Ποιά ἡ σημασία τῆς συναντήσεως Θεοφίλου μέ Ἐρντογάν ;

φωτό

Η συνάντηση του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο Γ΄ στις 13 Σεπτεμβρίου 2025, στο Προεδρικό Γραφείο Ντολμάμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη, ήταν γεμάτη συμβολισμό και διακριτική σημασία. 

Επιφανειακά, το γεγονός σημαδεύτηκε από την ανταλλαγή δώρων και επιβεβαιώσεις σεβασμού για την ιερή κληρονομιά της Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης δώρισε στον Ερντογάν ένα πλαισιωμένο αντίγραφο της Διαθήκης του Ομάρ , του ιστορικού χάρτη του 7ου αιώνα που εγγυάται προστασία στους Χριστιανούς στην Ιερουσαλήμ μετά την κατάκτησή της από μουσουλμανικές δυνάμεις. Στις παρατηρήσεις του, ο Θεόφιλος τόνισε τη διαρκή σημασία τόσο αυτής της διαθήκης όσο και της ρύθμισης του «Status Quo» της οθωμανικής εποχής, η οποία διασφαλίζει την ευαίσθητη ισορροπία της κηδεμονίας μεταξύ των ιερών τόπων της πόλης. Ο Ερντογάν, με τη σειρά του, εξέφρασε τη δέσμευση της Τουρκίας για την προστασία της Ιερουσαλήμ και επέκρινε έντονα τις ισραηλινές ενέργειες που, κατά τα λεγόμενά του, υπονομεύουν την ιερότητα της πόλης και τη συνύπαρξη των κοινοτήτων της.

φωτό

Ωστόσο, παρά τις τελετουργικές ωραιοποιήσεις, αυτό που ξεχώριζε ήταν αυτό που δεν εκδόθηκε: κανένα κοινό ανακοινωθέν, κανένα δημοσιευμένο αρχείο συγκεκριμένων συμφωνιών. Δεδομένου του επιπέδου εκπροσώπησης - του ίδιου του Τούρκου προέδρου, συνοδευόμενου από τον υπουργό Εξωτερικών Hakan Fidan, τον Διευθυντή Επικοινωνίας Burhanettin Duran και τον Κύριο Σύμβουλο Akif Çağatay Kılıç - αυτή η σιωπή είναι αποκαλυπτική. Η απουσία επίσημης δήλωσης υποδηλώνει ότι η πραγματική ουσία της συνάντησης επρόκειτο να παραμείνει κεκλεισμένων των θυρών. Αυτό από μόνο του υποδηλώνει το γεωπολιτικό βάρος της συνάντησης.

Για τον Ερντογάν, η συνάντηση προσέφερε ένα σκηνικό στο οποίο μπορούσε να προβάλει τον διττό του ρόλο ως υπερασπιστή της μουσουλμανικής κληρονομιάς και προστάτη της χριστιανικής κληρονομιάς - με άλλα λόγια, να τονίσει το «νεοοθωμανικό» όραμά του. Στο εσωτερικό, αυτό συμβαδίζει με τη μακροχρόνια προσπάθειά του να αυτοαποκαλείται παγκόσμιος πολιτικός, του οποίου η εμβέλεια εκτείνεται πέρα ​​από τον μουσουλμανικό κόσμο. Σε διεθνές επίπεδο, ενισχύει τον αυτοανακηρυγμένο ρόλο της Τουρκίας ως θεματοφύλακα του πολυθρησκευτικού χαρακτήρα της Ιερουσαλήμ και το μήνυμά της τόσο προς το χριστιανικό όσο και προς το μουσουλμανικό κοινό ότι η Άγκυρα μπορεί να εμπιστευτεί ότι θα μιλήσει εκ μέρους των ανησυχιών τους.

φωτό

Για τον Πατριάρχη, το δώρο της Διαθήκης του Ομάρ δεν ήταν μια απλή χειρονομία, αλλά μια σκόπιμη υπενθύμιση ότι οι Ισλαμιστές ηγεμόνες σε όλη την ιστορία έφεραν ευθύνη για την προστασία των Χριστιανών. Επικαλούμενος αυτή την κληρονομιά, ο Θεόφιλος απευθύνθηκε άμεσα στη θρησκευτική και πολιτική συνείδηση ​​του Ερντογάν, ενώ ταυτόχρονα ακουμπά σταθερά τις χριστιανικές αξιώσεις στο ιστορικό πλαίσιο της μουσουλμανικής διαχείρισης. Οι επανειλημμένες αναφορές στο Status Quo υπογραμμίζουν επίσης μια αυξανόμενη ανησυχία στις Εκκλησίες της Ιερουσαλήμ: ότι οι εύθραυστες ρυθμίσεις που προστατεύουν τους ιερούς τόπους θα μπορούσαν να διαβρωθούν από μονομερείς ενέργειες, ιδίως υπό την τρέχουσα ισραηλινή κυβέρνηση.

Από περιφερειακό άποψη, η συνάντηση εντάσσεται απόλυτα στη ευρύτερη στρατηγική της Άγκυρας να αξιοποιήσει τη θρησκευτική διπλωματία για να ασκήσει επιρροή στο ζήτημα της Ιερουσαλήμ. Φιλοξενώντας τον Θεόφιλο στην Κωνσταντινούπολη, ο Ερντογάν εισήγαγε για άλλη μια φορά την Τουρκία στο περίπλοκο πλέγμα χριστιανικής, μουσουλμανικής και εβραϊκής κηδεμονίας επί της ιερής πόλης. Η παρουσία του Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη - την ιστορική έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου - προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο ορθόδοξης ίντριγκας, παρόλο που αυτή η διάσταση παρέμεινε άρρηκτη στις επίσημες αναφορές.

Μένει να δούμε αν αυτή η συνάντηση θα αποφέρει απτά αποτελέσματα. Μέχρι στιγμής, φαίνεται να ήταν μια προσεκτικά χορογραφημένη παράσταση συμβολικής πολιτικής. Ωστόσο, στη διπλωματία, η σιωπή μπορεί να μιλήσει τόσο δυνατά όσο και τα λόγια. Η απουσία ενός ανακοινωθέντος δεν μειώνει τη σημασία της συνάντησης, την μεγεθύνει. Και οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι τα διακυβεύματα είναι υψηλά και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο επέλεξαν να αφήσουν πολλά ανείπωτα.

ἀπό : helleniscope.com

Η Συμφωνία του Ομάρ (επίσης γνωστή ως: Συμφωνία του Ομάρ , Συνθήκη του Ομάρ ή Οι νόμοι του Ομάρ · στα αραβικά : شروط عمر ‎‎ ή عهد عمر ή عقد عمر ), είναι μια απόκρυφη συνθήκη μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Χριστιανών είτε της Συρίας , της Μεσοποταμίας είτε της Ιερουσαλήμ , η οποία αργότερα απέκτησε κανονική υπόσταση στην ισλαμική νομολογία.. .η συμφωνία περιέχει μια λίστα δικαιωμάτων και περιορισμών για τους μη Μουσουλμάνους ( dhimmi ). Με την τήρησή τους, οι μη Μουσουλμάνοι απολαμβάνουν την ασφάλεια του εαυτού τους, των οικογενειών τους και των περιουσιών τους. Ενδέχεται επίσης να ισχύουν και άλλα δικαιώματα και όροι....ἐδῶ φωτό

Θά ἤθελα νά κάνω κάποιο σχολιασμό ἐπί τοῦ θέματος, ἀλλά ἴσως τό νά ἐκφραστῶ γιά ἀκόμη μία φορά θετικά στίς πολιτικές καί διπλωματικές θέσεις τοῦ Ἐρντογάν, σίγουρα θά προκαλοῦσε ἀντιδράσεις σέ κάτι λυκόρνια πού περιμένουν πῶς καί πῶς νά ὀρμήξουν. Παρ᾿ὅλα αὐτά δέν μπορῶ νά μήν θαυμάσω τήν στάσιν τοῦ Προέδρου τῆς Τουρκίας σέ ἕνα θέμα τόσο πολύ σημαντικό ὅπως εἶναι ἡ Ἱερουσαλήμ καί ὁ ἱστορικός της ῥόλος πού ἀγκαλιάζει τίς τρεῖς μεγάλες παγκόσμιες θρησκεῖες. 

Σωστότατη διαχείρισις τοῦ θέματος σέ τόσο πολύ δύσκολες στιγμές πού βιώνει ἡ Ἱερή Πόλις. Ἀπεναντίας ἡ ἀπόλυτη ἐγκατάλειψις ἀπό τήν πλευρά τῆς Ἑλλάδος προφανῶς γιά τά μάτια τοῦ φίλου τοῦ ἕλληνος πρωθυπουργοῦ σιωνιστή Νετανιάχου. 

Ὁ Ἐρντογάν ἔστειλε μεσῳ τοῦ Ἕλληνος Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Θεοφίλου, πρός τό σιωνιστικό καθεστώς το μήνυμα πού ἔπρεπε. Κι᾿ὅποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Ἄλλοι κοιμοῦνται τόν ὕπνο τοῦ "δικαίου" καί ὅταν θά ἔρθῃ ἡ στιγμή νά ἐπικαλεστοῦν τόν ὑποτιθέμενο λόγο τους ἁπλῶς θά ἀποδειχθῆ πώς δέν ὑπῆρξε. Τοὐλάχιστον γιά τούς σύγχρονους καιρούς. Ἀλλά ξέχασα ὁ Κούλης ἀπασχολεῖται  μέ τόν Μελχισεδέκ...

Ὁ Ἐρντογάν ὅμως ασχολεῖται πάρα πολύ σοβαρά μέ τό θέμα προστασίας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Τόσο ὅσο νά φαίνεται πώς σήμερα ὁ Ἕλλην Πατριάρχης Ἱερουσαλήμ ἐπικαλεῖται τήν συνδρομή του ἐν εἴδη ἀσφάλειας τῆς ἴδιας τῆς ἐλευθέρας κι᾿ἀνεξαρτήτου ὑπάρξεως τῆς Ἑλληνικῆς Χριστιανικῆς Κοινότητος τῆς Ἱερουσαλήμ. 

Ἡ Πελασγική