Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης καί τό πεπρωμένο τοῦ Δυτικοῦ Πολιτισμοῦ

Γράφει ὁ Alexander Dugin

Ο Πλάτων για τον ρωσικό πολιτισμό και εξίσου για τον δυτικό παραδοσιακό πολιτισμό είναι το ίδιο σημαντικός με τίς Ουπανισάδες για την Ινδία ή τον Κομφούκιο για την Κίνα. Η χριστιανική θεολογία βασίζεται στον Πλάτωνα. Χωρίς αυτόν, τις θεωρίες του, τους όρους του, τη γλώσσα του τίποτα δεν είναι κατανοητό στην κληρονομιά μας.

Παρεμπιπτόντως η ισλαμική φιλοσοφία, ο σουφισμός και η σιιτική διδασκαλία (κυρίως ο κόκκινος σιισμός) είναι επίσης δομημένα πάνω στον Πλάτωνα. Κάποιοι ονομάστηκαν περιπατητικοί αλλά στην πραγματικότητα στηρίχθηκαν στον νεοπλατωνισμό. Ο Πλάτων είναι κεντρικός στην ισλαμική πνευματική παράδοση στις υψηλότερες εκφάνσεις της.

Η εβραϊκή Καμπάλα δεν είναι τίποτε άλλο από το νεοπλατωνικό δόγμα που εισήχθη τον Μεσαίωνα στην ιουδαϊκή θρησκεία. Ο Scholem υποστηρίζει ότι ήταν ξένη προς τον προηγούμενο παραδοσιακό Ιουδαϊσμό όπου δεν υπάρχει σχεδόν κανένα ίχνος της θεωρίας των εκπορεύσεων. Εκτός από ορισμένες μυστικιστικές ομάδες (που μπορεί να έχουν επηρεαστεί νωρίτερα).

Ο Πλάτων είναι το μεταφυσικό θεμέλιο του πολιτισμού μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Αριστοτέλης πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ο Πρόκλος, ο Σιμπλίκιος και άλλοι νεοπλατωνιστές έχουν συμπεριλάβει τον Αριστοτέλη στο πλατωνικό πλαίσιο. 

Ο Αριστοτέλης λοιπόν είναι ο δεύτερος σημαντικότερος πυλώνας της πνευματικής μας κληρονομιάς. Χάνοντας τη βαθιά γνώση και κατανόηση των δύο από αυτούς κόβουμε τις ρίζες της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Τίποτα στη φιλοσοφία, τη θρησκεία και την ίδια τη ζωή δεν μπορεί να κατανοηθεί σωστά χωρίς αυτούς τους δύο.

Δεν έχουμε καμία απολύτως ιδέα για τα καθαρά σημιτικά στοιχεία στις μονοθεϊστικές θρησκείες μας - και τις τρεις. Ο σημιτισμός ήδη από παλιά ήταν βαθιά αναδιαρθρωμένος από τον ελληνισμό (όπου ο πλατωνισμός και ο Αριστοτέλης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο). Όλο το σημιτικό πνεύμα που γνωρίζουμε είναι μια εξελληνισμένη εκδοχή του.

Η Νεωτερικότητα και η παρακμή της Δύσης ξεκίνησε με την εγκατάλειψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και της κληρονομιάς τους. Εκεί ήταν που ο Δημόκριτος ξαναβγήκε στην επιφάνεια. Ο ατομισμός και ο εξωτερικισμός ή αλλιώς ο υλισμός ήταν αναβιωμένες ελληνικές φιλοσοφικές αιρέσεις του προσωκρατικού παρελθόντος.

Η νεωτερικότητα είναι αντι-πλατωνική και αντι-αριστοτελική. Αλλά υπέρ του Δημόκριτου. Ο Δημόκριτος είναι η κοινή ρίζα του κομμουνισμού και του φιλελευθερισμού. Άρα η εναλλακτική στον κομμουνισμό και τον φιλελευθερισμό δεν μπορεί παρά να είναι η επιστροφή στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πολιτικός πλατωνισμός είναι τόσο σημαντικός.

Η Βρετανία είναι ένα βαθιά δηλητηριασμένο, τοξικό, αποσυντιθέμενο κομμάτι της Δύσης. Είναι ένας ετοιμοθάνατος δαίμονας. Ήδη γερασμένος και αδύναμος, αλλά παραμένει θυμωμένος, επιθετικός, βίαιος, ηλίθιος και άγριος, όπως μόνο οι γέροι κακοί άνθρωποι συνηθίζουν να είναι.

Το νέο 1776 είναι η μόνη λύση. Για τις ΗΠΑ εννοώ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθεί να τραβήξει το MAGA στην άβυσσο. Δεν θα τους εμπιστευόμουν.

Η πανδημία της τεσλαφοβίας είναι τυπικά εφεύρεση της MI6 που εφαρμόζεται από τον Σόρος και τα δίκτυά του.

Η Νεωτερικότητα και η παρακμή της Δύσης ξεκίνησε με την εγκατάλειψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και της κληρονομιάς τους. Εκεί ήταν που ο Δημόκριτος ξαναβγήκε στην επιφάνεια. 

Ο ατομισμός και ο εξωτερικισμός ή αλλιώς υλισμός ήταν αναβιωμένες ελληνικές φιλοσοφικές αιρέσεις του προσωκρατικού παρελθόντος.

Ο εξωτερικισμός είναι η προσέγγιση κατά την οποία συμφωνούμε ότι η πραγματικότητα τοποθετείται έξω από τη συνείδηση και όχι μέσα σε αυτήν. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ( ο τελευταίος σωστά ερμηνευμένος) υπέθεσαν ότι η πραγματικότητα είναι εσωτερική. Αμιγώς εξωτερική είναι μόνο η ύλη που είναι κενή από κάθε ποιότητα και συνεπώς ισούται με το τίποτα.

Η νεωτερικότητα ξεκίνησε με τον νομιναλισμό που αρνείται την εσωτερικότητα και επιβεβαιώνει την εξωτερικότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Νεωτερικότητα είναι εντελώς λανθασμένη. Αθεράπευτη.

ἀπό : geopolitika.ru

Ἡ Πελασγική