ΎπερΣτοά Ελλάδος - Η συμμορία, η οποία ευθύνεται για την παράδοση της Ελλάδας στους "δανειστές" της - Πληρωμένο "συμβόλαιο θανάτου" ήταν το Μνημόνιο (Μέρο Β' )

Από δεξιά, Δημήτριος Λαμπράκης, Ζαν Ασπιώτη (οικογενειακή φίλη),

Λένα Λαμπράκη, Ελζα, Μάκης Ασπιώτης, Κλοτίλδη Πατρινού (παιδαγωγός)

και Χρήστος Λαμπράκης. φωτό

Αυτή λοιπόν η συμμορία των "Φιλελευθέρων", στιγματίστηκε στα χρόνια της κατοχής με το "στίγμα" του δωσιλογισμού. Λογικό είναι αυτό. Όταν το αυθεντικά γκεσταπίτικο "Ελεύθερο Βήμα" συστεγαζόταν στη Χρ. Λαδά με το κόμμα των Φιλελευθέρων, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τις επιλογές των ηγετών και των ιδιοκτητών.Όταν ο πρώτος του κολεγιακού κόμματος σου φέρνει στα γραφεία του τους Γκεσταπίτες ως συνέταιρους και συνιδιοκτήτες, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Ή συνεργάζεσαι με τους Ναζί, εφόσον βρίσκεσαι στο ίδιο κτίριο μ' αυτούς ...ή φεύγεις όχι μόνον από την εφημερίδα, αλλά και από το ίδιο το κόμμα. Απλά πράγματα. Είναι σαν ο Γιωργάκης του Κολεγίου να μεταφέρει τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Μιχαλακοπούλου του Κολεγιακού ΔΟΛ και δίπλα στο γραφείο του διευθυντή των "Νέων" Κολεγιόπαιδα Καψή να βάλει το γραφείο του σημερινού Ράιχενμπαχ ...Κόμμα, εφημερίδα και Γκεστάπο ν' αποφασίζουν από κοινού και κάτω από την ίδια "στέγη". Αυτό ακριβώς έκανε ο Δημήτρης Λαμπράκης. Είναι δυνατόν να μην στιγματιστεί το κόμμα; Είναι δυνατόν να "επιβιώσει" στέλεχος του κόμματος, το οποίο αρνείται να συνεργαστεί με τον Ράιχενμπαχ; Αυτό, το οποίο καταλαβαίνει ακόμα και ο Γιωργάκης, είναι δυνατόν να μην το κατάλαβε ένας πονηρός εκδότης, όπως ήταν ο Λαμπράκης και πήρε στο λαιμό του ολόκληρο το κόμμα; Γιατί δεν το κατάλαβε; Μήπως ήταν βλάκας; Όχι βέβαια. Ήταν πολύ σίγουρος για τη γερμανική ισχύ και ήθελε να φανεί "πλειοδότης" εμπιστοσύνης. Ήθελε να τους "δείξει" πόσο πολύ σίγουρος ήταν για την "επιτυχία" τους. Η ηγεσία είχε πέσει σε ένα φοβερό "ολίσθημα" και αυτό θα παρέσερνε και το Κολέγιο. Το λάθος του Λαμπράκη φάνηκε σε όλη του την τραγικότητα όταν έφευγαν οι Γερμανοί. Τότε όλοι αυτοί οι δωσίλογοι έψαχναν βόθρους και υπόγεια για να κρυφτούν. Προκειμένου να σωθούν, διαπραγματεύονταν τα πάντα με τους πάντες.
  Τελικά σώθηκαν εύκολα, γιατί πάντα το σύστημα θέλει εκβιάσιμα υποχείρια, για να κάνει τις βρόμικες δουλειές του και τότε θα έκανε την πιο βρόμικη δουλειά του, που ήταν ο ελληνικός εμφύλιος. Κανένας από αυτούς δεν τιμωρήθηκε, όπως συνέβη με τους δωσίλογους σε όλα τα κράτη ...Απλά "βαπτίστηκαν" από την αρχή. Δεν ήταν οι άνθρωποι δωσίλογοι, όπως τους είχαμε "παρεξηγήσει". Δεν ήταν οι άνθρωποι συνεργάτες των Ναζί, όπως "νομίσαμε", βλέποντάς τους με τις "κουκούλες" ...Προτεστανική ενδυματολογική "μόδα" ήταν οι κουκούλες. Παρεξήγηση έγινε. "Αντικομμουνιστές" ήταν οι άνθρωποι. Φανατικοί "αντικομμουνιστές", που έκαναν την καρδιά τους "πέτρα" και συνεργάστηκαν με τους Ναζί, για να μην "πέσει" η πατρίδα στα χέρια των προλεταρίων ...Μιλάμε για παρεξήγηση μεγάλη. Οι άνθρωποι ήταν "δημοκράτες". Ακραίοι "δημοκράτες". Όμως,  το ότι γλίτωσαν  την  τιμωρία δεν σημαίνει ότι θα  την έβγαζαν και  "τζάμπα". Τους χρησιμοποίησαν κάποιοι ως δουλικά και δεν τους έκαναν συνεταίρους. Αυτό βέβαια ήταν και το χειρότερο γι' αυτούς. Για ένα τέτοιο κύκλωμα, το οποίο έχει μάθει να ζει πλούσια, λυμαινόμενο την εξουσία, η στέρησή της είναι η μεγαλύτερη τιμωρία του. Αυτήν την τιμωρία θα βίωνε το Κολέγιο από εκείνη τη στιγμή  κι έπειτα. Την είχε "πατήσει" και βρισκόταν στο έλεος των ανταγωνιστών της εξουσίας. Η αγγλόφιλη Δεξιά, η οποία τους ανταγωνιζόταν για την εξουσία από την εποχή του Βενιζέλου, είχε βρει την ευκαιρία να τους εξουδετερώσει.Διατηρούσε τους φακέλους των δωσίλογων και τους εκβίαζε. Ούτε τους "άνοιγε" αυτούς τους φακέλους, αλλά ούτε και τους κατέστρεφε. Ούτε κινούσε διαδικασίες, για να τιμωρηθούν οι δωσίλογοι, ούτε τους απάλλασσε με τελεσίδικες αμνηστεύσεις. Άφηνε το θέμα μετέωρο, ώστε να μπορεί να τους εκβιάζει. Όποιος την ενοχλούσε λίγο παραπάνω, λάμβανε το "μήνυμα" με κάποιες διαρροές ...Τους "τηγάνιζε" στην κυριολεξία. Όμως, αυτή η τραγική εξέλιξη είχε την "προβολή" της και στο Κολέγιο. Όταν δυσκολεύονται οι "πατέρες", δυσκολεύονται και τα "παιδιά". Η "νύχτα" είχε αρχίσει να "πέφτει" βαριά πάνω και από το "εκκολαπτήριο" των γόνων. Το Κολέγιο, με το τόσο έντονο και προκλητικό δωσιλογικό "στίγμα", κατόρθωσε και επιβίωσε στα δύσκολα γι' αυτό μεταπολεμικά χρόνια που ακολούθησαν, γιατί το "έσωσε" η κοινοβιακή του λειτουργία ...Το έσωσε η προτεσταντική του λειτουργία. Τοίχο-τοίχο πήγαιναν τα παιδιά στο Κολέγιο. Μόνον πίσω από τους μαντρότοιχους του Κολεγίου αισθάνονταν ασφαλή. Άλλωστε τους το είχαν πει οι γονείς τους ..."Αν κάποιος άγνωστος σας πλησιάσει και σας κάνει ερωτήσεις, δεν θα απαντάτε. Θα παρατάτε τις τσάντες στο δρόμο και θα τρέχετε ίσα στο Κολέγιο ...Όχι στο σπίτι και μάθουν πού κατοικείτε. Στο Κολέγιο θα πηγαίνετε, όπου θα είστε ασφαλείς και εμείς θα έρθουμε να σας πάρουμε".  

Μιλάμε για μια κοινότητα ελεύθερων πολιορκημένων ...Μια κοινότητα, η οποία εμπιστευόταν μόνον τον εαυτό της ...Μόνον  μεταξύ τους ανέπτυσσαν σχέσεις εμπιστοσύνης. Όλοι αυτοί μεγάλωσαν με τον "φόβο των Ελλήνων" και όχι ως Έλληνες. Μεγάλωσαν ως ξένοι  μέσα  στην  ίδια  τους  την  πατρίδα.  Μεγάλωσαν ως Άγγλοι στην Ινδία. Μεγάλωσαν ως Αμερικανοί στη χώρα των Ινδιάνων. Όμως, εξαιτίας της ναζιστικής τους επιλογής  —και καθώς έπρεπε να επιβιώσουν μετά από ένα μεγάλο σφάλμα τους—, έχασαν την αρχική τους αυτοπεποίθηση και άρχισαν να λειτουργούν όχι μόνον ως εχθρική, αλλά και ως διωκόμενη μειονότητα μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Εκπαιδεύτηκαν να λειτουργούν συνωμοτικά, ώστε να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά ταυτόχρονα να μην προκαλούν.  

 Εκπαιδεύτηκαν να λειτουργούν έτσι από τους "επαγγελματίες" του είδους, που είναι οι Εβραίοι της Αθήνας και οι οποίοι σχεδόν στο σύνολό τους ήταν μαθητές αυτού του Κολεγίου. Από αυτούς τους Εβραίους οι Κολεγιόπαιδες πήραν και έναν ενστικτώδη ανθελληνισμό, ο οποίος τους χαρακτηρίζει. Γι' αυτόν τον λόγο οι περισσότεροι από αυτούς, ακόμα κι όταν επιλέγουν να ζήσουν στο εξωτερικό, δεν έχουν νοσταλγία για την πατρίδα ...Δεν έχουν την ανάγκη ν' ακούσουν ...Καζαντζίδη ...Δεν τους έλειπε ποτέ η πατρίδα ...Τους τρόμαζε η πατρίδα. Στο εξωτερικό αισθάνονταν ασφάλεια και όταν τους βόλευε έφερναν το "εξωτερικό" και στην Ελλάδα, για να την κάνουν πιο ασφαλή. Τους ξένους εμπιστεύονταν περισσότερο και γι' αυτόν τον λόγο, όταν δεν παντρεύονταν μεταξύ τους, παντρεύονταν ομόδοξους αλλοδαπούς.Με αυτούς ταιριάζουν, εφόσον με αυτούς είναι ίδιοι. Σχεδόν ποτέ με κοινούς ορθόδοξους, καθολικούς ή αγγλικανούς. Σχεδόν πάντα με Αμερικανούς, Γερμανούς, Σκανδιναβούς ή Ολλανδούς. Μιλάμε για αυθεντικές προτεσταντικές συμπεριφορές ...Συμπεριφορές κρύες και άσχετες με τις πάγιες ελληνικές συμπεριφορές και οι οποίες μπαίνουν ακόμα και μέσα στις οικογένειές τους ...Οικογένειες οι οποίες λειτουργούν εξ’ αρχής με προγαμιαία συμβόλαια ...όπου δικηγόροι "παζαρεύουν" το πόσες φορές θα περιλαμβάνεται το σεξ στη ζωή τους ...Οικογένειες, όπου ο καθένας πληρώνει τα δικά του και τρώει από το δικό του πιάτο ...Οικογένειες, όπου ο καθένας πηγαίνει διακοπές ανάλογα με  τα  δικά  του  οικονομικά,  τα  οποία  δεν  έχουν  σχέση  με  αυτά  της  οικογένειας ...Οικογένειες, όπου το παιδί πληρώνει ενοίκιο στο σπίτι ...Μιλάμε για τον προτεσταντισμό σε όλο του το "βάθος". Τι σχέση έχουν αυτοί με τον ελληνισμό; Καμία απολύτως. Αρκεί να προσπαθήσει να σκεφτεί κάποιος τι τέλος θα είχε η Οδύσσεια, αν ο Οδυσσέας ήταν απόφοιτος του Κολεγίου. Τι θα έκανε; Θα πλήρωνε τη γυναίκα του για την εικοσαετή διαχείριση της περιουσίας του με βάση  τις  "τρέχουσες"  τιμές  της αγοράς στελεχών και βέβαια θα  της αφαιρούσε από αυτό το ποσόν τις συζυγικές υπηρεσίες, οι οποίες προβλέπονταν για αυτά τα είκοσι χρόνια, αλλά δεν προσφέρθηκαν στον δικαιούχο. Θα καθόριζε το ύψος του ενοικίου που θα ζητούσε από τον Τηλέμαχο —γιατί στο μεταξύ είχε ενηλικιωθεί— και στο τέλος θα φρόντιζε και το θέμα των μνηστήρων. Θα ανανέωνε το  leasing των δωματίων τους, αλλά θα τους χρέωνε ως "πέναλτυ" άμεσα απαιτητό την εικοσαετή καταχρηστική χρήση των κοινόχρηστων χώρων του παλατιού. Σ' ό,τι αφορά το προσωπικό  —και λόγω της οικονομικής κρίσης— θα προχωρούσε σε αλλαγές των συμβάσεών τους ...Γλέντι επιστροφής θα γινόταν μόνον αν κάποιος τραπεζίτης συμμαθητής αναλάμβανε τη χορηγία.Αυτοί οι  συμφεροντολόγοι προτεστάντες ήθελαν να ηγούνται της χώρας και συνεργάστηκαν με τους Ναζί, για να της βάλουν "τάξη" ...Συμφέρουσα γι' αυτούς "τάξη". Αυτοί οι "ατυχήσαντες" γερμανόδουλοι δωσίλογοι άντεξαν τα "πέτρινα" χρόνια της μεταπολεμικής κυριαρχίας της αγγλόφιλης Δεξιάς και περίμεναν μια νέα "επένδυση", που θα τους έσωζε. Έκαναν και πάλι αυτό, το οποίο ήξεραν ...Επένδυσαν στο επόμενο ξένο "τραίνο", το οποίο θα περνούσε από την πατρίδα μας. Εφόσον δεν μπορούσαν ν' "ανέβουν" στο αγγλικό "τραίνο", θα περίμεναν το επόμενο. Γι' αυτόν τον λόγο επένδυσαν στους ομόδοξους Αμερικανούς ...Το μόνο "τραίνο" που υπήρχε εκείνη την εποχή διαθέσιμο ...Το μόνο "τραίνο", το οποίο θα τους πρόσφερε πλούσια και πολλά "thanksgivings". Όταν όμως το τραίνο —στο οποίο έχεις εξασφαλίσει "εισιτήριο"— δεν πλησιάζει στον "σταθμό", γιατί το προηγούμενο δεν φεύγει, τι κάνεις; Διώχνεις το πρώτο, για να πλησιάσει το δεύτερο. Διευκολύνεις τις εξελίξεις, προκειμένου να επωφεληθείς. Αυτό και έκαναν. Εφόσον λοιπόν το αγγλόφιλο "τραίνο" δεν τους βόλευε, θα φρόντιζαν μόνοι τους να περάσει το επόμενο και άρα το αμερικανόφιλο. Σε συνεννόηση με τον επόμενο "μηχανοδηγό" οδήγησαν τις εξελίξεις στην Ελλάδα εκεί όπου τους βόλευαν και άρα στην εισαγωγή νέων αφεντικών. Άλλωστε ποτέ δεν έχουν τύψεις γι' αυτό που κάνουν. Θεωρούν ότι βοηθούν  —με το προτεσταντικό αζημίωτο βέβαια— ομόδοξους και απλά δεν είναι ομόδοξοι με τους Έλληνες.Πώς  το  βοήθησαν;  Και  πάλι  με  οδηγό  τη  λογική  θα  το  βρούμε  αυτό  και  όχι  με  βάση  τις πληροφορίες. Τι κατέστρεψε την αγγλόφιλη Δεξιά στην Ελλάδα; ..."Η αμερικανόφιλη Χούντα", θα πει κάποιος με στοιχειώδη γνώση της νεότερής μας ιστορίας. Σωστό είναι αυτό. Την αγγλόφιλη Δεξιά, την οποία εξέφραζε το Παλάτι, την κατέστρεψε η αμερικανόφιλη Χούντα. Η Χούντα "ξήλωσε" το Παλάτι και η Χούντα έγινε η αιτία να τιμωρηθεί σκληρά η "επάρατη" στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Ποιοι όμως μας οδήγησαν στη Χούντα; "Πολιτικοί, που έκαναν λάθη", θα έλεγε ο καλόπιστος συζητητής μας ...Πολιτικοί, οι οποίοι όμως δεν είχαν την εξουσία ...Πολιτικοί, οι οποίοι διεκδικούσαν την εξουσία ...

 Πολιτικοί, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης κλπ. ...Πολιτικοί, οι οποίοι κατά "σύμπτωση" ήταν στενοί συνεργάτες ή συγγενείς του Βενιζέλου και βέβαια παππούδες ή γονείς μαθητών του Κολεγίου. Άνθρωποι του Κολεγίου έκαναν δηλαδή  τα  "λάθη",  τα  οποία  έφεραν  τη  Χούντα  στην  εξουσία.  "Λάθη",  όμως,  τα  οποία  όχι μόνον δεν έθιξαν τους ίδιους, αλλά που κατέστρεψαν τους αγγλόδουλους αντιπάλους και βέβαια εκβιαστές τους. Αντιλαμβανόμαστε πως, όταν γίνονται "λάθη", τα οποία θίγουν μόνον τους αντιπάλους μας, δεν είναι και τόσο "λάθη" ...όπως και να φαίνονται. Τελικά δικαιώθηκαν για την επιλογή τους. Η αμερικανόφιλη Χούντα διέλυσε τους εχθρούς τους και στο τέλος με την πτώση της τούς άφησε και "πίστωση". Αυτοί, οι οποίοι έφεραν τη Χούντα, ήταν αυτοί, οι οποίοι εισέπραξαν τα κέρδη από την πτώση της ...Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει. Αυτοί, οι οποίοι επωφελήθηκαν από την άνοδο της Χούντας, ήταν αυτοί, οι οποίοι κέρδισαν και από την πτώση της. Λογικό είναι αυτό. Όποιος έχει το "καρπούζι" και το "μαχαίρι", μοιράζει όπως θέλει. Οι Αμερικανοί ήταν αυτοί, οι οποίοι αποφάσιζαν  ποιοι  θα  ήταν  οι  "ήρωες",  που  θα  πιστώνονταν  την  πτώση  της  δικής  τους Χούντας. Οι Αμερικανοί αποφάσισαν ότι οι "εκλεκτοί" τους, οι οποίοι τους βοήθησαν στο "ξήλωμα" της αγγλόφιλης Δεξιάς, θα ήταν και οι "ήρωες" της επόμενης ημέρας ...Της δήθεν "αντιαμερικανικής" ημέρας, για να μην υπάρχουν και αντιδράσεις από το πόπολο. Μάλιστα διαμόρφωσαν το ίδιο το "πόπολο" κατά τις προτιμήσεις τους. Στο τελικό στάδιο της μετάβασης, δηλαδή, έκαναν εκείνες τις παρεμβάσεις, οι οποίες δημιουργούσαν μελλοντική "πελατεία" για τους δικούς τους ανθρώπους. Η αμερικανόφιλη Χούντα με δικές τους εντολές δημιουργούσε ένα αντιαμερικανικό και αντιδεξιό "πόπολο" έτοιμο να χειραγωγηθεί από τους "ήρωες" της επόμενης ημέρας.

  Ο δειλός Ανδρέας περιφερόταν στα ξενοδοχεία με τις μετρέσες του και οι Αμερικανοί τού δημιουργούσαν πολιτική "πελατεία".Θέμα χρόνου ήταν η επιστροφή και η κυριαρχία του. "Στημένη" και μελετημένη από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Μας έστειλαν και τον Καραμανλή για ν' ανοίξει τον "δρόμο" για την "επιστροφή" του ιδίου και των "συμμαθητών" του ...Την "επιστροφή" του προτεσταντικού παρακράτους του Κολεγίου. Ο προδότης της αγγλόφιλης Δεξιάς Καραμανλής ήταν η απαραίτητη συνθήκη, ώστε να μην υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από αυτήν. Τι έκανε ο Καραμανλής μόλις πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα; Κατέστρεψε τους φακέλους των δωσίλογων. Στην πραγματικότητα "απελευθέρωσε" τους φίλους και συμμαθητές του Ανδρέα, ώστε ν' αποκτήσει γρήγορα και με ασφάλεια "συναγωνιστές" συνεργάτες, οι οποίοι θα ήταν ευγνώμονες σε αυτόν και βέβαια θα μας οδηγούσαν στην "Αλλαγή" που είχαν σχεδιάσει οι Αμερικανοί. Με αυτόν τον τρόπο εξηγείται το μυστήριο της "επιτυχίας" τους ΠΑΣΟΚ ...Εξηγείται το πώς ένα τόσο νεαρό και προσωπικό κόμμα απέκτησε μέσα σε ελάχιστα χρόνια τόσο "βαθύ" πρόσωπο ...Εξηγείται το πώς το νεαρό κόμμα του σαλτιμπάγκου Ανδρέα κατόρθωσε και έλεγξε τα πάντα. Στην πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ποτέ ένα νέο κόμμα ...Νέο όνομα σε μια παλιά και "αμαρτωλή" κατάσταση ήταν. Παρίστανε το κόμμα του Ανδρέα, αλλά ήταν πάντα το κόμμα του γνωστού Κολεγίου ...Ήταν το νέο όνομα μιας πτέρυγας του παρακράτους, το οποίο προϋπήρχε, είχε εξασθενίσει και απλά "επανέκαμψε", αναλαμβάνοντας εκ νέου πρωταγωνιστική δράση. 

 Αυτό, το οποίο έχει σημασία είναι ότι ο προδότης Καραμανλής ανέλαβε την "εξόντωση" της αγγλόφιλης Δεξιάς ...Την εξόντωσή της στο όνομα της προτεσταντικής Δεξιάς, η οποία παρίστανε τη σοσιαλιστική και λάιτ εκδοχή τής Αριστεράς. Με εκείνη την ενέργεια ο Καραμανλής "αποτελείωσε" με συνοπτικές διαδικασίες την αγγλόφιλη Δεξιά, εφόσον, εκτός από τον "αποκεφαλισμό" της, της στέρησε και το κύριο όπλο της. Με το δημοψήφισμα έδιωξε οριστικά τον Βασιλιά και με την καταστροφή των φακέλων των δωσίλογων κατέστρεψε το μέσον το οποίο έλεγχε τους ανταγωνιστές της. Στη συνέχεια άνοιξε τον "δρόμο", για να την παραδώσει αμαχητί στον Μητσοτάκη ...Να την παραδώσει στον ανιψιό του Βενιζέλου και στην ουσία να την "ευνουχίσει". Η ολοκληρωτική επικράτηση του Κολεγίου ήταν το έργο του Καραμανλή. Γι' αυτόν τον λόγο σύσσωμη η κολεγιακή μεταπολίτευση τον "εκτιμά", παρά την πολιτική του "καταγωγή".Τι μας διδάσκει αυτή η εκκωφαντική ήττα της αγγλόφιλης Δεξιάς; Την αξία της αυθεντικής προτεσταντικής εμπειρίας.
 ...συνεχίζεται
πηγή  
διαβάστε το Α΄μέρος