«Ο Μεταξάς κάθε άλλο παρά τυχαίος ήταν. Έχουμε την τάση να
υποτιμούμε τους δικτάτορες. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση να
χαρακτηρίζουμε τον Μεταξά «νάνο», κάνοντας ανόητη αναφορά στο ανάστημά
του. Ο Μεταξάς δεν ήταν νάνος, ήταν λαϊκός ηγέτης» (σελ. 137).
«Βέβαια, ο Μεταξάς έστειλε στην εξορία κόσμο και κοσμάκη. Όμως δεν
ήταν ο εφευρέτης της εξορίας. Άλλωστε και ο Βενιζέλος έστειλε στην
εξορία ουκ ολίγους και μάλιστα όχι στα ελληνικά νησιά, αλλά στην μακρινή
Κορσική, για μεγαλύτερη ασφάλεια» (σελ. 139).
«Όπως και να’ ναι, δεν πρέπει να αποσιωπούμε πως ο Μεταξάς είναι
αυτός που: καθιέρωσε το θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
επέβαλλε το θεσμό της κοινωνικής περίθαλψης, καθιέρωσε το θεσμό της
υποχρεωτικής άδειας, επέβαλλε το οχτάωρο κ.λπ.» (σελ. 139).
«Κατά τη διάρκεια της υπουργίας του σε πολλές κυβερνήσεις πριν
γίνει δικτάτορας, συνέβαλλε αποφασιστικά στο να αποκτήσει η Ελλάδα
δρόμους της προκοπής» (σελ. 140).
«Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να
μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του,
αγάπησε τον Μεταξά. Όπως και οι Ιταλοί που αγάπησαν τον Μουσολίνι, όπως
και οι Γερμανοί που αγάπησαν τον Χίτλερ, όπως και οι Ισπανοί που
αγάπησαν τον Φράνκο» (σελ. 153). Α, και παρεμπιμπτόντως ας θυμηθούμε και τα ποιήματα που έγραφε ο Μίκης Θεοδωράκης ( ναι, αριστερός κι' αυτός...), ως νεολαίος της ΕΟΝ, τόσο για το καθεστώς της 4ης Αυγούστου όσο και γι' αυτόν τον Ιωάννη Μεταξά :
«Τέσσερα άστρα γύρω-γύρω
Κι είναι στη μέση ήλιος λαμπρός
Τέσσερα χρόνια όλο μύρο
Κι ο ήλιος ο Αρχηγός».
«Έχω πίστη στον Χριστούλη
Σεβασμό στον Βασιλιά
Σαν μεγάλο πατερούλη
Αγαπώ τον Μεταξά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου