ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΚΑΠΩΣ ΘΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙ…

Γράφει ο  Ιωάννης Αυξεντίου

Ζούμε, τα τελευταία είκοσι χρόνια, μέσα σε μία κατάσταση συνεχούς ΥΒΡΕΩΣ: επιδεικνύεται μία πλήρης περιφρόνηση της κοσμικής νομοτέλειας και όλο το αξιακό σύστημα έχει αντιστραφεί. Κάθε φραγμός που η ίδια η φύση έθεσε , έχει διαρραγεί. Από το ανακάτεμα των διαφορετικών φυλών, δηλαδή το σπάσιμο των συνοριακών ορίων, τα οποία διαφύλατταν την πνευματική και φυσική υπόσταση κάθε έθνους, μέχρι την ένωση των ομοίων, δηλαδή την θεσμοθέτηση των ομοφυλοφιλικών συμβιώσεων. Όπως σωστά επισήμανε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών  Κύριλλος: «Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει χρησιμοποιηθεί ο κρατικός νόμος για να δικαιολογηθεί η αμαρτία. Ούτε οι ειδωλολάτρες δεν είχαν κάτι τέτοιο (…) Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους νόμους, η παραβίαση των οποίων συνεπάγεται την καταστροφή της ανθρωπότητας».

Η απουσία πνευματικής ζωής και ηθικών κανόνων, η παντελής έλλειψη ανώτερων στόχων, με άλλα λόγια ο  μηδενισμός της καθημερινής ζωής, δημιουργεί συμπτώματα που αποκαλούνται με διάφορες ονομασίες , όπως "ενδοσχολική βία", "εθισμός στο διαδίκτυο", "παραβατικές συμπεριφορές" κλπ. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι  χάνουν την εσωτερική τους ηρεμία εξαιτίας του άγχους για την εύρεση εργασίας, η έλλειψη της οποίας τους δημιουργεί τεράστια προβλήματα υπαρξιακής ανασφάλειας. Αποτελεί πλέον ύψιστη αμαρτία η απαίτηση για μία σταθερή εργασία, δηλαδή, απαγορεύεται να γνωρίζεις πως θα είναι η επομένη ημέρα σου.

Στην γεωπολιτική σκακιέρα, η οποία πάντα αντανακλά την κρυφή φιλοσοφία των διαφόρων παικτών, συνεχίζεται η προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας και του πνεύματος που αυτή διαφυλάσσει μέσα στην καρδιά της: μία Ορθόδοξη, Μυστηριακή, αντι-μετανεωτερική, αντι-προτεσταντική φλόγα, που η Δύση φοβάται ότι θα καεί από αυτήν. Σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο,  χαράσσονται πολιτικές και προγράμματα όλων των τύπων, από την διατροφή μέχρι την εκπαίδευση, από την οικονομία μέχρι την άμυνα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η θέληση των λαών, και ισχύ έχει  μόνον η βούληση των διαφόρων λόμπι και των κλειστών κύκλων διάφορων ανώμαλων τύπων, με τεχνοκρατικές ψυχοπάθειες και όχι μόνον. Είναι πολύ ενδιαφέροντα όσα αναφέρονται στο ακόλουθο άρθρο (Think Tank: “Extraordinary  Crisis” Needed  to Preserve “New World Order”): 

«Γράφοντας για το ''Ατλαντικό Συμβούλιο'', μία εξέχουσα δεξαμενή σκέψης με έδρα την Ουάσιγκτον, ο Harlan Κ. Ullman (ένας εβραίος ασκενάζι ) προειδοποιεί ότι μία «έκτακτη κρίση είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί  η  "νέα παγκόσμια τάξη",  η οποία απειλείται να εκτροχιαστεί από μη κρατικούς φορείς, όπως ο Edward Snowden. Σε ένα άρθρο με τίτλο "Ο πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας, δεν είναι η μόνη απειλή", ο Ullman ισχυρίζεται ότι: «οι τεκτονικές αλλαγές που αναδιαμορφώνουν το διεθνές γεωστρατηγικό σύστημα, δεν είναι στρατιωτικές υπερδυνάμεις, όπως η Κίνα, αλλά "μη κρατικοί παράγοντες" , όπως ο Edward Snowden, ο Bradley Manning και ανώνυμοι χάκερ οι οποίοι αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για το 365χρονο σύστημα της  Βεστφαλίας, επειδή είναι η ενθάρρυνση των ατόμων να γίνουν αυτό- εξουσία, και να ανατρέψουν τον έλεγχο του κράτους. Η επανάσταση της πληροφορικής και η στιγμιαία παγκόσμια επικοινωνία, αναχαιτίζουν την "νέα παγκόσμια τάξη" που ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ  George W. Bush περισσότερο από δύο δεκαετίες πριν. »

Χωρίς την έκτακτη κρίση, λίγα είναι πιθανό να γίνουν για να αναστραφεί ή να περιοριστεί η ζημιά που θα προκύψει από μία αποτυχημένη διακυβέρνηση, γράφει ο Ullman, πράγμα που σημαίνει ότι μόνο ένας άλλος κατακλυσμός τύπου 11ης Σεπτεμβρίου,  θα επιτρέψει στο κράτος να διεκδικήσει εκ νέου την κυριαρχία του. Ο Ullman καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι η εξάλειψη των μη κρατικών φορέων και των αυτόνομων ατόμων  πρέπει να γίνει , προκειμένου να διατηρηθεί η "Nέα Παγκόσμια Τάξη" . Μία περίληψη του υλικού τους υποδηλώνει ότι ο ορισμός του Ατλαντικού Συμβουλίου για την "Νέα Παγκόσμια Τάξη", είναι μία παγκόσμια τεχνοκρατία που διευθύνεται από την συγχώνευση των ισχυρών κυβερνήσεων και των μεγάλων επιχειρήσεων, κάτω από τις οποίες η ατομικότητα αντικαθίσταται από την μετανθρωπιστική  ιδιαιτερότητα .

Η ρητορική του Ullman ακούγεται κάπως παρόμοια με αυτήν που υιοθετήθηκε από τον συνιδρυτή της Τριμερούς Επιτροπής Zbigniew Brzezinski, ο οποίος το 2010 σε μία συνάντηση του Συμβούλιου Εξωτερικών Σχέσεων είπε ότι μία "παγκόσμια πολιτική αφύπνιση", σε συνδυασμό με την φαγωμάρα μεταξύ των ελίτ , απειλεί να εκτροχιάσει την μετάβαση προς την παγκόσμια κυβέρνηση .

Nέμεσις

Η υπαινισσόμενη έκκληση του Ullman για μία "έκτακτη κρίση" ώστε να αναζωογονηθεί η υποστήριξη της κρατικής εξουσίας και το ισχυρό κράτος, έχει ανησυχητικές αποχρώσεις από το "Πρόγραμμα για ένα Νέο Αμερικανικό Αιώνα"(1997) στο οποίο αναφέρεται ότι, «η απουσία κάποιου καταστροφικού καταλυτικού γεγονότος - όπως ένα νέο Περλ Χάρμπορ», θα καθιστούσε την μιλιταριστική επέκταση των ΗΠΑ  αδύνατη.

Το 2012, ο Patrick Clawson, μέλος του ισχυρού φίλο-Ισραηλινού Ινστιτούτου της Ουάσιγκτον για την Πολιτική στην Εγγύς Ανατολή (WINEP), ανέφερε επίσης ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ξεκινήσουν μία σταδιακή πρόκληση για να ξεκινήσουν  έναν πόλεμο με το Ιράν.» Νομίζω ότι δεν χρειάζονται σχόλια, είναι πλήρως κατανοητό ποιοι δημιουργούν τις παγκόσμιες κρίσεις και για ποιους σκοπούς.

Άλλο χαρακτηριστικό της εποχής μας, είναι η απουσία πνευματικών προσωπικοτήτων μεγάλης εμβέλειας. Οι  διανοητές και οι σοβαροί στοχαστές εκλείπουν παγκοσμίως. Που είναι οι φιλόσοφοι; που είναι οι συγγραφείς και οι ακαδημαϊκοί; Τους έφαγε…η απόλαυση: το χρήμα, η άνομη ηδονή, η επιδίωξη να γίνουν αρεστοί στο σύστημα. Πάρτε για παράδειγμα την Ελλάδα: ένας ακαδημαϊκός κόσμος που ομοιάζει με μούμια που βρίσκεται σε αποσύνθεση.

Όταν η ανθρωπότητα πνίγεται μέσα στον βούρκο της σήψης και της παρακμής, τότε, ίσως η ήμερα της κάθαρσης δεν θα αργήσει να έλθει, και ο Πόλεμος, γίνεται ΑΓΙΟΣ .  

 

Θεὀδοτος