Περί ὄνου καί δημοκρατικῶν...

Ἐκτός ἀπό τούς Ἰουδαίους πού ἔχουν περί πολλοῦ τόν γάϊδαρον,τόν ὁποῖον λατρεύουν παλαιόθεν,ΕΔΩ καί ὁπωσδήποτε ΕΔΩ,γνωρίζετε πώς τόν γάϊδαρο τιμοῦν ἰδιαιτέρως,ἀφοῦ τόν χρησιμοποιοῦν ὡς λογότυπόν τους,οἱ δημοκρατικοί τῶν ΗΠΑ ;

διαβάζουμε :

  ...τα δύο πολιτικά σύμβολα διαδόθηκαν με την σύγχρονη μορφή τους από τον ίδιο γελοιογράφο.Το όνομά του ήταν Thomas Nast και κατά τη διάρκεια της θητείας του στο περιοδικό Harper's Weekly, από το 1862 έως το 1886, έγινε ο πρώτος μεγάλος πολιτικός γελοιογράφος της Αμερικής..

Ο Nast, ένας υπερήφανος υποστηρικτής του Κόμματος του Λίνκολν, ζωγράφισε την εφημερίδα New York Herald ως γαϊδουράκι τυλιγμένο σε δέρμα λιονταριού που τρομάζει τα άλλα ζώα με άγριες ιστορίες για μια δικτατορία. Ανάμεσα σε αυτά τα ζώα είναι ένας τεράστιος "βλακώδης" ελέφαντας με την ονομασία «Ρεπουμπλικανική ψηφοφορία», που μοιάζει να πρόκειται να καταρρεύσει από ένα βράχο...Και ενώ ο Nast απεικόνιζε το Δημοκρατικό Κόμμα ως γαϊδουράκι πολλές φορές, είχε γίνει η μεταξύ τους σύνδεση ήδη από τις ημέρες της διοίκησης του Τζάκσον πριν από μισό αιώνα...( ἀπό ἐδῶ) 

Γιά τήν ἱστορία πού συνδέει τόν Τζάκσον μέ τό γάϊδαρο/λογότυπο τῶν δημοκρατικῶν,μπορεῖτε νά διαβάστε σχετικῶς,ἐδῶ.

Ἐνδιαφέροντα κι᾿αὐτά τά ἱστορικά,πού διαβάσαμε σέ ἄρθρο τοῦ καθηγητοῦ Θέμελη : 

....

Το όνομα «Mέντιος» κατάγεται από την πόλη «Mένδη» της Χαλκιδικής στη Mακεδονία και τον λατρευόμενο εκεί θεό της μέθης Διόνυσο, ο οποίος εικονίζεται συχνά εποχούμενος ιθυφαλλικού γαϊδάρου στα αργυρά τετράδραχμα της αρχαίας Mένδης...

Διόνυσος (Bάκχος), κρασί, γάιδαρος και ερωτισμός συνδέονται στενά όχι μόνο με τη Mένδη της Xαλκιδικής. Στα κλασικά χρόνια συνδέθηκε ο όνος με πυρολατρικές παραδόσεις και θεωρήθηκε ιερός του Ηφαίστου και της Εστίας, του Βάκχου και του Πρίαπου. Υπάρχουν χλευαστικές διηγήσεις για τη δυσμορφία (μεγάλα αφτιά και κεφαλή) και άλλα «κουσούρια» του όνου με συγγραφέα τον Αίσωπο και άλλους. .... Η ρήση «περί όνου σκιάς δίκη» σήμαινε φιλονικία για ασήμαντη αφορμή ... 

ἐδῶ

Στον Ψευδολουκιανό αποδίδεται έργο με τίτλο «Λούκιος ή Ονος», ενώ «Χρυσούς Ονος» επιγράφεται το απολαυστικό μυθιστόρημα του Απουλήιου. Στον σοφιστή Πτολεμαίο αποδίδεται έργο με τίτλο «Ονου εγκώμιον» που δυστυχώς δεν σώζεται ώστε να εκτιμήσουμε, επιτέλους, τα προσόντα αυτού του παρεξηγημένου τετράποδου. Στα βυζαντινά χρόνια κυκλοφορούσε η Φυλλάδα του Γαϊδάρου, όχι μόνο η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου. Όνοι μετέφεραν από την Αθήνα στην Ελευσίνα τα ιερά σκεύη και σύμβολα της λατρείας, από όπου προέρχεται και η ρήση «όνος άγων μυστήρια». 

Η ονολατρία απαντάται στους σημιτικούς λαούς, ενώ στην Αίγυπτο εικονίζονται ονοκέφαλοι δαίμονες, όπως ο Τυφών. Πομπή ονοκεφάλων (μυστών σε έκσταση με μάσκες όνων) κοσμεί την κάτω παρυφή του ενδύματος της θεάς Δέσποινας (= Κόρης Περσεφόνης) στη Λυκόσουρα, έργο του Μεσσήνιου γλύπτη Δαμοφώντα. Πομπή ονοκεφάλων απαντάται και σε τοιχογραφία από τη λεγόμενη Οικία του Τσούντα των Μυκηνών (13ου αι. π.Χ.), οι οποίοι αποδίδονται σε θρησκευτικές τελετουργίες σχετιζόμενες με το μυστήριο της γονιμότητας.

Ο Ιησούς μπήκε στα Ιεροσόλυμα καθισμένος σε γαϊδουράκι. Από τη φάτνη της Γέννησης δεν λείπουν τα γαϊδουράκια. Ο Αβραάμ με γαϊδουράκι ανέβηκε στο όρος για τη θυσία του γιου του Ισαάκ, που ευτυχώς αντικαταστάθηκε από αίγα, όπως η Ιφιγένεια από ελάφι. Ο Σαμψών με όπλο την «όνου γνάθον» εξουδετέρωσε χίλιους περίπου Φιλισταίους μυκηναϊκής καταγωγής. 

Ονου γνάθος είναι και γεωγραφικός όρος ακρωτηρίων. Πάνω σε όνο κυκλοφορούσε ο Σάντσο Πάντσα, ακόλουθος πιστός του Δον Κιχώτη. Ο όνος απαντάται συχνά και στις ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα, που εξακολουθούν να διασκεδάζουν τα παιδιά της Μεσογείου. 

( ἀπό ἐδῶ)

Ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε διαχρονική ἡ τιμή πρός τόν ὄνον ἤ γάϊδαρον,σ᾿ὅλο τόν κόσμον,ἀπό τήν ἀρχαιότητα ἕως σήμερα. 

ἐδῶ

Καί μή μοῦ πεῖτε πώς κι᾿ἐμεῖς ἐδῶ δέν συμπαθοῦμε ἰδιαιτέρως τό μικρό γαϊδαράκο ; Πού σύν τοῖς ἄλλοις κουβαλᾷ κι᾿ἀγόγγυστα ὅ,τι τοῦ φορτώνουν,τοῦ φουκαρά...

ἐδῶ

Ἡ Πελασγική