Καλό ταξίδι,Πρόεδρε-Δάσκαλε !

Μάθαμε πώς ἐχθές τό βράδυ,ἔφυγε ἀπό τήν ζωή,ὁ Σωτήριος Σοφιανόπουλος. Ὁ Σοφιανόπουλος τῆς ΧΡΩΠΕΙ,ὁ Σοφιανόπουλος τοῦ κόμματος «ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»,ὁ Σοφιανόπουλος ὁ Πρόεδρος καί Δάσκαλος,ὅπως τόν λέγαμε καί πού σ᾿αὐτόν χρωστοῦμε πολλές ἀπό τίς γνώσεις μας !

Δέν θέλω νά πῶ περισσότερα,ἄν καί ἡ πολύχρονη σχέσις μας θά μποροῦσε νά μέ κάνῃ νά σᾶς γράφω ἀτελείωτα,ὅμως δέν θά τό κάνω,διότι αὐτά πού βιώναμε μαζύ,ἔμεῖς καί ὁ Πρόεδρος-Δάσκαλος,εἶναι ἀναμνήσεις-γνώσεις, πού δέν τίθεντε πρός κοινοποίησιν...

Δημοσιεύω ὡς ἐλάχιστον φόρον τιμῆς στόν Σωτήριο Σοφιανόπουλο,ἕνα ἀφιέρωμα τοῦ διαδικτυακοῦ τόπου : terrapapers,ὡς,ἴσως τό πιό ἄρτιον ἀφιέρωμα πού ἔχει γίνῃ στόν Σοφιανόπουλο καί τήν ΧΡΩΠΕΙ.

Καλό ταξίδι, Πρόεδρε-Δάσκαλε !

Ἐπιλέγω ὡς ἀπόσπασμα τόν ἐπίλογο τοῦ ἀφιερώματος πού δίνει τήν ἀπάντησιν στό γιατί οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν εὐγενῆ κίνητρα,γνώσεις καί πρόθεσιν προσφορᾶς στό κοινωνικό σύνολον μένουν στό περιθώριο καί τελικῶς φεύγουν ἔτσι ...ἀθόρυβα...

Οι πραγματικά ζωντανοί άνθρωποι, στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους και την κοινωνία, είναι απλοϊκά ευγενικοί, τρυφεροί, πράοι και απτόητοι και γι’ αυτό, κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες του παρανοϊκά «πολιτισμένου κόσμου» κυριολεκτικά κινδυνεύουν. Νομίζουν ότι οι συνάνθρωποι τους ακολουθούν τους ίδιους ηθικούς νόμους της λογικής και της ζωής, άρα είναι ευγενικοί, σπλαχνικοί και γενναιόδωροι. Αυτή η φυσική τάση, που είναι βασική στο υγιές παιδί και στον πρωτόγονο κι αθωράκιστο άνθρωπο, υπάρχει, μέχρι να εμφανιστεί η συγκινησιακή πανούκλα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος στον αγώνα της λογικής τάξης των πραγμάτων κι αυτό γιατί το άρρωστο και θωρακισμένο άτομο αποδίδει τα δικά του παρανοϊκά χαρακτηριστικά, συναισθήματα, αξίες και σκέψεις, στους συνανθρώπους του.

Το ευγενές και υγιές άτομο πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ευγενικοί και δρουν ανάλογα. Το άρρωστο άτομο πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι άνθρωποι διαπράττουν απάτες, κλέβουν, λένε ψέματα και διψούν για εξουσία. Ξεκάθαρα λοιπόν οι ζωντανοί άνθρωποι μειονεκτούν και βρίσκονται σε κίνδυνο στις συναναστροφές τους με τους άρρωστους. Όταν προσφέρουν κάτι στο άρρωστο άτομο, τότε αυτό θέλει να τα παίρνει όλα, χλευάζοντας και καταδιώκοντας τους κι όταν το εμπιστεύονται, αυτό τους προδίδει και τους ξεγελά. Αυτό έπαθαν ο Dr Royal Raymond Rife, ο Georges Lakhovsky, Dr Ryke Geerd Hamer, ο Nicola Tesla και φυσικά ο Dr Wilhelm Reich. Έτσι ήταν τα πράγματα από πάντα στον γνωστό κόσμο, πριν και μετά την εμφάνιση του «πολιτισμού».

«Το βαθύ, φονικό μίσος εναντίον κάθε ζωντανού είναι πολύ γνωστό και έχει πολλές φορές περιγραφεί έξοχα από τους συγγραφείς. Το πρόβλημα, δεν είναι η ύπαρξη του μίσους και η γνώση των λειτουργιών του, αλλά η πλήρης αδυναμία αυτών των δεδομένων να διεισδύσουν στον ανθρώπινο όχλο. Ούτε μια προσπάθεια να εξαλειφθεί αυτό το μίσος δεν πέτυχε. Συνεπώς, ο κύριος στόχος μιας ορθολογικής, αποφασιστικής προσπάθειας να αντιμετωπισθεί η συγκινησιακή πανούκλα, πρέπει να είναι η παροχή του κατάλληλου εδάφους στην ανθρώπινη συνείδηση, όπου να μπορέσει να ευδοκιμήσει μια τέτοια γνώση και να ασκήσει την επιρροή της κατά της πανούκλας.» Dr Wilhelm Reich [Αντιμέτωποι με τη Συγκινησιακή Πανούκλα]

Αυτός που θέλει να προστατέψει τη ζωή και την υγεία του ανθρώπου, ενάντια στη συγκινησιακή πανούκλα του ανθρωπάκου, πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί το δικαίωμα του «ελευθέρως εκφράζεσθαι και πράττειν» για το καλό, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό που η συγκινησιακή πανούκλα κι ο ανθρωπάκος, το χρησιμοποιεί για το κακό. Αν δοθεί το δικαίωμα στην έκφραση της γνώμης, η λογική τελικά πρέπει να νικήσει. Αυτή είναι η ελπίδα της ανθρωπότητας.

Είπαμε μετά την ΥΒΡΙΝ ακολουθεί η ΝΕΜΕΣΙΣ.

Ὁλόκληρο τό ἀφιέρωμα : «ΧΡΩΠΕΙ» Σωτήριος Σοφιανόπουλος


Ἡ Πελασγική