Γράφει ὁ Jose Nino
Στη Σύνοδο Κορυφής του Ισραήλ Hayom στις 2 Δεκεμβρίου 2025, χαρακτήρισε τη στιγμή ως κρίση της ίδιας της Δύσης, αποκαλώντας την «μια ολοκληρωτική επίθεση στην αλήθεια, στη δημοκρατία και στην ασφάλεια του εβραϊκού λαού παντού» και επιμένοντας : «Αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Και δεν είναι «απλώς κριτική στο Ισραήλ. Είναι το παλαιότερο μίσος στον κόσμο, που για άλλη μια φορά φοράει πολιτικά ενδύματα».
Ο Lauder αναφερόταν στην άνοδο του αντισημιτισμού και του αντι-ισραηλινού αισθήματος παγκοσμίως μετά τον διετή βομβαρδισμό της Γάζας από το Ισραήλ.
Στη συνέχεια, ακόνισε το δόρυ και το έστρεψε εναντίον εγχώριων εχθρών όπως ο Tucker Carlson, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πιο ένθερμους επικριτές του Ισραήλ στην πραγματικότητα που ζούμε μετά την 7η Οκτωβρίου. Είπε στο κοινό: «Ο Tucker Carlson είναι ο Father Coughlin της γενιάς μας». Στην ίδια ομιλία, προειδοποίησε ότι ο εφησυχασμός έχει τελειώσει, επειδή «ο αντισημιτισμός είναι ανεξέλεγκτος σε όλο τον πολιτισμό μας» και απαίτησε πολιτική και θεσμική αντεπίθεση.
Αυτή είναι η φόρμουλα του Lauder στην πιο αγνή της μορφή. Περιβάλλει ένα ολοκληρωτικό πολιτικό πρόγραμμα με τη γλώσσα της ασφάλειας και της ηθικής έκτακτης ανάγκης, και στη συνέχεια αντιμετωπίζει τη δημόσια ζωή της Αμερικής ως έδαφος που πρέπει να αναδιοργανωθεί γύρω από τη σταυροφορία του. Ο στόχος δεν είναι ποτέ απλώς το μίσος. Ο στόχος είναι η διαφωνία, η απόκλιση και η ανυπακοή από τις προτεραιότητες που έχει επιλέξει, προτεραιότητες που θέτουν σταθερά το Ισραήλ πάνω απ' όλα.
Ο Lauder δεν έφτασε σε αυτή τη θέση αργά στη ζωή του. Γεννήθηκε στην εξουσία στη Νέα Υόρκη το 1944, κληρονόμος της περιουσίας της Estée Lauder, μεγάλωσε σε ελίτ ιδρύματα και εκπαιδεύτηκε για διεθνή επιρροή μέσω σπουδών στις επιχειρήσεις και την εξωτερική πολιτική. Εντάχθηκε νωρίς στην οικογενειακή εταιρεία και στη συνέχεια ανέλαβε την κυβέρνηση την εποχή του Reagan, όπου υπηρέτησε στο Πεντάγωνο ως Αναπληρωτής Βοηθός Υπουργός Άμυνας για την ευρωπαϊκή και ΝΑΤΟϊκή πολιτική.
Στη συνέχεια, ο Ronald Reagan τον διόρισε πρέσβη των ΗΠΑ στην Αυστρία το 1986. Στη Βιέννη, δεν συμπεριφέρθηκε σαν ουδέτερος Αμερικανός απεσταλμένος. Μετέτρεψε τη διπλωματική του θέση σε σκηνικό ιστορικής αντιπαράθεσης και πολιτικής σηματοδότησης. Ο Lauder αρνήθηκε να παραστεί στην ορκωμοσία του προέδρου της Αυστρίας Κουρτ Βάλντχαϊμ εν μέσω ισχυρισμών ότι εμπλεκόταν ή γνώριζε τις φρικαλεότητες των Εθνικοσοσιαλιστών στα Βαλκάνια κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπολοχαγός του γερμανικού στρατού στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης, απέλυσε τον Αμερικανό διπλωμάτη Felix Bloch για συμμετοχή σε ύποπτες δραστηριότητες κατασκοπείας.
Μετά την κυβερνητική θητεία, ο Lauder προσπάθησε να μετατρέψει τον τεράστιο πλούτο του σε επίσημη εξουσία στην πατρίδα του. Το 1989, έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος της Νέας Υόρκης ως Ρεπουμπλικάνος, όπου ξόδεψε πολλά χρήματα για να κάνει γνωστό το όνομά του και να κάνει εκστρατεία δεξιά του Rudy Giuliani, μόνο και μόνο για να χάσει τις προκριματικές εκλογές. Ακόμα και στην ήττα, το μοτίβο διατηρήθηκε. Αντιμετώπισε την πολιτική ως μια αρένα όπου το χρήμα μιλάει και συνέχισε να αναζητά μοχλούς που θα μπορούσαν να κάμψουν τη δημόσια ζωή στη θέλησή του.
Βρήκε έναν από αυτούς στα όρια των θητειών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, διέθεσε πόρους στην επιβολή ορίων θητείας στους αξιωματούχους της πόλης της Νέας Υόρκης, παρουσιάζοντάς την ως δημοκρατική μεταρρύθμιση και έλεγχο της κομματικής πολιτικής των μηχανισμών. Ωστόσο, το 2008, όταν ο δήμαρχος Michael Bloomberg ( ἑβραῖος ἐπίσης ) ήθελε μια τρίτη θητεία, ο Lauder άλλαξε πορεία και υποστήριξε την επέκταση αυτών των ορίων, μια στροφή που οι επικριτές του κυρίαρχου κόσμου ερμήνευσαν ως μια συμφωνία δισεκατομμυριούχων που μεταμφιέστηκε σε πολιτική αναγκαιότητα. Ωστόσο, από την οπτική γωνία των μακροχρόνιων παρατηρητών της εβραϊκής συμπεριφοράς, η υποστήριξη του Lauder προς τον Bloomberg αντανακλά ένα μοτίβο ομοεθνικής αλληλεγγύης μεταξύ των Εβραίων μεσολαβητών εξουσίας.
Ενώ ο Lauder έπαιζε αυτά τα παιχνίδια στη Νέα Υόρκη, η πραγματική του καριέρα ήταν η εδραίωση της ηγεσίας στον οργανωμένο εβραϊκό πολιτικό κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Lauder ήταν μέλος του Mega Group - ενός μυστηριώδους δικτύου Εβραίων ολιγαρχών που εργαζόταν στο παρασκήνιο για να προωθήσει τα εβραϊκά συμφέροντα και να ενισχύσει τους φιλοϊσραηλινούς δεσμούς μεταξύ των Εβραίων στην Αμερική. ( τά γράφαμε προχθές : Ὁ Ἑβραϊκός Κύκλος τῶν Δισεκατομμυριούχων Κρύβεται σέ Κοινή Θέα). Ο Leslie Wexner, ιδρυτής της The Limited και της Victoria's Secret, και ο αλήστου μνήμης Εβραίος σεξουαλικός εγκληματίας Jeffrey Epstein ήταν από τα πιο εξέχοντα μέλη αυτής της εβραϊκής κοινοπραξίας. Μέχρι το 2007, ο Lauder είχε γίνει πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου, μια θέση που τον μετέτρεψε σε έναν περιπλανώμενο μεσίτη ισχύος που συναντά αρχηγούς κρατών και αντιμετωπίζει τη διεθνή πολιτική ως μια μόνιμη εκστρατεία λόμπινγκ.
Από αυτή τη θέση, επανειλημμένα παρουσίαζε τη δυτική αρχιτεκτονική ασφαλείας ως μέσο για τις ισραηλινές προτεραιότητες. Το 2011, υποστήριξε δημόσια ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να γίνει δεκτό στο ΝΑΤΟ, επιμένοντας ότι «το Ισραήλ χρειάζεται πραγματικές εγγυήσεις για την ασφάλειά του» και πιέζοντας τα κράτη του ΝΑΤΟ να εντάξουν το Ισραήλ στη συμμαχία.
Το 2012, επιτέθηκε στις ευρωπαϊκές εκστρατείες πίεσης στο Ισραήλ με μαξιμαλιστική ρητορική. Όταν Ιρλανδοί αξιωματούχοι πρότειναν απαγόρευση από την ΕΕ για αγαθά από ισραηλινές κοινότητες στη Δυτική Όχθη, ο Lauder χαρακτήρισε τα λόγια για μποϊκοτάζ «κυνικά και υποκριτικά» και δήλωσε : «Ο υπουργός Gilmore στοχοποιεί τη μόνη φιλελεύθερη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, ενώ σιωπά για όσους πραγματικά προκαλούν χάος στην περιοχή: τους Άσαντ, τους Αχμαντινετζάντ και τους συμμάχους τους, τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς». Πρόσθεσε ότι η Δυτική Όχθη «αμφισβητείται νομικά και δεν κατέχεται παράνομα».
Κρατούσε την ίδια στάση όσον αφορά το Ιράν - τον εχθρό νούμερο 1 για τον παγκόσμιο Εβραϊσμό αυτή τη στιγμή. Το 2013, καθώς οι Δυτικοί διπλωμάτες διαπραγματεύονταν με την Τεχεράνη, χλεύασε την υποτιθέμενη επιείκειά τους και επικαλέστηκε αναλογίες του Μονάχου, προειδοποιώντας : «Όπως η Δύση παρέδωσε την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ στο Μόναχο το 1938, βλέπουμε τι συμβαίνει ξανά και ο κόσμος σιωπά» και καυχώμενος: «Ειλικρινά, μόνο η Γαλλία στέκεται ανάμεσα σε εμάς και ένα πυρηνικό Ιράν». Το 2015, κλιμακώθηκε ξανά, επιτιθέμενος στην πυρηνική συμφωνία με μια ηθική κατάρα, λέγοντας : «Ο δρόμος προς την κόλαση είναι συχνά στρωμένος με καλές προθέσεις» και υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία θα μπορούσε να αναζωογονήσει οικονομικά το Ιράν χωρίς να σταματήσει τις μακροπρόθεσμες πυρηνικές φιλοδοξίες.
.webp)
Η ιστορία συνέχισε να σκοτεινιάζει καθώς η εγγύτητά του με την ισραηλινή εξουσία βάθαινε. Το 2016, η ισραηλινή αστυνομία ανέκρινε τον Lauder σε σχέση με την «Υπόθεση 1000», την υπόθεση δώρων Νετανιάχου. Αναφορές ανέφεραν ότι οι ερευνητές ζήτησαν την κατάθεσή του λόγω της εγγύτητάς του με τον Νετανιάχου και των ευρύτερων ισχυρισμών που αφορούσαν πολυτελή δώρα και χάρες. Ο Lauder δεν κατηγορήθηκε, αλλά το επεισόδιο αποκάλυψε πόσο κοντά λειτουργούσε στον κυβερνητικό κύκλο του Ισραήλ, όχι ως εξωτερικός φίλος, αλλά ως μέρος του ευρύτερου, διεθνικού εβραϊκού δικτύου.
Μέχρι το 2023, χρησιμοποίησε ανοιχτά τα χρήματα των δωρητών ως πειθαρχικό όπλο στα αμερικανικά ιδρύματα. Μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου και τις αντιπαραθέσεις στις πανεπιστημιουπόλεις, προειδοποίησε το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ότι «με αναγκάζετε να επανεξετάσω την οικονομική μου υποστήριξη ελλείψει ικανοποιητικών μέτρων για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού». Το μήνυμα ήταν απλό. Εάν ένα έγκριτο αμερικανικό πανεπιστήμιο δεν καταφέρει να αστυνομεύσει τον λόγο και τον ακτιβισμό με τον τρόπο που απαιτεί, θα το περιορίσει οικονομικά μέχρι να συμμορφωθεί.
Το 2025, ο Lauder συνέχισε να υποστηρίζει την εκστρατεία εθνοκάθαρσης του Ισραήλ στη Γάζα. Απέρριψε κατηγορηματικά την ιδέα ότι το Ισραήλ φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για τον τερματισμό της σύγκρουσης, επιμένοντας : «Η αλήθεια είναι απλή: ο πόλεμος θα μπορούσε να τελειώσει αύριο εάν η Χαμάς απελευθερώσει τους εναπομείναντες ομήρους και αφοπλιστεί». Όσον αφορά την εκπαίδευση και την προπαγάνδα, σταμάτησε να προσποιείται ότι η λύση βρίσκεται μόνο στην πειθώ. Στο γκαλά του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου τον Νοέμβριο του 2025, υποστήριξε ότι ο εκπαιδευτικός αγωγός πρέπει να ξαναχτιστεί από την αρχή, δηλώνοντας: «Ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα - από το Νηπιαγωγείο έως το κολέγιο - πρέπει να ξαναδιδαχθεί» και προσθέτοντας: «Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε με ισχυρότερες δημόσιες σχέσεις για να πούμε την αλήθεια».
Έκανε επίσης σαφή την απειλή. Σε ένα ευρέως διαδεδομένο βίντεο, ορκίστηκε : «Οποιοσδήποτε υποψήφιος διεκδικεί μια έδρα... του οποίου η πλατφόρμα περιλαμβάνει αντισημιτισμό, θα τον στοχοποιήσουμε όπως μας στοχοποιούν».
Όπως και οι περισσότεροι από την κλίκα του Israel First, ο Lauder ήταν ξετρελαμένος με την ανατροπή της κυβέρνησης του Bashar al-Assad στη Συρία στα τέλη του 2024. Τον Σεπτέμβριο του 2025, συναντήθηκε με τον πρώην τρομοκράτη της Αλ Κάιντα, που έγινε πρόεδρος της Συρίας, Ahmad al-Sharaa, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και στη συνέχεια είπε: «Είχαμε μια πολύ θετική συζήτηση για την ομαλοποίηση μεταξύ Ισραήλ και Συρίας». Ο Lauder φαίνεται να πιστεύει ότι έχει πολιτική δύναμη στο Ισραήλ.
Αν το δούμε με τη σειρά, η εικόνα δεν είναι περίπλοκη. Ο Lauder χτίζει επιρροή μέσω του χρήματος, ενσωματώνεται σε θεσμούς της ελίτ και χρησιμοποιεί και τα δύο για να κατευθύνει την πολιτική και τον πολιτισμό προς μια αδιάκοπη σιωνιστική ατζέντα. Δεν μιλάει σαν άνθρωπος που υπερασπίζεται την αμερικανική κυριαρχία. Μιλάει σαν πράκτορας του παγκόσμιου εβραϊσμού που περιμένει από τα κόμματα, τα σχολεία, τα μέσα ενημέρωσης και τις συμμαχίες της Αμερικής να λειτουργούν ως όπλα επιβολής για έναν ξένο σκοπό.
Γι' αυτό έχει σημασία η επίπληξή του τον Δεκέμβριο του 2025 σχετικά με τον αντισημιτισμό. Δεν είναι μόνο μια προειδοποίηση. Είναι ένα σχέδιο. Όταν ο Lauder λέει «Αν δεν πούμε τη δική μας ιστορία, άλλοι θα την ξαναγράψουν», δεν περιγράφει μια πολιτισμική συζήτηση. Δηλώνει ότι έχει την κυριότητα της αφήγησης και διεκδικεί το δικαίωμα να τιμωρήσει όποιον στην αμερικανική ζωή αρνείται να την επαναλάβει.
Τελικά, ο Ronald Lauder αναδεικνύεται όχι ως θεματοφύλακας της αμερικανικής πολιτικής ζωής, αλλά ως πειθαρχημένος επιβολέας ενός ξένου πολιτικού δόγματος, χρησιμοποιώντας πλούτο, εκφοβισμό και ηθικό εκβιασμό για να υποτάξει τους θεσμούς στη θέλησή του. Αυτό που αποκαλεί μάχη κατά του μίσους μοιάζει όλο και περισσότερο με μια εκστρατεία για την υποταγή της αμερικανικής κυριαρχίας, του λόγου και της πολιτικής στις επιταγές του Ισραήλ και της διεθνικής εβραϊκής κλίκας που τη συντηρεί.
Ἀπό : theoccidentalobserver.net
Πάντα ἡ ἴδια ἀπορία : Τί τούς κάνει νά μήν καταλαβαίνουν ἀπό ποῦ προέρχεται, ἐδῶ καί χιλιετίες, ἡ παγκόσμια ἀπέχθεια πρός αὐτούς ; Λάθος. Τό γνωρίζουν πώς εἶναι ἀπό τήν φύσιν τους παράσιτα, ἀλλά δέν μποροῦν νά κάνουν ἀλλιῶς. Ἔτσι κρύβονται πίσω ἀπό τό δάχτυλό τους καί ὅπως πάντα, ὑποκρίνονται μυξοκλαίγοντας καί ἐξυφαίνοντας τά βρωμερά, ὕπουλα καί καταστροφικά σχέδιά τους μέχρι νά φθάσουν στόν τελικό τους σκοπό. Ἀλλά μᾶλλον τώρα πιά βρίσκονται σέ ἀδιέξοδο. Τό ξέρουν καί γι᾿αὐτό οὐρλιάζουν...
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου