Ένα από τα θέματα «ταμπού» της αριστεράς σ'αυτή την χώρα είναι ο χώρος της τέχνης. Εδώ
και δεκαετίες αν κάποιος καλλιτέχνης δήλωνε ότι δεν είναι κομμουνιστής
ριχνόταν στο πυρ το εξώτερον ως οπισθοδρομικός, αντιδραστικός,
αντιδημοκράτης και εχθρός του λαού.Ως συνέπεια όλων αυτών ακολουθούσε ο αποκλεισμός, ο χλευασμός και κυρίως το κυνηγητό στους χώρους δουλειάς. Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης υπήρξε ένα ανθρωποκυνηγητό άνευ προηγουμένου με πρωτεργάτες κάποιους τρανούς καλλιτέχνες αριστερών πεποιθήσεων οι οποίοι όμως στα χρόνια της 21 Απριλίου γεύτηκαν το χρήμα και την δόξα μέσω της συνεργασίας τους με το καθεστώς.
Πάρτε μια γεύση...
https://www.youtube.com/watch?v=2LznhfVwX-k (0,04-0,41)
https://www.youtube.com/watch?v=HTK4UH9vfMc (30,05-31,00)
https://www.youtube.com/watch?v=pM5JB2xvYC4 (22,03-25,35)
https://www.youtube.com/watch?v=_-B1j1hpKXc (24,03-26,35)
https://www.youtube.com/watch?v=c1XZtN4lgfI (18,24-20,26).
Πολλοί από αυτούς τους προοδευτικούς πού διακρίνατε στα επίκαιρα της εποχής θα στελεχώσουν αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος τα ψηφοδέλτια της αριστερής συμμαχίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΕΔΑ ως «πρωτοπόροι ιδεαλιστές αντιφασίστες»
Είναι οι ίδιοι πού βάφτιζαν ποιήματα και στίχους εθνικιστικούς ως διεθνιστικούς με αποκορύφωμα το ποίημα του Ιρλανδού εθνικιστή ποιητή BREDAN BEHAN -THE LAUGHING BOY δηλαδή ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ. Μάλιστα το 1966 ο Μ. Θεοδωράκης εξέδωσε μια συλλογή τραγουδιών με στίχους του Ιρλανδού ποιητή και ερμηνεύτρια την Μ. Φαραντούρη. Για να καταλάβετε καλύτερα το τι πρέσβευε ο BEHAN διαβάστε λίγα για την ζωή του...
Γεννήθηκε το 1923 στο Δουβλίνο και σε ηλικία 14 ετών κατατάχθηκε εθελοντής στον Ι.R.A. Έδωσε μεγάλη έμφαση στην Ιρλανδική γλώσσα και ιστορία και εντρύφησε στην πατριωτική λογοτεχνία και μπαλάντες. Φυλακίστηκε στην εφηβεία του σε Ιρλανδικές και Αγγλικές φυλακές και αποφυλακίστηκε το 1946 με την αμνηστία της FIANNA-FAIL.
Παντρεύτηκε το 1955 γνωρίζοντας ότι πάσχει από διαβήτη που θα τελείωνε την ζωή του 9 χρόνια μετά. Ο I.R.A θα τον τιμήσει με τιμητικό άγημα και οι εφημερίδες θα γράψουν ότι ήταν η πολυπληθέστερη κηδεία από την εποχή του MICHAEL COLLINS και του CHARLES STEWART PARNELL.
Ιδού και οι αυθεντικοί στίχοι..
T'was on an August morning, all in the dawning hours,
I went to take the warming air, all in the Mouth of Flowers,
And there I saw a maiden, and mournful was her cry,
'Ah what will mend my broken heart, I've lost my Laughing Boy.
So strong, so wild and brave he was, I'll mourn his loss too sore
When thinking that I'll hear the laugh or spinging step no more.
Ah, cure the times and sad the loss my heart to crucify,
That an irish son with a rebel gun shot down my Laughing Boy.
Oh had he died by Pearse's side or in the GPO,
Killed by an English bullet from the rifle of the foe,
Or forcibly fed with Ashe lay dead in the dungeons of Mountjoy,
I'd have cried with pride for the way he died, my own dear Laughing Boy.
My princely love, can ageless love do more than tell to you,
Go raibh maith agat for all you tried to do,
For all you did, and would have done, my enemies to destroy,
I'll mourn your name and praise your fame, forever, my Laughing Boy.
Άλλο ένα κλασικό παράδειγμα παραπληροφόρησης είναι ο πασίγνωστος λαϊκός συνθέτης
ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΑΚΑΛΗΣ δημιουργός μεγάλων επιτυχιών όπως «το κουρασμένο βήμα σου», «ο τρελλός», «συρματοπλέγματα βαριά», «η γαλιάντρα» κ.α.
Γεννήθηκε στα ΚΑΝΑΛΙΑ -ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ το 1920, μεγαλούργησε τις δεκαετίες του '50 και '60 συνεργαζόμενος με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής και απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών το 2007. Σε διάφορες εκπομπές κυρίως ραδιοφωνικές έχει ειπωθεί ότι ο Μπακάλης αντιπροσώπευε το λαϊκό αίσθημα, την φτώχεια και τα πάθη του λαού μας. Φυσικά και το έπραττε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν στις παρυφές της αριστεράς όπως υποστήριξε κάποτε ο ΧΟΡΧΕ ΝΤΑΛΑΡΑ… κι αν θέλετε αποδείξεις ορίστε...
Οι στίχοι
Σε ξένους τόπους, Ανταρτόπληκτος, γυρίζω,
γιατί μια μέρα μου γκρεμίσαν την φωληά.
Πήραν το βιός μου και τα παιδιά μου
Και στο σπιτάκι μου εβάλανε φωτιά.
Τέτοια λαχτάρα δεν την πέρασε κανένας.
Είναι μεγάλη η συμφορά που με έχει βρεί.
Μα όλοι μου λένε : «Κάνε κουράγιο.
Γιατί είναι κι άλλοι που υποφέρουν πιό πολύ».
Τα βάσανα μας τελειώσαν μιά για πάντα
Και τις καρδιές μας πλημμυρίζει η χαρά
Γιατί η Ελλάδα έχει νικήσει
και τα σπιτάκια μας θα φτιάξουμε ξανά.
Ο Ανταρτόπληκτος
(1949) Μπάμπης Μπακάλης / Τόλης Χάρμας / Λίτσα Χάρμα
Odeon Ελλάδος GA-7508GO-4127
Δυστυχώς κάποιοι δεν έβαλαν μυαλό! Σήμερα στο μάτι του κυκλώνα βρίσκονται όσοι καλλιτέχνες τολμούν να πουν ότι στοιχίζονται με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και το εθνικιστικό κίνημα. Θα επανέλθουμε στο άμεσο μέλλον όμως με αποκαλύψεις γιατί η ιστορία αυτή έχει μπόλικο ζουμί.
Δημήτρης Κουκούτσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου