Πότε ἀγνοεῖται ὁ φόνος ; Ὅταν ὁ δράστης εἶναι μαῦρος καί τό θῦμα λευκό
Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης τείνουν να λειτουργούν ενθαρρύνοντας μια συγκεκριμένη προκατασκευασμένη οργή. Συναρπαστικές αφηγήσεις καλλιεργούνται σε προβλέψιμες διαδρομές. Αλλά εξίσου κραυγαλέες είναι και αυτές που τα μέσα ενημέρωσης επιλέγουν να αγνοήσουν. Μερικά γεγονότα του τελευταίου έτους έχουν αποκαλύψει καλύτερα τις ιδεολογικές βάσεις των μέσων ενημέρωσης - και της ελίτ της οποίας τις αφηγήσεις αναπαράγουν - από την πρόσφατη βάναυση και σοκαριστική δολοφονία μιας νεαρής Ουκρανής σε τρένο στο Charlotte της Βόρειας Καρολίνας.
Η ασυνείδητη και άγρια επίθεση καταγράφηκε σε βίντεο από κάμερες ασφαλείας, αλλά η Δημοκρατική δήμαρχος του Charlotte, Vi Lyles, άσκησε πιέσεις για να μην δημοσιοποιηθεί, δήθεν από σεβασμό προς την οικογένεια του θύματος. Αλλά το βίντεο τελικά ήρθε στο φως και η ιστορία εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά. Αλλά αυτή ήταν μια πυρκαγιά που δεν μπορούσε να φτάσει στο αδιαπέραστο οχυρό των mainstream μέσων ενημέρωσης - ακόμη και αφού ο Elon Musk της έδωσε την ώθηση να γίνει viral, συμμετέχοντας με παρέμβαση στο End Wokeness, επισημαίνοντας την εκπληκτική σιωπή των μέσων ενημέρωσης.
Στην πραγματικότητα, ούτε ένα μεγάλο, από τα "έγκριτα" μέσα ενημέρωσης – οι New York Times, η Washington Post, το NPR, το Reuters, το CNN, η Wall Street Journal και άλλα – δεν το "ψάρεψε" ως είδηση. Θα πίστευε κανείς ότι, εντελώς τυχαία, ένα από αυτά τα αξιόλογα μέσα ενημέρωσης θα είχε αντιστρέψει το σύνηθες. Αλλά αυτό δεν συνέβη επειδή, όπως κάποτε επεσήμανε λαμπρά ο Matt Taibbi,
«Η αναφορά γίνεται σε κοπάδια, κανένα γκνού δεν μπορεί να σπάσει τον σχηματισμό χωρίς να τα κάνει θάλασσα για τους άλλους. Έτσι, όλοι θα κρατούν τη γραμμή, μέχρι να σταματήσουν όλοι να κρατούν τη γραμμή.»
Τι ακριβώς, λοιπόν, έδωσε σε αυτή την ιστορία την ακαταμάχητη ορμή της; Ας ξεκινήσουμε με τα κραυγαλέα διπλά μέτρα και σταθμά σχετικά με την αναφορά διαφυλετικών εγκλημάτων. Ένα λευκό θύμα και ένας μαύρος δράστης, όπως συνέβη σε αυτή την περίπτωση, είναι συνήθως μια περίσταση που γέρνει την πλάστιγγα υπέρ της σιωπής. Όταν ένα περιστατικό εγκλήματος μεταξύ μαύρων και λευκών δεν μπορεί να αποφευχθεί, οι αντίστοιχες φυλές των εμπλεκόμενων ατόμων δεν αναφέρονται και ο τόνος είναι περισσότερο του τύπου «αχ, τι τραγωδία». Όταν οι φυλετικοί ρόλοι αντιστρέφονται, η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης είναι εκτεταμένη και εντυπωσιακή και η φυλετική οπτική γωνία καθιερώνεται αμέσως και διατρέχει την επακόλουθη κάλυψη σαν ηλεκτρικό καλώδιο.
Δεδομένης της τόσο διαστρεβλωμένης κάλυψης των διαφυλετικών εγκλημάτων από τα μέσα ενημέρωσης, θα ήταν δικαιολογημένο να υποθέσει κανείς ότι οι μαύροι είναι αυτοί που διατρέχουν διαρκώς θανάσιμο κίνδυνο ρατσιστικής επίθεσης από λευκούς στις ΗΠΑ. Αυτή η άποψη ήταν ένα μεγάλο μέρος της ώθησης πίσω από το κίνημα Black Lives Matter. Ωστόσο, τα πραγματικά στατιστικά στοιχεία για τα διαφυλετικά εγκλήματα, τα οποία δεν είναι εύκολο να βρεθούν, δείχνουν το αντίθετο. Μέσα σε αυτήν την έκθεση του Υπουργείου Δικαιοσύνης (DOJ) του 2020 βρίσκεται μια μάλλον αξιοσημείωτη παραδοχή:
«[Το 2019], υπήρξαν 5,3 φορές περισσότερα βίαια περιστατικά που διαπράχθηκαν από μαύρους παραβάτες εναντίον λευκών θυμάτων (472.570) από όσα διαπράχθηκαν από λευκούς παραβάτες εναντίον μαύρων θυμάτων (89.980)».
Αυτή η ξεκάθαρη διατύπωση δεν επαναλήφθηκε σε επόμενες εκθέσεις υπό το DOJ του Μπάιντεν, αλλά δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι κάτι έχει αλλάξει στους δρόμους.
Ὁ Brown ἔχει συλληφθεῖ κατά τό παρελθόν τοὐλάχιστον 14 φορές.
Η δολοφονία της Zarutska σίγουρα έρχεται σε μια εποχή ρεκόρ χαμηλής εμπιστοσύνης των Αμερικανών στα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Περιπτώσεις λανθασμένων ρεπορτάζ και πραγματικών καταστροφών έχουν γίνει τόσο επαναλαμβανόμενο θέμα που δεν απαιτούν μεμονωμένα παραδείγματα.
Αλλά – και τολμώ να μπω σε πολύ επικίνδυνο πεδίο εδώ – ο σάλος για αυτή την παράλογη δολοφονία υποδεικνύει επίσης ένα βαθιά ριζωμένο ταμπού που αρχίζει σιγά σιγά να καταρρέει: Πολλοί λευκοί Αμερικανοί έχουν κουραστεί να τους στερείται το δικαίωμα να επιδεικνύουν έστω και την παραμικρή και διστακτική υπόδειξη του είδους της φυλετικής αλληλεγγύης που άλλες ομάδες επιδεικνύουν τόσο γενναιόδωρα. Είναι μια ιστορία που διαδραματίζεται σε διαφορετική σκηνή με διαφορετικούς ηθοποιούς στη Μεγάλη Βρετανία.
Υπάρχει και μια άλλη οπτική γωνία εδώ, η οποία έχει ήδη αναφερθεί σε πολλά μέρη . Το θύμα ήταν πολίτης μιας χώρας την οποία οι ΗΠΑ έχουν δαπανήσει τεράστιους πόρους και προσπάθεια για να υπερασπιστούν φαινομενικά από το 2022. Η βοήθεια των περίπου 130 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει χορηγήσει η Ουάσιγκτον στο Κίεβο ανέρχεται σε περίπου 3.500 δολάρια ανά Ουκρανό πολίτη. Σίγουρα αρκετά για έναν σωματοφύλακα σε ταξίδια με τρένο.
Κι όμως, η σιωπή του φιλοουκρανικού πλήθους αντικατοπτρίζει αυτή των μέσων ενημέρωσης γενικότερα. Αυτό σίγουρα επιβεβαιώνει αυτό που ήταν απολύτως σαφές καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου και παραμένει έτσι μέχρι σήμερα: Οι θάνατοι από Ουκρανούς που δεν προωθούν μια αφήγηση της δυτικής ελίτ των μέσων ενημέρωσης απορρίπτονται και αγνοούνται. Αλλά αυτή η έλλειψη αντίδρασης καταδεικνύει επίσης έντονα την πραγματικότητα ότι το φιλοουκρανικό αίσθημα στις ΗΠΑ είναι σε μεγάλο βαθμό μια υπόθεση που συνδέεται με την υπόλοιπη προοδευτική ατζέντα, υποστηριζόμενη από το ενιαίο φερέφωνο ενός εξαντλημένου μέσου ενημέρωσης. Οι ουκρανικές σημαίες που βλέπει κανείς έξω σπάνια αντανακλούν μια στάση αρχών, αλλά μάλλον σεβασμό στα συνθήματα της ελίτ.
Θα ειπωθεί ότι όλες οι πλευρές απλώς πήραν τις θέσεις τους στα οδοφράγματα για να κερδίσουν πολιτικά πόντους σε αυτή την βαθιά ανθρώπινη τραγωδία. Όλοι θα κατηγορηθούμε ότι ήρθαμε για να δοξάσουμε τον Καίσαρα αντί να τον θάψουμε. Ο θάνατος αυτής της νεαρής γυναίκας είναι πράγματι μια ανθρώπινη τραγωδία και ιδιαίτερα οδυνηρή. Αλλά το να τον βλέπουμε μόνο ως μια τραγωδία ισοδυναμεί με το να απορρίπτουμε το ευρύτερο πλαίσιό του και να αρνούμαστε να εξαγάγουμε οποιαδήποτε συμπεράσματα. Αυτό είναι εκούσια άγνοια.
Όταν μια τραγωδία αποκαλύπτει μια τέτοια συμβολή δύο βαθιών ιδεολογικών προκαταλήψεων, αυτό που κάνει είναι να αποκαλύπτει τα περιγράμματα του μαγνήτη που κινείται κάτω από το μοτίβο της αμερικανικής ζωής.
Καί, καί, καί .............................πολλά ἀκόμη ΕΔΩ.
φωτό πάνω
Ἡ Πελασγική
ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΝΟΧΟΝ !
ΑπάντησηΔιαγραφήὍ ἐστιν μεθερμηνευόμενον : Θανατική Ποινή.
ΔιαγραφήΣυμφωνῶ ἀπολύτως.
Καλησπέρα ἀγαπητέ Γεώργιε !