Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν υποστηρίζει ότι η δολοφονία του Charlie Kirk και το σχέδιο του Μεγάλου Ισραήλ έχουν μοιραία διαιρέσει το δυτικό πολιτικό οικοδόμημα, το οποίο μόλις πρόσφατα συγκρατήθηκε από τον φιλελεύθερο παγκοσμιοποίηση, σε τρεις αντίθετους πόλους, αφήνοντας τη «συλλογική Δύση» να ταλαντεύεται στα πρόθυρα της επανάστασης.
Γράφει ὁ Alexander Dugin
Μια σειρά από θεμελιώδη γεγονότα έχουν λάβει χώρα πρόσφατα στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Από τη μία πλευρά, υπήρξε η δολοφονία του Charlie Kirk, ενός χριστιανού συντηρητικού και μιας από τις βασικές προσωπικότητες του κινήματος MAGA. Η κηδεία του συγκέντρωσε εκατοντάδες χιλιάδες, συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της αμερικανικής κυβέρνησης, φιλοξένησε την ιστορική συμφιλίωση του Τραμπ και του Elon Musk και συμβόλισε την αποφασιστικότητα του συντηρητικού μισού της αμερικανικής κοινωνίας να αλλάξει ριζικά ολόκληρο το σύστημα απέναντι στην απειλή της μαζικής φιλελεύθερης τρομοκρατίας.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το γεγονός ότι η Βρετανία, ο Καναδάς και η Αυστραλία (δηλαδή, η Κοινοπολιτεία), καθώς και η Πορτογαλία (παραδοσιακός σύμμαχος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας) έχουν αναγνωρίσει την Παλαιστίνη. Ο Πρωθυπουργός Netanyahu, ακολουθώντας την πολιτική της οικοδόμησης ενός Μεγάλου Ισραήλ και εξαπολύοντας πραγματική γενοκτονία εναντίον του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας, έχει καταραστεί αυτές τις χώρες και τους ηγέτες τους και έχει υποσχεθεί τρομερή τιμωρία.
Ταυτόχρονα, ο Τραμπ και οι ΗΠΑ είναι απόλυτα στο πλευρό του Netanyahu, ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ φαίνεται να είναι αντίθετες.
Τι συμβαίνει;
Σαφώς, η συλλογική Δύση είναι διχασμένη. Σε πολλές γραμμές και θέσεις. Ιδιαίτερα όσον αφορά το Μεγάλο Ισραήλ.
Η εικόνα έχει ως εξής: οι αριστεροί παγκοσμιοποιητές, όλα τα δίκτυα του Soros και το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ είναι υπέρ της Παλαιστίνης και κατά του Netanyahu. Αυτοί είναι που κατευθύνουν τον Στόλο Sumud με την Γκρέτα Τούνμπεργκ στη Γάζα. Στο πλευρό τους είναι οι Μουσουλμάνοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ, οι Σαλαφιστές και οι αριστεροί με τον Πολιτισμικό Μαρξισμό τους, οι transgenders, οι furries, οι BLM, οι LGBT και οι παράνομοι μετανάστες (δήλα δή όλοι όσοι απαγορεύονται στη Ρωσία). Αυτό είναι το μέτωπο των αντιπάλων του Τραμπ.
Ο άλλος πόλος είναι η AIPAC (η Αμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Σχέσεων, ένα ισχυρό ισραηλινό λόμπι), οι Νεοσυντηρητικοί, οι δεξιοί Σιωνιστές, μέρος της MAGA (η μειοψηφία, ενώ προσωπικότητες όπως ο Tucker Carlson, η Candace Owens, ο Steve Bannon, ο Alex Jones, ο Matt Gaetz, και πρόσφατα ακόμη και ο Charlie Kirk έχουν ταχθεί εναντίον του Netanyahu) και, το πιο σημαντικό, ο ίδιος ο Τραμπ. Συνολικά, όλοι τους ασκούν επίσης κριτική στο Ισλάμ για την πολιτιστική του επέκταση και στην Κίνα για την απίστευτη οικονομική και τεχνολογική της ανάπτυξη.
Η κορυφαία ηγεσία των δεξιών λαϊκιστικών κινημάτων στην ΕΕ, που προηγούνται σε λαϊκή πολιτική υποστήριξη σχεδόν παντού, είναι επίσης κατά του Netanyahu και υπέρ του Τραμπ.
Αλλά... η πλειοψηφία των MAGA στις ΗΠΑ, αν και δεν είναι φιλοπαλαιστινιακή, είναι κατά του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ. Το ίδιο ισχύει και για τους περισσότερους δεξιούς λαϊκιστές στην Ευρώπη.
Αυτός είναι ο τρίτος πόλος: εναντίον του Soros και εναντίον του Netanyahu. Αυτή είναι η θέση που κατέχουν οι άνθρωποι της Δύσης συνολικά. Αλλά οι ελίτ είναι διχασμένες σε διαφορετικές γραμμές αρχών.
Η αντίφαση εδώ είναι κραυγαλέα: στην κορυφή της πολιτικής ζωής, ακόμη και αν λάβουμε υπόψη τη δεξιά λαϊκιστική αντιπολίτευση, υπάρχει μια συνεχής σύγκρουση μεταξύ των δικτύων του Soros και του φιλοϊσραηλινού λόμπι. Ωστόσο, μεταξύ των ανθρώπων υπάρχει η ακράδαντη πεποίθηση ότι και τα δύο είναι απαράδεκτα. Έτσι, προκύπτει μια σαφής ασυμφωνία.
Αυτή η τρίτη θέση στις ΗΠΑ — τόσο κατά του Soros όσο και κατά του Netanyahu — έχει εκφραστεί σε μεγαλύτερη κλίμακα. Εκφράζεται από προσωπικότητες όπως ο Tucker Carlson, η Candace Owens, ο Steve Bannon και ο Alex Jones, ουσιαστικά οι κορυφαίοι ιδεολόγοι του MAGA. Ο Elon Musk είναι σθεναρά κατά του Soros και σαφώς επικρίνει τον Netanyahu, αλλά προσπαθεί να μην διαφημίζει υπερβολικά το τελευταίο σημείο.
Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη, οι υποστηρικτές αυτής της τρίτης θέσης δεν επιτρέπεται καν να ανοίξουν το στόμα τους. Η φιλελεύθερη λογοκρισία στην Ευρώπη λειτουργεί με εξαιρετικά πρότυπα. Αλλά η MAGA στις ΗΠΑ, νιώθοντας την δύναμή της, αρχίζει να δρα πιο ελεύθερα. Λίγο πριν από τον θάνατό του, ο ίδιος ο Charlie Kirk εξέφρασε φυσική έκπληξη: γιατί η ελευθερία του να επικρίνει τον Netanyahu είναι ακόμη μικρότερη στις ΗΠΑ από ό,τι στο ίδιο το Ισραήλ; Οι ακραίοι αντίπαλοι του Netanyahu από το στρατόπεδο της MAGA έχουν διατυπώσει την υπόθεση ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες μπορεί να εμπλέκονταν στη δολοφονία του Kirk. Ωστόσο, αυτή η θεωρία δεν έχει κερδίσει ευρεία υποστήριξη και έχει απορριφθεί ακόμη και από τον ακραίο Αμερικανό πολιτικό Nick Fuentes, ο οποίος είναι γνωστός για τις πραγματικά ριζοσπαστικές και υπερβολικές δηλώσεις του. Ταυτόχρονα, παρά τον εξτρεμισμό του, το κοινό του Fuentes αυξάνεται ραγδαία και, παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει μετατραπεί γρήγορα από περιθωριακό σε μια ισχυρή πολιτική προσωπικότητα.
Μετά το ιστορικό γεγονός στο στάδιο της Αριζόνα, την τελετή αποχαιρετισμού του Kirk, όλες αυτές οι τάσεις θα ενταθούν. Κανείς δεν έχει καμία αμφιβολία ότι οι φιλελεύθεροι παγκοσμιοποιητές, ένα είδος συλλογικού Soros, ευθύνονται για τη δολοφονία του Kirk. Οι πλατιές μάζες απαιτούν τη σύλληψη του Soros και ζητούν να απαγγελθούν κατηγορίες στο ίδρυμά του βάσει της ειδικής διαδικασίας RICO, η οποία επιτρέπει στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να ενεργούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης - να συλλαμβάνουν, να ανακρίνουν, να κατάσχουν έγγραφα, να παρακολουθούν οικονομικές συναλλαγές κ.λπ. Ο Τραμπ ουσιαστικά χαρακτήρισε τον Soros τον πρεσβύτερο και τον γιο του ως «δημόσιους εχθρούς».
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η διαίρεση μεταξύ των δυτικών χωρών και πολιτικών δυνάμεων είναι επίσης ανιχνεύσιμη όσον αφορά τη Ρωσία. Τα δίκτυα του Soros και οι παγκοσμιοποιητές είναι έντονα και επιθετικά εναντίον της Ρωσίας και τάσσονται υπέρ της πλήρους υποστήριξης του Ζελένσκι. Αυτή είναι η θέση των φιλελεύθερων παγκοσμιοποιητικών ελίτ στην ΕΕ - Starmer, Macron, Merz, ουσιαστικά οι ίδιες δυνάμεις που έχουν αναγνωρίσει την Παλαιστίνη.
Στις ΗΠΑ, το Δημοκρατικό Κόμμα συνεχίζει να επιμένει σε όλο και περισσότερες νέες προμήθειες όπλων στο Κίεβο, στην επιβολή νέων κυρώσεων στη Ρωσία και στην άμεση κλιμάκωση. Ο ίδιος ο Τραμπ λέει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι «πόλεμος του Μπάιντεν», όχι δικός του - ο πόλεμος των παγκοσμιοποιητών, όχι της MAGA. Ως εκ τούτου, θέλει να τον τερματίσει το συντομότερο δυνατό, αλλά απλά δεν ξέρει πώς.
Βολοντομύρ Ζελένσκυ : Ἐλευθερία ἤ Θάνατος
Lindsey Graham : Ἐλεύθερος ἤ πεθαμένος
Ζελένσκυ : Τώρα εἴμαστε ἐλεύθεροι καί θά συνεχίσουμε νά εἴμαστε...
Graham : Καί οἱ Ῥῶσσοι πεθαίνουν. Εἶναι ἡ μακράν καλλίτερη οἰκονομική σπατάλη πού ἔχουμε κάνει. Σᾶς εὐχαριστοῦμε πολύ ! ( Θυμηθεῖτε τό θέμα μας, μέ τό σίχαμα Γκράχαμ στό Κίεβο Μάϊο τοῦ 2023, ΕΔΩ )
Ο Τραμπ ισορροπεί και ταλαντεύεται μεταξύ του MAGA και των Νεοσυντηρητικών, οι οποίοι εκπροσωπούν το ίδιο ακριβώς «βαθύ κράτος», του οποίου ο πυρήνας αποτελείται από τους ίδιους αριστερούς παγκοσμιοποιητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια από τις πρόσφατες ομιλίες του, ο ίδιος ο Netanyahu επιτέθηκε στο «βαθύ κράτος», επαναλαμβάνοντας για άλλη μια φορά ότι ο δεξιός Σιωνισμός (ανεξάρτητα από το πώς τον προσεγγίζουμε) είναι ένα πράγμα, ενώ ο αριστερός παγκοσμιοποιητισμός είναι κάτι άλλο. Για τον Soros, ο Netanyahu είναι εξίσου ιδεολογικός εχθρός με τον Τραμπ, τον Πούτιν, τον Όρμπαν, τον Σι Τζινπίνγκ και τον Μόντι.
Η κατάσταση είναι περίπλοκη και χρήζει ενδελεχούς διερεύνησης.
Πριν τον Τραμπ, όλα ήταν πιο απλά. Η συλλογική Δύση ήταν αριστερή-φιλελεύθερη και παγκοσμιοποιημένη — η ιδεολογία, η πολιτική και η στρατηγική του Soros ήταν γενικά κοινές σε όλους. Ήταν μια ομόφωνη δικτατορία του διεθνούς «βαθέος κράτους».
Αλλά τώρα όλα είναι πιο περίπλοκα και πιο δύσκολα.
Φυσικά, ο αριστερός-παγκοσμιοποιητικός πόλος και το διεθνές «βαθύ κράτος» έχουν διατηρήσει τις θέσεις τους. Αυτό το «βαθύ κράτος» εξακολουθεί να ελέγχει σχεδόν όλη την Ευρώπη και κατέχει σημαντικές θέσεις στις ΗΠΑ. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα αλλά και τον τεράστιο αριθμό αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένων δικαστών, σερίφηδων, κυβερνητών, υψηλόβαθμων στρατιωτικών, γραφειοκρατών, πολιτιστικών προσωπικοτήτων, δημοσιογράφων, bloggers και ολιγαρχών.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η BlackRock του Larry Fink (ο Fink έγινε πρόσφατα επικεφαλής του Φόρουμ του Νταβός, αντικαθιστώντας έναν άλλο υπέρμαχο της παγκοσμιοποίησης, τον Κλάους Σβαμπ), η πλειοψηφία των μεγιστάνων της Σίλικον Βάλεϊ και οι χρηματοδότες της Γουόλ Στριτ βρίσκονται όλοι υπό τον έλεγχό τους. Οι θέσεις τους στη CIA και το FBI είναι εξαιρετικά ισχυρές.
Αλλά και ο πόλος της MAGA κερδίζει δύναμη, ανασυντάσσεται και ανασυντάσσεται μετά τη δολοφονία του Charlie Kirk. Από αυτή την άποψη, η συμφιλίωση μεταξύ του Elon Musk και του Donald Trump είναι συμβολική. Ο Elon Musk όχι μόνο έκανε πολλά για να βοηθήσει τον Trump να κερδίσει, αλλά πραγματοποίησε επίσης ταχείες μεταρρυθμίσεις αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Trump, καταργώντας μια σειρά από αριστερές παγκοσμιοποιητικές δομές όπως η USAID, το Υπουργείο Παιδείας κ.λπ.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι η συλλογική Δύση έχει χωριστεί όχι σε δύο, αλλά σε τουλάχιστον τρία μέρη:
Οι αριστεροί υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης (Soros, ΕΕ, Δημοκρατικό Κόμμα)·
Το ισχυρό σιωνιστικό λόμπι (το οποίο ελέγχει εν μέρει τον δεξιό λαϊκισμό)·
Τα κινήματα των «βαθιών ανθρώπων» όπως το MAGA, που ασκούν κριτική τόσο στους παγκοσμιοποιητές όσο και στους Σιωνιστές.
Τα «βαθέα άτομα» είναι ιδεολογικά και γεωπολιτικά πιο κοντά μας. Έχουν αναδυθεί από τις σκιές και σταδιακά γίνονται μια ανεξάρτητη δύναμη.
Αυτοί είναι όλοι νέοι παράγοντες στους οποίους δεν είμαστε συνηθισμένοι. Παραδοσιακά, οι αριστερές δυνάμεις ήταν πιο κοντά στην ΕΣΣΔ, αλλά στη σύγχρονη Δύση σήμερα απλώς δεν υπάρχουν ή έχουν εκφυλιστεί σε μια τροτσκιστική παρωδία, εμμονική με το φύλο και τους παράνομους μετανάστες, και έχουν γίνει εργαλείο στα χέρια των αριστερών παγκοσμιοποιητών (όπως ο Soros). Υπό αυτή την ιδιότητα, δεν είναι μόνο άχρηστοι για εμάς, αλλά και εντελώς εχθρικοί.
Ἀπό : arktosjournal.com
Ἡ Πελασγική






Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου