Τὸ μυστικὸ σχέδιον τοῦ ΚΚΕ γιὰ τὴν κατάληψιν τῶν Ἀθηνῶν.

Ο Γιάννης Ιωανίδης στο γραφείο του

Ο Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1900 στην Βουλγαρία. Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ ήδη από τον Ιανουάριο του 1920. Πολύ σύντομα αναρριχήθηκε στις κορυφαίες θέσεις του ΚΚΕ, ως μέλος του  πολιτικού γραφείου (έλαβε μέρος σε όλα τα κομματικά σώματα του ΚΚΕ από το 1931 έως το 1951) και αντιπρόσωπος του ΚΚΕ στην Ρωσσία κατά τον μεσοπόλεμο, ενώ επί Μεταξά φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία σε συνθήκες σκληρής απομονώσεως. Τον Ιούλιο του 1942 ο Ιωαννίδης θα καταφέρει να δραπετεύσει και απετέλεσε μαζί με τον Γιώργη Σιάντο και τον Έκτορα Μακρίδη την ηγεσία του ΚΚΕ στα χρόνια της Κατοχής και αυτό λόγω της απουσίας του γραμματέα του Κόμματος Νίκου Ζαχαριάδη, που βρισκόταν αιχμάλωτος στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Νταχάου. Σύμφωνα με τον φιλοΕΑΜικό ιστορικό Χάγκεν Φλάισερ ο Ιωαννίδης εξελίχθηκε σε άτυπο αλλά ισχυρό «Β’ γραμματέα του ΚΚΕ», στα χρόνια της κατοχής.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν βασικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, έπαιξε ενεργό αν όχι ρυθμιστικό ρόλο σε όλες τις τελικές αποφάσεις του ΚΚΕ στα χρόνια της Κατοχής, έλαβε μέρος σε όλες τις κομματικές συνδιασκέψεις (ολομέλειες κτλ), σε κάποιες ήταν και ο κεντρικός εισηγητής, και έτσι αποτελεί μια σημαντική πηγή πληροφορήσεως και ερμηνείας για τις προθέσεις και τις ενέργειες του κομμουνιστικού κόμματος στην περίοδο 1942-1945. Στις «αναμνήσεις» του, μια διαλογική συζήτηση με τον ερευνητή αλλά και στέλεχος του ΚΚΕ Α. Παπαπαναγιώτου καταγράφει την ισχυρή πρόθεση της ηγεσίας του ΚΚΕ να καταλάβει την εξουσία αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών πριν προλάβει να επιστρέψει η εξόριστη οικουμενική κυβέρνηση Παπανδρέου και πριν προλάβουν οι Άγγλοι να αντιδράσουν στέλνοντας στρατεύματα.

Γιώργης Σιάντος

Σύμφωνα λοιπόν με τον ίδιο, το σύνθημα απόφαση του «πολιτικού γραφείου» που συνεδρίασε τον Αύγουστο του 1944 «όλοι επί ποδός πολέμου» δεν αφορούσε μόνο την εκδίωξη των Γερμανών από την  Ελλάδα, σύμφωνα άλλωστε και το Αγγλικό σχέδιο «κιβωτός». Λέει ο ίδιος (σελ 266): «..Και αμέσως, αυτό δεν είναι γραμμένο, είναι γραμμένο δηλαδή αλλά είναι στο Γενικό Στρατηγείο, αμέσως παίρναμε απόφαση να προσανατολίσουμε όλες τις εκεί κοντινές μεραρχίες του ΕΛΑΣ προς την Αθήνα. Αυτό επίσης Αλέκο είναι ένα πράγμα που πάντα με έτρωγε. Ήταν να προσανατολίσουμε όλα τα τμήματα προς την Αθήνα. Εμείς πήραμε απόφαση να προσανατολίσουμε τον στρατό, όλους προς τα εκεί προς την Αθήνα. Γιατί πάντα είχα την γνώμη ότι τελικά το ζήτημα θα κριθεί στην Αθήνα. Γιατί πάντα έμπαινε τι θα σου κάνουν οι Άγγλοι...»
Ουσιαστικά λοιπόν ο Ιωαννίδης αποκαλύπτει ότι η βασική προτεραιότητα του ΚΚΕ ήταν η κατάληψη της εξουσίας. Για την επίτευξη του στόχου αυτού είχαν συνταχθεί λεπτομερή σχέδια που προέβλεπαν την επίθεση όλων των μονάδων του ΕΛΑΣ από την ύπαιθρο στην Αθήνα. Αλλά ας δούμε τι είπε ο ίδιος ο Ιωαννίδης για το σχέδιο αυτό:

«Από τα μέσα του 1943 εγώ είπα στον Θόδωρο και στον Μακρίδη να κάνει ένα σχέδιο καταλήψεως των Αθηνών με βάση τις δυνάμεις που υπάρχουν και που μπορούμε εμείς να έχουμε και τις δυνάμεις που έχουν αυτοί και μπορούν να φέρουν. Το σχέδιο αυτό έγινε. Το σχέδιο αυτό το κράτησα εγώ όλον τον καιρό. Αυτό το σχέδιο δεν το πήρε υπ΄όψιν του ο Σιάντος. Το διάβασε φυσικά και δεν είπε ότι δεν είναι καλό και επιστημονικά καμωμένο. Ήταν ένα σχέδιο πολύ καλό που αν εμείς το χρησιμοποιούσαμε τον Δεκέμβρη θα  είχαμε όχι βέβαια ριζικές αλλαγές, αλλά καλλίτερη κατάσταση. Δεν θα παθαίναμε αυτό το πράγμα. Δεν θα βγαίναμε έτσι από την Αθήνα…» 

Γιάννης Ιωαννίδης

  «Εμείς την Αθήνα θα την είχαμε πιασμένη, θα την είχαμε πάρει προτού αυτοί προλάβουν να πιάσουν τις θέσεις και τα αυτά τους. Λοιπόν έγινε αυτό το σχέδιο. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η καθοδήγηση του κόμματος είχε υπόψιν της πως προς το τέλος του αγώνα εμείς θα βρισκόμασταν στην θέση να χρησιμοποιήσουμε βία για την κατάληψη της Αθήνας. Δεν είχε κανένα άλλο νόημα το σχέδιο αυτό….»

και τέλος…

« Τότε λέγαμε: εδώ στην Αθήνα θα κριθεί όλη η υπόθεση. Πρέπει να καταλάβουμε την Αθήνα. Έτσι και τόσες δυνάμεις από εμάς, τόσες από εκείνους, έτσι θα πολεμήσουμε, εκεί θα τους χτυπήσουμε, αυτό και εκείνο θα κάνουμε κτλ»     

Η μαρτυρία του Ιωαννίδη ακριβώς επισημαίνει μια βασική μας θέση που είχαμε διατυπώση και σε  προηγούμενο άρθρο. Τα «Δεκεμβριανά» δεν προκλήθηκαν ούτε από την   «κρίση αποστρατεύσεως» ούτε από την δολοφονία των 26 διαδηλώτων στην Πλατεία Συντάγματος στις 3 Δεκεμβρίου. Τα «Δεκεμβριανά»  ήταν μια αποτυχημένη και κακά σχεδιασμένη εκδήλωση της πάγιας προθέσεως του ΚΚΕ να καταλάβει βίαια την εξουσία, πρόθεση που υπήρχε μόνιμα στο μυαλό των ηγετών του ΚΚΕ μετά την σημαντική ενίσχυση του ΕΛΑΣ από τον Ιταλικό οπλισμό της μεραρχίας «Πινερόλο»….
 

Η Πλατεία Συντάγματος μετά τους πρώτους πυροβολισμούς στις 3 Δεκεμβρίου

ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ (δυό μικρές λεπτομέρειες) Απεφάσισα να παρουσιάσω κατά γράμμα τις θέσεις του Ιωαννίδη, όχι μόνο για να μην κατηγορηθώ ότι αλλοίωσα τις «θέσεις»  του σε ένα τόσο λεπτό και κρίσιμο θέμα, αλλά και για να δείξω πόσο χαμηλό (όχι μόνο μορφώσεως αλλά και απλής νοημοσύνης) ήταν το επίπεδο της ηγεσίας του ΚΚΕ που επιθυμούσε να αναλάβει και την εξουσία στην Ελλάδα. Ακόμη χειρότερα θα έλεγα για τον Βασίλη Μπαρτζώτα (τον περίφημο «Φάνη») αρχηγό του ΕΛΑΣ Αθηνών, του οποίου διάβασα πρόσφατα ένα «ιστορικό δοκίμιο» που έγραψε για τα «Δεκεμβριανά» και απόρησα πως υπήρξαν άνθρωποι που δέχονταν διαταγές από αυτόν και τον αναγνώριζαν και ως αρχηγό τους.
  Επίσης ο ίδιος ο Ιωαννίδης κατονομάζει τον Γιώργη Σιάντο, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΚΚΕ στην Κατοχή, ως χαφιέ των Άγγλων. Και μια λεπτομέρεια ακόμη. Ο ίδιος ο Ιωαννίδης αναφέρει στο σύντομο βιογραφικό του, ότι πριν παντρευτεί την πρώην γυναίκα του συντρόφου του Κολοζώφ ζήτησε άδεια από το Κόμμα…
Ι. Β. Δ.

ἱστορικὰ θέματα
 
Πηγή
Γιάννης Ιωαννίδης, “Αναμνήσεις” (προβλήματα της πολιτικής του ΚΚΕ στην Εθνική Αντίσταση 1940-1945), εκδόσεις «Θεμέλιο»
Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστιγκα, εκδόσεις Παπαζήση

Ἀναδημοσίευσις άπό : Φιλονόη 

 Σημείωσις ἀπό Ἑλλάς Αἰὠνιον : Τα παραπάνω που αποτελούν λόγια του ίδιου του Ιωαννίδη, αποδεικνύουν ότι άν οι κουκουέδες ήθελαν να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους θα έκαναν την επίθεσή τους πριν έρθει στην χώρα η κυβέρνηση από την Αίγυπτο, πριν έρθουν οι βρεττανοί, πριν έρθει η  ταξιαρχία του Ρίμινι και πριν έρθουν οι Ιερολοχίτες και φυσικά ΔΕΝ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΑΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ 8 ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ !!!... Άρα στην ουσία και αφού η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε την "καθυστερημένη" επίθεση, ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει και μόνον : Ότι τα Δεκεμβριανά ήταν ένα σχέδιο του Στάλιν το οποίο εκτέλεσαν τα όργανά του στην Ελλάδα. Τόσο απλά ! 

διαβάστε : 

"...  πώς οι «Έλληνες» κομμουνιστές, οι οποίοι ήταν μια ζωή δουλικά υποταγμένοι σε όλες τις θελήσεις της Μόσχας, στα Δεκεμβριανά έκαναν του κεφαλιού τους; Και γιατί άραγε παράκουσαν οι ηγέτες του ΚΚΕ τον Στάλιν τον Δεκέμβριο του ’44, τότε που υπήρχε στην Ελλάδα μια κάποια κυβέρνηση, κάποιες αξιόμαχες και ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές μονάδες, όπως η Ταξιαρχία του Ρίμινι, ο Ιερός Λόχος, η Εθνοφυλακή, αλλά και εγγλέζικο στρατιωτικό σώμα, το οποίο διέθετε βαρύ οπλισμό, αεροπορία, τεθωρακισμένα κ.λπ. κι όχι αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα (12 Οκτωβρίου 1944), τότε δηλαδή που δεν είχε επιστρέψει στην Ελλάδα από το Κάιρο η κυβέρνηση Παπανδρέου, τότε που δεν είχαν αποβιβαστεί ακόμα τα βρετανικά στρατεύματα, οι Ριμινίτες και οι Ιερολοχίτες, τότε που το ΚΚΕ είχε ήδη καταλάβει την μισή Ελλάδα (την Νότια) και που μπορούσε κάλλιστα να καταλάβει πανεύκολα και την άλλη μισή; Τι συνέβη, λοιπόν; Μήπως, τελικά, οι ηγέτες του ΚΚΕ ακολούθησαν τις εντολές του Στάλιν;

 

Τον Δεκέμβριο του 1944, ο Β΄ Π. Π. συνεχιζόταν. Ναι μεν ο Στάλιν ήταν σύμμαχος και είχε υπογράψει συμφωνίες με τους Άγγλους και τους Αμερικανούς, είχε δε «ειδική σχέση» με τον Ρούσβελτ, αλλά ήταν και εξαιρετικά δύσπιστος κι έτρεμε στην ιδέα ότι στο τέλος «θα του τη φέρουν». 

Ειδικά στον Τσώρτσιλ δεν είχε καμμία εμπιστοσύνη και φοβόταν ότι θα παρασύρει εναντίον του τον Ρούσβελτ. Τι ακριβώς φοβόταν ο Στάλιν; Ότι, οι Γερμανοί – σχεδόν απίθανο με ηγέτη τους τον Χίτλερ, αλλά εξαιρετικά πιθανό με κάποιον από τους Στρατηγούς που σχεδίαζαν να τον ανατρέψουν- θα υπέγραφαν ανακωχή με τους Αγγλοαμερικανούς και μετά όλοι μαζί θα στρέφονταν εναντίον της ΕΣΣΔ. Είχε, επίσης, ο Στάλιν την έμμονη ιδέα, ότι αν οι Αγγλοαμερικανοί καταλάμβαναν πριν απ’ αυτόν την Γερμανία, θα διέλυαν την συμμαχία μαζί του και θα επιτίθονταν στην Σοβ. Ένωση.

  Είναι κυνικό το συμπέρασμά μου, αλλά από έναν άνθρωπο σαν τον Στάλιν, που διέταξε την δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων όλα πρέπει να τα περιμένει κανείς. Η γνώμη μου είναι, ότι ο Στάλιν διέταξε την ηγεσία του ΚΚΕ να προκαλέσει με κάθε τρόπο εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο δεν είχε σκοπό να αναμιχθεί βοηθώντας το ΚΚΕ, αντιθέτως είχε σκοπό να τους πουλήσει, μόνο και μόνο για να αποδείξει ότι είναι αξιόπιστος σύμμαχος, που τιμά τις συμφωνίες που υπογράφει, ώστε να καλλιεργήσει κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και να φάει με την ησυχία του την μισή Ευρώπη που του παραχώρησαν οι Αγγλο-αμερικανοί. Ίσως δε, του ζητήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, να δώσει δηλαδή ένα έμπρακτο παράδειγμα των καλών του προθέσεων, με θύμα την Ελλάδα..."

(Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ)