ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ 18.500 ΣΠΙΤΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΦΑΣΗ ΠΩΣ ΠΡΙΝ 50 -150 ΧΡΟΝΙΆ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΗΤΑΝ ΔΑΣΟΣ…(!!!)

Αντί να ξεκινήσει με τα σπίτια που χτίστηκαν στα καμένα πριν από 5-10 χρόνια από τους καταπατητές το υπουργείο των νεομπολσεβίκων πάει πιο πίσω, τότε που η Αθήνα ήταν όλη δάσος και με πρόφαση τις «δασικές εκτάσεις της Νέας Ιωνίας και του Περιστερίου ή της Νέας Ιωνίας» που πλέον μετά από 150 χρόνια είναι αστικές ζώνες, ζητά να τους πάρει τα σπίτια που έχουν χτιστεί με άδεια και με συμβόλαια στο υποθηκοφυλακείο κλπ κλπ.

Σύμφωνα με το «ΘΕΜΑ», χιλιάδες ειδοποιητήρια -και συγκεκριμένα 18.500 στο σύνολό τους- έχουν αποσταλεί μέχρι στιγμής μέσω ταχυδρομείου σε ιδιοκτήτες οικοπέδων, μονοκατοικιών και διαμερισμάτων, βάσει των οποίων οι παραλήπτες τους ενημερώνονται ότι η ακίνητη περιουσία τους διεκδικείται από το κράτος. Μεγάλες εκτάσεις στους Δήμους Νέου Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας, Αγίας Βαρβάρας, Περιστερίου, Χαϊδαρίου και Γαλατσίου βρέθηκαν το τελευταίο διάστημα στο στόχαστρο του Δημοσίου, ενώ έπονται και άλλες μέσα στους επόμενους μήνες. «Δεν φταίμε εμείς, το θέμα υποκινήθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Δασών Αττικής», υποστηρίζει η διευθύντρια της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Αττικής, Ευαγγελία Κωφού.

Μια ηλικιωμένη που κατοικεί σε διαμέρισμα στην περιοχή Κάτω Ψαλίδι Ηρακλείου λιποθύμησε όταν άνοιξε τον φάκελο του υπουργείου Οικονομικών και διάβασε ότι η πολυκατοικία στην οποία διαμένει έχει χτιστεί σε οικόπεδο που ανήκε στο Δημόσιο πριν από 150 χρόνια, δηλαδή επί βασιλείας Οθωνα.

Η 86χρονη Φωτεινή Λαλαούνη ποζάρει στον φωτογραφικό φακό του «ΘΕΜΑτος» έξω από το σπίτι της στο Νέο Ηράκλειο. Κρατά στα χέρια της έναν πάκο με συναλλαγματικές σε δραχμές.
Η τελευταία φέρει ημερομηνία 25/7/1966.

«Αυτά τα χαρτιά, μαζί με τα συμβόλαια, αποδεικνύουν ότι εμείς το αγοράσαμε νόμιμα. Και έρχεται το υπουργείο Οικονομικών, 50 χρόνια μετά, να μου πει ότι δεν ανήκει σε μένα αλλά στο Δημόσιο;», αναρωτιέται αγανακτισμένη.

Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση μιας απίστευτης υπόθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες σε αρκετές περιοχές του συγκεκριμένου δήμου, όπου μεσούσης της προεκλογικής περιόδου οι κάτοικοι λαμβάνουν τις έγγραφες ειδοποιήσεις από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών προκειμένου να τους ενημερώσουν για τις ενστάσεις που έχει υποβάλει το Κτηματολόγιο για τις ιδιοκτησίες τους.

Στην πρώτη περίπτωση το περιεχόμενο των επιστολών που φέρουν την υπογραφή της προϊσταμένης της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Αττικής, Βασιλικής Βουδούρη, θα κάνει γνωστό στους πολίτες ότι τα σπίτια τους δεν είναι δικά τους αλλά ανήκουν στο κράτος και αυτό επειδή πριν από δεκάδες χρόνια οι εκτάσεις αυτές ήταν χαρακτηρισμένες δασικές.

Αναφερόμαστε σε περιοχές που είναι εντός σχεδίου πόλης, στις οποίες έχουν χτιστεί μονοκατοικίες και πολυκατοικίες. Στην πορεία αυτές οι εκτάσεις αποχαρακτηρίστηκαν από δασικές σε χορτολιβαδικές και, έστω με αυτόν τον χαρακτηρισμό, το Δημόσιο τις θεωρεί περιουσία του, με αποτέλεσμα σήμερα όλες οι αγοραπωλησίες οικοπέδων να κρίνονται παράνομες.

«Μάλιστα γι’ αυτές τις πράξεις οι Ελληνες πολίτες πλήρωναν κανονικά στην Εφορία, ενώ μετέπειτα έβγαλαν άδειες για να χτίσουν μονοκατοικίες και πολυκατοικίες. Το παράλογο δε είναι ότι την ίδια στιγμή το Δημόσιο, παραβλέποντας την παρανομία που σήμερα επικαλείται, εισέπραττε χρήματα από μεταγραφές σε υποθηκοφυλακεία χωρίς κανείς ποτέ να ενημερώσει τους ιδιοκτήτες ότι εκεί που έχουν χτίσει είναι δημόσια έκταση», αναφέρει στο «ΘΕΜΑ» ο δήμαρχος Νέου Ηρακλείου Νίκος Μπάμπαλος.

Το γραφείο του δέχεται καθημερινά δεκάδες τηλεφωνήματα από απεγνωσμένους δημότες που ζητούν να ενημερωθούν για τα τελεσίγραφα του υπουργείου Οικονομικών, που μετά τους φόρους και τα χαράτσια στην ακίνητη περιουσία σκέφτηκε ότι τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να διεκδικήσει μέχρι και τα σπίτια των Ελλήνων φορολογουμένων.

«Κατά την προσωπική μου άποψη, μόνο με μια νομοθετική λύση θα μπορούσε να δοθεί τέλος σε αυτή την παράλογη ιστορία», συνεχίζει ο δήμαρχος, για να συμπληρώσει: «Δεν μπορεί ο κάθε πολίτης να παρίσταται στη συζήτηση της προσφυγής που έχει κάνει το Ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να αποδείξει ότι νομίμως αγόρασε την ακίνητη περιουσία του. Θέλω να πιστεύω ότι η τωρινή κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή, θα δώσει συνολική λύση με μια νομοθετική ρύθμιση».

Στο Νέο Ηράκλειο, στην περιοχή του Πράσινου Λόφου, υπάρχουν περισσότερες από 100 ιδιοκτησίες που διεκδικούνται από το Δημόσιο. Αρκετές κατοικίες δίπλα στις γραμμές του τρένου έως και την κεντρική πλατεία του Νέου Ηρακλείου διεκδικεί το κράτος. Κάθε μέρα μέσω των ΕΛ.ΤΑ. αποστέλλονται δεκάδες ειδοποιητήρια, ακόμα και σε ιδιοκτήτες που δεν βρίσκονται πια εν ζωή. 

Μέχρι και λιποθυμικά επεισόδια σημειώθηκαν από ηλικιωμένους όταν άνοιξαν τον φάκελο με τη σφραγίδα του υπουργείου Οικονομικών.

«Εμείς το δικό μας οικόπεδο το αγοράσαμε το 1962», λέει ο κ. Ιωάννης Βάγγος και προσθέτει: «Μπήκε κανονικά στο σχέδιο πόλης, πήραμε κανονικά την άδεια για να χτίσουμε, ξαναπήραμε άδεια για να χτίσουμε παραπάνω, ενώ πληρώσαμε όλους τους φόρους που μας αναλογούν και τα χαράτσια. 

Πώς είναι δυνατόν ανθρώπινος νους να σκεφτεί ότι αυτές οι ιδιοκτησίες πρέπει να περάσουν στο κράτος επειδή πριν από 100 χρόνια ήταν δασικές; Τι θέλουν δηλαδή να κάνουν, να μας στείλουν στο τάφο μια ώρα αρχύτερα;».

Δίπλα στον κ. Βάγγο στέκεται ένας ακόμα απεγνωσμένος ιδιοκτήτης, ο κ. Γιώργος Κοντομανώλης. Η έλλειψη ψυχραιμίας που τους διακρίνει κρίνεται απολύτως δικαιολογημένη. «Ποιος τους είπε ότι έχουμε τα χρήματα να πληρώσουμε μηχανικούς και δικηγόρους;», διερωτάται και συνεχίζει: «Με ό,τι περίσσευε πληρώναμε τα χαράτσια. Δεν υπάρχουν άλλα λεφτά. Τέλος!».

Να όμως που το Ελληνικό Δημόσιο δεν διεκδικεί μόνο τις αποχαρακτηρισμένες εκτάσεις στον Δήμο Νέου Ηρακλείου, αλλά και άλλες για τις οποίες θέτει ζήτημα τίτλων και χρησικτησίας.

Πιο συγκεκριμένα, εκτάσεις που βρίσκονται στην περιοχή Κάτω Ψαλίδι (οικοδομικό τετράγωνο 65 και 66), οι οποίες σύμφωνα με το περιεχόμενο της υπ’ αριθμ. 1087/1977 απόφασης του Εφετείου Αθηνών ανήκαν σε Βαυαρούς, μετά την εκθρόνιση του Οθωνα και την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, το 1862, μεταβιβάστηκαν νόμιμα από εκείνους σε άλλους Βαυαρούς που παρέμειναν στην Ελλάδα, οι οποίοι με τη σειρά τους τις μεταβίβασαν σε άλλους ελληνικής καταγωγής.

Ως εκ τούτου το Ελληνικό Δημόσιο απώλεσε την κυριότητά του επί αυτών των ακινήτων καθόσον είχε συμπληρωθεί ο χρόνος έκτακτης χρησικτησίας έως τις 11/9/1915, όπως ορίζει το Ελληνικό Δίκαιο. Ωστόσο το Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων συνεδριάζοντας στις 24/5/1984 αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι το Δημόσιο πρέπει να διεκδικήσει όλα τα ακίνητα που βρίσκονται στα συγκεκριμένα οικοδομικά τετράγωνα και η αρμόδια υπηρεσία να τα θεωρήσει ως εγκαταλειμμένα, παραβιάζοντας έτσι την απόφαση του Εφετείου (1087/1977) που κρίνει ότι τα δικαιώματα του Δημοσίου έχουν απωλεσθεί. Για την ιστορία η υπόθεση έφτασε στις δικαστικές αίθουσες μετα από δύο καταγγελίες της κυρίας Ελπίδας Ανδρέα Κένερ στις 29/10/1973 προς τον Οικονομικό Έφορο Δημόσιων Κτημάτων που κατήγγειλε ότι έχουν καταπατηθεί δημόσια κτήματα στην περιοχή Νεου Ηρακλείου Αττικής….

 ἀναδημοσὶευσις ἀπό : Χρυσὴ Αὐγὴ