~ Henry Wadsworth Longfellow
«Γιατί οἱ ἄνθρωποι πρέπει νὰ εἶναι τόσο μόνοι; Ποιό εἶναι τὸ νόημα ὅλων αὐτῶν; Ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ὅλοι τους λαχταροῦν, ἀναζητοῦν ἄλλους γιὰ νὰ τοὺς ἱκανοποιήσουν, ἀλλὰ ἀπομονώνονται. Γιατί; Μήπως ἡ γῆ τέθηκε ἐδῶ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ θρέψει τὴν ἀνθρώπινη μοναξιά;»
~ Haruki Murakami
«Κάθε ἀνόητος μπορεῖ νὰ εἶναι εὐτυχισμένος. Χρειάζεται ἕνας ἄνθρωπος μὲ ἀληθινὴ καρδιὰ γιὰ νὰ κάνει ὀμορφιὰ τὰ πράγματα ποὺ μᾶς κάνουν νὰ κλαῖμε.»
~ Clive Barker
«Μὴν ντρέπεσαι νὰ κλαῖς. Εἶναι σωστὸ νὰ θρηνεῖς. Τὰ δάκρυα εἶναι ἁπλῶς νερό, καὶ τὰ λουλούδια, τὰ δέντρα καὶ τὰ φροῦτα δὲν μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν χωρὶς νερό. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ὑπάρχει καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου. Μιὰ πληγωμένη καρδιὰ θὰ γιατρευτεῖ μὲ τὸν καιρό, καὶ ὅταν συμβεῖ αὐτό, ἡ μνήμη καὶ ἡ ἀγάπη τῶν χαμένων μας εἶναι σφραγισμένες μέσα μας γιὰ νὰ μᾶς παρηγορήσουν.»
~ Brian Jacques
«Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ θεραπεύῃ τὴν ψυχὴ παρὰ μόνο οἱ αἰσθήσεις, ὅπως ἀκριβῶς τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ θεραπεύσῃ τὶς αἰσθήσεις παρὰ μόνο ἡ ψυχή.»
~ Oscar Wilde
«Δάκρυα, κενὰ δάκρυα, δὲν ξέρω τί σημαίνουν,
δάκρυα ἀπὸ τὰ βάθη κάποιας θεϊκῆς ἀπελπισίας
ἀνεβαίνουν στὴν καρδιὰ καὶ συγκεντρώνονται στὰ μάτια,
κοιτάζοντας τὰ χαρούμενα φθινοπωρινὰ χωράφια,
καὶ σκεπτόμενοι τὶς μέρες ποὺ δὲν ὑπάρχουν πιά.»
~ Alfred Lord Tennyson
«Ὑπάρχουν στιγμὲς ποὺ εὔχομαι νὰ μποροῦσα νὰ γυρίσω πίσω τὸν χρόνο καὶ νὰ διώξω ὅλη τὴ θλίψη, ἀλλὰ ἔχω τὴν αἴσθηση ὅτι ἂν τὸ ἔκανα, θὰ εἶχε χαθεῖ καὶ ἡ χαρά.»
~ Nicholas Sparks
«Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι μιὰ ταινία ποὺ σὲ κάνει νὰ νιώθεις καλά. Ἡ πραγματικὴ ζωὴ συχνὰ τελειώνει ἄσχημα. Ἡ λογοτεχνία προσπαθεῖ νὰ καταγράψῃ αὐτὴ τὴν πραγματικότητα, ἐνῷ παράλληλα μᾶς δείχνει ὅτι εἶναι ἀκόμα δυνατὸ νὰ ἀντέξουμε μὲ ἀξιοπρέπεια.»
~ Matthew Quick
«Μπορῶ νὰ γράψω τὸ πιὸ θλιβερὸ ποίημα ἀπὸ ὅλα ἀπόψε.
Γράψε, γιὰ παράδειγμα: «Ἡ νύχτα εἶναι γεμάτη ἀστέρια,
καὶ τὰ ἀστέρια, μπλέ, τρέμουν στὸ βάθος».
Ὁ νυχτερινὸς ἄνεμος στροβιλίζεται στὸν οὐρανὸ καὶ τραγουδάει.
Μπορῶ νὰ γράψω τὸ πιὸ θλιβερὸ ποίημα ἀπὸ ὅλα ἀπόψε.
Τὴν ἀγάπησα, καὶ μερικὲς φορὲς μὲ ἀγάπησε κι ἐκείνη.
Νύχτες σὰν κι αὐτή, τὴν κράτησα στὴν ἀγκαλιά μου.
Τὴ φίλησα τόσες πολλὲς φορὲς κάτω ἀπὸ τὸν ἄπειρο οὐρανό.
Μὲ ἀγάπησε, μερικὲς φορὲς τὴν ἀγάπησα.
Πῶς θὰ μποροῦσα νὰ μὴν ἀγαπήσω τὰ μεγάλα, ἀκίνητα μάτια της;
Μπορῶ νὰ γράψω τὸ πιὸ θλιβερὸ ποίημα ἀπὸ ὅλα ἀπόψε.
Νὰ σκέφτομαι ὅτι δὲν τὴν ἔχω. Νὰ νιώθω ὅτι τὴν ἔχασα.
Νὰ ἀκούω τὴν ἀπέραντη νύχτα, πιὸ ἀπέραντη χωρὶς αὐτήν.
Καὶ τὸ ποίημα πέφτει στὴν ψυχὴ σὰν δροσιὰ στὸ γρασίδι.
Τί σημασία ἔχει ποὺ ἡ ἀγάπη μου δὲν μπόρεσε νὰ τὴν κρατήσει.
Ἡ νύχτα εἶναι γεμάτη ἀστέρια καὶ δὲν εἶναι μαζί μου.
Αὐτὸ εἶναι ὅλο. Μακριά, κάποιος τραγουδάει. Μακριά.
Ἡ ψυχή μου χάνεται χωρὶς αὐτήν.
Σὰν νὰ θέλω νὰ τὴ φέρω κοντά, τὰ μάτια μου τὴν ψάχνουν.
Ἡ καρδιά μου τὴν ψάχνει καὶ δὲν εἶναι μαζί της» Ἐγώ.
Ἡ ἴδια νύχτα ποὺ ἀσπρίζει τὰ ἴδια δέντρα.
Ἐμεῖς, ἐμεῖς ποὺ ἤμασταν, δὲν εἴμαστε πιὰ οἱ ἴδιοι.
Δὲν τὴν ἀγαπῶ πιά, ἀλήθεια, ἀλλὰ πόσο τὴν ἀγαποῦσα.
Ἡ φωνή μου ἔψαχνε τὸν ἄνεμο νὰ ἀγγίξει τὸ αὐτί της.
Κάποιου ἄλλου. Θὰ εἶναι κάποιου ἄλλου.
Ὅπως κάποτε
ἀνῆκε στὰ φιλιά μου.
Ἡ φωνή της, τὸ ἐλαφρὺ σῶμα της. Τὰ ἀπέραντα μάτια της.
Δὲν τὴν ἀγαπῶ πιά, ἀλήθεια, ἀλλὰ ἴσως τὴν ἀγαπῶ.
Ἡ ἀγάπη εἶναι τόσο σύντομη καὶ ἡ λήθη τόσο μεγάλη.
Γιατί νύχτες σὰν κι αὐτὴ τὴν κρατοῦσα στὴν ἀγκαλιά μου,
ἡ ψυχή μου χάνεται χωρὶς αὐτήν.
Ἂν καὶ αὐτὸς μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ τελευταῖος πόνος ποὺ μοῦ προκαλεῖ,
καὶ αὐτὸ μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ τελευταῖο ποίημα ποὺ γράφω γι' αὐτήν.»
~ Pablo Neruda
«Ἔχω τόσα πολλὰ μέσα μου, καὶ τὸ συναίσθημα γι' αὐτὴν τὰ ἀπορροφᾶ ὅλα. Ἔχω τόσα πολλά, καὶ χωρὶς αὐτὴν ὅλα καταλήγουν στὸ τίποτα.»
~ Johann Wolfgang von Goethe
ΠΑΡΟΥΣΑ !!!
Lobo - I'd Love You To Want Me
Van Morrison - Someone Like You
Harry Nilsson -Without You
«Εἶναι οἱ μέρες μέ τόν χειμωνιάτικο ἥλιο ἐξίσου θλιβερές καί γιά ἐσᾶς; Ὅταν ἔχει ὁμίχλη, τά βράδια, καί περπατάω μόνος μου, μοῦ φαίνεται ὅτι ἡ βροχή πέφτει μέσα ἀπό τήν καρδιά μου καί τήν κάνει νά καταρρέει.»
~ Gustave Flaubert
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου