Σε σκηνοθεσία John Sturges, οι Magnificent Seven πήραν τους Επτά Σαμουράι (1954) του Akira Kurosawa και τον μετέτρεψαν σε έναν ξεχωριστό αμερικανικό θρύλο - μια ιστορία θάρρους, αφοσίωσης και λύτρωσης που τοποθετείται στο σαρωτικό φόντο της Παλαιάς, Άγριας Δύσης.
Πρωταγωνιστές ένα αξέχαστο σύνολο - Yul Brynner, Steve McQueen, Charles Bronson, James Coburn, Robert Vaughn, Brad Dexter και Horst Buchholz - η ταινία απαθανάτισε κεραυνό σε μπουκάλι. Κάθε ηθοποιός έφερε ακατέργαστο χάρισμα στην οθόνη, δημιουργώντας μια ομάδα παρανόμων και περιπλανώμενων που δεν ιππεύουν για χρήματα, αλλά για τιμή.
Η ιστορία:
Όταν ένα μικρό μεξικανικό χωριό τρομοκρατείται από ληστές υπό την ηγεσία του αδίστακτου Καλβέρα (Eli Wallach), οι χωρικοί προσλαμβάνουν επτά πιστολάδες για να τους προστατεύσουν. Αυτό που ξεκινά ως δουλειά επί πληρωμή σύντομα γίνεται αποστολή θυσίας - άνθρωποι χωρίς ρίζες βρίσκουν νόημα στην υπεράσπιση των άλλων.
Η κληρονομιά:
Το The Magnificent Seven έγινε κάτι περισσότερο από μια ταινία, ήταν ένα φαινόμενο. Με την υπέροχη μουσική επένδυση του Elmer Bernstein και την αριστοτεχνική σκηνοθεσία του John Sturges επαναπροσδιόρισε το δυτικό είδος για μια νέα γενιά. Έκανε αστέρια των McQueen, Coburn και Bronson - άνδρες που θα συνέχιζαν να διαμορφώσουν την εικόνα του σκληρού ανδρισμού του Χόλιγουντ.
Δεκαετίες αργότερα, εξακολουθεί να στέκεται στο ύψος του - μια ιστορία λύτρωσης, αφοσίωσης και ήσυχου ηρωισμού που δεν γερνάει ποτέ.
Επειδή μερικές φορές, οι μεγαλύτεροι θρύλοι δεν γεννιούνται στη δόξα - την αντιπροσωπεύουν οι ίδιοι.
( ἀπό ἐδῶ )
.jpg)
Πολλά ὑπῆρχαν κάποτε πού πιά δέν ὑπάρχουν κι᾿οὔτε πρὄκειται νά ξαναϋπάρξουν, γιά τόν λόγο αὐτόν, χωρίς νά ψάχνουμε τό πῶς καί τό γιατί ( μᾶλλον τό ξέρουμε πάρα πολύ καλά ) ἁπλῶς θυμώμαστε, ἀναπωλοῦμε,λυπώμαστε γιά ὅ,τι ἔφυγε καί δέν ξαναγυρνᾶ, μαζύ καί μέ τούς δημουργούς τους.
Μποροῦμε νά κάνουμε κάτι ἄλλο ; Μᾶλλον ὄχι...
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου