«Η κεντρική μας τράπεζα, η οποία είναι
εχθρός μας, βρίσκεται στο δρόμο να καταστρέψει την οικονομία της χώρας
μας – επειδή ακολουθεί εντολές από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Θα
πρέπει να επιστρέψουμε σε μία κλασσική οικονομία, στην εθνικοποίηση του
ρουβλίου και στο τέλος του καθεστώτος των συναλλαγματικών αποθεμάτων –
στο «De-offshoring», όπως το αποκαλεί ο πρόεδρος Putin.
Όταν
εθνικοποιηθούν το ρούβλι και η κεντρική τράπεζα, τότε οι ρωσικές
εταιρείες θα έχουν όσα χρήματα χρειάζονται» (Jewgeni Fjodorow, πρόεδρος
της επιτροπής οικονομικής πολιτικής του ρωσικού Κοινοβουλίου
Σύμφωνα με το σύνταγμα της Ρωσίας, το οποίο δεν έχει το δικαίωμα να παραβεί ο Putin, η κεντρική τράπεζα της χώρας του είναι μέλος της κεντρικής τράπεζας των κεντρικών τραπεζών – της BIS με έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας. Επειδή τώρα η BIS, η οποία θεωρείται κράτος εν κράτει, όπως επίσης η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας και η Fed, ελέγχονται από τους Rothschild, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας λειτουργεί εκ των πραγμάτων (de facto) προς όφελος μίας ξένης δύναμης.
Περαιτέρω,
όπως όλες οι ελεγχόμενες από την BIS κεντρικές τράπεζες, η κεντρική
τράπεζα της Ρωσίας δεν μπορεί να εκδώσει περισσότερα ρούβλια, από όσα
της επιτρέπουν τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Εκτός αυτού, η Ρωσία
πουλάει πετρέλαιο έναντι δολαρίων (κάτι που αλλάζει σταδιακά στις
συναλλαγές της με την Κίνα), ενώ με τα δολάρια που εισπράττει αγοράζει
ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου – δηλαδή, υποσχετικές πληρωμής των
Η.Π.Α., μέσω των οποίων τα δολάρια επιστρέφουν στη Fed.
Σε τελική
ανάλυση λοιπόν, η Ρωσία κατανοεί πως πουλάει πετρέλαιο έναντι των
ηλεκτρονικών χρημάτων που εκδίδει ένας υπολογιστής στις Η.Π.Α. – ενώ με
τον τρόπο αυτό δίνει τη δυνατότητα στη Fed να επιτίθεται στην οικονομία
της χώρας της. Για να μπορέσει όμως ο πρόεδρος Putin να εθνικοποιήσει
την κεντρική τράπεζα της χώρας του ή/και να μην ανανεώσει τη σύμβαση
της, χρειάζεται μία εξουσιοδότηση, την οποία του απαγορεύει το ρωσικό
σύνταγμα.
Θα μπορούσε βέβαια να το αλλάξει, είτε με έναν νόμο που θα ψηφιζόταν από τη Δουμά, είτε μέσω ενός δημοψηφίσματος – ενώ θεωρείται πως έχει την εκλογική δύναμη για να το πετύχει. Εν τούτοις, φοβάται πως θα κατηγορηθεί για πραξικόπημα, αφού ήδη παρουσιάζεται από τα δυτικά ΜΜΕ ως δικτάτορας – πόσο μάλλον όταν μία τέτοια ενέργεια του θα σήμαινε την αρχή του τέλους για το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ο ακρογωνιαίος λίθος του οποίου είναι το δολάριο.
Εάν δε οι Η.Π.Α. έχαναν το
προνόμιο να τυπώνουν κατά το δοκούν δολάρια, εξοφλώντας με το απλό
πάτημα ενός ηλεκτρονικού κουμπιού όλες τους τις ληξιπρόθεσμες
υποχρεώσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει από το 1971 και μετά, θα
χρεοκοπούσαν ακαριαία – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν θα το επιτρέψουν
ποτέ, προτιμώντας να διεξάγουν ακόμη και πυρηνικό πόλεμο, φυσικά με
πεδίο μάχης την Ευρώπη.
Ολοκληρώνοντας, ο Ρώσος πρόεδρος το
γνωρίζει καλύτερα από όλους μας, οπότε πολύ δύσκολα θα αποφασίσει να
διεξάγει τη μάχη των μαχών, εθνικοποιώντας την κεντρική τράπεζα της
χώρας του – εάν δεν το τολμήσει όμως, είναι αδύνατον να μην υποκύψει
τελικά στις αμερικανικές επιθέσεις.
ΌΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
(τό εἴδαμε στό : Φιλοσοφία -Ἔρευνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου