Τήν Ἀγάπη μας,ζητᾶ ἡ Πατρίδα μας.Μόνον αὐτήν ...

—Πατρίδα μου, τί θες νά σοῦ χαρίσω 

γιά τόν καλό τό χρόνο πού θά ’ρθῆ;

—Παιδί μου, τό κορμί τό λιονταρίσο 

καί τό παλικαρίσο τό σπαθί,

 και τή νεραϊδογέννητη τή χώρα 

μαζύ μέ τό δικέφαλον ἀϊτό. 

Δέ θέλω 'γώ καινούρια ἤ ξένα δῶρα, 

παλιά δικά μου πλούτη σοῦ ζητῶ.

—Μητέρα, τά δικά σου τά στολίδια 

τά χαίροντ’ ἄλλοι μές στήν οἰκουμένη, 

καί Λάμιες τά φυλᾶν, τά ζώνουν φίδια 

καί χάνοντ’ ἐκεῖ μέσ’ ἀντρειωμένοι…

—Παιδί μου, ὅταν τή δόλια σου μητέρα, 

μέ τοῦ παιδιοῦ τόν πόνον ἀγαπᾶς, 

μέ τήν ἀγάπη μόνο μίαν ἡμέρα 

τήν παλαιά της δόξα θά τῆς πᾶς!

Κωστῆς Παλαμᾶς 

31 Δεκεμβρίου 1883

Τό εἶδα στόν Διόδοτον.

Ἡ Πελασγική