(φωτό ἀπό :Φάνης Ἀμπατζῆς)
Ἄντε λοιπόν,ἄς μαζευτοῦν τά παρακρατικά ὄντα,νά δοῦμε ποιός θά γελάσῃ τελευταῖος. Ἄλλως τε,νομίζω πώς ἦταν καιρός νά βρεθοῦμε ἀντιμέτωποι μέ τοῦτα τά σκουπίδια !
Τώρα δέν ξέρω ἄν ἐκεῖνα ἔχουν τά ...κότσια νά ἔρθουν ἑναντίον μας,χωρίς τήν βοήθεια τῶν κομμουνιῶν τοῦ Κουτσούμπα καί τῶν κρανοφόρων τῆς ...ελας ...
Εἴδομεν,Κυριακή κοντή ἑορτή,πού λέει καί ὁ σοφός μας λαός !
Ἡ Πελασγική
.jpg)
ΓΕΛΟΙΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΠΟΙΟΝ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΜΩΡΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΝΕΧΤΗΚΑΜΕ
ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΑ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ
ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΤΗ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
ΓΙΑΤΙ ΕΛΛΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΕΝΗ ΙΕΡΗ ΓΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΗΡΩΕΣ
ΕΛΛΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
Σε κάθε συλλαλητήριο για εθνικά όπως λέμε θέματα (σαν τα εθνικά να μην είναι κοινωνικά και πολιτικά, αλλά αμιγώς “ιδεολογικά”)...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε κάθε είδους λαοσύναξη, ορισμένοι παθαίνουν “πολιτικά ορθές” αλλεργίες.
Από την άλλη, οι συμμετέχοντες σε τέτοιες εκδηλώσεις μοιάζουν να οφείλουν κάθε φορά να απολογηθούν και να εξηγήσουν τη θέση τους: είναι ή δεν είναι αντιδραστικοί, λαϊκιστές ή “φασίστες”;
Θα έλεγε κανείς ότι ο παραδοσιακός εθνικοσοσιαλισμός και η ιστορικά γνωστή Aκροδεξιά, αν δεν είχε ήδη υπάρξει, θα έπρεπε επειγόντως να εφευρεθεί.
Έτσι ώστε η σημερινή σοσιαλκοσμοπολίτικη μορφή της υπερολοκληρωτικής πολιτικής αντίληψης της κοινωνίας (της παγκόσμιας ή της τοπικής), να έχει στη διάθεσή της ένα πειστικό αντίπαλο δέος, ένα άλλοθι αριστεροφροσύνης και ένα προσωπείο «προοδευτισμού», «ανθρωπισμού» και προσχηματικού “αντι-φασισμού”.
Με αυτό ο νέος “κοσμοπολίτικος” φασισμός της εποχής της διεθνοποίησης του καπιταλισμού να επιχειρεί εκ του ασφαλούς την αποδόμηση των λέξεων, των εικόνων και των αφηγημάτων που οργανώνουν συμβολικά τις συλλογικές, εθνοτικές συνειδήσεις και συνεπώς την ιστορική μνήμη των λαών.
Έτσι, κάποια μονίμως οικειόφοβη, σοσιαλφιλελεύθερη “Aριστερά”, μαζί με τους ελευθεριακούς ακροαριστερούς συνοδοιπόρους και τους ψευτοπαγκοσμιοποιημένους βλαχοκοσμοπολίτες, στους οποίους απευθύνει τις νεοφασίζουσες πολιτικές της χρηστοήθειες, επιχειρούν να τρομοκρατήσουν ιδεολογικά κάθε δημοκράτη, αριστερό ή μη, που τολμά να διατηρεί τα πατριωτικά του συναισθήματα.
Ο νομικός λόγος περί των μειονοτήτων και των αποκλειστικά ατομικών ανθρώπινων δικαιωμάτων υποσκέλισε στις δυτικές συνειδήσεις τις απαιτήσεις των πραγματικών ιστορικών –συχνά συγκρουσιακά διακυβευόμενων– συλλογικών και πολιτικών δικαιωμάτων των ομάδων (εθνικών και ταξικών), εντός των οποίων ζουν τα φύσει κοινωνικά και πολιτικά ανθρώπινα άτομα.
Το δικαίωμα στην πατρίδα
Όπως όλοι ξέρουμε, το πρώτο από τα ανθρωπολογικώς δεδομένα δικαιώματα όλων των πραγματικών ανθρώπινων ομάδων είναι να διαθέτουν ένα κοινό έδαφος ζωής και εργασίας και αργότερα μια πολιτική επικράτεια.
Την ακεραιότητά της υπερασπίζονται στην ανάγκη με τα όπλα. Την συνέχειά της η κάθε γενιά αφηγείται στις επόμενες. Ο πολιτικός έλεγχος και η δημοκρατική διακυβέρνηση αποτελούν ένα μόνιμο διακύβευμα των λαϊκών αγώνων και των ταξικών συγκρούσεων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ