Ἀπό τούς Kit Klarenberg καί Wyatt Reed
Ο βετεράνος επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA, James Angleton, επέβλεψε κρυφά ένα κατασκοπευτικό κύκλωμα υψηλού επιπέδου που περιλάμβανε Εβραίους μετανάστες και Ισραηλινούς πράκτορες χωρίς «καμία άδεια» από το Κογκρέσο ή το ίδιο το Langley, σύμφωνα με πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που δημοσιεύθηκαν στο πλαίσιο της δέσμευσης της κυβέρνησης Τραμπ να αποκαλύψει όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τη δολοφονία του Προέδρου John F. Kennedy.
Τα αρχεία παρέχουν μια φρέσκια και συχνά ανησυχητική ματιά σε έναν κατάσκοπο που περιγράφεται από τον ιστορικό Jefferson Morley ως «κορυφαίος αρχιτέκτονας της στρατηγικής σχέσης της Αμερικής με το Ισραήλ», περιγράφοντας λεπτομερώς τον ρόλο του Angleton στη μετατροπή της Mossad σε μια τρομακτική υπηρεσία με παγκόσμια εμβέλεια, ενώ παράλληλα βοήθησε το Ισραήλ στην κλοπή αμερικανικού πυρηνικού υλικού και προστάτευσε τους Σιωνιστές τρομοκράτες.
Ο Angleton ίδρυσε το δίκτυο κατασκοπείας Εβραίων μεταναστών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με προφανή στόχο τη διείσδυση στη Σοβιετική Ένωση. Αλλά όπως δείχνουν τα αρχεία, ο αρχηγός κατασκοπείας θεωρούσε το «πιο σημαντικό» καθήκον του τη διατήρηση της ροής Εβραίων μεταναστών από τη Σοβιετική Ένωση προς το αναπτυσσόμενο ισραηλινό κράτος.
Άλλα αποσπάσματα φαίνεται να δείχνουν ότι ο Angleton αναλαμβάνει την ευθύνη για την «απελευθέρωση» αρκετών Σιωνιστών τρομοκρατών που συνδέονται με την πολιτοφυλακή Irgun προτού καταδικαστούν για την βομβιστική επίθεση στην βρετανική πρεσβεία στη Ρώμη. Αν και η ομάδα είχε συλληφθεί από τις ιταλικές αρχές, τα πρόσφατα αποκαλυφθέντα αρχεία δείχνουν ότι ο τρομοκρατικός πυρήνας απελευθερώθηκε κατόπιν εντολής της CIA
Οι πληροφορίες αποκαλύφθηκαν αρχικά το 1975 σε γερουσιαστές που υπηρετούσαν στην Επιτροπή Church , η οποία διερεύνησε εκτεταμένες καταχρήσεις από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες τις προηγούμενες δεκαετίες. Το Κογκρέσο ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τους ισχυρισμούς του ανταποκριτή των New York Times, Tad Szulc, ο οποίος κατέθεσε ενόρκως ότι ο Angleton τον είχε προσωπικά ενημερώσει ότι οι ΗΠΑ παρείχαν τεχνικές πληροφορίες σχετικά με πυρηνικές συσκευές στο Ισραήλ στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Τα νέα έγγραφα δείχνουν ότι ο Angleton τους είχε παραπλανήσει κατά την ανάκριση και απέφυγε να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με τις προσπάθειες πυρηνικής κατασκοπείας του Ισραήλ επίσημα.Επιπλέον, ασφράγιστα έγγραφα του FBI, τα οποία αναφέρονται στην ισραηλινή Mossad ως την «κύρια πηγή» πληροφοριών του Angleton, επιβεβαιώνουν ότι ο επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στο Τελ Αβίβ για να εδραιώσει τη θέση του εντός της Υπηρεσίας - και επίσης προσθέτουν στο αυξανόμενο σύνολο αποδεικτικών στοιχείων ότι ο Angleton μπορεί να μην λειτουργούσε με γνώμονα τα συμφέροντα των ΗΠΑ καθ' όλη τη διάρκεια της 21ετούς θητείας του
Άλλα πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα αρχεία από το FBI έχουν δείξει ότι ο Angleton διατηρούσε μια εξαιρετικά μονόπλευρη σχέση με το Bureau, στο πλαίσιο του οποίου ομοσπονδιακοί πράκτορες υπάκουαν στον επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA, αφού τον έπιασαν να παρακολουθεί την αλληλογραφία τεράστιου αριθμού Αμερικανών. Τα αρχεία δείχνουν ότι ο Angleton παραδέχεται ανοιχτά ότι θα είχε απολυθεί αν το Langley μάθαινε για τις διαρροές του στο Bureau.
Μια παράλληλη ανάλυση των πλέον μη επεξεργασμένων αρχείων της Επιτροπής Church σε σύγκριση με τις προηγουμένως δημοσιευμένες εκδόσεις τους από το 2018 καταδεικνύει ότι ακόμη και μετά από 70 χρόνια, η Ουάσινγκτον ένιωσε την ανάγκη να αποκρύψει λεπτομέρειες της πραγματικής της σχέσης με τους ιδρυτές του Ισραήλ. Πάνω από δώδεκα αναφορές στο «Ισραήλ», το «Τελ Αβίβ» ή περιγραφές προσώπων ως «Εβραίων», οι οποίες αφαιρέθηκαν από την δημοσιοποίηση του 2018 , μπορούν πλέον να προβληθούν στον ιστότοπο των Εθνικών Αρχείων .
Τα έγγραφα σε αυτήν τη σελίδα αποκαλύπτουν ότι ο Angleton είπε επανειλημμένα ψέματα σε πολλά όργανα του Κογκρέσου, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής Church, η οποία διερεύνησε τις καταχρήσεις της CIA, και της Επιτροπής Επιλογής της Βουλής των Αντιπροσώπων για τις Δολοφονίες, η οποία διερεύνησε τις δολοφονίες του John F. Kennedy και του Martin Luther King, Jr.. Ο Angleton απέφυγε εξίσου να απαντήσει όταν ανακρίθηκε για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ισραήλ και για τη γνώση ή τη συνενοχή της CIA στο σχέδιο.
Αυτά τα έγγραφα αποκαλύπτουν επίσης ότι το προσωπικό αντικατασκοπείας της CIA του Angleton διέταξε την αφαίρεση του Lee Harvey Oswald από τις ομοσπονδιακές λίστες παρακολούθησης έξι εβδομάδες πριν από τη δολοφονία του Kennedy, παρά την ταξινόμησή του ως υψηλού κινδύνου για την ασφάλεια. Η παρακολούθηση του Oswald επιβλέπονταν προσωπικά από ένα μέλος του δικτύου πληροφοριών Εβραίων μεταναστών του Angleton, τον Reuben Efron, έναν κατάσκοπο της CIA από τη Λιθουανία. Ο Angleton είχε τοποθετήσει τον Efron επικεφαλής ενός προγράμματος της Υπηρεσίας που ονομάζεται HT/Lingual, το οποίο υπέκλεβε και διάβαζε αλληλογραφία μεταξύ του Oswald και της οικογένειάς του.
Πολυάριθμοι ιστορικοί έχουν αμφισβητήσει γιατί ο επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA επέμενε επί δεκαετίες να επιβλέπει προσωπικά αυτό που περιέγραψε ως «ισραηλινή αφήγηση». Αν και αρκετές ανεπίσημες αλληλεπιδράσεις παραμένουν αδύνατο να αναλυθούν, τα έγγραφα δείχνουν ότι όταν ερωτήθηκε για τις «ασυνήθιστα στενές» διασυνδέσεις του με την ισραηλινή Mossad, ο Angleton παραδέχτηκε ότι είχε σχηματίσει μια «συμφωνία» στην οποία, «με τους πιο απλούς όρους, [οι Ισραηλινοί] ενημερώθηκαν ότι δεν θα συνεργαζόμασταν μαζί τους εναντίον των Αράβων, [αλλά] ότι θα συνεργαζόμασταν μαζί τους για τις μυστικές υπηρεσίες του σοβιετικού μπλοκ και τον κομμουνισμό».
Μία από τις πρώτες περιπτώσεις συνεργασίας του Angleton με σιωνιστικά στοιχεία σημειώθηκε καθώς σιωνιστές μαχητές ξεκίνησαν μια τρομοκρατική εκστρατεία για να πιέσουν τις βρετανικές αποικιακές αρχές να εγκαταλείψουν την « υπό Εντολή Παλαιστίνη ».
Τον Οκτώβριο του 1946, τρεις μήνες αφότου βομβάρδισαν την βρετανική διοικητική έδρα στο ξενοδοχείο King David στην Ιερουσαλήμ, μέλη της δεξιάς πολιτοφυλακής Irgun τοποθέτησαν εκρηκτικά στην βρετανική πρεσβεία στη Ρώμη σε μια αποτυχημένη προσπάθεια δολοφονίας του πρέσβη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ιταλία.
Σύμφωνα με τον Angleton, αφότου η Irgun «ανατίναξε την βρετανική πρεσβεία στη Ρώμη» το 1946, η CIA παρενέβη για να διασφαλίσει ότι θα δραπετεύσουν από την Ιταλία χωρίς να διωχθούν οι τρομοκράτες.
«Είχαμε τα μέλη της ομάδας και μετά αντιμετωπίσαμε ξανά το δίλημμα σχετικά με το αν θα τα παραδώσουμε στις βρετανικές αρχές», σημείωσε ο Angleton, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως επικεφαλής αντικατασκοπείας για το ιταλικό παράρτημα του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών, του προκατόχου της CIA. «Και ήμασταν σε θέση να λάβουμε την απόφαση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Και τελικά καταλήξαμε στην απελευθέρωσή τους».
Μυστική συμφωνία με τη Mossad
Καθώς η Ουάσινγκτον προσπαθούσε να διαχειριστεί τις πολιτικές ρήξεις που προκλήθηκαν από τη δημιουργία του Ισραήλ και να παρακολουθήσει το κύμα σοβιετικών μεταναστών που εισέρρεαν στο αυτοανακηρυγμένο εβραϊκό κράτος, ο Angleton παρουσίασε την ανάληψη του ελέγχου του «ισραηλινού λογαριασμού» ως έναν βολικό τρόπο για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες να σκοτώσουν μ᾿ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
«Η άλλη πλευρά του ισραηλινού προβλήματος ήταν ότι υπήρχαν χιλιάδες που προέρχονταν από τη Σοβιετική Ένωση και οι Σοβιετικοί χρησιμοποιούσαν τη μετανάστευση με σκοπό την αποστολή παράνομων πρακτόρων στη Δύση και την κατάργηση όλων των ελέγχων ταξιδιών, των ταυτοποιήσεων και ούτω καθεξής. Έτσι, υπήρχε τόσο πρόβλημα ασφάλειας όσο και πολιτικό πρόβλημα».
Για να διαχειριστούν αυτά τα «προβλήματα», οι ΗΠΑ και οι Ισραηλινοί μεσολάβησαν σε μια συμφωνία που αφορούσε την μυστική ανταλλαγή «εγγράφων και σημάτων, πληροφοριών επικοινωνιών [και] των άλλων προϊόντων της δράσης των μυστικών υπηρεσιών», δήλωσε ο Angleton. Ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών ισχυρίστηκε ότι τα μόνα αρχεία της συμφωνίας του 1951 που κατείχε η αμερικανική πλευρά θα βρίσκονταν στην κατοχή της Υπηρεσίας και παραδέχτηκε ότι το Κογκρέσο των ΗΠΑ είχε μείνει στο σκοτάδι, λέγοντας στους γερουσιαστές: «Δεν νομίζω ότι ελήφθησαν άδειες από το Hill».
Όταν ρωτήθηκε από έναν βουλευτή πώς ήταν «δυνατό για τους διαδοχικούς διευθυντές της υπηρεσίας πληροφοριών να κατανοήσουν ποιες ήταν οι συμφωνίες μεταξύ» των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, ο Angleton απάντησε: «Πολύ απλό. Είδαν την παραγωγή εξαρχής. Και συναντήθηκαν με διευθυντές ή τον επικεφαλής των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Και συναντήθηκαν με πρέσβεις και πρωθυπουργούς. Και συμμετείχαν πολύ ενεργά».
Προετοιμασία Σιωνιστών κατασκόπων «εκτός της δομής» της CIA
Ο Angleton ήταν ιδιαίτερα προστατευτικός απέναντι σε αυτό που ονόμασε «εμπιστευτική σχέση» με το Τελ Αβίβ, συγκεντρώνοντας μια στενά συνδεδεμένη κλίκα Εβραίων Αμερικανών με αμφίβολη αφοσίωση για να τη διαχειριστούν καθώς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του. «Ξεκίνησα από τη νότια πλευρά με δύο Εβραίους άνδρες που συνεργάστηκαν μαζί μου κατά τη διάρκεια του πολέμου», εξήγησε. Αφού «τους έστειλε ως απλούς ανθρώπους υπό κάλυψη» για να προσανατολιστούν στο νεοσύστατο Ισραήλ, ο Angleton «έφερε έξι άλλους και τους παρείχε μερικούς μήνες εκπαίδευσης, εκτός της δομής» της CIA.
«Για να διασπάσω τη σχέση εμπιστοσύνης - η οποία άλλωστε είναι προσωπική υπόθεση - όλοι οι άνδρες που είχα ήταν άνδρες που παρέμειναν σε αυτήν και επέστρεψαν στα κεντρικά γραφεία και επέστρεψαν στο Τελ Αβίβ, πήγαν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας και επέστρεψαν στο Τελ Αβίβ, κ.λπ.»
«Ήταν ίσως η πιο οικονομική επιχείρηση που έχει ποτέ επινοηθεί στην κυβέρνηση των ΗΠΑ», ψέλλισε με ενθουσιασμό ο Angleton. «Δεν νομίζω ότι προσλήφθηκαν περισσότερα από 10 άτομα στην ίδια διαδικασία».
Έχοντας εκπαιδεύσει αυτούς τους κατασκόπους «έξω από τη δομή» της CIA, δεν είναι σαφές πώς ο Angleton διασφάλισε ότι παρέμειναν πιστοί στους στόχους εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ ή αν είχε ποτέ την πρόθεση να το κάνει.
Διευκόλυνση της κλοπής αμερικανικού πυρηνικού υλικού από το Ισραήλ, κατασκοπεία στην Αμερική
Ο ρόλος του Angleton στην ενεργοποίηση της απρόκλητης κλοπής πυρηνικού υλικού από μια αμερικανική εγκατάσταση είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά επεισόδια στις σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ. Ο τόπος του εγκλήματος ήταν η Εταιρεία Πυρηνικών Υλικών και Εξοπλισμού, ή NUMEC, μια εγκατάσταση επεξεργασίας ουρανίου στο Apollo της Pennsylvania, που ανήκε σε έναν Σιωνιστή χρηματοδότη ονόματι David Lowenthal. Το 1965, ο Zalman Shapiro, ένα φιλαράκι Σιωνιστής που προσλήφθηκε από τον Lowenthal για να λειτουργήσει το εργοστάσιο, διοχέτευσε παράνομα εκατοντάδες κιλά πυρηνικού σχάσιμου υλικού στο Ισραήλ. Παριστάνοντας τον επιστήμονα, ο διαβόητος κατάσκοπος της Mossad Rafi Eitan επισκέφθηκε την NUMEC τρία χρόνια αργότερα για να συνεχίσει την ληστεία.
Όπως κατέγραψε ο Jefferson Morley στη βιογραφία του Angleton, «Το Φάντασμα», ο αείμνηστος επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA φρόντισε η CIA να κάνει τα στραβά μάτια καθώς το Ισραήλ κατασκεύαζε το πρώτο του πυρηνικό όπλο από το κλεμμένο σχάσιμο υλικό. Σύμφωνα με τον Morley , «ο Angleton, είναι δίκαιο να πούμε, πως πίστευε ότι η συνεργασία με το Ισραήλ ήταν πιο σημαντική από την πολιτική μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων από τις ΗΠΑ».
Μια έρευνα του 1977 από το Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι η CIA απέκρυψε πληροφορίες σχετικά με την πυρηνική κλοπή του NUMEC από το FBI και το Υπουργείο Ενέργειας και «διαπίστωσε ότι ορισμένα βασικά άτομα δεν είχαν επικοινωνήσει με το FBI σχεδόν 2 χρόνια μετά την έναρξη της τρέχουσας έρευνας του FBI».
Η τελευταία παρτίδα αρχείων της Επιτροπή Church προσθέτει νέες λεπτομέρειες σχετικά με την παραβίαση της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ από τον Angleton προς όφελος του Ισραήλ και τις προσπάθειές του να συγκαλύψει την προδοσία του.
Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του ενώπιον της Επιτροπής, ο Angleton πιέστηκε για δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης που ισχυρίζονταν ότι αυτός και η μονάδα αντικατασκοπείας του παρείχαν στο Ισραήλ τεχνική υποστήριξη για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Αρνήθηκε κατηγορηματικά τις κατηγορίες, επιμένοντας ότι η CIA δεν είχε ποτέ παίξει κανένα ρόλο στην παροχή πυρηνικών υλικών στο Τελ Αβίβ . Ωστόσο, όταν ρωτήθηκε για το αν διεξήχθησαν ποτέ «ισραηλινές προσπάθειες πληροφοριών» στις ΗΠΑ «με στόχο την απόκτηση... πυρηνικής τεχνολογίας», ο Angleton ήταν διφορούμενος.
Καταρχάς, φώναξε με μανία, «έχουν καταβληθεί πολλές προσπάθειες από πολλές χώρες να αποκτήσουν τεχνικές γνώσεις σε αυτή τη χώρα, και αυτό δεν αποκλείει τους Ισραηλινούς». Ερωτηθείς αν η αντικατασκοπεία της CIA είχε «σίγουρη γνώση» για Ισραηλινούς πράκτορες «που προσπαθούσαν να αποκτήσουν πυρηνικά μυστικά στις ΗΠΑ», ο Angleton με παρακλητικό τρόπο είπε, «Πρέπει να απαντήσω σε αυτό;»
Στη συνέχεια, η Επιτροπή έθεσε το θέμα σε «ανεπίσημη μορφή» κατόπιν αιτήματος των γερουσιαστών, καθιστώντας αδύνατο τον έλεγχο των απαντήσεων του Angleton.
Σε ένα μυστικό υπόμνημα του 1975 προς το FBI, ο εκδιωχθείς επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA αποκάλυψε ότι είχε «αποφύγει οποιεσδήποτε άμεσες απαντήσεις» κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του στη Γερουσία σχετικά με τους κατασκόπους του Ισραήλ που πραγματοποιούσαν «συλλογή πληροφοριών» για τη συλλογή «πυρηνικών πληροφοριών» στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Λίγες μέρες αργότερα, μια έκθεση του Bureau σχετικά με τις «ικανότητες συλλογής πληροφοριών του Ισραήλ» αποκάλυψε ότι ο Angleton διατηρούσε «συχνές προσωπικές επαφές» με εκπροσώπους της Mossad στην πρεσβεία του Ισραήλ στην Ουάσινγκτον μεταξύ Φεβρουαρίου 1969 και Οκτωβρίου 1972. Αυτή η «ειδική σχέση» περιελάμβανε «την ανταλλαγή εξαιρετικά ευαίσθητων πληροφοριών».
Επιπλέον, το υπόμνημα του FBI του 1975 για τον Angleton αποκάλυψε την δημιουργία από την ισραηλινή πρεσβεία ενός «δικτύου τεχνικών πληροφοριών» επτά χρόνια νωρίτερα, το οποίο διηύθυνε ένας Ισραηλινός επιστήμονας που εργαζόταν στο πυρηνικό πρόγραμμα του Τελ Αβίβ. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Angleton ήταν τόσο επιφυλακτικός υπό τις ερωτήσεις της Γερουσίας.
«Τα ισραηλινά ζητήματα» πυροδοτούν την πτώση του Angleton
Τα αρχεία της Επιτροπή Church δείχνουν ότι ο Angleton εξοργίστηκε με τις προσπάθειες του τότε διευθυντή της CIA, William Colby, να εφαρμόσει έστω και μια μικρή διαφάνεια στις δραστηριότητες της Υπηρεσίας, ειδικά όσον αφορά το Ισραήλ. Ο αρχηγός κατασκοπείας προειδοποίησε ότι αν η ΕΣΣΔ μάθαινε ποτέ για τη χρήση του αυτοανακηρυγμένου εβραϊκού κράτους από το Langley ως de facto ενδιάμεσου σταθμού για κομμουνιστές αποστάτες, σχεδόν σίγουρα θα τερμάτιζε την πολιτική της ενθάρρυνσης των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ:
«Αυτή η ιδέα του ανοίγματος των θυρών και του να αφήσουμε το φως να μπει, και της κατάργησης του διαχωρισμού, και της ανάγκης για γνώση, αναπόφευκτα θα έθετε σε κίνδυνο τη μετανάστευση, αν οι Σοβιετικοί μάθαιναν την έκταση των δραστηριοτήτων», δήλωσε ο Angleton.
Ο Colby απέλυσε τον Angleton το 1974, αφότου οι New York Times αποκάλυψαν ότι είχε σχεδιάσει ένα παράνομο πρόγραμμα εγχώριας κατασκοπείας με στόχο τους αντιπολεμικούς Αμερικανούς αντιφρονούντες. Στην κατάθεσή του, ο Angleton χαρακτήρισε τη σύγκρουσή τους ως διαπροσωπική σύγκρουση, περιγράφοντας τον Colby ως «όχι του γούστου μου επαγγελματικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο».
Ωστόσο, ο Angleton παραδέχτηκε επίσης στη Γερουσία ότι μια «διαφορά σε σχέση με αυτά τα ισραηλινά ζητήματα» μεταξύ του ίδιου και του Colby συνέβαλε στην αποχώρησή του από την Υπηρεσία. Μήπως αυτό ήταν μια αναφορά στην εμπλοκή του πρώην πράκτορα στην ισραηλινή κλοπή αμερικανικών πυρηνικών μυστικών, επιτρέποντας στο Ισραήλ να αποκτήσει τη βόμβα;
Όπως και να 'χει, ήταν σαφές γιατί ο Angleton θα μνημονευόταν με μεγαλύτερη αγάπη στο Ισραήλ παρά στη χώρα που φαινομενικά υπηρετούσε.
Στις 4 Δεκεμβρίου 1987, ο διευθυντής των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ, Mossad και η Shin Bet, συγκεντρώθηκε κρυφά σε μια πλαγιά στην Ιερουσαλήμ για να φυτέψει ένα δέντρο προς τιμήν του Angleton. Εκεί μαζί τους βρέθηκαν πέντε πρώην αρχηγοί ισραηλινών κατασκοπειών και τρεις πρώην αξιωματικοί των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών.
Παρά τις προσπάθειες να κρατηθεί η τελετή μυστική, δύο ντόπιοι δημοσιογράφοι κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό για να καταγράψουν την τελετή για τον πρώην διευθυντή της αντικατασκοπείας της CIA, ο οποίος είχε πεθάνει επτά μήνες νωρίτερα. Μαζί, οι Ισραηλινοί πράκτορες τοποθέτησαν μια αναμνηστική πλάκα που έγραφε: «Στη μνήμη ενός αγαπητού φίλου, του James (Jim) Angleton».
Ἀπό : unz.com
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου