Ποιος είναι ο ορισμός του «δικτάτορα»; Τις ημέρες που ακολούθησαν την ανάρτηση του Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αποκάλεσε έτσι τον Zelensky, τα βρετανικά μέσα άρπαξαν το θέμα και το έτρεχαν για μέρες. Διάφορα δημόσια πρόσωπα ρωτήθηκαν αν ο Τραμπ είχε δίκιο που χρησιμοποίησε τη λέξη και αν πίστευαν ότι ο Zelensky ήταν πράγματι τέτοιος. Δύο φιγούρες από τη δεξιά, ο Nigel Farage και η Liz Truss είπαν και οι δύο ότι πίστευαν ότι ο Τραμπ έκανε λάθος που τον αποκαλούσαν και ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν ένας δικτάτορας.
Αυτή η αξιοσημείωτη αγάπη για τον Zelensky είναι πραγματικά ο πυρήνας του προβλήματος στη Δύση, ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ό που ο ηγέτης του Sir Keir Starmer δήλωσε ότι θα ήταν έτοιμος να στείλει βρετανικά στρατεύματα στην Ουκρανία – μια πρόταση που γρήγορα καταρρίφθηκε από τις ελίτ της Γερμανίας και της Γαλλίας ως παράλογη.
Είναι σπάνιο οι γίγαντες της ΕΕ να βάζουν τη βρετανική κυβέρνηση στη θέση της στις παγκόσμιες υποθέσεις, αλλά ζούμε σε πρωτοφανείς εποχές συγκλονιστικής βλακείας και ίσως άγνοιας από πολιτικούς που δεν έχουμε ξαναδεί.
Οι απόψεις του Farage για τη Μέση Ανατολή μας λένε ότι αγνοεί τα όσα συμβαίνουν εκεί και ότι δεν έχει κανέναν σύμβουλο που να καλύπτει την περιοχή. Αλλά οι απόψεις του για την Ουκρανία είναι ακόμη πιο συγκλονιστικά διαταραγμένες. Ο Zelensky είναι ένας ηγέτης που έχει κλείσει οτιδήποτε μοιάζει με «αντιπολίτευση» τόσο πολιτικά όσο και μέσα ενημέρωσης, έχει συγχωνεύσει όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε μια κρατική οντότητα για να κλείσει ακόμη και την παραμικρή κριτική ή απόδοση ευθυνών για τις πράξεις του. Προσθέστε σε αυτά, αναδεικνύεται γρήγορα ότι το επίπεδο της διαφθοράς και της υπεξαίρεσης που συνδέεται άμεσα με τον Zelensky είναι σε μια κλίμακα που ακόμη και οι σκληροπυρηνικοί επικριτές στη Δύση δεν μπορούσαν καν να φανταστούν.
Σε δική μου έρευνα τον Οκτώβριο του 2023 , όπου ένας πολύ θυμωμένος Ben Wallace με προσέβαλε σε μια συνέντευξη στο WhatsApp πριν με μπλοκάρει, περιγράφω πώς ο αρχικός, πιο εντυπωσιακός ισχυρισμός ότι μόνο το ένα τρίτο περίπου του συνόλου του στρατιωτικού εξοπλισμού που στάλθηκε στην Ουκρανία έφτανε στην πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης ήταν στην πραγματικότητα ρεαλιστικός. Αυτή η αναλογία είχε διαγραφεί για κάποιο χρονικό διάστημα και απορρίφθηκε από τον Wallace και άλλους όπως η Alecia Kearns MP ως ανοησία και όμως αποδείχθηκε κάτι περισσότερο από ρεαλιστική και πολύ πιθανή. Δηλαδή, το 66 τοις εκατό όσων αποστέλλονταν στην Ουκρανία πωλούνταν στη μαύρη αγορά της Λιβύης κάνοντας τον Zelensky και τον στενό κύκλο του δισεκατομμυριούχους.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι συστημικοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί μιλούν για το σκάνδαλο των όπλων και είναι θέμα χρόνου να δούμε την πραγματικότητα. Η βρετανική κυβέρνηση έκανε πάντα τα στραβά μάτια σε αυτό. Δεν θα τους κόστιζε τίποτα να κάνουν μια μελέτη στο Σαχέλ για να αξιολογήσουν πόσος από τον εξοπλισμό εκεί που χρηματοδοτεί την τρομοκρατία προέρχεται από τα παζάρια όπλων της Τρίπολης όπου καταλήγει όλο αυτό το κιτ. Πρότεινα στον Wallace να στείλει η κυβέρνησή του εκείνη την εποχή κάποιους ερευνητές εκεί (Λιβύη) για να δουν τι υπάρχει. Λίγο-πολύ μου είπαν να πάω εγώ εκεί και να τους κάνω τη δουλειά.
Αλλά η δομή υποστήριξης του Zelensky για τόσο καιρό ήταν αυτή ενός δικτάτορα, ιδιαίτερα των μέσων ενημέρωσης. Τα εκατοντάδες μέσα ενημέρωσης στην Ουκρανία που λάμβαναν χρηματοδότηση από την USAID είναι εκτεταμένα, για να μην αναφέρουμε τις εκατοντάδες δημοσίων υπαλλήλων που τον υποστηρίζουν να είναι στο ίδιο μισθολόγιο. Αν αυτό δεν σοκάρει τους Farage και την Truss, τότε σκεφτείτε το ίδιο slush fund ( εἰδικός λογαριασμός γιά διεφθαρμένα καί παράνομα ἔσοδα-ἔξοδα. ΕΔΩ) που πλήρωσε περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια σε αστέρες του κινηματογράφου για να πάνε να τον επισκεφτούν και να προσποιηθούν τη λατρεία τους, όλα με σκοπό να εξαπατήσουν τον ταπεινό φορολογούμενο των ΗΠΑ ανεβάζοντας το κύρος του.
Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει τον Sean Penn να του δίνει το δικό του Όσκαρ ( φωτό) ή τον Ben Stiller με τον Ουκρανό ηγέτη και να κουβεντιάζει; Η Angelina Jolie μάλιστα φέρεται να πληρώθηκε 20 εκατομμύρια δολάρια για να συναντηθεί μαζί του, αλλά δεν τα κατάφερε και απλώς γυροφέρθηκε εδώ κι᾿ἐκεί στη χώρα προτού επιστρέψει στις ΗΠΑ . Φυσικά, οι διασημότητες απορρίπτουν όλους αυτούς τους ισχυρισμούς, μέσω του ίδιου αριστερού τύπου που είναι μέρος της εκτεταμένης πολιτικής οικογένειάς τους. Αλλά η ερώτηση που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας είναι απλά αυτή:Αλλά το ερώτημα που θα έπρεπε να κάνουμε στους εαυτούς μας είναι απλώς το εξής: εάν δεν πληρώθηκαν, τότε γιατί δεν εμφανίζονται τώρα για νά δείξουν την υποστήριξή τους ακριβώς τη στιγμή που ο Zelensky τη χρειάζεται περισσότερο; δεδομένου ότι αυτές οι διασημότητες υποστήριξαν τον Μπάιντεν και είναι Δημοκρατικοί, αυτό θα ήταν το πιο λογικό να κάνουν. Στην πραγματικότητα, ο τοίχος της σιωπής είναι αυτό που βλέπουμε.
Οι δικτάτορες δεν στέκονται πάνω από τους μισθωτούς δολοφόνους τους και παρακολουθούν τα θύματά τους στις τελευταίες τους στιγμές όπως έκανε ο Idi Amin. Στην πραγματικότητα, υποδεικνύουν μόνο και υπαινίσσονται στους κακοποιούς στη μισθοδοσία τους τι πρέπει να κάνει για να διορθώσει τα προβλήματα. Πιστεύουν πραγματικά οι Farage και η Truss ότι οι αντιφρονούντες δεν συγκεντρώνονται και δεν ρίχνονται στη φυλακή όπου βασανίζονται και σε ορισμένες περιπτώσεις δολοφονούνται; Τώρα που οι γύπες κάνουν κύκλους πάνω από τον Zelensky και πολλοί αναρωτιούνται πόσες μέρες του έχουν απομείνει στην εξουσία, εμφανίζονται περισσότερες αναφορές με λεπτομέρειες για τέτοιες περιπτώσεις. Η ιστορία του Gonzalo Lira, του Αμερικανού Χιλιανού blogger του οποίου τα blog ήταν συχνά καλά ενημερωμένα και έριχναν πολύ άσχημα φώτα στον Zelensky είναι πολύ θλιβερή καθώς βασανίστηκε βάναυσα ενώ βρισκόταν στη φυλακή και τελικά πέθανε. Εάν η κλίκα Zelensky μπορεί να το κάνει αυτό σε έναν Αμερικανό πολίτη, ίσως ο Farage και η Truss να μην εκπλαγούν όταν τις επόμενες εβδομάδες θα έχουμε την ίδια στιγμή των μέσων ενημέρωσης στις φυλακές της Δαμασκού όπου αποδεικνύεται ότι υπάρχουν σίγουρα εκατοντάδες, ενδεχομένως χιλιάδες δημοσιογράφοι, σχολιαστές και πολιτικοί αντίπαλοι στις φυλακές της Ουκρανίας.
Η συζήτηση, αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι στο Ηνωμένο Βασίλειο, για το αν ο Zelensky είναι δικτάτορας ή τώρα είναι μια επανορθωτική, στην καλύτερη περίπτωση, καθώς χάνει την ουσία. Στη Βρετανία, την ίδια περίοδο, ένας άνδρας φυλακίστηκε επειδή δημοσίευσε ένα σχόλιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για έναν αξιωματούχο των Εργατικών, ενώ μια ηλικιωμένη την επισκέφθηκαν δύο αστυνομικοί με πολιτικά ρούχα για την απλή κριτική της για τη συμπεριφορά ενός Εργατικού συμβούλου. Αστυνομικοί με πολιτικά!
Η Βρετανία έχει σε σύντομο διάστημα καταντήσει ένα αστυνομικό κράτος με δικτάτορα τον Starmer. Το υψηλό επίπεδο που είχαμε κάποτε, όπου μαλώναμε την Κίνα για τη σύλληψη διαδηλωτών, τώρα έχει απομακρυνθεί από τα πόδια μας. Έχουμε γίνει Κίνα. Η βρετανική αστυνομία δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει το έγκλημα, αλλά προτιμά να είναι η «Αστυνομία Σκέψης» και να απειλεί φλύαρες γυναίκες.
Και έτσι η συζήτηση για το τι είναι δικτάτορας είναι μάλλον ανόητη, αν όχι ασυμβίβαστη, δεδομένου ότι όσοι το κάνουν είναι μέρος μιας ελίτ που ισχυρίζεται απλώς ότι αγαπά την ελευθερία του λόγου αλλά στην πραγματικότητα τη σιχαίνεται. Ο Φάρατζ δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη για την Ουκρανία, αλλά τα σχόλιά του οδηγούν την αμηχανία σε πιο σκοτεινά ερωτήματα. Ποιος τον χρηματοδοτεί; Και το δικό του όνειρο να γίνει πρωθυπουργός στο Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει απλώς την παρούσα δικτατορία που σωπαίνει όποιον τον αμφισβητεί; Η φήμη του ότι είναι αδύνατος και διώχνει από το κόμμα του όποιον αμφισβητεί τις ιδέες του έχει ήδη εδραιωθεί. Η δική του απέχθεια για τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης είναι επίσης γνωστή. Προηγουμένως στις Βρυξέλλες, η απόφασή του οδήγησε στο κλείσιμο του μοναδικού περιοδικού για την ελευθερία του λόγου, που κυκλοφορούσε κατά της διαφθοράς, το οποίο πάντα φοβόταν να αποκαλύψει τη δική του απιστία όταν ήταν ευρωβουλευτής. Και όσο για την Truss , ό,τι πιο ανίκανο είχε ποτέ η Βρετανία ως πρωθυπουργό, στη μακρά ιστορία της, της οποίας το ύφος δικτάτορα ενώ ήταν στην εξουσία κατέστρεψε την οικονομία. Πώς πρέπει να ερμηνεύσουμε την υποστήριξή της στον Zelensky;
Το πρόβλημα δεν είναι με τη λέξη «δικτάτορας», αφορά περισσότερο τους ανθρώπους που τη χρησιμοποιούν για δικούς τους σκοπούς. Δεν έχει σημασία αν ο Zelensky είναι ένας ή όχι, πέραν αυτού είναι ένας δικτάτορας που είναι δουλοπρεπής στον Τραμπ.
ἀπό : strategic-culture.su
Ἡ Πελασγική
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου