 |
| Η σύγχρονη γυναίκα όπως ανα-διαμορφώθηκε από την φεμινιστική ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗΣ |
H Σχολή της Φρανκφούρτης: ΜΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ
ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
Από τον Timothy Matthews*
Μάρτιος 2009
Ο Δυτικός πολιτισμός στις μέρες μας διέρχεται μια κρίση
που είναι ουσιαστικά διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη. Άλλες κοινωνίες στο
παρελθόν έχουν αλλάξει τους κοινωνικούς τους θεσμούς ή τις θρησκευτικές τους
πεποιθήσεις υπό την επίδραση εξωτερικών
δυνάμεων ή την αργή ανάπτυξη της εσωτερικής εξέλιξης.
Μόνον οι Έλληνες αντιμετώπισαν την
θεμελιώδη μεταβολή των πεποιθήσεων τους και των θεσμικών τους οργάνων στην οποία
στηρίζεται το σύνολο του ιστού της κοινωνικής ζωής, όταν επεβλήθη ο
Χριστιανισμός.
Ο Πολιτισμός θα ξεριζωθεί από τα
θεμέλια του τόσο στη φύση του όσο και στην παράδοση του και θα ανασυσταθεί σε
ένα νέο οργανισμό που είναι τόσο τεχνητός όσο και μηχανικός, όπως ένα σύγχρονο
εργοστάσιο. ~ Christopher
Dawson. Enquiries into Religion and Culture (Έρευνες για τη θρησκεία και τον πολιτισμό), σ. 259.
Οι περισσότεροι το έργο της ανατροπής στον κόσμο, φροντίζουν
να το κρατούν κρυφό.
Δύο μικρές ακτίνες φωτός όμως έχουν πέσει στο αντικείμενο της εργασίας μου μόλις
πρόσφατα. Η πρώτη είναι ένα σύντομο
άρθρο στην Ένωση Καθολικών Γυναικών, ACW Review
και η δεύτερη, μια παρατήρηση (η οποία
κατά πρώτον με εξέπληξε) από έναν ιερέα
στη Ρωσία ο οποίος ισχυρίστηκε ότι, στη Δύση τώρα, ζούμε σε μια κομμουνιστική
κοινωνία.
Αυτές οι μικρές ακτίνες φωτός βοηθούν
ειδικά, για να εξηγήσουν την επίθεση των γραφειοκρατών που σε πολλές χώρες σε
όλο τον κόσμο έχουν τόσο επιτυχώς
αφαιρέσει τα δικαιώματα των γονέων που
είναι οι κύριοι εκπαιδευτές και
προστάτες των παιδιών τους.
Η ACW Review
εξέτασε το διαβρωτικό έργο της «Σχολής της Φρανκφούρτης», ~ μια ομάδα
“Γερμανών” και “Αμερικανών” επιστημόνων που ανέπτυξαν μία ιδιαίτερα προκλητική
και πρωτότυπη προοπτική στη σύγχρονη κοινωνία και τον πολιτισμό, με βάση τον
Χέγκελ, τον Μαρξ, τον Νίτσε, τον Φρόιντ και τον Βέμπερ (Weber). Η ιδέα τους για
μια «πολιτιστική επανάσταση» ήταν ιδιαίτερα νέα.
Ιωσήφ, Κόμης de Maistre
«Μέχρι τώρα», έγραψε ο Ιωσήφ, Κόμης de
Maistre (1753-1821) ο οποίος για δεκαπέντε χρόνια ήταν Ελευθεροτέκτονας, “τα
έθνη, αφανίζονταν από την κατάκτηση,
δηλαδή την εισβολή: Αλλά εδώ προκύπτει
ένα σημαντικό ερώτημα. Μπορεί ένα έθνος να μην πεθάνει στο δικό του έδαφος,
χωρίς επανεγκατάσταση ή εισβολή, επιτρέποντας τις μύγες της αποσύνθεσης να
διαφθείρουν τον ίδιο τον πυρήνα αυτών των βασικών, πρωτότυπων και συστατικών αρχών που το κάνει
αυτό που είναι; "
Ἡ συνέχεια τοῦ ἄρθρου ἐδῶ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου