Ἡ διεφθαρμένη Οὐκρανία,οἱ χρυσοί μπιντέδες καί τό ΝΑΤΟ

 

Γράφει ὁ Tom Zaja

Το κλεπτο-νεποτιστικό καθεστώς του Βολοντίμιρ Ζελένσκι περιφέρεται γύρω από τη λεκάνη της τουαλέτας, καθώς ένα ακόμη σκάνδαλο διαφθοράς αμαυρώνει το καλό του όνομα και αμαυρώνει τη φήμη της Ουκρανίας για τον αγώνα της για λογαριασμό όλων των Ευρωπαίων για τις δημοκρατικές αξίες. Η εύστοχα ονομαζόμενη Επιχείρηση Μίδας έφερε στο φως μια τεράστια απάτη εκβιασμών αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Δημοσιευμένες φωτογραφίες δείχνουν τις χρυσές τουαλέτες των συνεργατών του Ζελένσκι και σακούλες με δολάρια φρέσκα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα. Μετά από χρόνια de facto δαπανών εν λευκώ , η Ουκρανία απλώς απέδειξε ότι η μόνη της σύνδεση με τον Ατλαντικό πολιτισμό είναι ως ένα Τρίγωνο των Βερμούδων για φορτία πλούτου και όπλων.

Στο άρθρο μου του Απριλίου , υποστήριξα ότι οι κύριοι κακοποιοί της Ουκρανίας και οι εγκληματίες που κερδοσκοπούν από τον πόλεμο δεν ήταν συνήθως ούτε Σλάβοι ούτε Χριστιανοί. Η τελευταία ομάδα αηδιαστικών ηθοποιών αποτελεί μια δικαιολογητική προσθήκη σε αυτή τη θεωρία. Στο τελευταίο σκάνδαλο, ο επί χρόνια συνεργάτης του Ζελένσκι, Timur Mindich, και ο οικονομικός του διευθυντής, Oleksandr Zuckerman, κατέστρωσαν ένα πραγματικά διαβολικό σχέδιο για να εκμεταλλευτούν έναν ειδικό νόμο για την περίοδο του πολέμου που εμποδίζει την είσπραξη χρεών προς την κρατική πυρηνική εταιρεία Energoatom. Χωρίς νομική δυνατότητα αγωγής για μη καταβληθείσες υπηρεσίες, οι εργολάβοι έλαβαν τελεσίγραφο να καταβάλουν το 10-15% της συμβατικής αξίας στον Mindich. Οι εργολάβοι απειλήθηκαν ακόμη και με επ' αόριστον αποκλεισμό των εταιρειών τους, καταστροφή ή κινητοποίηση προσωπικού στην πρώτη γραμμή. Οι ηχογραφήσεις αποκαλύπτουν ότι ο Mindich και οι συνάδελφοί του αναφέρονται αστειευόμενοι στην επιχείρηση ως το «shlagbaum» [boomgate ( μπάρα διοδίων ) ] που θα σηκωθεί μόλις πληρωθούν τα διόδια.

Σύμφωνα με την Ukrainska Pravda , και οι δύο άνδρες βρίσκονται τώρα στο Ισραήλ, έχοντας ενημερωθεί ότι οι υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς επρόκειτο να κάνουν έφοδο. Το να ξεφύγουν απαρατήρητοι κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Δυστυχώς, η ιστορία αποκτά πολύ περισσότερο νόημα αν θυμηθούμε ότι τον Ιούλιο ο ίδιος ο Ζελένσκι προσπάθησε να εξουδετερώσει την ανεξαρτησία των υποστηριζόμενων από την ΕΕ υπηρεσιών καταπολέμησης της διαφθοράς, αλλά υποχώρησε λόγω της δημόσιας αγανάκτησης.

Οι άνθρωποι του προέδρου: πώς οι φίλοι του Ζελένσκι λεηλάτησαν την Ουκρανία κατά τη διάρκεια του πολέμου

Οι Mindich και Ζελένσκι είναι μαζύ από την εποχή που εργάζονταν στην Kvartal 95 — την εταιρεία μέσων ενημέρωσης που μετέτρεψε τον Ζελένσκι από κωμικό σε τηλεοπτικό αστέρα. Ήταν ο Mindich που τον σύστησε στον  Ihor Kolomoisky  ( Πελασγ. Οἱ ἀναφορές μας στήν διαφθορά τῆς Οὐκρανίας καί περί Kolomoisky πολλές καί μπορεῖτε νά διαβάσετε σχετικῶς ἐδῶ ) . Ο Mindich  στη συνέχεια έγινε από μεσάζων του Kolomoisky σύμβουλος του Ζελένσκι μέχρι πολύ πρόσφατα (όταν άρχισαν να ερευνούν οι αρχές κατά της διαφθοράς). Είναι επομένως προφανές ποιος έδωσε στον Mindich και τον Zuckerman προειδοποίηση και ετοίμασε τα χρυσά αλεξίπτωτα για το Ισραήλ μαζί με τα χρυσά μπιντέ τους. Από τον έναν παράδεισο των γκάνγκστερ στον άλλον.

Είναι ενδιαφέρον ότι το βαπτιστικό όνομα του Mindich, το Timur, εξακολουθεί να είναι δημοφιλές στην Ανατολή, παρόλο που είναι προς τιμήν του Τουρκο-Μογγόλου πολέμαρχου Ταμερλάνου του 14ου αιώνα — ο οποίος προέβη σε εθνοκάθαρση των ιθαγενών Ινδοευρωπαίων της Κεντρικής Ασίας και κατασκεύασε πυραμίδες με έως και 90.000 κρανία. Ο Mindich  ίσως τελικά μπορέσει να δει τις πραγματικές πυραμίδες της Γκίζας, εάν ο Τραμπ εγκρίνει την κατασκευή του ουρανοξύστη του στη Γάζα.

Χρυσές λεκάνες τουαλέτας. Στοίβες από δολάρια που έφτασαν πρόσφατα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Ένας αγγελιοφόρος που παραπονιέται ότι η μεταφορά 1,6 εκατομμυρίων δολαρίων σε μετρητά «δεν είναι εύκολη δουλειά». Περισσότερες από χίλιες ώρες τηλεφωνικών παρακολουθήσεων - γεμάτες γέλια, βρισιές και τις απρόσεκτες φωνές ανδρών που συζητούσαν πώς να χωρίσουν τις κρατικές συμβάσεις, ποιον να δωροδοκήσουν και ποιος θα έπρεπε να τοποθετηθεί σε καίριες κυβερνητικές θέσεις...  η μεγαλύτερη ιστορία διαφθοράς της Ουκρανίας

Ένα άλλο μεγάλο ψάρι σε δύσκολη θέση είναι ο πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός, Oleksiy Chernyshov, του οποίου η ραγδαία άνοδος οφείλεται στίς συστάσεις του Mindich. Εκτός από τη συμμετοχή του στο σχέδιο υπεξαίρεσης ενέργειας, ο Chernyshov ερευνάται από το FBI για ξέπλυμα χρήματος. Είναι αξιοσημείωτο ότι, όταν ο Chernyshov κατηγορήθηκε δημόσια για έρευνα νωρίτερα φέτος, ο Ζελένσκι ένιωσε πιεσμένος να τον υποβιβάσει από τη θέση του αναπληρωτή πρωθυπουργού, αλλά επειδή οι σύζυγοί τους είναι οι καλύτερες φίλες, άρπαξε ένα νέο υπουργικό χαρτοφυλάκιο από το πουθενά: υπουργός εθνικής ενότητας. Οι Ουκρανοί έχουν μια πολύ ιδιωματική έκφραση για τους άνδρες που μοιάζουν με τον Chernyshov : «Με τέτοια μύτη, μπορείς να μυριστείς τα πάντα εκ των προτέρων». Δυστυχώς, δεν φαίνεται να έχει προβλέψει την τρέχουσα δεινή του κατάσταση και μόνο η οικογένειά του έχει φύγει στο εξωτερικό, ενώ αυτός διατηρεί την αθωότητά του.

ὁ  Oleksiy Chernyshov καί ἡ μύτη του... ἐδῶ

Μια ακόμη προσωπικότητα που υπερασπίζεται τη φήμη του από μια δυσβάσταχτη θέση είναι ο μουσουλμάνος Τάταρος επιχειρηματίας που έγινε πολιτικός Rustem Umerov. Ένα μεγάλο σύννεφο κρέμεται πάνω από την πιθανή εμπλοκή του στην υπόθεση Energoatom, αλλά δεν φαίνεται καλό, αφού ο Umerov έφυγε για την Τουρκία πριν από λίγο καιρό και τώρα βρίσκεται στο Κατάρ, όπου φαίνεται να περιμένει να καταλαγιάσει η σκόνη. Έτσι, έχουμε το γελοίο σενάριο στο οποίο ο γραμματέας του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας και άμυνας υπερασπίζεται την Ουκρανία από τη Ντόχα ή ίσως το Ντουμπάι . Είναι μια πραγματική σαχλαμάρα, αλλά ίσως ο Umerov να έχει και χρυσές υδραυλικές εγκαταστάσεις στο μπάνιο του.

Εν τω μεταξύ, στο αποκορύφωμα του μεγαλύτερου πολεμικού σκανδάλου της Ουκρανίας, ο Ζελένσκι κάνει αυτό που κάνει σε τέτοιες στιγμές κρίσης: ξεκίνησε ένα ταξίδι στο εξωτερικό με πολλές στάσεις, όχι για μια περιοδεία απολογίας, αλλά φαινομενικά για μια περιοδεία αμνησίας. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που το 2019 έκανε εκστρατεία με πλατφόρμα την καταπολέμηση της διαφθοράς. Δεν θα επισκεφθεί την Ουγγαρία, αλλά ο Βίκτορ Όρμπαν ήταν σίγουρο ότι θα κατήγγειλε το «δίκτυο της πολεμικής μαφίας» του Ζελένσκι, ενώ ο γεωπολιτικός αναλυτής Πέπε Εσκομπάρ άρχισε να αναφέρεται στην Ουκρανία με την ονομασία Χώρα-404 .

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ — αρκετά πολιορκημένος από την υπαρξιακή κρίση της δικής του κυβέρνησης — παρέμεινε σιωπηλός για το σκάνδαλο διαφθοράς. Στο άρθρο μου τον Αύγουστο , υποστήριξα ότι το MAGA πέθαινε και φαίνεται ότι ο Τραμπ επέλεξε το Ισραήλ και τα αρχεία Epstein ως τον λόφο στον οποίο θα πεθάνει η προεδρία του. Αν πρέπει να πιστέψουμε τον αδελφό του Τζέφρι Epstein , ο Τραμπ κάποτε πραγματοποίησε σεξουαλική πράξη πάνω σε ένα άλογο. Αλλά όσο απίθανο κι αν φαίνεται αυτό, είναι λιγότερο απίθανο αν θυμηθούμε ότι ο Τραμπ αποκάλεσε την πρώην ερωμένη του Στόρμι Ντάνιελς «αλογομούρα». Ο Τραμπ μισεί με πάθος τον Τόμας Μάσι και τη Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, οπότε μένει να δούμε πόσο σχολιασμένα θα είναι τα δημοσιευμένα αρχεία. Η συμπάθεια του Τραμπ για το Ισραήλ ίσως παραμείνει για πάντα ένα μυστήριο, δεδομένου ότι δεν είναι Χριστιανός Σιωνιστής, αμφισβητεί ανοιχτά την εβραϊκή διπλή αφοσίωση και συνεχίζει να υπερασπίζεται τον Τάκερ Κάρλσον εν μέσω της σύγχυσης με τον Φουέντες.

Την περασμένη εβδομάδα, ο πρώην σφαγιάς που έγινε πρόεδρος, Abu al-Jolani, έγινε δεκτός στον Λευκό Οίκο - σαν να μην έχει καταλάβει ακόμα ποιος βρισκόταν πίσω από το ISIS και την Αλ Κάιντα για να επιτύχει αλλαγή καθεστώτος στη Συρία. Έξω ο Μόσχος - μέσα η κολόνια , καθώς κάποιοι αστειεύτηκαν ότι ο Τραμπ ήθελε μόνο να διεκδικήσει την αμοιβή των 10 εκατομμυρίων δολαρίων που ήταν για το κεφάλι του al-Jolani πριν από λιγότερο από ένα χρόνο. Η αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα μπορεί να είναι η επόμενη, ή η παρέμβαση στη Νιγηρία. Ήταν μια άκομψη προεδρία με μπλόφες, απειλές και αδιάφορες κομπασμούς που δυστυχώς κατέληξε στο πλευρό των μαζικών θεωρήσεων H-1B, των διογκωμένων προϋπολογισμών και του πληθωρισμού. Είχε το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω από την Ουκρανία αρκετές φορές, αλλά μέχρι τώρα ο μόνος συλλογισμός για τον οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι το Ισραήλ είναι η σύζυγος και η Ουκρανία η ερωμένη.

Αν υπάρχει μια παρηγοριά από την πολιτική του Τραμπ για την Ουκρανία, είναι ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ έχει αποκλειστεί. Φυσικά, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Τραμπ απειλούσε να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη συμμαχία για να πετύχει αυτό που ήθελε. Η ένταξη της Ουκρανίας ήταν πάντα μια φαρσοκωμωδία για διπλωματικούς λόγους, αν όχι για γεωγραφικούς. Η Ουκρανία είναι απλώς μια χώρα του Βόρειου Ατλαντικού τρίτου βαθμού, μέσω των λεκανών της Μαύρης Θάλασσας και της Μεσογείου. Όσον αφορά την κυριαρχία της, οι αμερικανικές πολιτείες της Χαβάης, του Τέξας και του Βερμόντ έχουν μεγαλύτερο προηγούμενο ανεξαρτησίας από ό,τι η Ουκρανία το 1991.

Κατά τη δεκαετία του '90 και στις αρχές της θητείας του Πούτιν, υπήρχε ένα πολύ διαφορετικό γεωπολιτικό περιβάλλον, στο οποίο στέλνονταν ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με την μετακομμουνιστική αρχιτεκτονική ασφαλείας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πούτιν δήλωσε το 2005 ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, σε μια συνέντευξη που εξακολουθούσε να είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Κρεμλίνου. Αλλά τότε, ακόμη και η Ρωσία είχε δημιουργήσει εγκάρδιες σχέσεις με τη συμμαχία και ανέμενε την ένταξή της. Ένας αφελής Jeffrey Sachs (ο οποίος εργαζόταν ως οικονομικός σύμβουλος του Γκορμπατσόφ) αρνήθηκε να πιστέψει την προειδοποίηση ενός συναδέλφου ότι η Ρωσία δεν θα επιτρεπόταν ποτέ να ενταχθεί. Η μακροσκελής εξήγηση για αυτό θα εμβαθύνει στην αμερικανική ηγεμονία και το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα. Η σύντομη εξήγηση μας δόθηκε στην πραγματικότητα πολύ καιρό πριν από τον πρώτο γραμματέα του ΝΑΤΟ, τον Baron Ismay, ο οποίος είπε ότι ο σκοπός του ΝΑΤΟ ήταν να «κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση έξω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω».

Αυτός ο πόλεμος θα είναι μια ταπεινωτική ήττα για το ΝΑΤΟ (και ας μην ξεχνάμε τη μικρή Ελβετία, η οποία χάλασε 207 χρόνια ουδετερότητας για να ενταχθεί στη δυτική συμμαχία εναντίον της Ρωσίας). «Ξυπνήστε με όταν πάρει την Πολωνία», αστειεύτηκε ένας φιλελεύθερος σχολιαστής πριν από μια δεκαετία, σε μια εποχή που η σύγκρουση της Ουκρανίας ήταν ακόμα εσωτερική και περιοριζόταν στο Donetsk καί Luhansk. Η τήρηση ενός τέτοιου προτύπου θα είχε στην πραγματικότητα ωφελήσει όλους, αν συνοδευόταν από κάποιες γνήσιες διπλωματικές προσπάθειες αποκλιμάκωσης.

Αυτή είναι η αρχή του τέλους — η Ουκρανία τελειώνει. Αυτά δεν είναι δικά μου λόγια, αλλά η εκτίμηση της δημοσιογράφου της χρονιάς στην Ουκρανία, Diana Panchenko. Ακόμα και ο Kolomoisky  από το κελί της φυλακής του δηλώνει ότι ο Ζελένσκι σύντομα θα φύγει. 

Αλλά μεγάλο μέρος της ευθύνης για τις ζοφερές προοπτικές πηγαίνει στον στενό κύκλο του Ζελένσκι, γεωμετρικά μιλώντας, ή στον εσωτερικό του Μινυάν ( που σημαίνει 10 ἐνήλικες ἑβραῖοι που ἐπιτελοῦν θρησκευτικές ὑποχρεώσεις ἤ ἀλλιῶς ὁ ἐσωτερικός του ἑβραῖος , εθνική καταγωγή), εθνοτικά μιλώντας. Συχνά αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η Αμερική αν δεν είχε την ολέθρια εξωγήινη ελίτ που έχει. Θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε το ίδιο και την Ανατολή.

Ἀπό : theoccidentalobserver.net

Ἡ Πελασγική