Η απάντηση που δεν μπόρεσε να δώσει ο «ροκ σταρ» υπουργός οικονομικών

 
Χρόνια μας πιλατεύουν οι προσφάτως αναγορευθέντες στο τιμόνι της χώρας «σύντροφοι» της αριστεράς με τις μεγαλόστομες αντικαπιταλιστικές και φιλεργατικές τους ατάκες.

Τι έγινε όμως ξαφνικά μόλις ανέλαβαν την ευθύνη της διακυβέρνησης; Πού πήγε το μαχητικό τους μένος και οι ρηξικέλευθες προτάσεις του «ροκ σταρ» Γιάνη Βαρουφάκη;

Που χάθηκε ο οίστρος των διεκδικήσεων για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις από τη Γερμανία, του Μανώλη Γλέζου; Τι έγινε με το ρωσικό εμπάργκο; Πως βρέθηκαν αγκαλιά αυτοί οι αντιφασίστες αριστεροί με τους ναζί του Κιέβου;

Προφανώς υπάρχει ένα μεγάλο κενό, ανάμεσα σε αυτό που περίμενε ο ελληνικός λαός να πράξει η νέα κυβέρνηση και σε αυτό που τελικά δρομολογήθηκε στις Βρυξέλλες.

Ένα κενό που μόνο μια πολιτική δύναμη μπορεί να καλύψει, ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή. Η μόνη δύναμη που μπορεί να εκφράσει με γνήσιο τρόπο τη μοναδική πραγματική απάντηση που ταιριάζει στην περίπτωση.

Μια απάντηση που αναβλύζει κατ’ ευθείαν μέσα από τα βάθη της ελληνικής ψυχής, φουσκώνοντας τα στήθη των Ελλήνων από εθνικό μένος, φέρνοντας στα χείλη τους ψιθυριστά τα λόγια του Κύπριου ποιητή Θεοδόση Πιερίδη σαν ένα νέο παιάνα του Ελληνισμού που περιμένει την άγια μέρα της Ανάστασης του Έθνους:

Λογαριάστε λάθος με το νου σας εμπόροι
δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είν’ ο τόπος και το θέλει και μπόρει  
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι

Τούτη δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δεν παύει
 χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι

Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη γη δε σας ξέρει
 όλα εδώ είναι δικά μας τι απ’ το κάθε λιθάρι  
απ’ το χώμα το δέντρο το νερό και τ’ αγέρι
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει
η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ’ το καθένα
όλα εδώ είναι δικά μας μα για σας όλα ξένα

Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε
  τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι  
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται
απ’ τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη
 κι γλυκιά μας Ελλάδα ήταν είναι θα μένει  
για τα τέκνα της μάνα μα για σας πάντα ξένη

Τούτη δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δεν παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ