Οὐκρανία καί ἡ λεηλασία τῆς μεγαλύτερης τράπεζας ...

φωτό

 Η Ουκρανία και ο λαός της έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα εβραϊκῆς κλεπτοκρατίας και κακιστοκρατίας. 

Εκδηλώθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016, όταν οι Ουκρανοί ξύπνησαν και έμαθαν ότι η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, η PrivatBank, είχε μόλις κρατικοποιηθεί αφού οι δύο ιδιοκτήτες της χρησιμοποίησαν τα χρήματα των καταθετών για να χτίσουν μια επιχειρηματική αυτοκρατορία και μοίρασαν τα χρήματα σε εβραϊκούς οργανισμούς στην Ευρώπη. Η κάλυψη για αυτό ήταν ανύπαρκτη στα μμε της Δύσης.

Η PrivatBank ήταν η μεγαλύτερη τράπεζα της Ουκρανίας με το 20% του κλάδου και 53 δισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία. Η κατάχρηση και η εγκληματικότητα που εμπλέκονται είναι συγκλονιστικές

Το μερίδιο των «κακών δανείων» του χαρτοφυλακίου της PrivatBank εκτιμήθηκε σε 97% από τη «ρυθμιστική αρχή» και σε 80% από συμμετέχοντες στην αγορά. Περίπου  το 97% των εταιρικών δανείων της PrivateBank είχε πάει σε εταιρείες που συνδέονται με τους δύο ιδιοκτήτες και κύριους μετόχους της, τον Gennady Bogolubov και τον Igor Kolomoisky . Τα δάνεια προς απλούς πολίτες και μικρές επιχειρήσεις ήταν σχεδόν ανύπαρκτα.

Παραδόξως, ο κύριος μετόχος της τράπεζας, ο Ihor Kolomoyskyi, ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στην Ουκρανία, δεν προέβαλε αντιρρήσεις. Ο Kolomomoyski ήταν κάποτε κυβερνήτης της Περιφέρειας Dnipropetrovsk αλλά είχε εγκαταλείψει τη χώρα. Είναι γνωστός για τις συναλλαγές του. Η ελβετική εταιρεία Swissport κατηγόρησε τον Kolomoysky για παράνομη κατάσχεση του πλειοψηφικού μεριδίου της στη θυγατρική της στην Ουκρανία. Επίσης, οι αρχές της Κριμαίας κατηγόρησαν τον Kolomoyskyi ότι λεηλάτησε τις καταθέσεις 200.000 Κριμαίων.

Τον Ιανουάριο του 2016 κινήθηκε ποινική υπόθεση εναντίον του Κολομόϊσκι στη Ρωσία, όπου κατηγορείται για οργάνωση δολοφονιών και χρήση απαγορευμένων μεθόδων πολέμου. Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν χαρακτήρισε τον Κολομοΐσκι ως «μοναδικό απατεώνα».

Ο Kolomoysky και ο Gennady Bogolubov αποτελούν κινητήρια οικονομική δύναμη στην ευρωπαϊκή εβραϊκή κοινότητα. Ο πρώτος είναι ο ιδρυτής του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κοινοβουλίου. ( Ἐδῶ τώρα μποροῦμε νά παραθέσουμε προηγούμενα θέματά μας σχετικά μέ τό Ἑβραϊκό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο τόν Κολομόϊσκι  καί τόν Ῥαβίνοβιτς. Ἐδῶ,ἐδῶ)

Σε ένα παρόμοιο μοτίβο δωρητών με τους βασιλιάδες οπιοειδών Oxycontin, τους Sacklers , ο Bogolubov φαίνεται στο παρακάτω βίντεο κλιπ να καυχιέται και να περηφανεύεται στο Διεθνές Συνέδριο Χαμπάτ Shluchim ( τά θυμᾶστε ; ΕΔΩ) για τις δωρεές του αξίας εκατομμυρίων ευρώ στην εβραϊκή κοινότητα. Και μάλιστα ζήτησε περισσότερα χρήματα από το κοινό στο παρακάτω βίντεο.

Οι κλεπτοκράτες διεξήγαγαν μια απάτη εισαγωγής που μετέφερε παράνομα 2 δισεκατομμύρια δολάρια στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια των δύο ετών που προηγήθηκαν της αποτυχίας της τράπεζας. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο δεν φαίνεται να θέλει να διώξει τους διαβόητους ιδιοκτήτες της τράπεζας. Μάλιστα, μόλις μία ημέρα μετά την κρατικοποίηση της PrivatBank, οι ζημίες του αντισταθμίστηκαν με τροποποίηση του φορολογικού κώδικα. Η τροπολογία μειώνει τα τέλη λειτουργίας των κοιτασμάτων πετρελαίου σχεδόν στο μισό. Ο Kolomoyskyi εξακολουθεί να κατέχει μεγάλο μερίδιο στην πετρελαϊκή βιομηχανία της Ουκρανίας.

Οι πολιτικοί στην Ουκρανία, όπως ο Ποροσένκο, εξαρτώνται από το Kolomoyskyi Media Group για την επανεκλογή τους.

Οι μόνοι χαμένοι στη συμφωνία είναι οι ήδη φτωχοί Ουκρανοί, οι οποίοι λεηλατήθηκαν για να πληρώσουν για τα προβλήματα της τράπεζας μέσω της χρηματοδότησης διάσωσης από την Εθνική Τράπεζα της Ουκρανίας.

Το ΔΝΤ κρατά την Ουκρανία στο λουρί της δουλείας του χρέους. Το ΔΝΤ εκδίδει ένα νέο δάνειο 3,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων (προηγουμένως 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για να πληρώσει για την εθνικοποίηση της τράπεζας. Η αναστολή αυτών των εκταμιεύσεων δανείου ήταν η άνοια που χρησιμοποιούσε ο Τζο Μπάιντεν για να αποσπάσει έναν από τους λίγους έντιμους εισαγγελείς που είχε ποτέ η Ουκρανία.

Το εξωτερικό χρέος της Ουκρανίας θα συνεχίσει να αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καταπολέμηση της διαφθοράς, γιατί όλοι οι συνήθεις ύποπτοι στο εσωτερικό και στο εξωτερικό εργάζονται πάνω σε αυτή τη φτωχή, θλιβερή, άτυχη χώρα και τους ανθρώπους της χωρίς κανένα τέλος.

Ουκρανοί «διεθνείς υποστηρικτές» ζήτησαν την εθνικοποίηση της PrivatBank. Η απόφαση του κράτους έτυχε θετικής υποδοχής από το ΔΝΤ, την G7 και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φυσικά, αυτοί οι συνήθεις ύποπτοι έχουν περισσότερα χρέη με τα οποία μπορούν να πραγματοποιήσουν την τελευταία απάτη. Η ιστορία της Ουκρανίας υποδηλώνει ότι μετά την εθνικοποίηση, η τράπεζα πιθανότατα θα πωληθεί φτηνά στους ίδιους ολιγάρχες πλύσιμο-ξέπλυμα-επαναλαμβάνουν, ιδιωτικοποιούν-κερδίζουν/εθνικοποιούν-απώλειες.

Στις 18 Δεκεμβρίου 2016, η τράπεζα εθνικοποιήθηκε από την κυβέρνηση της Ουκρανίας για την προστασία των 20 εκατομμυρίων πελατών της και για τη διατήρηση της «οικονομικής σταθερότητας στη χώρα». Ένας έλεγχος με ορκωτούς λογιστές,έδειξε ότι η τράπεζα είχε υποβληθεί σε μεγάλης κλίμακας και συντονισμένη απάτη πριν από την κρατικοποίηση, με αποτέλεσμα ζημίες τουλάχιστον 5,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Τον Ιούλιο του 2017, οι ελεγκτές της τράπεζας, θυγατρική της Price Waterhouse Coopers στην Ουκρανία, ανακλήθηκε η άδεια ελέγχου για την υποτιθέμενη «επαλήθευση παραποιημένων οικονομικών πληροφοριών».

Ο Kolomoyskyi, εν τέλει, όχι μόνο περπατά ελεύθερος, αλλά χρησιμοποιεί μια πολλά υποσχόμενη τεχνική για να διατηρήσει ανέπαφα τα άλλα περιουσιακά του στοιχεία στην Ουκρανία. Έχει δεσμευτεί σε ένα τριετές σχέδιο για την αποπληρωμή 5,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ σε σκιερά δάνεια εμπιστευτικών πληροφοριών για την κάλυψη των ζημιών της PrivatBank. Δεδομένης της ιστορίας των οικονομικών υποχρεώσεων του Kolomoiskyi προς το κράτος, των τεράστιων επιχειρηματικών συμμετοχών του σε αεροπορικές εταιρείες, μέσα ενημέρωσης και πετρέλαιο και των εκτεταμένων πολιτικών του διασυνδέσεων, πολλοί παραμένουν επιφυλακτικοί ως προς το εάν ο ολιγάρχης θα επιστρέψει τα χρήματα και εάν θα περιλαμβάνεται η εξουσία των κλεπτοκρατών  .

Σύμφωνα με το Forbes, ορισμένοι άλλοι φίλοι που έλαβαν πίστωση από την PrivatBank - συμπεριλαμβανομένων των Natel, Zebrina και Palmira Trading - έχουν ήδη ξεκινήσει διαδικασίες πτώχευσης. Οι καταθέτες της PrivatBank δεν μπορούν να κάνουν ανάληψη ξένων νομισμάτων. Η τεράστια ανακεφαλαιοποίηση της PrivatBank θα οδηγήσει σε περαιτέρω υποτίμηση του εθνικού νομίσματος και αύξηση του πληθωρισμού.

Για να τεθεί σε προοπτική το πρόγραμμα διάσωσης πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, το σύνολο των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ουκρανίας πριν από την PrivatBank ήταν περίπου 16 έως 24 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, δύο Εβραίοι Ουκρανοί ολιγάρχες κατάφεραν να αποστραγγίσουν ή να κλέψουν το ένα τρίτο του συνόλου των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ουκρανίας, καθιστώντας τη χώρα εξαιρετικά ευάλωτη σε κερδοσκοπικές επιθέσεις.

Ὁλόκληρο τό θέμα : Ἑβραῖοι κλεπτοκράτες λεηλάτησαν τήν μεγαλύτερη τράπεζα τῆς Οὐκρανίας. Κλάπηκε καί ὁ χρυσός τῆς Οὐκρανίας τῆς Συρίας, τοῦ Ἰράκ καί τῆς Λιβύης ; 

Φυσικἀ διαβάζουμε καί πάλι ΕΔΩ κι᾿ ΕΔΩ ,μία καί πᾶνε πακέτο μέ τούς ἑβραίους ὁλιγάρχες τῶν χωρῶν τοῦ πρώην Ἀνατολικοῦ μπλόγκ.

Ἡ Πελασγική

Τό θέμα Οὐκρανία τελείωσε, ὁ Πούτιν κέρδισε

φωτό

Η Βικτόρια Νούλαντ, η  πολεμοχαρής που διορίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών από τον ανόητο του Λευκού Οίκου, ανακοίνωσε την παράδοση της Ουάσιγκτον όταν κάλεσε την Κίνα να χρησιμοποιήσει την επιρροή της στη Ρωσία για να σώσει την Ουκρανία από την εισβολή. Αναγνωρίζει έτσι αυτό που όλοι είχαν ήδη καταλήξει: οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν διαθέτουν την ικανότητα.

Η Ουκρανία γνωρίζει καλώς ότι η Ρωσία μπορεί να εξαφανίσει τις δυνάμεις της με συμβατικούς πυραύλους χωρίς να στείλει στρατεύματα πέρα ​​από τα σύνορα. Οι Ουκρανοί ξέρουν επίσης ότι κανείς δεν θα έρθει να τους βοηθήσει. Το ίδιο το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι δεν θα σταλούν αμερικανικά στρατεύματα στην Ουκρανία.

 Τελείωσε. Ο Πούτιν κέρδισε.

Ἀπό τόν  Paul Craig Roberts

φωτό

Η Βικτόρια Νούλαντ, η  πολεμοχαρής που διορίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών από τον ανόητο του Λευκού Οίκου, ανακοίνωσε την παράδοση της Ουάσιγκτον όταν κάλεσε την Κίνα να χρησιμοποιήσει την επιρροή της στη Ρωσία για να σώσει την Ουκρανία από την εισβολή. Αναγνωρίζει έτσι αυτό που όλοι είχαν ήδη καταλήξει: οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν διαθέτουν την ικανότητα.

Η παράδοση της Ουάσιγκτον ακολούθησε το αίτημα του Ουκρανού προέδρου να σταματήσει η Ουάσιγκτον την προπαγάνδα της «ρωσικής εισβολής», καθώς δεν υπήρχαν σημάδια προετοιμασίας εισβολής και η ρητορική της Ουάσιγκτον ήταν πολύ προκλητική. Η Γερμανία αρνήθηκε την άδεια πτήσης προς το Ηνωμένο Βασίλειο για παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία. Δύο μέλη του ΝΑΤΟ ανακοίνωσαν ότι δεν θα στείλουν στρατεύματα εάν το ΝΑΤΟ εμπλακεί στην Ουκρανία. Η Ουάσιγκτον είδε τα μαντάτα.

Οι περισσότερες χώρες είδαν την άρνηση της Ουάσιγκτον στο να συμφωνήσει με τη ρωσική πρόταση αμοιβαίας ασφάλειας ως παράλογη και επικίνδυνη. Επιπλέον, η στρατηγική της Ουάσιγκτον να εξοπλίζει και να εκπαιδεύει τους Ουκρανούς και να τους προκαλεί μια μεγάλη επίθεση στους Ρώσους του Ντονμπάς έχει αποτύχει. 

Η Ουκρανία γνωρίζει ότι η Ρωσία δεν θα επιτρέψει καμία σημαντική ζημιά στο Ντονμπάς. Επιπλέον, οι Ουκρανοί δεν είναι βέβαιοι ότι θα μπορούσαν να νικήσουν ακόμη και τον στρατό του Ντονμπάς, ο οποίος είναι πιθανώς οπλισμένος με τα νέα ρωσικά όπλα μεγάλης πρόσκρουσης. Η Ουκρανία γνωρίζει καλώς ότι η Ρωσία μπορεί να εξαφανίσει τις δυνάμεις της με συμβατικούς πυραύλους χωρίς να στείλει στρατεύματα πέρα ​​από τα σύνορα. Οι Ουκρανοί ξέρουν επίσης ότι κανείς δεν θα έρθει να τους βοηθήσει. Το ίδιο το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι δεν θα σταλούν αμερικανικά στρατεύματα στην Ουκρανία.

Το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον απέρριψε δημόσια τη ρωσική πρόταση δεν σημαίνει τίποτα, καθώς η Ουάσιγκτον δεν έχει άλλη εναλλακτική από το να την αποδεχτεί. Το ρωσικό πόδι πάτησε σκληρά, όπως έπρεπε, και όλοι, συμπεριλαμβανομένης της Ουάσιγκτον, καταλαβαίνουν ότι η Ουκρανία δεν θα είναι ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ.

Οι βάσεις πυραύλων ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στην Πολωνία και τη Ρουμανία θα απομακρυνθούν αθόρυβα με την πάροδο του χρόνου. Η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να παριστάνει τον ψευτοπαλληκαρά και να απειλεί, αλλά δεν είναι σε θέση να λάβει οποιαδήποτε ενέργεια. Οι διπλωμάτες Ρώσοι θα επιτρέψουν στην Ουάσιγκτον να μην ντροπιαστεί με κάποιο διευθετημένο τρόπο.

Το μόνο που χρειάζεται σε αυτό το σημείο είναι οι διπλωμάτες του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, που τείνουν να πιστεύουν υπερβολικά στα υπογεγραμμένα έγγραφα, και οι Ρώσοι σκληροπυρηνικοί να καταλάβουν ότι η απόρριψη της πρότασης από την Ουάσιγκτον δεν έχει νόημα και ότι ο Πούτιν κέρδισε.

Ο κόσμος έχει προσαρμοστεί στην ανυποχώρητη απαίτηση της Ρωσίας και την απαράμιλλη στρατιωτική ανωτερότητα που υποστηρίζεται από την Κίνα.

Ενόψει της εμφάνισης στη σκηνή της μακροπρόθεσμης ρωσικής διεκδίκησης, αναμένω από την Ουάσιγκτον να συμπαρασταθεί και να κινηθεί προς μια πιο συνεργατική και ειρηνική θέση.

Ἀπό :  helleniscope.com 

Ο Paul Craig Roberts είναι Αμερικανός οικονομολόγος και συγγραφέας. Κατέχει θέσεις διδασκαλίας σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Είναι υποστηρικτής της οικονομίας από την πλευρά της προσφοράς και πολέμιος της πρόσφατης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ .

Διετέλεσε Βοηθός Υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών για την Οικονομική Πολιτική υπό τον Πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και –μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση– κατείχε την έδρα του William E. Simon στα οικονομικά στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών για δέκα χρόνια και υπηρέτησε σε πολλά εταιρικά συμβούλια. Πρώην συνεργάτης και συντάκτης της Wall Street Journal , τα άρθρα του έχουν επίσης εμφανιστεί στους New York Times και στο Harper's , και είναι συγγραφέας περισσότερων από δώδεκα βιβλίων (σχετικῶς ἐδῶ )και αρκετών άρθρων με κριτές .

Το 1987 ο Ρόμπερτς τοποθετήθηκε στη Λεγεώνα της Τιμής με τον βαθμό του ιππότη από τον Πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν . Είναι επίσης αποδέκτης του βραβείου Meritorious Service του Υπουργείου Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών και του Διεθνούς Βραβείου Δημοσιογραφίας για Πολιτική Ανάλυση από τη Λέσχη Τύπου του Μεξικού .

Από τότε που συνταξιοδοτήθηκε, έχει κατηγορηθεί για αντισημιτισμό και θεωρίες συνωμοσίας από το Anti-Defamation League , το Southern Poverty Law Center και άλλους...

( Ὅλο τό βιογραφικό του ἐδῶ) 

Ἡ Πελασγική

Ἡ παγκόσμια ἐλίτ καί τό Ῥόδο τοῦ Τρυντώ ...

(Ο Τζάστιν Τριντό κρατώντας ένα τριαντάφυλλο στην κηδεία του πατέρα του το 2000) 

από τον Tim Davidson

(henrymakow.com) 

Η διασημότητα του Καναδού Πρωθυπουργού  Τζάστιν Τριντό προέρχεται από τον πατέρα του Πιέρ Έλιοτ Τριντό, ("PET") πρώην πρωθυπουργού του Καναδά, γνωστός για την εισαγωγή της πολυπολιτισμικότητας, την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας και την αναστολή του habeas corpus στη διακήρυξη στρατιωτικού νόμου κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Ο PET κέρδισε επίσης φήμη για τις απροκάλυπτες κομμουνιστικές του σχέσεις, ιδιαίτερα τη σχέση του με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Μάο Τσε Τουνγκ. 

Ο Pierre Elliott Trudeau ήταν επίσης διάσημος για την μοδάτη εμφάνισή του, κυρίως όμως για τό κόκκινο τριαντάφυλλο που κοσμούσε συχνά το πέτο του.

(ἡ φωτό τοῦ Pierre Elliott Trudeau  ἀπό ἐδῶ)

(αριστερά, PET με τριαντάφυλλο που σχηματίζει το Masonic σύμβολο με τα χέρια ) 

Τι συμβολίζει λοιπόν το τριαντάφυλλο;

Το 1871, ο Άλμπερτ Πάικ έγραψε : "Το ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ, ήταν αρχαία ιερό για την Αυρόρα και τον Ήλιο. Είναι σύμβολο της Αυγής, της ανάστασης του Φωτός και της ανανέωσης της ζωής, και επομένως της αυγής της πρώτης ημέρας και πολλά άλλα. ιδιαίτερα για την ανάσταση: και ο Σταυρός και το Ρόδο μαζί είναι επομένως ιερογλυφικά για να διαβαστούν, η Αυγή της Αιώνιας Ζωής που όλα τα Έθνη ήλπιζαν με την έλευση ενός Λυτρωτή».

Μέσα από το προπέτασμα καπνού, ο Pike μιλά για τον Εωσφόρο, «σύμβολο της Αυγής».

Η παλαιότερη σημασία του μπορεί να ανάγεται στην αρχαία Αίγυπτο ως σύμβολο μυστικότητας.  Από τη Wikipedia: «η λατινική φράση sub rosa σημαίνει «κάτω από το τριαντάφυλλο» και χρησιμοποιείται στα Αγγλικά για να δηλώσει μυστικότητα ή εμπιστευτικότητα, παρόμοια με τον Κανόνα του Chatham House. Το τριαντάφυλλο ως σύμβολο μυστικότητας έχει αρχαία ιστορία».

Ένα σύγχρονο παράδειγμα αυτής της χρήσης βρίσκεται στις λεγόμενες black-ops ή μυστικές επιχειρήσεις. Συνεχίζοντας από τη Wikipedia: "η χρήση των Ειδικών Δυνάμεων...πιο πρόσφατα, οι δραστηριότητες "sub rosa" έχουν γίνει σύνθημα για μυστικές επιχειρήσεις συνήθως από τις υπηρεσίες ασφαλείας."

Αυτό,δεξιά φωτό, είναι το λογότυπο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ο Βλαντιμίρ Λένιν (ο χασάπης των Μπολσεβίκων) δήλωσε: «ο στόχος του σοσιαλισμού είναι ο κομμουνισμός».

Το σλόγκαν της εκστρατείας του Τριντό ήταν «Αλλαγή»...

Πού το είχε δει αυτό πριν;

Το μήνυμα: «Καταστρέψτε την παλιά παγκόσμια τάξη πραγμάτων, σφυρηλατήστε τη νέα παγκόσμια τάξη».

 ----------

Ο JC προσθέτει:

 Συμφωνώ ότι το τριαντάφυλλο έχει μια Εωσφορική σύνδεση. Αυτή είναι λοιπόν η συμβολή μου.

1. Η εξωτερική έννοια για τις μάζες είναι ότι ένα τριαντάφυλλο αντιπροσωπεύει την ομορφιά της φύσης, το μπουμπούκι του τριαντάφυλλου σε πλήρη άνθηση έχει ένα αρωματικό άρωμα που πρέπει να εκτιμηθεί. Ως ένδειξη ομορφιάς αντιπροσωπεύει την αγάπη και το να το δώσετε σε μια κυρία είναι σύμβολο της αγάπης και της εκτίμησής σας.

2. Το εσωτερικό νόημα, το οποίο είναι κρυμμένο από τις μάζες και το αληθινό νόημα αποκαλύπτεται μόνο στα μυημένα μέλη της λατρείας. Η Σατανική/Εωσφορική έννοια είναι γνωστή μόνο στους μυημένους είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είναι φυσικό ή όμορφο γίνεται σύμβολο δύναμης και υποβάθμισης της ανθρωπιάς κάποιου. Εδώ αντιστρέφεται το σύμβολο της ομορφιάς, το "Rose Bud" είναι ένας gay όρος αργκό για τον πρωκτό (σκάει το κεράσι σου), και το άρωμα αυτού του τριαντάφυλλου εκτιμάται μόνο από ένα άρρωστο μυαλό.

Ο πανόπτης οφθαλμός επί του χαρτονομίσματος του 1 δολαρίου φαίνεται σαν ερπετού, με πτυχές δέρματος παρόμοιες με το μπουμπούκι του τριαντάφυλλου. Όπως υποδηλώνει το άρθρο σας, υπάρχει μια σύνδεση Sodomite. Το Rose Bud μοιάζει με το μάτι του Εωσφόρου είναι ένα ισχυρό σύμβολο της δύναμης των Σοδομιτών. 

... Ο Σατανικός Εωσφοριανός χρησιμοποιεί τη Σοδομία για να διεγείρει το τρίτο μάτι αποκτώντας πρόσβαση στον πρωκτό και πίστη σε αυτή την πηγή δύναμης για να τους δώσει κοσμική δύναμη και πλούτο.

Το να φοράς το τριαντάφυλλό σου με περηφάνια ανακοινώνει τη θέση και την πίστη σου στη λατρεία του θανάτου του Σατανικού Σοδομίτη.

Ο William Shakespeare, κάνει κρυφή αναφορά σε ένα Rose. Η φράση έχει χρησιμοποιηθεί για να κρύψει την κρυφή σύνδεση με τη σοδομία. 

Ιουλιέτα:

«Τι σημαίνει ένα όνομα; Αυτό που λέμε τριαντάφυλλο

Με οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μύριζε γλυκά».

Ρωμαίος και Ιουλιέτα (II, ii, 1-2)

---

Ο Tim D γράφει:

Σε συνέχεια των όσων είπαν ορισμένοι σχολιαστές, βλέπω διαφορετικά το εξώφυλλο αυτού του άλμπουμ (συνημμένη εικόνα).

Είναι το δημοφιλές από το κατεστημένο Red Hot Chili Peppers περίπου το 1991.

Μπουμπούκια τριαντάφυλλου...αηδιαστικό.

Παρατηρήστε το νόημα στην Κροουλιανή διαφθορά: χρησιμοποιούσαν ένα K για μαγεία (Blood Sugar Sex Magik)

Δεν αποτελεί έκπληξη με στιχουργικό περιεχόμενο όπως αυτό (από το τραγούδι με το ίδιο όνομα με το άλμπουμ): «ένδοξη ευφορία / είναι μου πρέπει / ερωτικό σοκ / είναι συνάρτηση του πόθου» και «φιλάω την παρθενιά της / τη συγγένειά μου / ενώνομαι με τους θεούς / ενώνομαι με τη θεότητα»

Αυτοί οι ροκ σταρ δεν είναι ποιητές. Πρόκειται για απόκρυφο προγραμματισμό που χρησιμοποιεί αρχαίες τεχνικές. 

Ο στόχος είναι απευθείας από το Brave New World του Huxley.

Από: henrymakow.com

Αὐτό τό θέμα εἶναι γραμμένο τό 2015 καί ὁ Τζαστίν Τρυντώ μόλις εἶχε γίνει πρωθυπουργός τοῦ Καναδᾶ. Ὁ Τζαστίν Τρυντώ δέν ἦταν καθόλου ἄγνωστος. Ὁ Τζαστίν πού μετά πῆρε τό παρατσούκλι Φιντελίτο ( ἔχουμε γράψει γιατί),ἦταν ἕνα προϊόν τῆς παγκόσμιας διεφθαρμένης ἐλίτ,τῆς ὁποίας μέλος ἦταν καί ὁ στά χαρτιά πατήρ του,ἑτοιμασμένος καταλλήλως γιά νά γίνῃ ἐκεῖνος πού θά ἔφερνε τόν ἀπόλυτο κομμουνισμό στήν μεγάλη αὐτή χώρα,τόν Καναδᾶ! 

Γιά ὅ,τι ζοῦν σήμερα οἱ Καναδοί, δέν εἶναι ἄμοιροι εὐθυνῶν,ὅπως ὅλοι μας σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Καί βεβαίως αὐτή ἡ συνενοχή ἤδη μᾶς ἔχει κοστίσει.Τό θέμα εἶναι νά προλάβουμε νά σώσουμε ὅ,τι μποροῦμε πρίν μᾶς κοστίσει ἀκριβότερα καί μέ ἀνεπανόρθωτα κακά...

Ὅσο γιά τά σύμβολά τους,ἀμάσητα τά καταπίνουμε καί καμαρώνουμε πιθηκίζοντας. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τίς λέξεις/συνθήματα : « Το σλόγκαν της εκστρατείας του Τριντό ήταν «Αλλαγή»...»  

Κῦττα πού μᾶς θύμισε μία ἄλλη «Ἀλλαγή»,ἐγχώρια...

Ἡ Πελασγική

Εἶναι ἡ ἀρχή ;

Θά εἶναι ὁ Καναδᾶς ἡ ἀρχή γιά τίς ἐγχώριες ἐξεγέρσεις,σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο ;

Διαβάζουμε : 

Ο Καναδάς βιώνει εγχώρια εξέγερση;

Το Scamdemic μπορεί να είναι ο καταλύτης που αφυπνίζει την ανθρωπότητα από τον λήθαργο.

Κάστρο, μέ κατάληξι -ώ ὅπως λέμε Καστρ(ιντ)ώ ( Ἄν θέλετε νά διαβάσετε γιά τόν Φιντελίτο Καστρ(ιντ)ώ ἤ Τζαστίν Τριντώ, περᾶστε ἀπό ἐδῶ,ἐδῶ,ἐδῶ κι᾿ἐδῶ  

Κάθε πόλη στον Καναδά αυτή τη στιγμή έχει δρόμους που είναι μποτιλιαρισμένοι με οχήματα που κορνάρουν. Έχουμε βαρεθεί. Όχι άλλες εντολές. Αυτό θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι να τελειώσει η τυραννία...( ἐδῶ)

τό βίντεο τό εἴδαμε ἐδῶ

Ο Τζάστιν Τριντό και η οικογένειά του εγκαταλείπουν την καναδική πρωτεύουσα Οτάβα καθώς έως και 50.000 φορτηγατζήδες με εντολή κατά του εμβολιασμού της « κομβόϊ της Ελευθερίας » φτάνουν στο γραφείο του - μέρες αφότου τους απέρριψε ως «μικρή περιθωριακή μειονότητα».

Καί τέλος,λές νά : 

Εἶναι αὐτό πού ἐπιδιώκει ἡ παγκόσμια ἐλίτ ; Ε Δ Ω 

Θέλω νά ἐλπίζω πώς ὄχι. Ὅπως θέλω νά ἐλπίζω πώς τελικός νικητής θά εἶναι ὁ Ἄνθρωπος ! Καί ἡ ἀρχή νά εἶναι ὁ Καναδᾶς...

Ἡ Πελασγική

Τί θά γίνῃ στήν Οὐκρανία;

Το δυστύχημα είναι ότι γενικώς οι ΗΠΑ δεν έχουν πολιτική μετάβασης. Δεν ξέρουν τι θέλουν. Τα θέλουν όλα, όμως αυτό δεν είναι δυνατό. Και η πολιτική τους δημιουργεί οξύτητα και αντιθέσεις εκεί όπου θα έπρεπε να συνθέσουν.

Η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία όχι απλώς την πίσω αυλή της, αλλά μέχρι πρότινος μέρος της δικής της συνέχειας, εδαφικής και ιστορικής αφού στην περιοχή του Κιέβου συγκροτήθηκε το πρώτο ρωσικό κράτος.

Την Κριμαία δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουν οι Ρώσοι. Αλλά ούτε και οι δυτικοί θα εγκαταλείψουν την απαίτησή τους να επιστραφεί στην Ουκρανία για να υπάρχει μια συνεχής πίεση προς τη Μόσχα.

Την πολιτική των ΗΠΑ για την περιοχή αν δεν διαμορφώνει τουλάχιστον την επιβλέπει η περίφημη Βικτόρια Νούλαντ ...  Είναι η ευγενής κυρία που όταν της μίλησαν για τις διαφωνίες των Ευρωπαίων στην πολιτική της είπε το γνωστό «Να πάνε να γ… οι Ευρωπαίοι».

Γράφει ὁ Παντελῆς Σαββίδης 

Ένας καθημερινός συνεχής βομβαρδισμός ανεπεξέργαστων πληροφοριών που –συνειδητά ή ασυνείδητα, δεν έχει σημασία– εξυπηρετεί προπαγανδιστικές σκοπιμότητες έχει δημιουργήσει σύγχυση στην κοινή γνώμη, η οποία εκτός της Covid-19, της Τουρκίας και της οικονομίας, ανησυχεί τώρα και για τις εξελίξεις στην Ουκρανία

Οι εξελίξεις είναι ανησυχητικές, όχι διότι θα οδηγήσουν σε πολεμική σύρραξη τις δύο υπερδυνάμεις, αλλά διότι οι Αμερικανοί δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν πως η παγκόσμια μονοκρατορία τους έλαβε τέλος – και γενικώς δεν ξέρουν τι κάνουν.

Η μεταβατική αυτή φάση έχει χρόνια που ξεκίνησε, αλλά όσο το νέο διεθνές πεδίο τείνει να διαμορφωθεί οι αντιθέσεις οξύνονται.

Το δυστύχημα είναι ότι γενικώς οι ΗΠΑ δεν έχουν πολιτική μετάβασης. Δεν ξέρουν τι θέλουν. Τα θέλουν όλα, όμως αυτό δεν είναι δυνατό. Και η πολιτική τους δημιουργεί οξύτητα και αντιθέσεις εκεί όπου θα έπρεπε να συνθέσουν.

Λοιπόν, τι θέλουν οι ΗΠΑ; Γιατί συμπεριφέρονται με τον αρνητικό (και γι’ αυτές, τρόπο)που παρακολουθούμε στην Ουκρανία; Και εν τέλει, τι θα συμβεί στην Ουκρανία;

Η Ουκρανία ήταν μέρος της ρωσικής αυτοκρατορίας για αιώνες πριν γίνει σοβιετική δημοκρατία. Έγινε κράτος για πρώτη φορά με τη διάλυση της ΕΣΣΔ, το 1991. Προσπάθησε να αποβάλει τη ρωσική αυτοκρατορική της κληρονομιά και να σφυρηλατήσει ολοένα και πιο στενούς δεσμούς με τη Δύση.

Η απόφαση του ρωσόφιλου Ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να απορρίψει μια συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να ενδυναμώσει τους δεσμούς με τη Μόσχα πυροδότησε άμεσα συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, οι οποίες εξελίχθηκαν σε κίνημα· τελικά ο Γιανουκόβιτς διέφυγε στη Ρωσία.

Η Ρωσία απάντησε προσαρτώντας τη χερσόνησο της Κριμαίας που ανήκε στην Ουκρανία, εκμεταλλευόμενη την αυτονομιστική εξέγερση που ξέσπασε στα ανατολικά της χώρας.

Η Ουκρανία και η Δύση κατηγόρησαν τη Μόσχα ότι έστειλε στρατεύματα και όπλα για να στηρίξει τους αντάρτες. Εκείνη το αρνήθηκε, λέγοντας ότι οι Ρώσοι που προσχώρησαν στους αυτονομιστές ήταν εθελοντές. Σύμφωνα με το Κίεβο, περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες που κατέστρεψαν το Ντονμπάς, την ανατολική βιομηχανική καρδιά της Ουκρανίας. Η περιοχή αυτή σήμερα βρίσκεται στα χέρια των ρωσόφωνων εξεγερμένων αυτονομιστών.

Για την ειρήνη στην περιοχή έγιναν δύο συναντήσεις στο Μινσκ της Λευκορωσίας και συμφωνήθηκε, μεταξύ άλλων, να αποδοθεί αυτονομία στις περιοχές αυτές οι οποίες θα παραμείνουν στην Ουκρανία. Οι συμφωνίες όμως δεν τηρούνται.

Η Ουκρανία δεν θέλει να παράσχει αυτονομία και οι εξεγερμένοι αντάρτες δεν παραδίδουν τον έλεγχο της περιοχής. Θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι οι αντάρτες δεν βοηθιούνται από τη Ρωσία· λαμβάνουν βοήθεια, και οικονομική και στρατιωτική.

Η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία όχι απλώς την πίσω αυλή της, αλλά μέχρι πρότινος μέρος της δικής της συνέχειας, εδαφικής και ιστορικής αφού στην περιοχή του Κιέβου συγκροτήθηκε το πρώτο ρωσικό κράτος.

Συνεπώς θεωρεί αδιανόητο ότι αυτή η περιοχή που αποτελεί και την επαφή της με την ευρωπαϊκή Δύση δεν της ανήκει, και αντιθέτως ερωτοτροπεί να ενταχθεί στις δυτικές δομές.

Ταυρίδα ή Κριμαία: Τα ελληνικά τοπωνύμια από τη Γιάλτα έως τη Σεβαστούπολη

Θεωρούσε την Ουκρανία τόσο δική της που το 1954 ο διάδοχος του Στάλιν Νικίτα Χρουτσόφ, ουκρανικής καταγωγής ο ίδιος, δώρισε στη Δημοκρατία της Ουκρανίας την Κριμαία, η οποία αποτελούσε μία από τις ομόσπονδες δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Αλλά και στο πλαίσιο αυτό της ΕΣΣΔ, η Κριμαία αν και υπαγόταν στην Ουκρανία θεωρούνταν αυτόνομη περιοχή.

Σε διεθνοπολιτικό επίπεδο οι Ρώσοι δεν αναγνωρίζουν αυτή την παραχώρηση. Το 1992 το Ανώτατο Συμβούλιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας θεώρησε ότι το ψήφισμα του Ανώτατου Σοβιέτ για τη μεταφορά της Κριμαίας στην Ουκρανία δεν έχει νομική ισχύ.

Η λέξη Κριμαία είναι ταταρική. Προϊόντος του χρόνου και των κατακτήσεων οι Τάταροι έγιναν πλειοψηφία σε μια περιοχή όπου κατοίκησαν πρώτοι οι Έλληνες. Πρόκειται για την Ταυρική χερσόνησο των αρχαίων Ελλήνων. Την ονόμασαν έτσι γιατί, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, την όργωσε ο Ηρακλής με έναν γιγάντιο ταύρο. Εκεί κατέληξε η Ιφιγένεια και εκεί πήγε ο Ορέστης κυνηγημένος από τις Ερινύες να βρει την αδελφή του.

Μάλιστα, σε μια δημόσια δήλωσή του ο Πούτιν χρησιμοποίησε το αρχαιοελληνικό όνομα της χερσονήσου.

Η Κριμαία, με λίγα λόγια, είναι οικεία στους Έλληνες. Το κλίμα είναι φιλελληνικό, οι κάτοικοι έχουν συνείδηση της αρχαίας ελληνικής παρουσίας στην περιοχή τους και τη θεωρούν μέρος της ιστορίας και της παράδοσής τους. Ακόμη και σήμερα ζουν στην περιοχή περί τους 3.000 Έλληνες κατά τις επίσημες στατιστικές, αλλά μάλλον είναι αρκετά περισσότεροι.

Στην Κριμαία βρέθηκα το 2017 μετά από ρωσική πρόσκληση. Η περίπτωσή της προσομοιάζει με της Κύπρου, αν και το ιστορικό υπόβαθρο είναι διαφορετικό. Μέρος της αποστολής περιλάμβανε δημόσιες εμφανίσεις των προσκεκλημένων, ακόμη και των δημοσιογράφων. Λόγω της προσομοίωσης με την κυπριακή υπόθεση ήμουν συγκρατημένος σε όσα έλεγα στις εμφανίσεις αυτές, γεγονός που προκάλεσε τη συγκρατημένη δυσφορία των ανθρώπων που μας προσκάλεσαν.

Στην περιοχή πραγματοποιούνται κάθε χρόνο συναντήσεις «Φίλων της Κριμαίας», σε μια διεθνή προσπάθεια να γίνει αποδεκτή η υπάρχουσα κατάσταση.

Την Κριμαία δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουν οι Ρώσοι. Αλλά ούτε και οι δυτικοί θα εγκαταλείψουν την απαίτησή τους να επιστραφεί στην Ουκρανία για να υπάρχει μια συνεχής πίεση προς τη Μόσχα.

Το θέμα επικεντρώνεται στις ανατολικές εξεγερμένες περιοχές που ανήκουν στην Ουκρανία αλλά δεν τις ελέγχει το Κίεβο.

Την πολιτική των ΗΠΑ για την περιοχή αν δεν διαμορφώνει τουλάχιστον την επιβλέπει η περίφημη Βικτόρια Νούλαντ, η οποία βρισκόταν στην ίδια θέση που κατέχει και σήμερα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά τις διαδηλώσεις του 2014. Είναι η ευγενής κυρία που όταν της μίλησαν για τις διαφωνίες των Ευρωπαίων στην πολιτική της είπε το γνωστό «Να πάνε να γ… οι Ευρωπαίοι».

Δεν είναι απολύτως σίγουρο πως ο καημός των ΗΠΑ είναι να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί επιθυμία της Ουκρανίας για να τύχει της ΝΑΤΟϊκής αρωγής και να ελέγξει τις περιοχές που σήμερα ελέγχουν οι ρωσόφωνοι αντάρτες.

Για μια τέτοια επιχείρηση χρειάζονται ένοπλες δυνάμεις (που δεν τις έχει), εξοπλισμό (που επίσης δεν έχει) αλλά κυρίως χρειάζεται τη στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης στην περίπτωση που επέμβει η Ρωσία. Και η υποστήριξη αυτή θα δοθεί μόνο από τη Συμμαχία.

Η εκπαίδευση του ουκρανικού στρατού από το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς είναι συνεχής, όπως συνεχής είναι και η ενίσχυσή του με οπλικά συστήματα.

Αλλά, παρά τα όσα λέγονται και γράφονται, ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ηνωμένες Πολιτείες θα παρέμβουν στρατιωτικά.

Η Συμμαχία δεν θα παρέμβει για δύο τουλάχιστον λόγους. Ο πρώτος είναι ότι μια σύγκρουσή του με τη Ρωσία θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Και ο δεύτερος –και σπουδαιότερος– είναι ότι οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη δεν επιθυμούν επ’ ουδενί να ανοίξει αυτός ο ασκός του Αιόλου.

Δημοσίως η Κροατία εξέφρασε ήδη την αντίθεσή της. Το ίδιο θα κάνει και ο Γερμανός καγκελάριος κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ στις 8 Φεβρουαρίου.

Η Γερμανία είναι επίσης ενοχλημένη από τις δηλώσεις Αμερικανού επισήμου που συνέδεσε τις κυρώσεις προς τη Ρωσία με τον αγωγό Nord Stream 2. Η κατασκευή έχει ολοκληρωθεί αλλά ο αγωγός δεν λειτουργεί, γεγονός που επιβαρύνει την προμήθεια αερίου στην Ευρώπη και καθιστά τις τιμές του υψηλότερες.  Είναι αμφίβολο αν η μη λειτουργία του αγωγού βλάπτει τη Ρωσία, η οποία ευνοείται από τις υψηλές τιμές του φυσικού αερίου.

Βέβαιη πρέπει να θεωρείται και η άρνηση της Γαλλίας να ενεργοποιηθεί το ΝΑΤΟ – ο Μακρόν, άλλωστε, θεωρεί «εγκεφαλικά νεκρή» τη Συμμαχία.

Άρα ανάμιξη του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό δεν θα υπάρξει, παρά τις ψυχροπολεμικές δηλώσεις του ατυχούς γραμματέα του. Βεβαίως, ούτε και οι ΗΠΑ θα αναμιχθούν στρατιωτικά, και μάλιστα μονομερώς. Μόλις πρόσφατα αποχώρησαν ηττημένες από το Αφγανιστάν, οπότε μια νέα περιπέτεια και ιδίως με τη Ρωσία είναι αδιανόητη.

Ουσιαστικά η Ουάσινγκτον εκείνο που επιδιώκει είναι να εκμεταλλευτεί την επιθυμία της ουκρανικής ηγεσίας να ενταχθεί η χώρα στις δυτικές δομές και να ανακτήσει τον έλεγχο περιοχών που της ανήκουν. Ενισχύουν την Ουκρανία παντοιοτρόπως αλλά δεν θα αναμιχθούν. Θα επιδιώξουν έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπου (proxy war) με σκοπό να απασχολούν τη Ρωσία σε μια περιοχή που τους ενδιαφέρει.

φωτό

Η Μόσχα από την πλευρά της βολεύεται με την παρούσα κατάσταση. Μπορεί να ενίσχυσε τις στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή, όμως το έκανε εντός των συνόρων της, κάτι που είναι δικαίωμά της. Δεν πρόκειται να πραγματοποιήσει καμιά εισβολή στην Ουκρανία. Θα το κάνει μόνο αν διαπιστώσει πως οι ουκρανικές δυνάμεις θα νικήσουν τους εξεγερμένους ρωσόφωνους αντάρτες των ανατολικών περιοχών.

Αλλά τίποτε δεν δείχνει πως τα πράγματα θα φθάσουν ως εκεί. Ήδη η ουκρανική ηγεσία και ο ουκρανικός λαός αντιλαμβάνονται πως η χώρα κινδυνεύει να πέσει θύμα αμερικανικών –και όχι δυτικοευρωπαϊκών– πολιτικών επιδιώξεων και αρχίζουν να διαφαίνονται σημάδια διαλλακτικότητας.

Εν ολίγοις, πολεμική αναμέτρηση δεν θα έχουμε. Ούτε το Κίεβο θα πέσει στην αμερικανική παγίδα. Οι Αμερικανοί δεν θα κάνουν πίσω στο δικαίωμα της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, δεν θα αποσύρουν δυνάμεις και οπλικά συστήματα. Οι Ρώσοι δεν θα αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τα σύνορα και θα επιμείνουν στην απαίτησή τους να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ εγγύτερα της χώρας τους και στο δόγμα ότι οι χώρες έχουν δικαίωμα να επιλέξουν αμυντική συμμαχία, όχι όμως σε βάρος της ασφάλειας γειτονικών τους χωρών.

Το ερώτημα τώρα είναι γιατί τα κάνουν όλα αυτά οι Αμερικανοί; Με την πολιτική που ακολουθούν και την κατάχρηση του μέτρου των κυρώσεων ωθούν τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν σε μία συνεργασία μεταξύ τους, ενώ θα τους συνέφερε η αντιμετώπιση των δυνάμεων αυτών μεμονωμένα. Απομειώνουν, επίσης, τη δυνατότητα του νομίσματός τους ως διεθνούς αποθεματικού και συναλλαγματικού μέσου. Και έρχονται σε αντίθεση και με τους Ευρωπαίους συμμάχους τους.

Για τους τελευταίους, τους Ευρωπαίους δηλαδή, παρουσιάζεται μια εξαιρετική ευκαιρία να αντιληφθούν ότι η τυφλή προσκόλληση στις ΗΠΑ είναι αδιέξοδη. Και να αρχίσουν να σκέφτονται την ανάγκη διαμόρφωσης μιας πιο συνεκτικής αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής που θα δώσει στην Ευρώπη γεωπολιτικό εκτόπισμα.

Τελικά η ουκρανική κρίση μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης αλλαγών στην περιοχή μας με θετικό πρόσημο. Πάντως, πόλεμος δεν θα γίνει.

Ἀπό : Ἐδῶ 

Ἡ Κριμαἰα θά μείνῃ γιά πάντα στήν Ῥωσσία 

Ἡ Πελασγική

Λέτε νά γίνῃ τὀ σύνθημα παγκοσμίως;

«Fuck Trudeau» 

 Τό Fuck Trudeau Truck ἔφτασε στό Parliament Hill ( «Λόφος τοῦ Κοινοβουλίου» ὅπου τό Κοινοβούλιο τοῦ Καναδᾶ) στήν Ὀττάβα,τοῦ Ὀντάριο,τήν πρωτεύουσα Καναδᾶ !!! ( ἀπό ἐδῶ)

Τό σύνθημα μᾶς εἶναι πολύ γνωστό,ἄν ἐξαιρέσουμε τό ὄνομα στό ὁποῖο ἀπευθύνεται καί τό ἀντικαταστήσουμε μέ τό ἐγχώριο, πολύ γνωστό... Καί ἀναρωτιέμαι,ἄν ὅπως ἔχει ξεσηκωθεῖ σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο ὁ κόσμος κατά τῆς στερήσεως τῶν Ἐλευθεριῶν του,αὐτό τό σύνθημα κυριαρχίσει ἀπευθυνόμενο στόν κάθε ἐπικεφαλής κράτους,σ᾿ὁλόκληρη τήν Δύση,τότε τί θά ἐρχόταν ὡς ἑπόμενο σέ μία λαϊκή ἐξέγερση ; Ἐν προκειμένῳ,πόσο θά ἔπρεπε νά φοβοῦνται οἱ «ἡγέτες»,μήν ...ὑποστοῦν κάτι πολύ πολύ συγκεκριμένο ; 

Μία ὑπόθεσιν κάνω...

Ἡ Πελασγική

Πνευματικό,πολιτισμικό καί πολιτικό χάος.Ὅ,τι ζοῦμε σήμερα...

Λετρισμός : Μία ἰουδαϊκή σέκτα 

 Γράφει  ο  Θεόδωρος  Λάσκαρης

Λετριστικός πίνακας

Ο Λετρισμός (Lettrisme < lettre = γράμμα) παρουσιάζεται συνήθως ως  ένα  Γαλλικό Αβάν-γκαρντ (πρωτοποριακό) κίνημα (1946-1970), το οποίο εφάρμοσε τις θεωρίες του στην τέχνη, στην κουλτούρα και στην πολιτική. Οι θεωρίες αυτές, φαινομενικά, αποτελούνταν από ένα μίγμα διανοουμενισμού, γραμματικών- φωνητικών συμβολισμών, και ασφαλώς ηδονιστικών-ελευθεριακών και κομμουνιστικών απόψεων. Το κίνημα αυτό δημιουργήθηκε από τον Ρουμάνο-Εβραίο Isidore Isou (Isidor Goldstein) το 1946 και αργότερα ενώθηκε με τη ''Καταστασιακή Διεθνή'' (Internationale situationniste) ή ''Σιτουασιονιστική Oμάδα'' που είχε ιδρυθεί στην Γαλλία και μετείχαν σε αυτή ιουδαϊκές προσωπικότητες όπως η Michèle Bernstein. Στους Σιτουασιονιστές ανήκε και ο Malcolm McLaren, ο εβραίος μάνατζερ   δημιουργός του γνωστού μουσικού συγκροτήματος  Sex  Pistols.

Αυτά τα κινήματα, σε γενικές γραμμές, εξέφραζαν  εκείνο το παραβατικό πνεύμα που το 1968 έμελε να κατακλύσει μαζικά την Ευρώπη, και να ανατρέψει κάθε παραδοσιακό στοιχείο στην αντίληψη της κουλτούρας, των ηθών και της πολιτικής, εισάγοντας ανορθολογικές  τάσεις, σεξουαλική παραβατικότητα, αντι-ιεραρχικές προκλήσεις, και μία ιδιότυπη προσκόλληση σε ασυνείδητες-μυστηριακές  εμβαθύνσεις.

Ο Λετρισμός και ο Σιτουασιονισμός λοιπόν,εξέφραζαν μόνον ένα ανατρεπτικό αναρχικό- μαρξίζον κίνημα με σουρεαλιστικές και αφηρημένες καλλιτεχνικές εκφάνσεις, ή έκρυβαν έναν πιο βαθύ ιδεολογικό πυρήνα;

Ο εβραίος συγγραφέας Sami Sjöberg ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, στην μελέτη του υπό τον τίτλο "Writing in Secret: Kabbalistic Language Mysticism and Messianic Teleology in Lettrism", γράφει: 

«…αυτή η μελέτη εξετάζει την επιρροή του ιουδαϊκου μυστικισμού, της Καββαλά και του μεσσιανισμού στο Aβάν-Γκαρντ (avant-garde) κίνημα του Λετρισμού. Τα ποιητικά πειράματα των ιουδαίων αβανγκαρντιστών είχαν συχνά επιρεαστεί από την Καββαλά και η εργασία αυτή επικεντρώνεται στο θέμα της μυστικότητας και τις εκφράσεις της  στο γραπτό λόγο. Ο Λετρισμός υιοθετεί τα στοιχεία της λεγόμενης καββαλιστικής μυστικής γραφής, η οποία ομοιάζει στη γραπτή γλώσσα αλλά είναι ουσιαστικά ασαφής. Το μυστικό έτσι κρυμμένο, γίνεται αμέσως γλωσσολογικό και οντολογικό. Συνεπώς το μυστικό αναλύεται και ως ένα επικοινωνιακο και οντολογικό ξεκίνημα, το οποίο διασκορπίζει τους δυισμούς που επαναλαμβάνονται στους ορθολογικούς τρόπους σκέψης. Κατά συνέπεια, αν και το μυστικό δεν μπορεί να γίνει γνωστό, παραμένει στα προσωρινά όρια του αντιληπτού κόσμου και περιλαμβάνει ένα τελεολογικό άνυσμα. Το άνυσμα αυτό υποννοεί πως το μυστικό είναι περιπλεγμένο σε μία μεσσιανική υπόσχεση, σύμφωνα με την οποία η γλώσσα τελικά θα δηλοποιήσει και θα μεταδώσει το νόημα.» 

(μην σας εκπλήσσει το κείμενο, είναι ο διανοουμενισμός και η επιτήδευση που χρησιμοποιούν για να δώσουν δομή στο τίποτα, ή καλύτερα, για να δώσουν δομή στις θεωρείες αποδόμησης.)

Επίσης στο βιβλίο του με τίτλο "Τhe vanguard Messiah: Lettrism between Jewish Mysticism and the Avant-Garde" γράφει για τον Isidore  Isou: 

«Απεικόνισε τους Εβραίους ως τους ανθρώπους του μέλλοντος και πιο σημαντικά ως το μέλλον όλης της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με αυτόν, οι πάντες τελικά θα γίνονταν μέρος της παγκόσμιας ιουδαϊκής Gemeinschaft (κοινότητας). Το πιθανότερο είναι πως υιοθέτησε την ιδέα μιας τελικής ‘ιουδαιοποίησης’ από τον μεταρρυθμισμένο μεσσιανισμό του 19ου αιώνα, ο οποίος είχε αντίκτυπο στην αβάν-γκαρντ του πρώιμου 20 αιώνα επίσης.»

Συνοπτικά  λοιπόν, ιδού πως πλέκεται ο  ιστός:

1923-1960: Η Σχολή της Φρανκφούρτης, η oποία, κατά τον G. Scholem ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστήμων του Ισραήλ, αποτέλεσε την πιο σημαντική Ιουδαϊκή σέκτα της Γερμανίας.

1945-1970: Λετρισμός και ο Σιτουασιονισμός, Ιουδαϊκές σέκτες στη Γαλλία.

Μάιος 1968: Ο Eβραϊκός Mεσσιανισμός στον Δρόμο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά φίλοι αναγνώστες; Κάτι πολύ απλό που όμως το ακαδημαϊκό κατεστημένο αρνείται πεισματικά να αποδεχθεί: την περίοδο από το 1920 (αρχικά ελιτίστικα) μέχρι το 1960-1970 (μαζικά), οι αρχαίες γνωστικές σέκτες των οφιτών, των καναϊνιτών, των καθαρών, κλπ, ''ξαναζωντάνεψαν'' υπό την μορφή σύγχρονων (''εκσυγχρονισμένος γνωστικισμός'') φιλοσοφικών, καλλιτεχνικών, ιδεολογικών και πολιτικών κινημάτων, τα οποία κατευθύνονταν από ιουδαϊκές προσωπικότητες. 

Ο λόγος για τον οποίο το ακαδημαϊκό κατεστημένο αρνείται να δει αυτό το γεγονός  έγκειται, όχι μόνον στα καθιερωμένα μοντέλα της ακαδημαϊκής  σκέψης, αλλά σε κάτι πολύ βαθύτερο: Αν αναγνωριστεί η επανεμφάνιση και επίδραση του γνωστικισμού στο κοινωνικό γίγνεσθαι, τότε θα ομολογηθεί ότι πολλά από τα φαινόμενα που χαρακτήρισαν την νεωτερικότητα αλλά και την μετανεωτερικότητα, δεν προέρχονταν από μία συνολική απόρριψη του θρησκευτικού παρελθόντος, αλλά ότι αυτά τα ίδια  πήγασαν από ένα αιρετικό θρησκευτικό φαινόμενο, το οποίο εναντιώθηκε στο παραδοσιακό θρησκευτικό παρελθόν. Για να γίνω ακόμη πιο σαφής: ο προοδευτισμός, ο ελευθεριασμός, η σεξουαλική απελευθέρωση, ο παραβατισμός, ο αντι-θρησκευτισμός ήταν τα προστάγματα μιας… θρησκείας. Μία  παραδοχή  αυστηρώς απαγορευμένη…

Αυτός ο μισός αιώνας (συν τα απόνερα) σύγχρονου γνωστικισμού, κατέστρεψε ότι είχε απομείνει (μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους) από την παραδοσιακή Ευρώπη και οδήγησε στο σημερινό πνευματικό, πολιτισμικό και πολιτικό χάος.

Σημειώσεις :

Α) Στο βίντεο που ακολουθεί οι Λετριστές επιδίδονται σε φιλολογικές ασκήσεις… Εάν παρατηρήσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ειδικά  το άτομο στο τέλος του βίντεο, θα αντιληφθούμε τι σημαίνει ''περιοχή του σκότους''…

Β) Κοιτάξτε εδώ "τι ωραία'' που παρουσιάζονται αυτές οι θεωρίες για να ''μαγνητίσουν'' το ευρύ κοινό...

Ἀπό : Θεόδοτος 

Περί Τέχνης ἔχουμε γράψει τόσα πολλά (  Ε Δ Ω ) . Κάπου ἔγραφα : 

Καί νά μᾶς συγχωρέσετε ὅλοι ἐσεῖς,τύπου Δασκαλοπούλου,πού συνεχίζουμε νά πιστεύουμε πώς τέχνη εἶναι ἡ ἔκφρασις τοῦ ὡραίου τε καλοῦ μέσῳ τῆς ἀνθρωπίνης δημιουργίας.Μᾶς συγχωρεῖτε πού ἡ ἀντίληψίς μας περί Ἀρμονίας ἔχει ἀκόμη σχέσιν μέ τήν ἀναλογία,τήν σύνδεσιν καί τό συνταίριασμα μερῶν μέ τό ὅλον ὡς καλαίσθητον ἀποτέλεσμα,τόσο γιά τίς αἰσθήσεις ὅσο καί γιά τό Πνεῦμα ! 

Σᾶς χαρίζουμε λοιπόν τήν «πολιτιστική πρόοδό» σας καί ἄν αὐτό ἐσεῖς τό θεωρεῖτε «ἀνάπτυξιν» ἀφῆστε μας νά εἴμαστε καθυστερημένοι πολιτισμικῶς. Τοὔλάχιστον ἔτσι θά ἀποφύγουμε τήν τρικυμία ἐν κρανίῳ. Τοὐλάχιστον... ( ΕΔΩ)

Ἀλλά,ὡς φαίνεται,αὐτό ἀκριβῶς ἐπιδιώκουν,τό « τρικυμία ἐν κρανίῳ». Διότι κάπως ἔτσι ἔρχεται ἐν τέλει τό ...χάος. Καί αὐτοί τό ἐπιζητοῦν διακαῶς...

«Τάξις μέσα ἀπό τό Χάος»: Πῶς τά σχέδια τῆς «ἐλίτ» εἶχαν προαναγγελθῇ ἀπό τήν λαϊκή κουλτούρα

Ἡ Πελασγική

ΠΠΚ “ΑΝΤΩΝΙΟΥ”: Τό σκάφος τοῦ Π.Ν. πού κατέβασε τήν τουρκική σημαία ἀπό τά Ἴμια

 Σαν σήμερα, στις 28 Ιανουαρίου 1996, τα Στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού ανεβαίνουν στα Ίμια και σε εκτέλεση σχετικής διαταγής κατεβάζουν την τουρκική σημαία.

Στις 27 Ιανουαρίου 1996,  δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας “Χουριέτ” στη Σμύρνη, είχαν μεταβεί με ελικόπτερο στη Μικρή Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία την οποία είχε τοποθετήσει ο Δήμαρχος Καλύμνου στις 25 Ιανουαρίου 1996 και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της “Χουριέτ”, με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν για την ελληνική αποτυχία.

φωτό

Την επόμενη ημέρα, στις 28 Ιανουαρίου 1996, το παράκτιο περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού ΠΠΚ Δίοπος “ΑΝΤΩΝΙΟΥ” P-286 (πρώην Ρ-29), με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ι. Παττά, κατόπιν διαταγής, κατεβάζει την τουρκική σημαία που είχαν υψώσει οι Τούρκοι δημοσιογράφοι και υψώνει την ελληνική.

Το ίδιο βράδυ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά.

ΠΠΚ Δίοπος ΑΝΤΩΝΙΟΥ P-286 (πρώην Ρ-29)

Το ΠΠΚ Δίοπος ΑΝΤΩΝΙΟΥ P-286 (πρώην Ρ-29) είναι ένα ξύλινο σκάφος που κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία Esterel της Γαλλίας μεταξύ των ετών 1974-75.

Η παραλαβή του έγινε στις 4 Δεκεμβρίου 1975 από τον Υπχο Ευγ. Σεραφειμίδη και έφθασε στην Ελλάδα στις 24 Δεκεμβρίου 1975. Ονομάσθηκε έτσι προς τιμήν του φονευθέντος στον ΑΔΡΙΑ, Διόπου Αντωνίου, κατά τη νυκτερινή συμπλοκή με τορπιλακάτους στις 20/21 Ιουνίου 1943 και ανήκει στη Διοίκηση Ταχέων Σκαφών.

Ἀπό ἐδῶ.

Κάποιοι σηκώνουν ψηλά τήν Σημαἰα καί κάποιοι ἄλλοι τήν βλέπουν νά τήν « παίρνει ὁ ἀέρας». Τό ποιοί εἶναι οἱ μέν καί ποιοί οἱ δέ,εἶναι γνωστό. Ἕνα εἶναι τό λυπηρό :αὐτός ὁ λαός πού ἔχει σοβαρό πρόβλημα μνήμης...

Ἡ Πελασγική

Ἡ Ἀθῆνα χιονισμένη σέ ἄλλες ἐποχές-1964 ( βίντεο)

18 Ἰανουαρίου 1964,ἐφημερίς Ἐλευθερία-ἐδῶ-

Βρισκόμαστε στο κέντρο της Αθήνας, 17 Ιανουαρίου του 1964, όταν ένας ισχυρός χιονιάς που πάγωσε όλη τη χώρα έφτασε να «στρώσει» το χιόνι και στην πρωτεύουσα, φαινόμενο σπάνιο για την περιοχή.

Ο κινηματογραφιστής, από την ταράτσα του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», μας δίνει ένα φιλμ γεμάτο από χιόνι που έχει σκεπάσει δέντρα, δρόμους, οροφές πολυκατοικιών και άλλων κτιρίων. Η κάμερα γυρίζει και βλέπουμε το νοσοκομείο Ευαγγελισμός και ένα γενικό πλάνο του Λόφου του Λυκαβηττού και τις χιονισμένες πλαγιές του.

Στο προαύλιο του Μαρασλείου Διδασκαλείου τα παιδιά διασκεδάζουν παίζοντας χιονοπόλεμο. Μια γυναίκα περπατά προσεκτικά στο ολισθηρό πεζοδρόμιο της οδού Υψηλάντου, πίσω από το πάρκο του Ευαγγελισμού. Αυτοκίνητα, δρόμος και δέντρα σκεπασμένα από χιόνι, ένα ζευγάρι αποχαιρετά δυο γυναίκες, χαιρετά γελώντας τον κινηματογραφιστή και μπαίνει στο αυτοκίνητο του. Η κίνηση των οχημάτων γίνεται με δυσκολία, λίγος κόσμος κυκλοφορεί στην οδό Μαρασλή. Ένα περίπτερο με φορτωμένες τις τέντες του με χιόνι.

Στη συνέχεια μεταφερόμαστε στην οδό Πανεπιστημίου, όπου μπροστά στα υπέροχα νεοκλασικά κτίρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Εθνικής βιβλιοθήκης, βλέπουμε ενήλικες να χαίρονται το φαινόμενο, αλλά κι ένα τρισευτυχισμένο σκυλάκι που χοροπηδά ανάμεσα τους.

Πλάνα από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, σε μια πολυκατοικία μια γυναίκα προσπαθεί, με ένα φαράσι, να καθαρίσει το μπαλκόνι της από το χιόνι και στη συνέχεια ανεβαίνει στην ταράτσα και απολαμβάνει το θέαμα.

Ένα μπαλκόνι με τα φερ φορζέ κατάλευκα. 

Ἀπό :  Aylon Film Archives

18 Ἰανουαρίου 1964,ἐφημερίς Ἐλευθερία-ἐδῶ-

Ἡ Πελασγική

Διχόνοια, τό μεγάλο διαχρονικό πάθος τῆς φυλῆς μας

ἡ φωτό ἀπό ἐδῶ

 Γράφει ο Ευθύμιος Χατζηϊωάννου -δημοσιογράφος – ερευνητής.

«Η Διχόνοια που βαστάει

ένα σκήπτρο η δολερή

καθενός χαμογελάει

“πάρ’ το” λέγοντας “και σύ”.

Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει

έχει αλήθεια ωραία θωριά,

μην το πιάστε γιατί ρίχνει

εισέ δάκρυα θλιβερά».

Με αυτούς τους στίχους ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός περιγράφει στον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν», τον εθνικό μας ύμνο, την διχόνοια, το μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο ελάττωμα της φυλής μας και με έναν σοφό και παραστατικό τρόπο μας προτρέπει να αποφεύγουμε κάθε επαφή μαζί της, διότι όπου χώνεται, τα αποτελέσματά της είναι καταστροφικά.

Η διχόνοια, η οποία σαν σαράκι κατατρώει τις σάρκες του Ελληνισμού, ακολουθεί διαχρονικά την ιστορική μας πορεία, κεντρίζοντας τα πλέον επικίνδυνα και καταστροφικά χαρακτηριστικά του ψυχισμού μας. Γιγαντώνοντας υπέρμετρα τον εγωϊσμό, την ζηλοφθονία, την φιλαυτία, την οίηση και την αρχομανία, πυροδότησε πολλές φορές αδελφοκτόνα πάθη και μίση, τα οποία μείωσαν και αμαύρωσαν λαμπρά κατορθώματα του Έθνους μας και έσυραν την Ελλάδα και τους Έλληνες στην καταστροφή και στην υποτέλεια!

«Η ομόνοια κτίζει σπίτι και η διχόνοια το χαλάει», λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Και φαίνεται, πως η ρήση αυτή, βγαλμένη μέσα από τα εσώψυχά του, είναι μια κραυγαλέα προειδοποίηση και μια συμβουλή για να αποφεύγουμε την έντονη διχαστική τάση, που κατατυραννά διαχρονικά το γένος μας. Αυτή η διχόνοια, η ανεξήγητη αντιπαλότητα μεταξύ των Ελλήνων, είναι ένα αμαρτωλό παραβλάσταρο της φύτρας μας. Μια κατάρα, που μας κυνηγά σαν σκιά μας και μας προξενεί μεγάλο κακό από τις απαρχές της ανθρώπινης Ιστορίας, από τότε που πρωτοεμφανιστήκαμε και υπάρχουμε ως φυλή στον κόσμο.

Εύλογα διερωτόμαστε, λοιπόν: Πού οφείλεται η εμφύλια διχόνοια των Ελλήνων; Είναι προϊόν ατομικής θεώρησης ή μήπως αποτέλεσμα εγωιστικής τάσης; Είναι απόρροια της εύκολης απόρριψης της αξίας του διπλανού μας; Είναι, δηλαδή, ο υπερφίαλος εγωϊσμός μας και η έμφυτη ροπή μας να νομίζουμε, ότι γνωρίζουμε τα πάντα και ότι είμαστε ανώτεροι από τον διπλανό μας; Μήπως φταίει η πλεονεξία, ο «εξυπνακισμός» ή η εριστική διάθεσή μας να επιβάλουμε το συμφέρον μας σαν απαράβατο δίκιο, που πρέπει να γίνεται σεβαστό από όλους; Ή μήπως, είναι προϊόν φθόνου και ζήλιας;

Κάποιοι εντοπίζουν την αιτία της εμφύλιας διχόνοιας των Ελλήνων σε έναν από αυτούς τους λόγους, κάποιοι σε όλους μαζί. Πάντως η διχόνοια ακολουθεί την σκιά μας και σε κάθε περίπτωση, δυστυχώς και σε περιόδους κρίσης, θεριεύει, σαν να θέλει να κατασπαράξει το γένος μας. Είναι κάτι, που δεν μπορέσαμε μέχρι σήμερα να το υπερβούμε....

Το φαινόμενο της εμφύλιας διχόνοιας στην αρχαία Ελλάδα

Το φαινόμενο της εμφύλιας διχόνοιας των Ελλήνων μας γνωστό από τα πανάρχαια χρόνια. Την διχόνοια στους Έλληνες την βλέπουμε ήδη στα Ομηρικά έπη (διαμάχη Αχιλλέα και Αγαμέμνονα), αλλά και ανάμεσα στους αρχαίους θεούς των Ελλήνων, που μάλωναν μεταξύ τους, για να επιβάλει ο καθένας τους την προτίμηση και την προστασία των δικών του (Μήλο της Έριδος). Βαθιά διχόνοια δημιούργησε και τους ατέλειωτους εμφύλιους πολέμους ανάμεσα στα τότε ελληνικά κρατίδια, σε τέτοιο σημείο, που ένα μεγάλο κομμάτι της Ιστορίας μας να είναι αφιερωμένο στην παρουσίαση και την καταγραφή των αιτίων και των αποτελεσμάτων αυτών των πολέμων.

Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά ιστορικά παραδείγματα, όπου ως Έλληνες επιτύχαμε θαυμαστά και μεγαλειώδη κατορθώματα, αλλά αμέσως μετά, εξαιτίας της διχόνοιας, τα ανατρέψαμε εμείς οι ίδιοι, με τον χειρότερο τρόπο.

Όλοι γνωρίζουμε από την Ιστορία, ότι αφού πρώτα γράψαμε μια μοναδική στρατιωτική εποποιία, νικώντας τον πάνοπλο και πολυάριθμο στρατό και στόλο της πανίσχυρης Περσικής Αυτοκρατορίας, στη συνέχεια καταστραφήκαμε μόνοι μας με τον εξοντωτικό τριακονταετή εμφύλιο Πελοποννησιακό Πόλεμο (τον οποίο, σύμφωνα με μια άποψη, υποδαύλισαν οι Πέρσες, βασιζόμενοι στην εμφύλια διχόνοια μας , για να εκδικηθούν για την ήττα τους)!

...............

Αργότερα, μέσα σε μια δεκαετία ο Μέγας Αλέξανδρος δημιούργησε συνενώνοντας τους Έλληνες μια αχανή αυτοκρατορία, τη μεγαλύτερη που είχε δει ο κόσμος μέχρι τότε, η οποία όμως έμελλε να είναι και η βραχυβιότερη. Μέσα σε διάστημα λιγότερο από έναν αιώνα, οι εσωτερικές διαμάχες και οι πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ των Επιγόνων του (Πτολεμαίοι, Σελευκίδες, κ.ά) την εξασθένισαν, με αποτέλεσμα να κυριευθεί τελικά από τους Ρωμαίους! 

φωτό

.................

Πως ταλανίζει τους Έλληνες η διχόνοια στα νεότερα χρόνια

Πολλά παρόμοια παραδείγματα της καταστροφικής εμφύλιας διχόνοιας στους Έλληνες συναντούμε και στην υπερχιλιετή βυζαντινή μας ιστορία, που τελείωσε με την άλωση της Πόλης το 1453, γεγονός στο οποίο συνέβαλε σημαντικά ο παράγοντας της εμφύλιας διχόνοιας, ενώ τέσσερις αιώνες αργότερα, το 1823, μόλις δύο χρόνια μετά από την Επανάσταση του 1821, ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Ελλήνων οπλαρχηγών και «καλαμαράδων» (πολιτικών), για το ποιος θα έχει την εξουσία μετά από τη μελλοντική απελευθέρωση! Λόγω αυτού του παράλογου εμφυλίου, στον οποίο οι Έλληνες αλληλοσκοτώνονταν, -αφήνοντας τους Τούρκους και τους συμμάχους τους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ Πασά να καταστρέφουν, ότι είχαν επιτύχει μέχρι τότε με τον ηρωϊκό τους αγώνα και με πολλές θυσίες και αίμα-, η Επανάσταση έπνεε τα λοίσθια και η τελική απελευθέρωση ενός μικρού τμήματος του ελλαδικού χώρου επιτεύχθηκε μόνο χάρη στην επέμβαση των «ξένων δυνάμεων» (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), οι οποίες νίκησαν τον τουρκικό στόλο στη ναυμαχία του Ναυαρίνου (1827) και έθεσαν τις βάσεις για την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μας, πράγμα που τις επέτρεψε, όμως, στη συνέχεια να επεμβαίνουν διαρκώς στα εσωτερικά μας και να ρυθμίζουν την τύχη του κράτους μας !

Το 1912-1913 γράψαμε μια νέα πολεμική εποποιία, απελευθερώνοντας από τον τουρκικό ζυγό την Μακεδονία και την Ήπειρο. Μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια (1919-1922), κι εξ αιτίας κυρίως του Εθνικού Διχασμού (Βενιζελικοί – Βασιλικοί), χάσαμε την Μικρά Ασία και όλη την πανάρχαια κοιτίδα του Ελληνισμού στην Ανατολή!

Το 1940-1945 γράψαμε νέο έπος στα βουνά της Αλβανίας, στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά και στην Κρήτη με την αντίσταση κατά των Ιταλών, των Γερμανών και των Βουλγάρων. Και ενώ εκδιώξαμε τους κατακτητές μας, απελευθερώνοντας την πατρίδα μας, και ενώ ο κόσμος είχε ήδη χωριστεί από τους Μεγάλους στο Ανατολικό (κομμουνιστικό) Μπλοκ και στο Δυτικό, ξεκίνησε ο γνωστός καταστροφικός Εμφύλιος Πόλεμος, που κράτησε μέχρι το 1949, ισοπεδώνοντας ότι είχε μείνει ακόμη όρθιο στον πολύπαθο τόπο μας από την λαίλαπα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, στερώντας στην Ελλάδα να διεκδικήσει αυτά που της ανήκαν να πάρει ως δίκαιη ανταμοιβή για την συμβολή της στη νίκη των Συμμάχων εναντίον των δυνάμεων του Άξονα!

Και αυτά είναι μερικά μόνο από αναρίθμητα παρόμοια παραδείγματα της Ιστορίας μας..........

φωτό

Σε εμάς τους Έλληνες αρέσει, βέβαια, να κατηγορούμε συνήθως τους ξένους, τον περίφημο «ξένο δάκτυλο», ως υπαίτιο των δεινών μας. Παράλληλα ξεχνούμε, όμως, ή αποφεύγουμε να πούμε, ότι για να διεισδύσει στα εσωτερικά μας και να μας διχάσει ο λεγόμενος «ξένος δάκτυλος» χρειάζεται και εσωτερικούς υποστηρικτές και συνεργάτες, και ότι πάντα είχαμε πολλούς τέτοιους, πρόθυμους προδότες και δωσίλογους.

Ένα χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα αυτής της νοοτροπίας του Έλληνα, ο οποίος συνήθως επάνω από τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντά του δεν βάζει τίποτε άλλο, ήταν και ο περίφημος Αλκιβιάδης. Αν και Αθηναίος πολίτης, προικισμένος με πολλά προτερήματα και αξιώματα, επί σειρά ετών έπαιζε τριπλό παιχνίδι, για προσωπικά συμφέροντα και φιλοδοξίες. 

...........Κι΄ όμως σήμερα μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε σαν το κλασικό αρχέτυπο του Έλληνα, ο οποίος συνήθως, τη μόνη αρχή και πατρίδα που αναγνωρίζει και παραδέχεται, είναι ο εαυτός του και το συμφέρον του!

Η διχόνοια και η «φαγωμάρα» των Ελλήνων βασιλεύει παντού!

Μήπως και σήμερα δεν μας βασανίζει η διχόνοια με τον ίδιο τρόπο; Μήπως και σήμερα δεν υπάρχουν παντού στον τόπο μας οι σύγχρονοι «Αλκιβιάδηδες»; Τι μαρτυρία θέλουμε;

Η εμπάθεια, το κομματικό μίσος, η ιδιοτέλεια και ο αγιάτρευτος εγωισμός, στέκονται τείχη αξεπέραστα απέναντι στην ομόνοια, την ενότητα και την συνοχή μας ως έθνος, κάτι που συνεχώς μας βάζει σε μεγάλες εθνικές δοκιμασίες και σήμερα έφθασε να απειλεί να μας κατασπαράξει, όχι μόνον ηθικά ή οικονομικά αλλά και σαν εθνική οντότητα.

Έτσι, ενώ εμάς τους Έλληνες έπρεπε να μας ενώνουν οι κοινοί εχθροί και τα κοινά προβλήματα, μας κρατάει διχασμένους ένα σύστημα διαφθαρμένο και «υποχθόνιο», που στηρίζεται στην αιώνια εθνική μας «φαγωμάρα», μας ταλανίζει συνεχώς και δεν μας αφήνει να συνεννοηθούμε και να προκόψουμε. Το φαινόμενο αυτό έχει γιγαντωθεί στην εποχή μας και ο τόπος μας πάει από το κακό στο χειρότερο!

Η διχόνοια και η «φαγωμάρα» ανάμεσα στους Έλληνες ζει και βασιλεύει παντού.

Την βλέπουμε και την βιώνουμε, όχι μόνο σε όλους σχεδόν τους τομείς του δημόσιου βίου μας, αλλά ακόμη και στον ιδιωτικό μας βίο, ανάμεσα στις οικογένειες αλλά και σε στενούς συγγενείς. Πόσες φορές ασήμαντες αιτίες και αφορμές έγιναν αιτίες να ενσκήψει διχόνοια μεταξύ συγγενών, που εξελίχθηκε σε βαθύ μίσος και οδήγησε σε αποτρόπαια εγκλήματα;

.......................

Η διχόνοια των Ελλήνων υπάρχει παντού! Σε φορείς, οργανώσεις, σωματεία και ιδρύματα, στον τομέα της Υγείας, της Δημόσιας διοίκησης, του εργασιακού Συνδικαλισμού, της κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας και γενικά όπου μπορεί κανείς να φανταστεί!

Εκδηλώνεται τώρα ακόμη και μέσα στα ηλεκτρονικά φόρουμ και τις διάφορες ιστοσελίδες και τα λεγόμενα «μπλόγκς». Η ηλεκτρονική κουκούλα της ανωνυμίας διευκολύνει τα μέγιστα όλους τους εμπαθείς να διοχετεύσουν την χολή τους εναντίον εκείνων, που δεν «γουστάρουν». ......

Βέβαια, η «χάρη» της διχόνοιας και του διχασμού έφθασε αναπόφευκτα και στο εξωτερικό, στις χώρες, όπου ζουν οι απόδημοι συμπατριώτες μας και εκδηλώνεται με κάθε τρόπο, «δηλητηριάζοντας» την ομοψυχία των ομογενών μας και εμποδίζοντας την πρόοδο και την ανάπτυξή τους. ............

Αλλά, δυστυχώς, ακόμη και στην ίδια την Εκκλησία μας έχει εισχωρήσει -και μάλιστα εδώ και πολλούς αιώνες- η διχόνοια και ο αλληλοσπαραγμός, επιφέροντας ακόμη και σήμερα τεράστια δεινά και προβλήματα στην εθνική, πνευματική και πολιτιστική μας ενότητα .

Το «σαράκι» που κατατρώει τις σάρκες του Ελληνισμού

Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο Έλληνας κάτι θα βρίσκει πάντα για να «φαγώνεται». Μόνο αν  βάλουμε την λογική μας να δουλέψει θα οδηγηθούμε στην αλήθεια, η οποία ενώνει και η έρευνά της απαιτεί ανοιχτό μυαλό και διανοητική μετριοφροσύνη, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε, ότι η βασική αιτία όλων των δεινών, τα οποία έπληξαν την Ελλάδα και τους Έλληνες, είναι η διχόνοια. Αυτή είναι το τρωτό μας σημείο και η «Αχίλλειος πτέρνα» μας. Αυτή τυφλώνει τους οφθαλμούς και σκοτίζει το νου μας, με αποτέλεσμα οι ενέργειές μας  να μην διέπονται από λογική, νόμους, αρχές και ήθος και ως εκ τούτου να μας οδηγούν στην καταστροφή.

Η αγάπη και η ομόνοια είναι οι μόνες συγκολλητικές ουσίες που θα κρατήσουν ένα οικοδόμημα όρθιο. Η αγάπη και η ομόνοια συγκρατεί την οικογένεια, την κοινωνία, το έθνος και την κοινωνία των εθνών, σε όρθια στάση ώστε να μην καταρρεύσουν.........

Ποιό σαράκι λοιπόν, μας κατατρώει σαν έθνος; Είναι το μίσος του Έλληνα για τον Συνέλληνα; Είναι η νοοτροπία του «εμείς» και «αυτοί»; Είναι το μίσος που επί δεκαετίες ενσταλάζει η αχαλίνωτη κομματοκρατία στις ψυχές των «οπαδών» για να συσπειρώνει τις δυνάμεις της και να νέμεται ευκολότερα την εξουσία κατά το «διαίρει και βασίλευε»; Είναι το μίσος μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων που υποθάλπουν τα συνδικαλιστικά κινήματα; ..........Είναι το άσβεστο μίσος που τρέφει μια μερίδα δήθεν προοδευτικών διεθνιστών Ελλήνων εναντίον της ίδιας της πατρίδας μας; Είναι η μισαλλοδοξία, με την οποία αντιμετωπίζει το συντηρητικό κατεστημένο του τόπου μας κάθε καλοπροαίρετη προσπάθεια πνευματικής αναγέννησης; Είναι το μίσος που τρέφει η πλειοψηφία των Ελλήνων –από την κεφαλή μέχρι την ουρά– εναντίον του νόμου; Είναι το μίσος που εκδηλώνει ο Έλληνας εναντίον της ίδιας της ελληνικής φύσης με τους εμπρησμούς των δασών μας, την τσιμεντοποίηση, την ρύπανση του περιβάλλοντος, την κακομεταχείριση των ζώων; Ή μήπως είναι το μίσος που γεννιέται από τις υπαρκτές κοινωνικές αδικίες – μίσος του λαού εναντίον της εξουσίας, των πεινασμένων εναντίον των βολεμένων, των μη προνομιούχων εναντίον των προνομιούχων ή και αντιστρόφως;

Είναι πασίγνωστη η ρήση: «Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της». Ποιά Ελλάδα εννοούμε εδώ; Όχι βέβαια, το έδαφος της ελληνικής επικράτειας, αλλά τους ανθρώπους της, τους ίδιους τους Συνέλληνες. Για να ακριβολογούμε, λοιπόν, οι Έλληνες «τρώνε» τους Έλληνες και με προτίμηση τους επιφανείς και τους πιο άξιους και όλοι μαζί, άλλος λίγο και άλλος πολύ, καθένας το κατά δύναμη, «τρώνε» την Ελλάδα, δηλαδή πριονίζουν με το πριόνι του διχασμού και του μίσους το κλαδί, επάνω στο οποίο κάθονται!

..................

Σήμερα ο Έλληνας βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο παρακμής, μιζέριας και χρεοκοπίας και θα σέρνεται στον ίδιο φαύλο κύκλο μέχρις ότου μπορέσει να αποβάλει το μίσος, που κρύβει στην ψυχή για τον ομοεθνή του, αν βεβαίως αυτό μπορέσει ποτέ να το επιτύχει…

............

Αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά και από αναρίθμητα παραδείγματα απόδημων συμπατριωτών μας, που ενώ μετεγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, προσπαθώντας να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή στην ηλιόλουστη και πανέμορφη πατρίδα μας, αναγκάστηκαν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να ξαναφύγουν πικραμένοι και απογοητευμένοι στο εξωτερικό, επειδή δεν μπόρεσαν να αντέξουν τους ίδιους τους συμπατριώτες μας και τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, που κυριαρχεί στην κοινωνία μας! Έφυγαν και πάλι, «διωγμένοι» από τους ίδιους τους Συνέλληνες!

Υπέρτατο καθήκον να ξεριζώσουμε την αδελφοκτόνο εμφύλια διχόνοια μας

Ποιός, λοιπόν, θα μας σώσει από τον ίδιο, τον κακό μας εαυτό; ............

Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε, ότι μόνον εμείς οι ίδιοι, με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά και με την βοήθεια του Θεού, μπορούμε να επιτύχουμε ένα τέτοιο κατόρθωμα. Όπλο μας θα είναι η τεράστια και μοναδική πνευματική και πολιτιστική παρακαταθήκη, που κληρονομήσαμε από τους σοφούς αρχαίους προγόνους μας αλλά και οι απαράμιλλες διαχρονικές και αιώνιες αρχές και διδασκαλίες της Χριστιανικής μας πίστης, με κορυφαία αυτή της Αγάπης προς τον πλησίον, που μας δίδαξε με το παράδειγμα της Σταυρικής Του θυσίας για την σωτηρία μας ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός!

Αρκεί, λοιπόν, να το θελήσουμε και να το προσπαθήσουμε όλοι μαζί, με όλες μας τις δυνάμεις!

Τώρα, όσο ποτέ άλλοτε, είναι Ιστορική ανάγκη και εθνική επιταγή, όχι μόνον η αποφυγή, αλλά και η με κάθε τρόπο ριζική καταπολέμηση όλων των αιτιών, των παραγόντων και των μηχανισμών, που μας «δηλητηριάζουν» και δημιουργούν την εμφύλια διχόνοια μας, με το δόγμα του «διαίρει και βασίλευε». Προϋπόθεση για αυτό είναι να ενεργοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση όλες οι υγιείς πνευματικές δυνάμεις του Έθνους μας. Αν δεν υπάρξει μια συστηματική και μακροχρόνια πανεθνική εκστρατεία ενημέρωσης, παιδείας και πρακτικής εκπαίδευσης με στόχο την καταπολέμηση του αδελφοκτόνου μίσους και την εμφύτευση του σπόρου της αγάπης, της ενότητας και της αδελφοσύνης στις καρδιές των Ελλήνων, κανένας σωτήρας και κανένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να επανασυγκολλήσει το διαρρηγμένο από το μίσος της εμφύλιας διχόνοιας κοινωνικό ιστό.

Η ομόνοια και η σύμπνοια πρέπει να διέπει την ύπαρξή μας ως κοινωνικά και πολιτικά άτομα. Ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία, όπου ο Ελληνισμός καλείται να δώσει πάλι τον υπέρ πάντων αγώνα, οι έχοντες ως πρώτιστη Ιδέα την Μητέρα Ελλάδα και ως διακαή πόθο την επικράτηση του Ελληνισμού, θα πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τις οποιεσδήποτε διαφορές τους και ενωμένοι να προσανατολισθούν προς την υλοποίηση αυτού του μεγάλου οράματος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη Συμπαντική τιμή από την ευκαιρία της υπηρέτησης αυτού του σκοπού, και αφού η τιμή αυτή μας δόθηκε, πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε άξιοί της, καταπολεμώντας πρώτα τις κακές πλευρές του ψυχισμού μας και αποποιούμενοι τους σπόρους της διχόνοιας και του διχασμού.

Εάν ομονοήσουμε και θέσουμε ως υπέρτατο καθήκον μας την υπηρεσία της Ελλάδος και του Ελληνισμού, δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν εχθρό!!

Τό πολύ καλό αὐτό θέμα τό διαβάσαμε ΕΔΩ.

Ἡ Πελασγική