Γιά τήν ἀντιμετώπισιν πιθανῆς τρομοκρατικῆς ἐπιθέσεως,ἀπό ἰσλαμικές ὀργανώσεις,μετά καί τίς τελευταῖες πολύνεκρες ἐπιθέσεις στήν Ἰσπανία,ἡ ΕΛ.ΑΣ πραγματοποίησε ἄσκησιν μέ τήν ὀνομασία : σχέδιο Τυφών. Δέν μᾶς ἐνδιαφέρει νά περιγράψουμε τά τῆς ἀσκήσεως ἀλλά αὐτό πού ἔχει σημασία (γιά ἐμᾶς) εἶναι ἡ ἐπιλογή τῆς ὀνομασίας :Τυφών. Γιατί ἄραγε αὐτή ἡ ἐπιλογή ;
Ἄς πάρουμε τά πράγματα ἀπό τήν ἀρχή,λοιπόν.
Ὁ Τυφάων,Τυφών,Τυφωεύς καί Τυφώς, ἦταν γέννημα τῆς Γῆς καί ἔγινε μετά τήν ἐξωλόθρευσιν τῶν Γιγάντων ἀπό τούς Ὀλυμπίους τῆ βοηθείᾳ τοῦ Ἡρακλέους καί τοῦ Διονύσου. Ἡ ἀγανάκτησις τῆς Γῆς τήν ἔσπρωξε στό νά δημιουργήσῃ ἕνα τεράστιο καί φοβερό ὄν,σχεδόν ἀνίκητο ! Τό μέρος πού γεννήθηκε ἦταν ἡ Κιλικία καί τό ἄρρεν πού συνευρέθη μετά τῆς Γῆς,ὁ Τάρταρος.
Μία ἄλλη ἐκδοχή ( Ὅμηρος,ὕμνος εἰς Ἀπόλλωνα Πύθιον στιχ.305),μᾶς λέει πώς ἡ ἀγανάκτησις τῆς Γῆς γιά τόν ἀφανισμό τῶν Γιγάντων,ἔκανε αὐτήν νά σπείρῃ διχόνοια μεταξύ τοῦ Διός καί τῆς Ἥρας,ὥστε μές τήν ἀπελπισία της ἡ Ἥρα ζητᾶ τήν συμβουλή τοῦ Κρόνου (πατήρ και πεθερός της ταυτοχρόνως !) γιά τό πῶς θά ἀντιμετωπίσῃ τήν δεσποτία τοῦ συζύγου (καί ἀδερφοῦ της ! ). Καί ἐκεῖνος,ἔχων τήν πίκρα ἀπό τήν χαμένη βασιλεία προθημοποιήθηκε νά τήν βοηθήσῃ. Ἔτσι τῆς ἔδωσε δύο αὐγά τά ὁποῖα ἦταν ποτισμένα μέ τό σπέρμα του καί τῆς εἶπε νά τά θάψῃ στήν γῆν,λέγοντάς της πώς ἀπό ἐκεῖ θά γεννηθῆ ἐκεῖνος πού πρόκειται νά ἐκθρονίσῃ τόν Δία.
Ἡ Ἥρα θάβει τά αὐγά στό Ἀρίμαιον ὄρος τῆς Κιλικίας καί μέ τό πλήρωμα τοῦ χρόνου γεννιέται ἀπό αὐτά ὁ Τυφών. Ὅμως ἐν τῷ μεταξύ ἡ Ἥρα τά εἶχε ξαναβρεῖ μέ τόν Δία καί τοῦ ἀπεκάλυψε τί .εμελλε νά πράξῃ ὁ Τυφών ὁπότε ὁ Δίας τόν κατακεραύνωσε.
Ἦταν ἕνα τέρας πού ὅμοιό του δέν εἶχε ξαναγίνῃ. Μέχρι τούς μηρούς εἶχε μορφή ἀνθρώπινη καί ἀπό ἐκεῖ καί κάτω ὑπῆρχαν ἄπειρα φίδια πού συστρέφονταν καί ἐκτείνονταν πρός τήν κορυφή καί ἔβγαζαν συριγμούς μεγάλους καί φοβερούς. Τό μέγεθός του ἦταν ὑψηλότερο ἀπό κάθε βουνό καί ἔφθανε στόν οὐρανό. Τά χέρια του ἀπλωμένα,τό ἕνα ἔφθανε στήν Δύσιν καί τό ἄλλο στήν Ἀνατολή καί ἀπό αὐτά ἔβγαιναν ἑκατό κεφάλια δρακόντων. Τό σῶμα του ἦταν ὅλο φτερά καί τά μαλλιά καί τά γένια του ἦταν μακριά,αἰχμηρά. Ἀπό τό στόμα καί τά μάτια του ἔβγαινε φωτιά σάν χείμαρος. Ἦταν τόσον φαρμακερός πού τό σπήλαιο,στήν Κιλικία,πού ἀνετράφη εἶχε δηλητηριασθῆ καί ὅ,τι ζώο ἔμπαινε σ'αὐτό πέθαινε. Τό σπήλαιο αὐτό τό ἔλεγαν Τυφώνειον Ἄντρον. ( Ἀπολλόδωρος Α΄ κεφ.στ΄. παράγρ. 3,Ἡσιόδου Θεογονία 823)
Μέ τήν παρότρυνσιν τῆς Γῆς λοιπόν,κήρυξε τόν πόλεμο κατά τοῦ Διός. Οἱ Θεοί βλέποντας τήν τεραστίαν μορφήν καί τό τί προκαλοῦσε ἀπό τόν τρόμον τους τήν ἔκαναν καί πῆγαν στήν Αἴγυπτο (...πάλιν ἡ Αἴγυπτος..! ). Μάλιστα μεταμορφώθηκαν σέ διάφορα θηρία. Ὁ Ἀπόλλων ἐγινε γεράκι,ὁ Ἐρμῆς σέ Ἴβιν (ὑδρόβιο πτηνό σάν τόν πελαργό),ὁ Ἄρης σέ ψάρι,ἡ Ἄρτεμις ἐπίσης σέ ψάρι τόν Σίλουρον,ὁ Διόνυσος σέ τράγο,ἡ Ἄρτεμις καί αὐτή σέ ψάρι ἄλλου εἴδους,ἡ Λητώ σέ αἴλουρον,ὁ Ἥφαιστος σέ βόδι καί ὁ Ἡρακλῆς σέ ἐλάφι καί οἱ ἄλλοι σέ ἄλλα ζῶα. Ἀλλά καί ὁ Ζεύς εἶχε μεταμορφωθῆ σέ κριόν. Τότε ἡ Ἀθηνᾶ κατσάδιασε τόν Δία γιά τήν δειλία του καί αὐτός ἀπεφάσισε νά πολεμήσῃ μέ τόν Τυφώνα. Τόν κυνήγησε ἕως τό Κάσσιον ὄρος τῆς Συρίας. Τά φίδια τοῦ Τυφώνα ὅμως περιτύληξαν τόν Δία καί τόν ἀκινητοποίησαν καί τοῦ πῆρε τήν ἄρπην (τό δρεπάνι πού ὁ Κρόνος εἶχε κατασκευάσῃ καί εἶχε πάρῃ ὁ Δίας) καί μ'αὐτήν τοῦ ἐκοψε τά νεῦρα τῶν χεριῶν καί τῶν ποδιῶν του καί τόν φυλάκισε στό Κωρύκιον ἄντρον τῆς Κιλικίας βάζοντας φύλακα τήν Δράκαινα Δελφύνη (μισή θηρίο,μισή παρθένος κόρη) ἔκρυψε δέ ἐκεῖ καί τά νεῦρα.
Ὁ Ἐρμῆς μαζύ μέ τόν Αἰγιπᾶν ( τραγοπόδαρος θεός-Πάνας) ἔκλεψαν τά νεῦρα τά ἔβαλαν καί πάλι στό σῶμα τοῦ Διός καί ἄρχισε νά κυνηγᾶ καί πάλι τόν Τυφῶνα πού ἔφυγε πρός τόν Καύκασον τόν ὁποῖον μέ τούς κεραυνούς ὁ Δίας κατέκαψε. Πῆγε μετά στήν Νύσαν ὅπου οἱ Μοῖρες τόν ἐξαπάτησαν καί τοῦ ἔδωσαν νά φάῃ καρπούς τάχα νά γίνῃ δυνατώτερος ἀλλά ἀπεναντίας ἔγινε ἀδυνατώτερος καί συνεχίζοντας νά τόν καταδιώκῃ ὁ Ζεύς ἔφτασε στήν Θράκη στόν Αἷμον καί ἀμυνόταν ἀπό ἐκεῖ. Ὅμως ὁ Ζεύς τόν κατακεραύνωνε καί τόν πλήγωνε συνεχῶς ὥστε τό αἷμα του ἔβαψε τό ὄρος πού ἐξ'αὐτοῦ πῆρε τό ὄνομά του Αἷμος.
Φεύγοντας ἀπό ἐκεῖ ὁ Τυφών,κατακαμένος ἀπο τούς κεραυνούς ἔφτασε στήν Σικελία ὅπου ἔπεσε στήν θάλασσα γιά νά σβήση τήν κάψα στό σῶμα του ἀπό τά καύματα τῶν κεραυνῶν. Ἐκεῖ ὁ Δίας τόν κατεπλάκωσε μέ τήν Αἴτνα. Αὐτό ἦταν καί τό τέλος τοῦ Τυφῶνος. Ἔβαλε καί τόν Ἤφαιστον φύλακά στήν Αἴτνα.
Ἦταν καί ὁ Τυφών Αἰγύπτιος,μᾶς λέει τόσον ὁ Ἀπολλόδωρος ὅσον καί ὁ Ἡσίοδος,ὁ Νόνος καί ἄλλοι. Αὐτός ῆταν ἕνας συνωμότης πού σκότωσε τόν πολυόφθαλμον Ὄσιρι (εἶχε ἀνατραφῆ καί αὐτός σέ κάποια Νύσαν,τῆς Ἀραβίας ὅμως), καί ὁ θάνατός του ἦταν ἡ ἀπαρχή τῆς θεοποιήσεώς του.Ἄρα καί ἐδῶ ὁ Τυφών χρησιμοποιήθηκε γιά τήν ἱσχυροποίησιν τῆς θρησκείας.
Εἶχε καί γυναῖκα,ὁ Τυφών,τήν Ἔχιδνα (ἄλλο θηρίο καί αὐτό) καί ἐγέννησαν πολλά θηριάκια : τίς Γοργόνες,τόν Κέρβεβρον,τήν Σκύλλαν,τήν Χίμαιραν,τήν Σφίγγα,τήν Λερναία Ὕδρα καί τόν Ἑσπέριο Δράκοντα.
Κάποιοι λένε πώς ἦταν ὁ Ὤγ,βασιλεύς τῆς Βασᾶν (ἀναφορά στήν Παλαιά Διαθήκη),περιοχή τῆς Παλαιστίνης ἀνατολικά τῆς Τιβεριάδος,ἡ σημερινή Ἐλ Νουκρά. Τό βασίλειο τοῦ Ὤγ κατοικοῦσαν γίγαντες πού τούς ἐξολοθρευσε ὁ Χοδολλογομόρ καί ὁ βασιλιᾶς τους Ὤγ, νικήθηκε ἀπό τούς Ἰσραηλίτες :
« ἐν δὲ τῷ τεσσαρεσκαιδεκάτῳ ἔτει ἦλθε Χοδολλογομὸρ καὶ οἱ βασιλεῖς μετ᾿ αὐτοῦ καὶ κατέκοψαν τοὺς γίγαντας τοὺς ἐν Ἀσταρὼθ καὶ Καρναΐν, καὶ ἔθνη ἰσχυρὰ ἅμα αὐτοῖς καὶ τοὺς Ὀμμαίους τοὺς ἐν Σαυῇ τῇ πόλει »(Γένεσις 14:5)
Οἱ Ἰσραηλίτες μέ τόν Ἄβραμ (δέν εἶχε γίνει ἀκόμη Ἀβραάμ-Διαθήκη μέ τόν Ἰαχβέ- ) νίκησαν τά πέντε βασίλεια τῆς περιοχῆς καί κυριάρχησαν. Βεβαίως ἐπεβλήθη καί ἡ θρησκεία τους.
 |
| Ὁ Ἀβράμ μετά τίς νίκες του εὐλογεῖται ἀπό τόν Μελχισεδέκ |
Συμπερασματικῶς βλέπουμε πώς ὁ Τυφών συμβολίζει τήν κακή δύναμιν πού ἡ καλή δύναμις ἐξολοθρεύει. Τό ὅ,τι ἦταν γέννημα τῆς Γῆς (Κρόνια) ἀποδεικνύει τόν δυϊσμόν,τόν συνεχῆ πόλεμον,ἐν τέλει τήν ἐξέλιξιν πρός τελειοποίησιν,ἀφοῦ ἐκ τῆς γῆς προέρχεται καί τό καλό καί τό κακό καί μένει στόν ὁρθόν νοῦ ἡ ἐξάλειψις τοῦ κακοῦ, πρός εὐημερίαν τῶν ἀνθρώπων (Δίας νίκη ἐπί Τυφῶνος). Κατά τήν ...λογικήν τῶν ἐξουσιαστῶν,βεβαίως -βεβαίως...
Ἄρα,στό σχέδιον Τυφών νά θεωρήσουμε ὡς Δία τόν δυτικόν πολιτισμόν καί τίς ἀρχές του (ἐξουσία) πού μάχονται τόν Τυφώνα - ἰσλαμιστή τρομοκράτη (ΙΣΙΣ ἤ Ἰσιδα; ! ) . Καί ἀπό τούτη τήν μάχη θά ἔρθῃ ἡ νέα τάξις πραγμάτων,ἡ νέα θρησκεία ( Ὁ πολυόφθαλμος Ὄσιρις ἤ ἀλλιῶς Πανόπτης ὀφθαλμός ) !
Αὐτά εἶχα νά γράψω,ἔτσι τά εἶδα,ἔτσι τά ἐπεξεργάσθηκα (νοητικῶς), ἔτσι τά κατέγραψα. Μία σκέψις εἶναι ἄλλως τε...
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου