ΕΛΛΑΣ ΑΙΩΝΙΟΝ, ΑΘΑΝΑΤΟΝ,ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑ: Τό ἄριστον σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους ( μέρος ε΄)

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

Τό ἄριστον σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους ( μέρος ε΄)

Τί ἔκανε ὅμως ὁ Κλεισθένης,γιά τό δημοκρατικό πολίτευμα,ὥστε νά χαίρῃ τέτοιας ἐκτιμήσεως ἀπό τούς δημοκραταραίους πολιτικάντηδες,σήμερα; Γιά νά μπορέσουμε νά ἀξιολογήσουμε τό ἔργο του,πρέπει πρῶτα νά δοῦμε πῶς κυβέρνησε ὁ «τύραννος» Πεισίστρατος καί ὁ υἱός του,ἀφοῦ στήν οὐσίαν ἐπεί δή ἔριξε τήν τυραννία ἔγινε γνωστός ὁ Κλεισθένης ( καί γιά κανά δυό πράγματα ἀκόμη πού θά δοῦμε πόσο ...δημοκρατικά ἦσαν !).

« Ἕλληνες δὲ ἄλλα τε λέγουσι καὶ ἄνδρας ἑπτὰ γενέσθαι σοφούς. τούτων καὶ τὸν Λέσβιον τύραννον καὶ Περίανδρον εἶναί φασι τὸν Κυψέλου καίτοι Περιάνδρου Πεισίστρατος καὶ ὁ παῖς Ἱππίας φιλάνθρωποι μᾶλλον καὶ σοφώτεροι τά τε πολεμικὰ ἦσαν καὶ ὅσα ἧκεν ἐς κόσμον τῶν πολιτῶν»

«Οἱ Ἕλληνες, ἀνάμεσα στά ἄλλα,λένε πώς ὑπάρχουν ἑπτά σοφοί καί μεταξύ αὐτῶν ὁ τύραννος τῆς Λέσβου καί ὁ Περίανδρος (τύραννος τῆς Κορίνθου),ὁ υἱὀς τοῦ Κυψέλου,ἄν καί ὁ Πεισίστρατος καί ὁ Ἱππίας ἦταν πιό φιλάνθωποι καί σοφώτεροι καί στήν πολεμική τέχνη καί στήν πολιτική,ἀπό τόν Περίανδρο », λέει ὁ Παυσανίας στά Ἀττικά κεφ.23,παραγρ.1.

Μέ ἄλλα λόγια ὁ Παυσανίας ἐκφράζει μία ἀπορία : γιατί νά μήν συμπεριληφθοῦν στούς σοφούς καί ὁ Πεισίστρατος μέ τόν υἱό του Ἱππία; Δῆλα δή,τί λέει; Λέει πώς, ὅποιος ἔχει τό πεπόνι καί τό μαχαίρι μοιράζει ὅπως θέλει. Κάτι σάν τά νόμπελ πού δίνονται στά χρόνια μας,θά ἔλεγα,ἔ;

Βεβαίως ἡ ἀλήθεια δέν μπορεῖ νά κρυφθῆ καί γιά τοῦτο διαβάζουμε στό βικιπαίδεια : « Κατά την τυραννία του ο Πεισίστρατος δεν κατέλυσε τους θεσμούς. Αντίθετα σεβάστηκε τους νόμους του Σόλωνα, διατήρησε τον υπάρχοντα διοικητικό μηχανισμό της Αθήνας»
...
« Ο Πεισίστρατος έκανε αναδασμό της γης που δήμευσε -δηλαδή όχι όλης της γαιοκτησίας των πλουσίων, αλλά εκείνων που είχαν εξοριστεί- και την διένειμε στους ακτήμονες. Φρόντισε επίσης για τους αγρότες δίνοντάς τους χαμηλότοκα δάνεια. Θέσπισε κινητά δικαστήρια στην ύπαιθρο για την επίλυση των διαφορών. Με τον τρόπο αυτό περιόρισε την αστυφιλία και αύξησε την αγροτική παραγωγή»
...
«Ο Πεισίστρατος ενθάρρυνε και τη βιοτεχνία και το εμπόριο, και καλυτέρευσε κατά πολύ την οικονομία της Αθήνας με τη φορολογία της δεκάτης (10% επί του εισοδήματος). Με τα χρήματα που εισέπραττε από τους φόρους κατασκεύασε δρόμους και πολλά άλλα δημόσια έργα, μνημεία και ναούς που ομόρφηναν την Αττική αλλά ταυτόχρονα πρόσφεραν δουλειά στον αστικό πληθυσμό. Αυτά τα χρόνια, πολλά Αττικά προϊόντα εξήχθησαν στην Ετρουρία και Αίγυπτο, Μικρά Ασία και πόλεις της Μαύρης Θάλασσας, κυρίως κρασί, λάδι και αρώματα»

Στα είκοσι σχεδόν χρόνια της τρίτης τυραννίδας του Πεισίστρατου η Αττική δεν ενεπλάκη σε κανέναν πόλεμο. Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες η τυραννίδα του Πεισίστρατου ήταν μάλλον ήπια, σχεδόν «δημοκρατική».

Καί βεβαίως νά μήν ξεχάσουμε τό πλέον σημαντικόν γιά τόν Πολιτισμό καί τήν Ἱστορία,κυρίως. Τήν συλλογή τῶν Ὀμηρικῶν ἐπῶν πού χάριν στόν Πεισίστρατο διεσώθησαν καί ἔχουμε αὐτό τόν θησαυρό γνώσεως !

Αὐτά θά μποροῦσαν νά εἶναι σέ γενικές γραμμές τά κύρια χαρακτηριστικά τῆς «τυραννικῆς» ἐξουσίας τοῦ Πεισιστράτου καί τοῦ υἱοῦ του Ἱππία,ἕως πού ἐμφανίσθηκαν οἱ γεφυραῖοι ( γράψαμε γι'αὐτούς,ἔ ; Ὁ Ἡρόδοτος τά λέει ὄχι ἐγώ : Πῶς τά λές ἔτσι,βρέ Ἡρόδοτε ; ! ! !).
Καί ἀφοῦ ἦρθαν οἱ γεφυραῖοι καί τό κακό συναπάντημα,ὁ Κλεισθένης ἀνέλαβε τήν ἐργολαβία καταλήψεως τῆς ἐξουσίας. Καί τήν ἔλαβε !

Τί ἔκανε κατά τήν διάρκεια τῆς ἐξουσίας αὐτῆς πού τόν ἄφησε στήν ἱστορία τῆς ...δημοκρατίας μέ χρυσά γράμματα ;
Ἔχει πολύ μεγάλο ἐνδιαφέρον νά διαβάσουμε αὐτά πού ἱστορεῖ ὁ Ἡρόδοτος,σχτικά μέ τόν παπποῦ τοῦ Κλεισθένους,τόν ΤΥΡΑΝΝΟ τῆς Σικυώνος(διαβᾶστε ἐδῶ γιά τήν Σικυώνα),τόν Κλεισθένη. Διαβᾶστε :

« ...τους Αθηναίους, που ζούσαν χωρισμένοι σε τέσσερες φυλές, τους έκανε δέκα φυλές, καταργώντας τις ονομασίες που θύμιζαν τους γιους του Ίωνα (τον Γελέοντα και τον Αιγικορέα και τον Αργάδη και τον Όπλητα), και βρήκε και τους έβαλε ονόματα άλλων ηρώων, του τόπου τους, με εξαίρεση το όνομα του Αίαντα· αυτουνού το όνομα το πρόσθεσε, κι ας ήταν ξένος, καθότι ήταν γείτονας της πόλης και σύμμαχος.
Σ᾽ ετούτα, καταπώς εγώ πιστεύω, ο Κλεισθένης αυτός μιμήθηκε τον παππού του απ᾽ τη μεριά της μητέρας του, τον τύραννο της Σικυώνας. Δηλαδή εκείνος ο Κλεισθένης, ύστερ᾽ από τον πόλεμο που έκανε με τους Αργείους, πρώτα πρώτα κατάργησε τους αγώνες απαγγελίας των ομηρικών επών στη Σικυώνα, γιατί σ᾽ αυτά περισσότερο από κάθε άλλη χώρα εξυμνείται το Άργος και οι Αργείοι· κατόπι, γιατί υπήρχε και υπάρχει και σήμερα στο κέντρο της Σικυώνας, μες στην αγορά, ναός για τη λατρεία ως ημιθέου του Αδράστου, του γιου του Ταλαού, αυτόν θέλησε ο Κλεισθένης να τον διώξει από την πόλη, επειδή ήταν Αργείος. Πήγε λοιπόν στους Δελφούς και ζητούσε χρησμό, να διώξει από την πόλη τον Άδραστο. Κι η Πυθία τού έδωσε χρησμό λέγοντας: «Ο Άδραστος ήταν βασιλιάς των Σικυωνίων, ενώ εσύ είσαι μακελάρης».

Καθώς λοιπόν ο θεός δεν του έδινε το ελεύθερο, γύρισε στον τόπο του και σοφιζόταν τέχνασμα, έτσι που ο Άδραστος να σηκωθεί να φύγει από μόνος του. Κι όταν πίστεψε πως το βρήκε, έστειλε ανθρώπους του στη Θήβα της Βοιωτίας κι είπε ότι θέλει να φέρει στην πόλη του τα οστά του Μελανίππου, του γιου του Αστακού· κι οι Θηβαίοι τα έδωσαν. Κι όταν έφερε τα οστά του Μελανίππου στην πόλη του ο Κλεισθένης, του αφιέρωσε λατρευτικό τέμενος μες στο χώρο του πρυτανείου κι έχτισε το κέντρο της λατρείας του στο καλύτερα οχυρωμένο μέρος της πόλης. Κι ο λόγος που έφερε ο Κλεισθένης τον Μελάνιππο στην πόλη του ήταν (γιατί αυτό πρέπει ν᾽ αναφερθεί) που στάθηκε ο μεγαλύτερος εχθρός του Αδράστου, αφού του σκότωσε και τον Μηκιστέα, τον αδερφό του, και τον Τυδέα, το γαμπρό του.

Λοιπόν αφιέρωσε σ᾽ εκείνον το τέμενος και κατόπι πήρε από τον Άδραστο τις θυσίες και τις γιορτές και τις έδωσε στον Μελάνιππο. Κι οι Σικυώνιοι τιμούσαν τον Άδραστο με μεγάλη μεγαλοπρέπεια, καθότι άρχοντας της χώρας τους ήταν ο Πόλυβος, κι ο Άδραστος ήταν γιος της θυγατέρας του Πολύβου· και, καθώς ο Πόλυβος πέθανε χωρίς να έχει αποχτήσει αγόρι, παραδίνει την εξουσία στον Άδραστο·
λοιπόν και μ᾽ άλλες εκδηλώσεις λάτρευαν τον Άδραστο και μάλιστα τιμούσαν τα πάθη του με χορούς τραγωδίας, που δεν τους έκαναν για να τιμήσουν τον Διόνυσο, αλλά τον Άδραστο. Αντίθετα ο Κλεισθένης τους τραγικούς χορούς τούς αφιέρωσε στον Διόνυσο και τις άλλες θυσίες στον Μελάνιππο.

Λοιπόν μ᾽ αυτό τον τρόπο κατάτρεξε τον Άδραστο· και τις δωρικές ονομασίες των φυλών των Σικυωνίων, για να μην είναι οι ίδιες με των Αργείων, τις αντικατέστησε με άλλα ονόματα, κι εδώ κι αν δεν ξευτέλισε όσο δεν παίρνει τους Σικυωνίους· αντικατέστησε τις ονομασίες των φυλών τους με άλλες, από τις λέξεις «γουρούνια», «γαϊδούρια» και «γουρουνόπουλα» — μόνο η δική του φυλή γλίτωσε· σ᾽ αυτήν έδωσε όνομα που θύμιζε το δικό του αξίωμα· δηλαδή πήραν το όνομα Αρχέλαοι, ενώ οι υπόλοιποι, Υάτες και Ονεάτες και Χοιρεάτες.

Αυτά τα ονόματα των φυλών τα κρατούσαν οι Σικυώνιοι κι όσο κυβερνούσε ο Κλεισθένης κι εξήντα ακόμη χρόνια ύστερ᾽ από το θάνατό του· αργότερα όμως το συζήτησαν ανάμεσά τους και τ᾽ άλλαξαν στους Υλλείς, τους Παμφύλους και τους Δυμανάτες· στην τέταρτη φυλή έδωσαν νέο όνομα, που το πήραν από τον Αιγιαλέα, το γιο του Αδράστου, και τους κάλεσαν Αιγιαλείς.
» ( Ἡροδότου Ἱστορίαι,Βιβλίον Ε΄ Τερψιχόρη,ἀπό κεφ.66 παραγρ.2 ἕως κεφ.68,παραγρ. 2. Ἡ μετάφρασις ἐδῶ ὅπου καί τό ἀρχαῖο κείμενο).

Ἀλλά καί αὔριο μέρα εἶναι,συνεχίζουμε νά μαθαίνουμε γιά τήν ...δημοκρατία τους !