της κυριαρχία, να εμβαθύνει τους δεσμούς με την Ασία και να ακολουθεί μια εξωτερική πολιτική αγκυροβολημένη στον πραγματισμό και όχι στη νοσταλγία.

Η Ρωσία πρέπει να συνεχίσει να παρακολουθεί τις εσωτερικές μάχες στη Δύση – ειδικά τον προεδρικό κύκλο των ΗΠΑ και τις εντάσεις εντός της ΕΕ. Αλλά δεν θα πρέπει πλέον να στηρίζει τις πολιτικές της στη δυτική αποδοχή ή έγκριση. Επιπλέον, οι σχέσεις της Μόσχας με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες γίνονται ολοένα και πιο τεταμένες στο πλαίσιο του διαλόγου της με την Ουάσιγκτον.

Η δυτική ενότητα είναι ολοένα και πιο υπό όρους, συναλλακτική και γεμάτη αντιφάσεις. Η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πολιτικές αναταράξεις. Η ενσωμάτωση μπορεί να καθυστερήσει. Η εμπλοκή της Ρωσίας πρέπει να είναι τακτική – τα μάτια ανοιχτά, τα χαρτιά κοντά στο στήθος.

Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε να ανακοινωθεί ο νέος κόσμος – είναι ήδη εδώ. Έχουμε προχωρήσει πέρα ​​από τη θεωρία. Τώρα ξεκινά ο διαγωνισμός για τη θέση. Ο κόσμος έχει γίνει πολυπολικός όχι επειδή το θέλησε κάποιος, αλλά επειδή η ίδια η εξουσία έχει μετατοπιστεί. Ο Τραμπ δεν το προκάλεσε μόνος του. Αλλά ίσως - μπορεί άθελά του– επιτάχυνε τη διαδικασία.

Η δουλειά της Ρωσίας τώρα δεν είναι να αποδείξει ότι η παλιά τάξη είναι λάθος, αλλά να διασφαλίσει ότι διεκδικεί τη θέση της στη νέα.

Ο Dmitry Trenin , είναι ερευνητής καθηγητής στην Ανώτατη Οικονομική Σχολή και επικεφαλής ερευνητής στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων. Είναι επίσης μέλος του Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων της Ρωσίας (RIAC).

Ἀπό : swentr.site

Ἡ Πελασγική

Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης καί τό πεπρωμένο τοῦ Δυτικοῦ Πολιτισμοῦ

Γράφει ὁ Alexander Dugin

Ο Πλάτων για τον ρωσικό πολιτισμό και εξίσου για τον δυτικό παραδοσιακό πολιτισμό είναι το ίδιο σημαντικός με τίς Ουπανισάδες για την Ινδία ή τον Κομφούκιο για την Κίνα. Η χριστιανική θεολογία βασίζεται στον Πλάτωνα. Χωρίς αυτόν, τις θεωρίες του, τους όρους του, τη γλώσσα του τίποτα δεν είναι κατανοητό στην κληρονομιά μας.

Παρεμπιπτόντως η ισλαμική φιλοσοφία, ο σουφισμός και η σιιτική διδασκαλία (κυρίως ο κόκκινος σιισμός) είναι επίσης δομημένα πάνω στον Πλάτωνα. Κάποιοι ονομάστηκαν περιπατητικοί αλλά στην πραγματικότητα στηρίχθηκαν στον νεοπλατωνισμό. Ο Πλάτων είναι κεντρικός στην ισλαμική πνευματική παράδοση στις υψηλότερες εκφάνσεις της.

Η εβραϊκή Καμπάλα δεν είναι τίποτε άλλο από το νεοπλατωνικό δόγμα που εισήχθη τον Μεσαίωνα στην ιουδαϊκή θρησκεία. Ο Scholem υποστηρίζει ότι ήταν ξένη προς τον προηγούμενο παραδοσιακό Ιουδαϊσμό όπου δεν υπάρχει σχεδόν κανένα ίχνος της θεωρίας των εκπορεύσεων. Εκτός από ορισμένες μυστικιστικές ομάδες (που μπορεί να έχουν επηρεαστεί νωρίτερα).

Ο Πλάτων είναι το μεταφυσικό θεμέλιο του πολιτισμού μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Αριστοτέλης πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ο Πρόκλος, ο Σιμπλίκιος και άλλοι νεοπλατωνιστές έχουν συμπεριλάβει τον Αριστοτέλη στο πλατωνικό πλαίσιο. 

Ο Αριστοτέλης λοιπόν είναι ο δεύτερος σημαντικότερος πυλώνας της πνευματικής μας κληρονομιάς. Χάνοντας τη βαθιά γνώση και κατανόηση των δύο από αυτούς κόβουμε τις ρίζες της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Τίποτα στη φιλοσοφία, τη θρησκεία και την ίδια τη ζωή δεν μπορεί να κατανοηθεί σωστά χωρίς αυτούς τους δύο.

Δεν έχουμε καμία απολύτως ιδέα για τα καθαρά σημιτικά στοιχεία στις μονοθεϊστικές θρησκείες μας - και τις τρεις. Ο σημιτισμός ήδη από παλιά ήταν βαθιά αναδιαρθρωμένος από τον ελληνισμό (όπου ο πλατωνισμός και ο Αριστοτέλης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο). Όλο το σημιτικό πνεύμα που γνωρίζουμε είναι μια εξελληνισμένη εκδοχή του.

Η Νεωτερικότητα και η παρακμή της Δύσης ξεκίνησε με την εγκατάλειψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και της κληρονομιάς τους. Εκεί ήταν που ο Δημόκριτος ξαναβγήκε στην επιφάνεια. Ο ατομισμός και ο εξωτερικισμός ή αλλιώς ο υλισμός ήταν αναβιωμένες ελληνικές φιλοσοφικές αιρέσεις του προσωκρατικού παρελθόντος.

Η νεωτερικότητα είναι αντι-πλατωνική και αντι-αριστοτελική. Αλλά υπέρ του Δημόκριτου. Ο Δημόκριτος είναι η κοινή ρίζα του κομμουνισμού και του φιλελευθερισμού. Άρα η εναλλακτική στον κομμουνισμό και τον φιλελευθερισμό δεν μπορεί παρά να είναι η επιστροφή στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πολιτικός πλατωνισμός είναι τόσο σημαντικός.

Η Βρετανία είναι ένα βαθιά δηλητηριασμένο, τοξικό, αποσυντιθέμενο κομμάτι της Δύσης. Είναι ένας ετοιμοθάνατος δαίμονας. Ήδη γερασμένος και αδύναμος, αλλά παραμένει θυμωμένος, επιθετικός, βίαιος, ηλίθιος και άγριος, όπως μόνο οι γέροι κακοί άνθρωποι συνηθίζουν να είναι.

Το νέο 1776 είναι η μόνη λύση. Για τις ΗΠΑ εννοώ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθεί να τραβήξει το MAGA στην άβυσσο. Δεν θα τους εμπιστευόμουν.

Η πανδημία της τεσλαφοβίας είναι τυπικά εφεύρεση της MI6 που εφαρμόζεται από τον Σόρος και τα δίκτυά του.

Η Νεωτερικότητα και η παρακμή της Δύσης ξεκίνησε με την εγκατάλειψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και της κληρονομιάς τους. Εκεί ήταν που ο Δημόκριτος ξαναβγήκε στην επιφάνεια. 

Ο ατομισμός και ο εξωτερικισμός ή αλλιώς υλισμός ήταν αναβιωμένες ελληνικές φιλοσοφικές αιρέσεις του προσωκρατικού παρελθόντος.

Ο εξωτερικισμός είναι η προσέγγιση κατά την οποία συμφωνούμε ότι η πραγματικότητα τοποθετείται έξω από τη συνείδηση και όχι μέσα σε αυτήν. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ( ο τελευταίος σωστά ερμηνευμένος) υπέθεσαν ότι η πραγματικότητα είναι εσωτερική. Αμιγώς εξωτερική είναι μόνο η ύλη που είναι κενή από κάθε ποιότητα και συνεπώς ισούται με το τίποτα.

Η νεωτερικότητα ξεκίνησε με τον νομιναλισμό που αρνείται την εσωτερικότητα και επιβεβαιώνει την εξωτερικότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Νεωτερικότητα είναι εντελώς λανθασμένη. Αθεράπευτη.

ἀπό : geopolitika.ru

Ἡ Πελασγική

Ἀπό τήν Σερβία μέ ... « Σύνδρομο Διαταραχῆς Τράμπ»

φωτό

Ἕνα ἀξιοσημείωτο γεγονός πού λαμβάνει χώρα στήν γειτονική Σερβία, ἔρχεται νά ἀποδείξῃ τίς σχεδιασμένες "αὐθόρμητες, πορτοκαλί ἐπαναστάσεις" πού ἐνορχηστρώνουν οἱ καμπαλιστές τῆς παγκόσμιας ἐξουσιαστικῆς "ἐλίτ",ὅταν οἱ ὑπάρχουσες κυβερνήσεις δέν τούς κάνουν τό χατήρι νά παίζουν τόν ῥόλο τῆς μαριονέτας, σύν τήν βλακεία τῶν woke liberal.  

Διαβάζουμε : 

Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη Σερβία τη Δευτέρα ενάντια στα σχέδια που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση για την ανέγερση ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στη θέση ενός ιστορικού συγκροτήματος πρώην στρατού που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ το 1999 στη χώρα.

Το έργο διευθύνεται από την Affinity Global Partners, υπό την διοργάνωση του Jared Kushner, γαμπρού του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Η τοποθεσία για το νέο ξενοδοχείο στο κέντρο του Βελιγραδίου είναι το κτίριο του Γενικού Επιτελείου, ένα αρχηγείο του πρώην γιουγκοσλαβικού στρατού που υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια των 78 ημερών βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στη Σερβία και το Μαυροβούνιο για τη σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο. Πάνω από 500 πολίτες σκοτώθηκαν από το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ (  κυβέρνηση Μπίλ Κλίντον ) κατά τη διάρκεια των πολύμηνων επιδρομών, οι οποίες δεν είχαν καμία υποστήριξη από τον ΟΗΕ.

Η σερβική κυβέρνηση ενέκρινε πέρυσι μια συμφωνία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων με την Affinity Global Development, για την εκ νέου ανάπτυξη της τοποθεσίας. Η συμφωνία περιλαμβάνει μίσθωση 99 ετών για μια περιοχή τριών οικοδομικών τετραγώνων και σχεδιάζει να χτίσει ένα ξενοδοχείο με το σήμα Τραμπ, πολυτελή διαμερίσματα, γραφεία, καταστήματα και ένα μνημείο για τα θύματα των βομβαρδισμών.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επέκριναν τη συμφωνία, ενώ ο πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς και η κυβέρνησή του την υπερασπίστηκαν ως μια κίνηση εκσυγχρονισμού της πρωτεύουσας. ( ἀπό ἐδῶ) 

φωτό

Προσέξτε τώρα τί γίνεται. Ἐδῶ φαίνεται νά ὑποστηρίζεται ἡ βλακώδης ἀντίληψις τοῦ προτιμῶ τά ἐρειπία ἀπό μία ἀποκατάστασι κτηρίων καί διαμόρφωσιν περιβάλλοντος χώρου πού θά ἀποτελεῖ μία καλαίσθητη περιοχή στήν πρωτεύουσα μίας χώρας. Διότι πῶς ἀλλιῶς μπορεῖ νά χαρακτηρίσῃ κανείς τίς ἀντιδράσεις πού ἔχουν ὀργανωθεῖ, ἀπό τι ἄλλο πέραν τῶν woke liberal, μαριονετῶν τῆς Καμπαλαρίας ; Κι᾿ἀναρωτιέται κανείς ψάχνοντας νά βρῆ λογική σέ αὐτές τίς ἀντιδράσεις οἱ ὁποῖες ἀπό τήν μία ἀνέχονται ἐπί 26 καί πλέον χρόνια, πού πιθανόν νά μείνουν γιά πολύ περισσότερο μέχρι ἰσοπεδώσεως, τά ἐρείπια στό κέντρο τῆς μεγαλύτερης πόλης καί πρωτευούσης τῆς χώρας , ἀλλά δέν δέχονται μία μίσθωση 99 χρόνων πού θά τούς ἀποδώσει ὡς κληρονομιά, ἀποκατάστασιν κτηρίων, ἀναπαλαιώσεις τῶν ὑπαρχόντων νεοκλασσικῶν καί βεβαίως ἕνα μνημεῖο γιά τούς πεσόντες ἀδικοχαμένους πολίτες τῶν νατοϊκῶν βομβαρδισμῶν, πού οὐδέ κἄν αὐτό εἶχαν κάνει οἱ μέχρι σήμερα κυβερνήσεις τῆς Σερβίας. 

Ἐάν λοιπόν αὐτό μπορεῖ νά νοηθῇ λογική τότε προφανῶς ἔχουν χαθεῖ οἱ σημασίες τῶν λεξεων. Μοῦ θυμίζει δικές μας ἀνάλογες περιπτώσεις, λ.χ. ἐδῶ στό Ναύπλιο κάπου στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ ᾿80, εἶχαν ξεσηκωθεῖ ἀπό τίς ΕΓΕ(ες) μέ πρωτοστατοῦσα τήν Μάργκαρετ Τσάντ-Παπανδρέου καί διαμαρτύρονταν γιά τό "ξεπούλημα τῆς Καραθώνας" . Ὅπου Καραθώνα μία τεράστια παραλία ἔξω ἀπό τό Ναύπλιο ( 4 χλμ) πίσω ἀπό τό Παλαμήδι. Ἡ γαλλική ἑταιρία πού ἐνδιαφερόταν θά διαμόρφωνε ἀναλόγως τήν παραλία, θά ἔφτιαχνε ξενοδοχειακές καί ἄλλες ἐγκαταστάσεις ὑπό τήν προϋπόθεσιν ἐκμεταλλεύσεώς της γιά 30 χρόνια. Ἐννοεῖται δέν ἔγινε τίποτα. Νίκησαν οἱ «δημοκρατικές δυνάμεις, ἡ φωνή τοῦ λαοῦ » !

Καραθώνα ( φωτό)

 Ἀποτέλεσμα : Ἔχουν περάσει 40+ χρόνια ἡ Καραθώνα ἔμεινε ἀκριβῶς ὅπως ἦταν ( κάποια ἴχνη ξεκινήματος κτισμάτων ἀπό τήν κυβέρνησιν τῶν Συνταγματαρχῶν πού τούς πρὄλαβε ἡ δημοκρατία ...) ἐκτός ἀπό 2 μαγαζιά ( ἐν εἴδη παραπηγμάτων) πού λειτουργοῦν ἐκμεταλλευόμενα τούς λουομένους τήν ἡμέρα καί τούς νεαρούς πελάτες τους τήν νύχτα ( μπεκρούλιασμα). Καί οἱ Ναυπλιεῖς εἶναι εὐχαριστημένοι ! Γιατί θά τούς ἔπεφταν ἀπάλαφρα ὅσα θά κληρονομοῦσαν ἀπό τούς Γάλλους. Χώρια τό γεγονός τοῦ πόσος κόσμος θά ἀπασχολοῦνταν μέ ἐργασία ἐκεῖ, προϊόντα καί διάφορα ὑλικά πού θά χρειάζονταν σέ καθημερινή βάσιν κ.λπ.καί θά ἐνίσχυαν τούς παραγωγούς καί ἐμπόρους τοῦ Νομοῦ.

Δεν μοιάζει πολύ, αλλά το κτίριο του Υπουργείου Άμυνας της Γιουγκοσλαβίας θεωρήθηκε αριστούργημα της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής. Σήμερα, είναι περισσότερο γνωστό ως ένα από τα πιο διάσημα ερείπια της ιστορίας της Γιουγκοσλαβίας ( ἐδῶ)

Ἔτσι τώρα καί οἱ προοδευτικοί Σέρβοι οὐρλιάζουν νά μήν γίνῃ τίποτε καί νά μείνουν τά ἐρεἰπια ὡς ἔχουν. Νά τά καμαρώνουν ἔτσι. Βεβαίως σ᾿ὅλο αὐτό προσθέστε καί τίς ἐδῶ κι᾿ἕναν μῆνα διάφορες διαμαρτυρίες πού στήνονται στήν Σερβία γιατί αἴφνης δέν τοὐς ...ἀρέσει ὁ Βούσιτς τόν ὁποῖο πρό 3ετίας ἐξέλεξαν, γιά δεύτερη θητεία, μέ τό συντριπτικό 60% ! 

Ἀλλά ὁ Ἀλεξάντερ Βούτσιτς βλέπεις νοιάζεται γιά τήν χώρα του. Δέν συμφωνεῖ στήν οἰκονομική ἀφαίμαξιν πού ἐπιβάλλουν οἱ κλόουν τῆς Ε.Ε. γιά τήν Οὐκρανία, ἀπειλώντας τους νά μήν τούς ἐντάξουν στήν ἕνωσιν ἐάν δέν συμφωνοῦν μέ τίς ἐπιταγές τους. Τό ἴδιο καί γιά τήν στάσιν τους στόν ΟΗΕ ἀπέναντι στίς κυρώσεις πρός τήν Ῥωσσία. Ἔτσι οἱ διαδηλώσεις πᾶνε κι᾿ἔρχονται σέ καθημερινή βάσιν. Θά ἄφηναν τήν εὐκαιρία μέ τό ἔργο πού ὑποστήριξε τόσο ὁ Πρόεδρος Βούτσιτς ὅσο καί ἡ κυβέρνησις τοῦ Μίλος Βούτσεβιτς ;

...Οι διαδηλωτές περιέγραψαν το συγκρότημα ως «μνημείο της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ» και αντιτέθηκαν στο «να το χαρίσουν» σε Αμερικανούς κατασκευαστές.

Γιατί βλέπεις ἀνάμεσα στά ἄλλα ...δημοκρατικά πού τούς χαρακτηρίζουν ἔχουν καί τό «Σύνδρομο Διαταραχῆς Τράμπ». Αὐτό ποῦ τό πᾶς ; 

Ἡ Πελασγική