Ο πρώην υπουργός του υπουργικού συμβουλίου της Ελλάδας επέστρεψε στην αρχική του απασχόληση, της διδασκαλίας Οικονομικών, αλλά αυτό που έχει περισσότερο στο μυαλό του είναι την δράση για την πτώση της στρατιωτικής χούντας που κατέλαβε την εξουσία στην Αθήνα πριν από τρία χρόνια και έκτοτε κυβερνά χωρίς εκλογές. Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η εξορία μπορεί να διαρκέσει πέντε ή δέκα χρόνια.
Ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος είναι 51 ετών, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο York University, στα βόρεια προάστεια του Τορόντο. Είναι γιος του Γιώργου Παπανδρέου, του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου—με την 81χρονη μητέρα του, τη σύζυγό του, την Margaret Chant και τα τέσσερα παιδιά τους, ηλικίας 11 έως 17 ετών— ζει σε ένα μεγάλο σπίτι με εξωτερική πισίνα σε μια γειτονιά αυτής της μικρής ήσυχης κοινότητας του King City, δώδεκα μίλια βόρεια του πανεπιστημίου.
Τo οικόπεδο στην υπό ανάπτυξη περιοχή είναι δύο στρέμματα ή περισσότερο και τα σπίτια κοστίζουν 60.000 $ ή 70.000 $. Τα παιδιά του Παπανδρέου θέλουν μηχανοκίνητα έλκηθρα για να μπορούν να ωρύονται στις αυλές με τα άλλα παιδιά. Ζώντας σε παρόμοιες αναπτυσσόμενες περιοχές ίσως για κάποιους ανθρώπους αυτό να σημαίνει ευδαιμονία. Στο σπίτι του Παπανδρέου τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Ένα ψευδώνυμο είναι ζωγραφισμένο στο γραμματοκιβώτιο. Ένας ζωηρός γερμανικός ποιμενικός ονόματι Τουρκ («Αυτό ήταν το όνομα που τον φώναζαν όταν τον αγοράσαμε», εξήγησε ο εξόριστος Έλληνας πολιτικός) .....
Οι Παπανδρέου δεν θέλουν να φωτογραφηθούν ούτε λήψεις από το σπίτι ή το αυτοκίνητό τους. Ο κ. Παπανδρέου συνοδεύεται από σωματοφύλακα-σοφέρ κατά την επίσκεψή του στην Ευρώπη, όπου πηγαίνει κάθε έξι εβδομάδες περίπου για να διατηρεί στενή επαφή με το κίνημα που έχει ιδρύσει εκτός Ελλάδος. «Συνήθως υπάρχει κάποιος με τον Ανδρέα», μας είπε η σύζυγός του.
Άν κρίνουμε από την τρίωρη επίσκεψη στο σπίτι τους αυτή την εβδομάδα και την ευκολία με την οποία κανονίστηκε, οι Παπανδρέου δεν ζουν με τον φόβο. Όμως, όπως είπε η κ. Παπανδρέου, «γενικά είμαστε προσεκτικοί».
Πάνω από ένα ελαφρύ γεύμα με σούπα, καβούρι, πατέ συκωτιού, φέτα, σαλάτα, μήλα σε φέτες και ένα λευκό κρασί Μπορντό, ο κ. Παπανδρέου μιλούσε έντονα για τη δική του πολιτική ζωή και για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967. Από τη στιγμή που η χούντα τον απελευθέρωσε από τη φυλακή στα τέλη του 1967, ο κ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι το πραξικόπημα είχε γίνει «με την ενεργό βοήθεια στρατιωτικών αξιωματικών των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα και από το Πεντάγωνο».
Όταν, το 1964-66, ήταν μέλος του υπουργικού συμβουλίου του πατέρα του, είπε ο κ. Παπανδέρου, η ελληνική υπηρεσία πληροφοριών ήταν υπό τη δικαιοδοσία του, αλλά μόνο κατ' όνομα.
φωτό |
Ο κ. Παπανδρέου προέβλεψε ότι τον επόμενο μήνα η Ουάσιγκτον θα ξαναρχίσει να δίνει «βαρύ» στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ελλάδα.
«Οι αμερικανικές υπηρεσίες βρήκαν έναν τρόπο να βοηθήσουν στρατιωτικά τη χούντα και να ελέγξουν τη χούντα», είπε. «Δεν ταυτίζω ωμά την Αμερική με όλα αυτά», πρόσθεσε. «Κάνω μια διάκριση μεταξύ του Πενταγωνισμού και του πολιτικού κόσμου».
Ο κ. Παπανδρέου περιέγραψε τη δική του πολιτική φιλοσοφία ως εξής: «Βασικά βλέπω τον εαυτό μου ως σοσιαλιστή. Είμαι τρομερά προσηλωμένος στις δημοκρατικές διαδικασίες. Την ανθρώπινη ελευθερία και τη λαϊκή κυριαρχία βάζω μπροστά από την κοινωνική πρόοδο».
Λέει ότι είναι πραγματιστής
φωτό |
Δεν πιστεύω, ας πούμε, στη γενική κρατικοποίηση», είπε. «Είμαι πολύ ρεαλιστής. πιστεύω σε μια μικτή οικονομία — στο βαθμό που είναι συμβατή με την προσωπική ελευθερία, την οποία δεν είμαι διατεθειμένος να θυσιάσω με οποιοδήποτε κόστος».
Πίστευε επίσης, είπε, στην εθνική ταυτότητα, «είμαι πολύ εθνικιστής σ᾿αυτό το στάδιο », είπε. «Νομίζω ότι ο αληθινός διεθνισμός πρέπει να περάσει μέσα από τον εθνικισμό».
Ο κ. Παπανδρέου ήταν πολύ σοβαρός καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής συνομιλίας. Οι πίπες του ήταν αφημένες σε ένα τραπέζι καθώς κάπνιζε κάποια μακριά, άφιλτρα αμερικάνικα τσιγάρα το ένα μετά το άλλο. Πίσω του, μια χιονισμένη πλαγιά και οι ψηλές, γυμνές φτελιές και σημύδες γυαλίζουν κάτω από τον λαμπερό, έντονο χειμωνιάτικο ἠλιο.
Το βιβλίο του κ. Παπανδρέου για την ελληνική πολιτική ζωή και το πραξικόπημα, «Democracy at Gunpoint», πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις Doubleday στις 17 Απριλίου. Η αφήγηση της συζύγου του για το πραξικόπημα και τους οκτώ μήνες στη φυλακή του συζύγου της, «Εφιάλτης στην Αθήνα » θα εκδοθεί από το Prentice-Hall το φθινόπωρο.
Ο κ. Παπανδρέου έχει λίγο χρόνο για χόμπι ή οικογενειακή ζωή. Τις Κυριακές μπορεί να πάει την οικογένεια για δείπνο σε ένα από τα πολλά ελληνικά εστιατόρια στο Τορόντο.
Ἀπό : The New York Times
Τώρα ἄν σ᾿αὐτό προσθέσουμε καί τό : « Ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στούς Ἕλληνες», πῶς φαντάζεστε ὅτι θά χαρακτήριζαν σήμερα τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου ;
Βρέ, μπάς καί βρισκόταν καί αὐτός σέ κανένα κελί φυλακῆς ; !!!
Πάντως διαβάζοντας αὐτήν τήν συνέντευξιν τοῦ ᾿70. πῆγα τόσα χρόνια πίσω καί σκέφτομαι : Ὅπως καἰ ὅ,τι νά ἦταν,τά πολιτικά πράγματα καί οἱ ἀνάλογοι πολιτικάντηδες,χίλιες φορές ἐκείνες τίς ἐποχές παρά ὅλο αὐτό τό σκοτεινό καί θλιβερό,ἀπό κάθε ἄποψιν,σήμερα πού βιώνουμε.
Ναί,χίλιες φορές τό τότε...
Ἡ Πελασγική
Κυρία Ευαγγελία καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί σαν τί νά'γινε που τό'πε;
Εφ' όσον τον αποφυλάκισε ο κάκιστος και κακούργος δικτάτωρ, μπορούσε να λέει ότι θέλει. Δέν μας είπε όμως ποιανού έθνους ήτο εθνικιστής.
Λόγω, "εθνικιστής" και Έργω, Ο μέγας αποδομητής και Ο μαέστρος κατεδαφιστής του Έθνους ...
Ο μάγιστρος της κατεδάφισης.
Δέν ἀντιλέγω καθόλου !
ΔιαγραφήἜτσι εἶναι διότι ἔτσι ἀπεδείχθη.
Ὅμως ὡς λεχθέν ὑπ᾿αὐτοῦ καί μάλιστα σέ μία ἡλικία πού ὑποτίθεται πώς εἶχε ἀπόλυτον ἐπίγνωσιν τῶν ὅσων ἔλεγε ( 51 ἐτῶν ἦταν ὄχι κανένα παιδαρέλι ὅπως τότε μέ τήν παρέα τροτσκιστῶν πού τούς κατέδωσε ὅλους...Δέν σκεφθήκαμε ποτέ μήπως τότε τοῦ εἶχε ἀνατεθεῖ ἐκεῖνος ὁ ῥόλος γιά νά ξεσκεπαστῇ ἠ κομμουνιστική σπεῖρα πού δροῦσε στά σχολεῖα. Χμμ... Ἅλλως τε ὁ πατήρ του,ὁ «γέρος τῆς δημοκρατίας» ἦτο μέγας ἀντικομμουνιστής !)
Λοιπόν ἕνας ἄνθρωπος 51 ἐτῶν καί μάλιστα καθηγητής Πανεπιστημίου,τυχαίως δέν χρησιμοποιεῖ τέτοιες δηλώσεις. Γιατί ὅμως τό εἶπε ;
Δέν εἶναι λογικό τό ποῦ ἀποσκοποῦσε ὁ λαοπλάνος ; Ἡ Ἑλλάς βρισκόταν ὑπό τήν ἐξουσία μίας δικτατορίας ἡ ὁποία δέν χαρακτηρίζεται ἀπό κομματικές ταμπέλες. Ἐπίσης, οἱ Ἕλληνες δέν ἔβλεπαν δεξιά,κέντρο,ἀριστερά. Ἔβλεπαν ὁ ἕνας τόν ἄλλον εὐρισκόμενοι στήν ἰδια θέσιν πού τό «τυραννικό» καθεστώς τούς εἶχε θέσει.
Ἡ Ἐλευθερία,πού διατρανοῦσαν οἱ «ἀγωνιστές» ἀπό τά ξένα,οἱ «ἐξόριστοι» καί κυνηγημένοι ἀπό τήν δικτατορία,ἀφοροῦσε τούς πάντες. Ὅλο τό Ἔθνος !
Συνεπῶς ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες ὁ καθείς ἀντιλαμβάνεται τήν ἀξία τοῦ «εἶμαι πολύ ἐθνικιστής» τοῦ θεατρίνου καί λαοπλάνου Ἀνδρέα.
Τό ξεκαθαρίζει ἄλλως τε : « εἶμαι πολύ ἐθνικιστής Σ᾿ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ » Σ᾿αὐτή τήν φάση,δῆλα δή,τό παίζω ὑπέρπατριώτης,γιά νά τό ποῦμε μέ ἁπλά,λαϊκά λόγια...
Ἔτσι ἀκριβῶς χρησιμοποιήθηκε καί τό «ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στούς Ἕλληνες».
Τό πόσο Ἕλληνας αἰσθανόταν καί μάλιστα «ἐθνικιστής» φάνηκε ἀπό τά παιδιά πού μεγάλωσε. Σπαρμένα στό ἐξωτερικό,ὅλα ( ἐκτός τοῦ Γιώργου πού λόγῳ ὀνόματος τοῦ παπποῦ,ἐπελέχθη νά παίξῃ τόν ῥόλο τοῦ πολιτικάντη ὥστε νά λάβῃ τήν κληρονομιά. Ἀλλά κι᾿αὐτός,ἀκόμη κι᾿ὅταν ἦταν πρωθυπουργός,ναί ζήσαμε κι᾿αὐτό στήν Ἑλλάδα, ἀκόμη καί τότε ὅλο στό ἐξωτερικό ἦταν. )
Θά μοῦ πῆς : γιατί δέν τά ἔγραψες ὅλα αὐτα παρά πάνω,στό θέμα ; Ἔμ διότι ὅπως γράφω στό τέλος : Ὅπως καἰ ὅ,τι νά ἦταν,τά πολιτικά πράγματα καί οἱ ἀνάλογοι πολιτικάντηδες,χίλιες φορές ἐκείνες τίς ἐποχές παρά ὅλο αὐτό τό σκοτεινό καί θλιβερό,ἀπό κάθε ἄποψιν,σήμερα πού βιώνουμε.
Γι᾿αὐτό εἶπα ἄσε νά ξεχαστοῦμε σέ κάποιο ...συννεφάκι... Ὁ Ἀνδρέας μᾶς ἔμαθε καί τό «αἰθεροβάμονες» ..
Χά,χά,χά !!!
Καλησπέρα ἀγαπητέ ! .
Πόσο δίκιο έχεις...
Διαγραφή