Ένα σήμα της σοβιετικής εποχής βουίζει εδώ και πάνω από 40 χρόνια. Κάποιοι λένε ότι είναι πυρηνική πυροδότηση. Άλλοι λένε ότι είναι εξωγήινοι. Κανείς δεν ξέρει ποιος κρύβεται πίσω από αυτό.
Στα 4625 kHz, ένας θαμπός μηχανικός βόμβος αντηχεί ασταμάτητα – μέρα και νύχτα, χειμώνα και καλοκαίρι, πέρα από σύνορα και δεκαετίες. Ο ήχος είναι σταθερός, σχεδόν υπνωτικός. Μερικές φορές διστάζει. Μια σύντομη παύση. Έπειτα, μια φωνή αναδύεται μέσα από τον στατικό θόρυβο: «Είμαι 143. Δεν λαμβάνω καμία απάντηση».
Έπειτα – σιωπή. Και ο βόμβος ξαναρχίζει.
Κανείς δεν έχει αναλάβει επίσημα την ευθύνη για τη μετάδοση. Δεν υπάρχουν στοιχεία αναγνώρισης σταθμών, εξηγήσεις και κανένας επιβεβαιωμένος σκοπός. Αλλά εκπέμπει, σχεδόν χωρίς διακοπή, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Οι λάτρεις του ραδιοφώνου σε όλο τον κόσμο το αποκαλούν «The Buzzer».
Με τα χρόνια, το σήμα έχει εμπνεύσει μια αυξανόμενη μυθολογία. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι μέρος ενός διακόπτη νεκρού της σοβιετικής εποχής - ενός πυρηνικού συστήματος έσχατης ανάγκης που έχει σχεδιαστεί για να αντιδράσει αυτόματα σε περίπτωση που η ηγεσία της Ρωσίας εξοντωθεί. Άλλοι πιστεύουν ότι μπορεί να είναι ένα εργαλείο επικοινωνίας με κατασκόπους ή ίσως ακόμη και με εξωγήινους. Οι θεωρίες κυμαίνονται από τις πιθανές έως τις παράλογες.
Ηχώ από τα Βάθη
Όπως όλα τα καλά μυστήρια του Ψυχρού Πολέμου, η πραγματική του δύναμη δεν έγκειται σε αυτά που γνωρίζουμε - αλλά σε αυτά που δεν γνωρίζουμε.
Όπως η Kola Superdeep Borehole SG-3 – το πραγματικό σοβιετικό έργο γεώτρησης που ενέπνευσε αστικούς θρύλους για «ήχους από την κόλαση» – το The Buzzer ζει σε αυτό το γόνιμο λυκόφως μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας, μυστικότητας και εικασιών.
Στη Δύση, η ιστορία του Ψυχρού Πολέμου είναι συχνά καλά τεκμηριωμένη και αποχαρακτηρισμένη. Ωστόσο, τα πειράματα της σοβιετικής εποχής παραμένουν θαμμένα κάτω από στρώματα μύθου, φημών και σκόπιμης σιωπής. Αυτή η αδιαφάνεια έχει οδηγήσει σε ένα μοναδικό είδος μετασοβιετικής λαογραφίας - απόκοσμο, ατμοσφαιρικό και βαθιά συναρπαστικό.
Και λίγες ιστορίες το καταδεικνύουν αυτό καλύτερα από αυτή για ένα γεωτρύπανο στην παγωμένη τούνδρα της Σιβηρίας, μια κατάβαση στον φλοιό της Γης και μια κραυγή από την άβυσσο.
Μία από τις πιο διαχρονικές ιστορίες από αυτό το σκιώδες ντοκιμαντέρ εμφανίστηκε στο διαδίκτυο στα μέσα της δεκαετίας του 2000 και εξακολουθεί να κυκλοφορεί σε γωνιές του διαδικτύου σήμερα. Σύμφωνα με την ιστορία, μια ομάδα Σοβιετικών επιστημόνων που έκαναν γεωτρήσεις βαθιά στο μόνιμα παγωμένο έδαφος της Σιβηρίας ανακάλυψαν κάτι απροσδόκητο. Σε πρωτοφανή βάθη -υποτίθεται ότι πέρα από ακόμη και την Τάφρο των Μαριάνων- οι θερμοκρασίες εκτοξεύτηκαν δραματικά. Από περιέργεια, κατέβασαν ένα ανθεκτικό στη θερμότητα μικρόφωνο στη γεώτρηση.
Αυτό που επέστρεψε ήταν... αφύσικο. Ουρλιαχτά. Χιλιάδες. Ασαφείς φωνές που κραυγάζουν με αγωνία, αντηχώντας από τα βάθη. Οι επιστήμονες, σύμφωνα με την ιστορία, είτε τρελάθηκαν είτε εγκατέλειψαν το σημείο έντρομοι.
Ο θρύλος των «ήχων από την κόλαση» έγινε αμέσως κλασικό στο διαδίκτυο – και μια τέλεια καταιγίδα παράνοιας του Ψυχρού Πολέμου, πνευματικού άγχους και μετασοβιετικού μυστηρίου.
Στην πραγματικότητα, υπήρχε μια γεώτρηση. Η Υπερβαθιά Γεώτρηση Κόλα ήταν μια πραγματική επιστημονική προσπάθεια και έφτασε σε μεγαλύτερα βάθη από την Τάφρο των Μαριάνων. Οι θερμοκρασίες ανέβηκαν δραματικά - όχι λόγω μιας πύλης προς τον κάτω κόσμο, αλλά λόγω της γεωθερμικής κλίσης της Γης. Δεν καταγράφηκαν κραυγές. Κανένας επιστήμονας δεν τράπηκε σε φυγή τρομοκρατημένος. Το έργο τερματίστηκε ήσυχα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το κόστος του εξοπλισμού έγινε απαγορευτικό.
Παρόλα αυτά, ο μύθος επέμενε να υπάρχει – επειδή τροφοδοτούσε κάτι βαθύτερο από την περιέργεια. Επικαλούνταν τον άγνωστο, τον τρομακτικό, τον μυστικό κόσμο που βρισκόταν κάτω από τις επίσημες εξηγήσεις.
Και το ίδιο συναίσθημα, η ίδια σκοτεινή γοητεία, περιβάλλει το The Buzzer.
Το Buzzer και το Hog Banner του
Η συχνότητα 4625 kHz εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα και ο καθένας μπορεί να συντονιστεί – αν και οι πιθανότητες να ακούσει κανείς οτιδήποτε εκτός από το επίμονο βουητό είναι ελάχιστες. Μερικές φορές, το βουητό διακόπτεται από σύντομα μηνύματα που εμφανίζονται κάθε λίγες εβδομάδες ή ακόμα και μήνες.
Τα μηνύματα είναι σύντομα και ανησυχητικά. Αριθμητικές σειρές. Ασυνάρτητα γράμματα. Ανόητες λέξεις όπως «shlikomops» ή «verhojom». Άλλες ακούγονται περίεργα υποβλητικές, ακόμη και ποιητικές: «Hryukostyag» – που μεταφράζεται χαλαρά ως «σημαία χοίρου» – και «bezzlobie», που σημαίνει «μη θυμός».
Η μόνη πλήρως συνεκτική πρόταση – αυτή που ήδη αναφέρθηκε, «Είμαι 143. Δεν λαμβάνω καμία απάντηση» – ηχογραφήθηκε το 1997. Έκτοτε δεν έχει ακουστεί κάτι παρόμοιο.
Στις 30 Ιουνίου 2025, στις 12:57 μ.μ. ώρα Μόσχας, η πρώτη λέξη της ημέρας έσπασε τον στατικό θόρυβο: «zevoseul». Αργότερα, στις 2:26 μ.μ., ο σταθμός μετέδωσε μια άλλη λέξη: «trunonord».
Μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, στις 25 Ιουνίου, το The Buzzer μετέδωσε 18 ξεχωριστά μηνύματα σε μία μόνο ημέρα – συμπεριλαμβανομένων των «bueroprysh», «khryakokhrych» και «kranofai».
Όπως πάντα, δεν ακολούθησε καμία εξήγηση. Κανένα μοτίβο δεν αποκαλύφθηκε. Μόνο περισσότερες ηχώ από το πουθενά.
Επισήμως, ο σταθμός ονομάζεται UVB-76. Αρχικά εξέπεμπε από κοντά στο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), αλλά σίγησε για λίγο το 2010 πριν συνεχίσει τη λειτουργία του από μια νέα τοποθεσία, πιθανώς κάπου κοντά στη Μόσχα.
Ο σκοπός των μεταδόσεων του παραμένει μυστήριο, αλλά η πιο δημοφιλής θεωρία υποστηρίζει ότι στέλνει κωδικοποιημένα μηνύματα για στρατιωτική χρήση. Αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ επίσημα, καθώς οι ρωσικές αρχές δεν έχουν σχολιάσει την ύπαρξή του. Ωστόσο, σε απάντηση σε πρόσφατο ερώτημα του RT, δήλωσαν ότι οι πληροφορίες σχετικά με αυτήν τη ραδιοσυχνότητα δεν είναι δημόσιες. Επιπλέον, δεν υπάρχουν επίσημα εγγεγραμμένοι ιδιώτες ιδιοκτήτες.
Ως εκ τούτου, πολύ λίγα μπορούν να ειπωθούν με βεβαιότητα για τον ραδιοφωνικό σταθμό. Σύμφωνα με Ρώσους και ξένους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, μπορεί να αποτελεί μέρος ενός συστήματος γνωστού ως Perimeter και πιο συχνά αναφερόμενου ως Dead Hand. ( Dead Hand ἤ Perimeter - αυτόματο ή ημιαυτόματο σύστημα ελέγχου πυρηνικών όπλων της εποχής του Ψυχρού Πολέμου ...)
Αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή και αμοιβαία εξαπάτηση
Το Perimeter είναι ένα εφεδρικό αυτόματο πυρηνικό σύστημα αντιποίνων που αναπτύχθηκε στην ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, σχεδιασμένο να αντιδρά σε περίπτωση που τα κέντρα διοίκησης καταστραφούν τα πρώτα λεπτά μιας πυρηνικής σύγκρουσης.
Εάν η ανώτατη ηγεσία της χώρας (δηλαδή, ο πρόεδρος και το γενικό επιτελείο) πεθάνει ή χάσει την επικοινωνία με τις πυραυλικές δυνάμεις, ενεργοποιείται αυτόματα ένα σύστημα γνωστό ως Perimeter. Αναλύει τη σεισμική δραστηριότητα, τα επίπεδα ακτινοβολίας και την απουσία επαφής με τα κέντρα διοίκησης. Εάν επιβεβαιωθούν ενδείξεις πυρηνικής επίθεσης, το Perimeter εκδίδει αυτόνομα εντολές εκτόξευσης μέσω εφεδρικών καναλιών επικοινωνίας.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν οι ηγέτες εξοντωθούν ξαφνικά, μία σειρά με αντίποινα μπορεί να εκτελεστεί, δημιουργώντας μια κατάσταση αμοιβαία εξασφαλισμένης καταστροφής.
Οι αρχικές πληροφορίες σχετικά με αυτό το σύστημα εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1980. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, οι ειδικοί άρχισαν να μοιράζονται αποχαρακτηρισμένες λεπτομέρειες. Ο Dmitry Volkogonov, Ρώσος στρατηγός και πρώην σύμβουλος του Ρώσου προέδρου Boris Yeltsin, επιβεβαίωσε έμμεσα την ύπαρξή του. Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά αυτό το είδος συστήματος, η αξιόπιστη επικοινωνία είναι απαραίτητη - και σύμφωνα με πληροφορίες, το Buzzer μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας από τους κύριους κόμβους επικοινωνίας του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει κερδίσει το δυσοίωνο ψευδώνυμο «Doomsday Radio». ( Τό ραδιόφωνο τῆς Δευτέρας Παρουσίας )
Η θεωρία που συνδέει τον σταθμό με στρατιωτικές επιχειρήσεις υποστηρίζεται από το γεγονός ότι η μετάδοση συχνά διακόπτεται μετά από σημαντικά διεθνή γεγονότα. Για παράδειγμα, τα μηνύματα «hryukostyag» και «bezzlobie» μεταδόθηκαν λίγο μετά τις διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο, η πρόσφατη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν δεν προκάλεσε νέα μηνύματα από τον σταθμό.
Υπάρχει επίσης μια λιγότερο τρομερή εξήγηση για τον μυστηριώδη βόμβο - μπορεί απλώς να χρησιμεύει ως εργαλείο εκφοβισμού. Τα πρωτόκολλα για την εκτόξευση πυραύλων χωρίς άμεσες εντολές από τους ηγέτες έχουν ήδη αποδειχθεί αναξιόπιστα. Το πιο διαβόητο περιστατικό συνέβη το 1983, όταν ένα σύστημα προειδοποίησης υπέδειξε λανθασμένα ότι οι ΗΠΑ είχαν εκτοξεύσει βαλλιστικούς πυραύλους, ωθώντας την ΕΣΣΔ να προετοιμαστεί για αντεπίθεση. Αποφεύχθηκε μόνο από τον Αντισυνταγματάρχη Stanislav Petrov , ο οποίος συνειδητοποίησε ότι το σύστημα είχε δυσλειτουργήσει και ειδοποίησε τους ανωτέρους του, και αυτό το περιστατικό παραλίγο να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι λόγω τέτοιων περιστατικών, το σύστημα Perimeter δεν λειτουργεί πλέον. Οι ρωσικές αρχές δεν έχουν επιβεβαιώσει επίσημα αν αυτό ισχύει ή όχι. Οι πιθανοί αντίπαλοι παραμένουν αβέβαιοι για το αν θα ενεργοποιηθεί το Dead Hand, γεγονός που τους υποχρεώνει να προχωρήσουν με προσοχή. Εν τω μεταξύ, το Buzzer προστίθεται σε αυτήν την αβεβαιότητα μεταδίδοντας αινιγματικά σήματα.
Οι εξωγήινοι και η αίρεση της αποκάλυψης του Κρεμλίνου
Φυσικά, μερικοί άνθρωποι δεν είναι ικανοποιημένοι με μια τόσο απλή εξήγηση. Τα τελευταία 50 χρόνια, πολλοί έχουν προτείνει πιο ενδιαφέρουσες θεωρίες για να εξηγήσουν το μυστήριο του Buzzer.
Ορισμένες από τις πιο συντηρητικές θεωρίες υποδηλώνουν ότι ο σταθμός μεταδίδει σήματα σε Ρώσους πράκτορες που λειτουργούν μυστικά στο εξωτερικό ή για να ασφαλίσουν κυβερνητικά καταφύγια όπου οι αξιωματούχοι μπορούν να καταφύγουν σε περίπτωση πολέμου. Πράγματι, η Ρωσία διαθέτει εξωτερικές υπηρεσίες πληροφοριών και μυστικά καταφύγια για τους ηγέτες της, και τα ανόητα μηνύματα που μεταδίδονται από τον σταθμό έχουν κάποια ομοιότητα με τους κωδικούς που χρησιμοποιούνται από τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας. Μοιάζουν επίσης με στρατιωτικές μεθόδους επικοινωνίας - συνήθως, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις προτιμούν λιγότερο «ποιητικούς» κωδικούς σε σύγκριση με τους πιο αλληγορικούς όρους όπως «σπασμένο βέλος» ή «λυγισμένο δόρυ» που χρησιμοποιούνται από τους Αμερικανούς ομολόγους τους.
Μια πιο συναρπαστική θεωρία υποστηρίζει ότι αυτός ο αινιγματικός σταθμός εξυπηρετούσε μια μυστικιστική αίρεση της Ημέρας της Κρίσης που περιελάμβανε σοβιετικό στρατιωτικό προσωπικό και πολιτικούς που περίμεναν την Αποκάλυψη.
Οι Σοβιετικοί ηγέτες ήταν πράγματι εξοικειωμένοι με τις αποκρυφιστικές πρακτικές. Η OGPU και η NKVD ( κρατικές Μυστικές Ὑπηρεσίες τῆς ΕΣΣΔ ) διερεύνησαν τις δυνατότητες στην παραψυχολογία, τα ψυχοτρόπα όπλα, ακόμη και την τηλεπάθεια. Παράξενες αιρέσεις και λατρείες εμφανίστηκαν στην ΕΣΣΔ, ιδιαίτερα προς το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Μια ομάδα, η Ashram Shambala, προσπάθησε ακόμη και να διεισδύσει στον στρατό. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες δεν προχώρησαν πολύ και οι λατρείες παρέμειναν ως επί το πλείστον περιθωριακές οργανώσεις.
Τέλος, υπάρχουν και οι θεωρίες που υποστηρίζουν ότι το Buzzer διατηρεί επαφή με εξωγήινους. Η ΕΣΣΔ έστειλε μηνύματα στο διάστημα. Το 1962, σήματα που περιείχαν τις λέξεις «Ειρήνη», «Λένιν» και «ΕΣΣΔ» στάλθηκαν από το Deep Space Communication Center στην Yevpatoria. Ανακλήθηκαν στην Αφροδίτη και επέστρεψαν στη Γη. Αλλά αυτά είχαν σκοπό να δοκιμάσουν πλανητικά συστήματα ραντάρ και όχι να φτάσουν σε εξωγήινους πολιτισμούς.
Ανάγνωση μεταξύ των συχνοτήτων
Για πολύ καιρό, μόνο οι λάτρεις του στρατού και οι ραδιοερασιτέχνες έδειχναν ενδιαφέρον για την UVB-76. Ωστόσο, άρχισε να προσελκύει σημαντική προσοχή τα τελευταία χρόνια, καθώς η πιθανότητα μιας μεγάλης σύγκρουσης προέκυψε ξανά. Αυτό το ενδιαφέρον είναι κατανοητό: Πολλοί άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι μπορούν να υποκλέψουν στρατιωτικά μυστικά ή τουλάχιστον να ανιχνεύσουν μοτίβα στα σήματα για να προετοιμαστούν για την επόμενη κρίση.
Σε ένα περιβάλλον όπου λείπουν ακριβείς πληροφορίες - και με τον ρωσικό στρατό να εξακολουθεί να φυλάει προσεκτικά τα μυστικά του - οι άνθρωποι αρχίζουν να διαμορφώνουν τις δικές τους ερμηνείες. Αρχικά, αυτές οι θεωρίες εκπλήσσουν, σοκάρουν ή ψυχαγωγούν το κοινό, αλλά με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να αρχίσουν να φαίνονται αληθοφανείς.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι συχνά λιγότερο συναρπαστική από τη μυθοπλασία. Η ιστορία δείχνει ότι οι κυβερνήσεις και οι στρατηγοί διστάζουν να αποκαλύψουν τις μυστικές τους εξελίξεις στον κόσμο. Είναι ακόμη λιγότερο διατεθειμένοι να τις κάνουν προσβάσιμες σε οποιονδήποτε διαθέτει ραδιοφωνικό δέκτη.
Τελικά, οι περισσότερες απόρρητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις εξυπηρετούν λιγότερο συναρπαστικούς ρόλους: Αναμεταδόσεις, απολύσεις ή περίπλοκες ασκήσεις αποτροπής.
Αλλά σε έναν κόσμο που στερείται σαφήνειας, ακόμη και ένας άσκοπος βόμβος μπορεί να γίνει μήνυμα. Καθώς συνεχίζεται, αδιάφορος και αιώνιος, κουβαλάει μαζί του μια παράξενη δύναμη: Όσο λιγότερα γνωρίζουμε, τόσο περισσότερα φανταζόμαστε. Και στη σιωπή ανάμεσα στα μπιπ, η αποκάλυψη είναι πάντα ένα μόνο σήμα μακριά.
ἀπό : swentr.site
Συναρπαστικό ; Χμμ...
Ἴσως ὅλο καί πιό κοντά σέ μία Ἀλήθεια πού δέν θά μπορούσαμε νά διανοηθοῦμε ποτέ. Κι᾿ὅμως...
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου