Η μεγαλύτερη απάτη με το δολάριο

ΗFed(Federal Reserve Bank) η ομοσπονδιακή τράπεζα ή άλλως κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ εορτάζει τον Δεκέμβριο έναν αιώνα από την ίδρυσή της. Τον Δεκέμβριο του 1913 εν μια νυκτί, κυριολεκτικά, θεσπίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο η τράπεζα αυτή αναλάμβανε την εξουσία επί του νομίσματος των ΗΠΑ, το δολάριο. Έτσι από τότε το νόμισμα των ΗΠΑ αντί να ανήκει στον αμερικανικό λαό παραδόθηκε εις χείρας μερικών ισχυρών τραπεζιτών του ιδιωτικού τομέα. Με αυτό τον τρόπο στερήθηκε το κράτος την έκδοση και κυκλοφορία χρήματος και ανατέθηκε αυτό στην ιδιωτική Fed. Έκτοτε λοιπόν όταν οι ΗΠΑ χρειάζονται περισσότερο χρήμα, και είναι βέβαιο ότι πάντα χρειάζονται, τότε υποχρεώνονται να το ζητήσουν και να το δανειστούν από την Fed υπό μορφή τοκιζόμενης πίστωσης, όπως ακριβώς το απαιτεί η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που θεσπίστηκε το 1913 (Federal Reserve Act).

Ο νόμος Federal Reserve Act που θεσπίστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1913

Ουσιαστικά δεν υφίσταται αμερικανικό νόμισμα ή νόμισμα των ΗΠΑ, αλλά νόμισμα της Fed το οποίο είναι υποχρεωμένος να το διακινεί ο αμερικανικός λαός και ο υπόλοιπος κόσμος από τότε που επετεύχθη η συμφωνία του Bretton Woods. Ο νόμος Federal Reserve Act που θεσπίστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1913 ήταν μια από τις μεγαλύτερες απάτες της ιστορίας. Το γιατί αναφερόμαστε σε σιωνιστική απάτη ο αναγνώστης θα το εμπεδώσει στο κείμενο που ακολουθεί.
Ο νόμος Federal Reserve Act έπρεπε σύμφωνα με το σύνταγμα των ΗΠΑ να επικυρωθεί από τις 48 (τότε) πολιτείες, κάτι που έως σήμερα δεν έχει γίνει. Η Fed απαρτίζεται από ένα  συμβούλιο διοικητών, 12 περιφερειακές τράπεζες και από μία πληθώρα ιδιωτικών τραπεζών που λειτουργούν ως μέλη της κεντρικής τράπεζας. Έτσι είναι οτιδήποτε άλλο από μια ομοσπονδιακή, κρατική τράπεζα. Βέβαια ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ διορίζει τον διοικητή της Fed αλλά αυτό ουδόλως έχει σημασία αφού δεν μπορεί να τοποθετήσει κάποιον που δεν είναι αρεστός στους ιδιοκτήτες αυτής της τράπεζας. Διορίζονται δηλαδή πάντα άτομα που προτείνονται (εν κρυπτώ) από τους ιδιοκτήτες μεγαλομετόχους. Την εποχή που διανύουμε διοικητής είναι ο Ben Shalom Bernanke (ναι, σωστά υποθέσατε) και το 2014 θα αναλάβει η Janet Yellen, απόφοιτος του Yale, η οποία επί μακρόν θήτευσε στην Fed και είναι μέλος του Council on Foreign Relations (CFR), ένας οργανισμός ο οποίος μαζί με την λέσχη Bilderberg και το ΔΝΤ επηρεάζει σε μέγιστο βαθμό την διεθνή πολιτική και οικονομία.
Η ιστορία της ίδρυσης της Fed ξεκίνησε το 1910 σε μια συνάντηση σημαντικών και ισχυρών τραπεζιτών στην νήσο Jekyll των νοτιοανατολικών ακτών των ΗΠΑ. Στην συνάντηση παρευρέθηκαν ο γερουσιαστής Nelson Aldrich (μεγαλομέτοχος της τράπεζας J.P. Morgan) και οι διευθυντές της J.P. Morgan και της City Bank μαζί με τους απεσταλμένους των τραπεζιτών Kuhn-Loeb, Rockefeller και Rothschild. Επίσης παρών ήταν και ο γερμανός τραπεζίτης Paul M. Warburg, γόνος μιας ισχυρής δυναστείας τραπεζιτών. Επί εννέα ημέρες οι 7 αυτοί τραπεζίτες συζητούσαν τον τρόπο με τον οποίο θα οργάνωναν προς όφελός τους το διεθνές τραπεζικό σύστημα. Κύριο μέλημά τους ήταν η εξουδετέρωση των μικρών τραπεζών, τότε υπήρχαν στις ΗΠΑ περί τις 20.000 ιδιωτικές τράπεζες, και η αφαίμαξη του κυκλοφορούντος χρήματος προς όφελος των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της ιδιοκτησίας τους. Έτσι σχεδίασαν ένα νόμο με τον οποίο αφαιρούσαν την εξουσία του νομίσματος από το τότε αμερικανικό κράτος, παρέχοντας την ευθύνη αυτή στα δικά τους χέρια.  

Woodrow Wilson

Ο νόμος αυτός ήταν ο Federal Reserve Act. Επειδή όμως το 1910 δεν υπήρχε πλειοψηφία  βουλευτών και γερουσιαστών που θα ψήφιζε κάτι τέτοιο και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ William Howard Taft ήταν κατηγορηματικά αντίθετος, φρόντισαν στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές να χρηματοδοτήσουν τον δικό τους υποψήφιο Woodrow Wilson, ο οποίος και κέρδισε τις εκλογές και ανέλαβε πρόεδρος αρχές του 1913.
Σήμερα εμείς όλοι, τα κράτη, οι κοινότητες, οι επιχειρήσεις, τα ιδιωτικά νοικοκυριά, σχεδόν όλες οι τράπεζες του κόσμου (συμπεριλαμβανομένης της Τράπεζας της Ελλάδας) ανήκουμε οικονομικά μέσω περίπλοκων και δαιδαλωδών διαδρομών στους απογόνους των 7 τραπεζιτών της συνάντησης της νήσου Jekyll. Νομίζουμε ότι ζούμε ελεύθερα αλλά στην πραγματικότητα είμαστε σκλάβοι ενός ιδιωτικού νομισματικού συστήματος. Παρεμπιπτόντως δεν υπάρχει ουδεμία διαφορά μεταξύ Fed και Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), στην οποία ΕΚΤ ανήκουν οι κεντρικές τράπεζες των ευρωπαϊκών κρατών, οι οποίες κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι ιδιωτικές και ανήκουν στους απογόνους των 7 τραπεζιτών που προαναφέραμε. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το ήμισυ όλων των αγαθών που παράγονται παγκοσμίως δαπανάται για τόκους. Οι τόκοι είναι ενσωματωμένοι σε κάθε προϊόν. Δημιουργούνται από τα δάνεια που χρηματοδοτούν κάθε επιχείρηση, π.χ. για την αγορά μηχανολογικών εξοπλισμών ή πρώτων υλών. Εργαζόμαστε το ήμισυ της ζωής μας για να πληρώνουμε τόκους που είναι ενσωματωμένοι στα προϊόντα που καταναλώνουμε, δηλαδή το ήμισυ της ζωής μας εργαζόμαστε για τους 7 τραπεζίτες της συνάντησης της νήσου Jekyll.
Η αλήθεια για την Fed, όπως και για την Τράπεζα της Ελλάδας για εμάς τους Έλληνες, δεν διδάσκεται στα σχολεία και Πανεπιστήμια. Στην εποχή μας, όπως και παλαιότερα, νομίζαμε ή πιστεύαμε ότι ο πιο ισχυρός ανήρ του κόσμου είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος εξουσιάζει το αμερικανικό δολάριο. Αυτό δεν ισχύει. Ένας από τους προέδρους των ΗΠΑ, ο John F. Kennedy, ο οποίος κατανόησε ότι δεν ήταν παρά μια μαριονέτα των τραπεζιτών προσπάθησε να αλλάξει τα πράγματα. 

JFK Executive Order 11110

Έτσι στις 4 Ιουνίου 1963 εξέδωσε προεδρικό διάταγμα (Executive Order 11110) που επέτρεπε την έκδοση χαρτονομίσματος με αντίκρισμα τα αποθέματα αργύρου του θησαυροφυλακίου των ΗΠΑ. Τέσσερα δισεκατομμύρια αυτού του χαρτονομίσματος κυκλοφόρησαν στην αμερικανική αγορά, ονομάστηκε μάλιστα το χαρτονόμισμα «Kennedy Dollar». Στις 22 Νοεμβρίου 1963 ο J.F.K. δολοφονήθηκε και αμέσως μετά τα συγκεκριμένα χαρτονομίσματα αποσύρθηκαν από την αγορά. Από τότε ουδείς πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε να αμφισβητήσει το καρτέλ των τραπεζιτών. 
 Δεν ξεχνούμε την δήλωση του Mayer Amschel Rothschild (1744-1812) : «Δώστε μου την εξουσία του νομίσματος ενός έθνους και μου είναι αδιάφορο ποιος φτιάχνει τους νόμους».
Μετά από 100 χρόνια ύπαρξης της  Fed η ανθρωπότητα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι  η εξουσία των σιωνιστών τραπεζιτών βαίνει προς το τέλος της. Ήδη η δύναμη της Fed έχει αρχίσει να ξεφτίζει και πολλοί, μα πάρα πολλοί, άνθρωποι αναγνωρίζουν την απάτη. Αυτό επιτείνεται από το τεράστιο χρέος των ΗΠΑ και πολλών ευρωπαϊκών κρατών προς τους τραπεζίτες ( η Ελλάδα αποτελεί παρανυχίδα του χρέους), το οποίο έχει φτάσει σε τέτοια μεγέθη που είναι αδύνατο να αποπληρωθεί, όχι μόνο το αρχικό κεφάλαιο αλλά και η επιστροφή των τόκων. Η Κίνα και η Ρωσία όλο και πιο συχνά ζητούν την αντικατάσταση του δολαρίου της Fed από παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό θα σήμαινε, επιτέλους, μια τεράστια απώλεια εξουσίας των τραπεζιτών. Στην εποχή μας εξ αιτίας της συμφωνίας Bretton Woods όλες σχεδόν οι διεθνείς συναλλαγές πραγματοποιούνται με το δολάριο της Fed, ενώ το 60% των συναλλαγματικών αποθεμάτων παγκοσμίως βασίζονται στο δολάριο. Αυτό, και μόνο αυτό, προσδίδει στις ΗΠΑ ένα πλεονέκτημα έναντι άλλων μεγάλων δυνάμεων όπως η Κίνα και η Ρωσία. Αυτές οι δυο χώρες όπως και οι άλλες που ανήκουν στις λεγόμενες BRIC’s (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) δεν θέλουν πλέον να δουλεύουν για το ουσιαστικά άνευ αξίας αμερικανικό χαρτονόμισμα ή τα αμερικανικά ομόλογα.
Η συμφωνία του Bretton Woods ήταν, μαζί με τον ιδρυτικό νόμο της Fed, η μεγαλύτερη εξαπάτηση, το μεγαλύτερο ψέμα της παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας. Με αυτή την συμφωνία το τραπεζικό καρτέλ σκλάβωσε μετά τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο. Οι προαλειφόμενες νικήτριες δυνάμεις του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση κάλεσαν το 1944 τους εκπροσώπους άλλων 40 κρατών για να αποφασίσουν την οργάνωση του νέου κόσμου που θα προέκυπτε μετά το τέλος του πολέμου. Βεβαίως αυτή η συνάντηση έγινε με τις ευλογίες και υπό τον έλεγχο των τραπεζιτών που είχαν χρηματοδοτήσει τους νικητές των δυο παγκόσμιων πολέμων του 20ου αιώνα και είχαν εξόχως επηρεάσει με το χρήμα τους την έκβαση αυτών των πολέμων. Από τις 1 έως 23 Ιουλίου 1944 οι νικητές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου μαζί με τους εκπροσώπους άλλων 40 κρατών συναντήθηκαν στο Bretton Woods της πολιτείας New Hampshire. Αυτό που είχαν αποφασίσει οι 7 τραπεζίτες από το 1910 για τις ΗΠΑ στην νήσο Jekyll επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα κράτη. Έτσι θεσμοθετήθηκαν σταθερές ισοτιμίες σε σχέση με το δολάριο για τα εθνικά νομίσματα των άλλων κρατών. Οι ισοτιμίες που αποφασίστηκαν στις 22 Ιουλίου 1944 είχαν διαρκή ισχύ. Βεβαίως υπήρξαν και μερικά κράτη που δεν είχαν εμπιστοσύνη στο δολάριο της Fed και προτιμούσαν την ισοτιμία με αποθέματα χρυσού. Σε αυτούς δόθηκε η διαβεβαίωση ότι το δολάριο θα καλύπτεται πάντα από τα αποθέματα χρυσού των ΗΠΑ και ότι ανά πάσα στιγμή τα δολάρια θα ήταν ανταλλάξιμα με αυτόν τον χρυσό.
Από το 1944 και μετά όσες χώρες ήθελαν να εμπορεύονται έπρεπε να το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας το δολάριο της Fed. Όλες οι πρώτες ύλες παγκοσμίως πληρώνονταν σε δολάρια, ανεξαρτήτως τόπου συναλλαγής. Γι αυτό και έως σήμερα οι τιμές για το πετρέλαιο, τον χρυσό και άλλες πρώτες ύλες χρηματιστηρίου δίδονται σε δολάρια. Έτσι το δολάριο έγινε παγκόσμιο νόμισμα. Για την τήρηση και τον έλεγχο της συμφωνίας του Bretton Woods εξουσιοδοτήθηκαν η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και το CFR (Council on Foreign Relations). Οι ίδιες οι ΗΠΑ με παρότρυνση της Fed ακύρωσαν το 1971 την συμφωνία Bretton Woods αρνούμενες πλέον να ανταλλάσσουν  δολάρια με χρυσό. Από τότε απελευθερώθηκαν οι ισοτιμίες, αλλά οι πρώτες ύλες εξακολουθούν ως σήμερα να εκτιμώνται και να πληρώνονται σε δολάρια, γι αυτό εξ άλλου δεν φροντίζει μόνο η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, αλλά και οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ.
Όλο και περισσότερες χώρες αντιστέκονται και επαναστατούν πλέον εναντίον της εξουσίας του δολαρίου της Fed. Σημαντικό ρόλο στην απομυθοποίηση του δολαρίου θα παίξει η Κίνα, η οποία είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ αφού κατέχει αμερικανικά ομόλογα αξίας 3,4 τρισεκατομμυρίων. Εάν οι Κινέζοι τοποθετήσουν στην αγορά τα ομόλογα αυτά τότε η ιστορία του δολαρίου θα λήξει εντός ολίγων λεπτών. Ταυτόχρονα όμως και η Κίνα θα είχε τεράστιες οικονομικές απώλειες. Γι αυτό και αυτή η χώρα προχωρά με πολύ προσεκτικά βήματα. Αγοράζει τα τελευταία τρία χρόνια σχεδόν όλο τον χρυσό που διατίθεται στις διεθνείς αγορές. Επίσης οι Κινέζοι αγοράζουν ανά τον κόσμο επιχειρήσεις και ακίνητα (βλ. ΟΛΠ) ώστε να δημιουργήσουν ανταποδοτικές αξίες για τα ουσιαστικά άνευ αξίας αμερικανικά ομόλογα.
Είναι πλέον θέμα χρόνου η κατακρήμνιση του δολαρίου της Fed από παγκόσμιο νόμισμα. Τα εθνικά κράτη αφυπνίζονται και αρχίζουν να αντιστέκονται στην τυραννία μιας δράκας σιωνιστών τραπεζιτών. Οι εθνικές κοινωνίες εξελίσσονται με γνώμονα την ηθική, την διαφάνεια, την νομιμότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι αλλαγές που θα επέλθουν είναι ήδη ορατές και αυτή την φορά δεν θα υπάρξουν πισωγυρίσματα (ο νοών νοείτο). Ένας αιώνας εξουσίας των σιωνιστών τραπεζιτών είναι αρκετός. Επιτέλους τέλος με τους Σιωνιστές και τους υποτακτικούς τους που οδήγησαν και την χώρα μας στην φτώχεια, την εθνική αναξιοπιστία και τον πνευματικό όλεθρο.

Γ.Λ

  
Χρυσή Αυγή