Τις τελευταίες ημέρες, έχουν εμφανιστεί η μία μετά την άλλη ανησυχητικές αναφορές σχετικά με τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Οι πολιτικές ελίτ και τα φερέφωνά τους, τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, δεν μπορούν πλέον να το αγνοήσουν. Τα πράγματα δεν πάνε καλά . Η κατάσταση είναι άσχημη και θα χειροτερέψει. Αυτό είναι κάτι που κάποιοι από εμάς περίμεναν εδώ και αρκετό καιρό, και οι προσεκτικοί οικονομολόγοι το λένε και το προειδοποιούν.
Ας ξεκινήσουμε με μία από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης: την Ολλανδία. Αν και μικρή σε έκταση, ο πλούτος που απολάμβαναν οι ελίτ και, σε κάποιο βαθμό, οι πολίτες πριν από περίπου είκοσι χρόνια ήταν τεράστιος. Θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι, από ορισμένες απόψεις, η Ολλανδία ήταν πλουσιότερη από την Ελβετία.
Αλλά λόγω πολλών παραγόντων —κακή πολιτική και της ανάδυσης χωρών όπως η Κίνα και, σε κάποιο βαθμό, η Ινδία και η Ρωσία, των οποίων οι οικονομίες έχουν γίνει ισχυρότερες και οι πολίτες τους πλουσιότεροι— η Ολλανδία βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης, όπως σχεδόν όλες οι πλούσιες χώρες της ΕΕ, ή μάλλον, οι δυτικές χώρες.
Η ολλανδική πολιτική σκηνή είναι ασταθής εδώ και χρόνια. Υπάρχουν απλώς πάρα πολλά κόμματα, πάρα πολλές απόψεις και πάρα πολλές διαιρέσεις. Ενώ τα παλαιότερα, καθιερωμένα κόμματα παραμένουν ισχυρά όσον αφορά τον αριθμό των εδρών, δεν μπορούν πραγματικά να κυβερνήσουν. Επιπλέον, υπάρχει η «κατασκευασμένη» στεγαστική κρίση που προκαλείται από την παράλογη πολιτική του αζώτου, η προσφυγική κρίση που προκαλεί καθημερινή βία στους δρόμους και δολοφονίες γυναικών και παιδιών , και έπειτα υπάρχουν οι ατζέντες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του ΟΗΕ που πρέπει να προωθηθούν λόγω της προοδευτικής φρενίτιδας της τεχνητής νοημοσύνης (AI). Είναι ένα κοκτέιλ αναταραχής και διχασμού. Επίσης, ας μην ξεχνάμε την αυξανόμενη εγκληματικότητα της μαροκινής μαφίας: ο υπόκοσμος έχει πλέον διεισδύσει στον ανώτερο κόσμο.
Οι νέες εκλογές (η τελευταία ήταν το 2023) και η κυβέρνηση, η οποία δεν ανέλαβε καθήκοντα πριν από το 2024, ήταν αναποτελεσματικές. Ο πληθυσμός παραπλανάται και αποσπάται η προσοχή του από τον υποτιθέμενο πόλεμο που σχεδιάζει να ξεκινήσει η Ρωσία. Έτσι, κόμματα όπως η καθιερωμένη Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση (CDA) καταστρώνουν νέα σχέδια. Αυτό το κόμμα, το οποίο βρίσκεται σε καλό προβάδισμα, θέλει να εισαγάγει έναν « φόρο ελευθερίας » για να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό, ώστε να μπορεί να διεξάγει «πόλεμο» ή να αμυνθεί ενάντια στη μεγαλύτερη απειλή: τη Ρωσία .
Έπειτα, φτάνουμε στο χειρότερο, «πιο άρρωστο» παιδί της τάξης: τη Γερμανία. Το κράτος πρόνοιας «δεν είναι πλέον οικονομικά βιώσιμο», δήλωσε σε πρόσφατες συνεντεύξεις ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, στέλεχος της BlackRock . Φυσικά, δεν είναι πλέον οικονομικά βιώσιμο - δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομικός μάγος για να το δει αυτό, με τόσους πολλούς μετανάστες να συνεισφέρουν ελάχιστα έως καθόλου, εκτός από το να λαμβάνουν χρήματα από το κράτος.
Η χώρα βυθίζεται σιγά σιγά προς την άβυσσο από το 2015, μια διαδικασία που δεν μπορεί πλέον να σταματήσει. Οι πολιτικοί και οι ελίτ δεν θέλουν να την σταματήσουν. Μιλούν πολύ αλλά ουσιαστικά δεν κάνουν τίποτα. Η διάσημη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία έχει καταστραφεί, η χημική βιομηχανία έχει καταστραφεί και μαζί της πολλοί προμηθευτές.
Το πιο ανόητο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει η Γερμανία οικονομικά ήταν να σταματήσει να αγοράζει ρωσικό φυσικό αέριο. Τώρα έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα: όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη, πρέπει να αγοράζουν ακριβό LNG από τις ΗΠΑ. Το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη, για να το θέσω ήπια.
Πρόσφατα, μετά από όλα τα ψέματα και τη χειραγώγηση της κυβέρνησης, ήρθε στο φως η αλήθεια για το πώς η Γερμανία, ή μάλλον οι πολίτες της, θα έπρεπε να επιβιώσουν τον χειμώνα . Πολλές εγκαταστάσεις αποθήκευσης φυσικού αερίου στη Γερμανία είναι σήμερα σημαντικά πιο άδειες από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Οι Πράσινοι, οι οποίοι θέλουν να καταργήσουν σταδιακά το φυσικό αέριο, προειδοποιούν στην Ομοσπονδιακή Βουλή για τις συνέπειες ενός κρύου χειμώνα. Οι πολιτικές των Πρασίνων έχουν ουσιαστικά καταστρέψει τη Γερμανία, με ανίκανους πολιτικούς όπως η Ανναλένα Μπέρμποκ και ο Ρόμπερτ Χάμπεκ. Και οι δύο παραιτήθηκαν και μετανάστευσαν στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω τους μια πολιτική και οικονομική καταστροφή στη Γερμανία.
Η άλλη μεγάλη χώρα της Ευρώπης, η Γαλλία, με έναν πρόεδρο (τον Μακρόν) που πιστεύει ότι η Γαλλία εξακολουθεί να είναι μια μεγάλη δύναμη όπως ήταν την εποχή του Βασιλιά Ήλιου - Λουδοβίκου ΙΔ΄ ή του Ναπολέοντα - τα πάει εξίσου άσχημα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης εκεί, η οικονομία αντιμετωπίζει επίσης δυσκολίες. Στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2025, το δημόσιο χρέος της Γαλλίας ανερχόταν σε 3.345,4 δισεκατομμύρια ευρώ ή 113,9% του ΑΕΠ.
Το ότι οι Γάλλοι είναι αλαζόνες (όχι όλοι, φυσικά) είναι ένα πολύ γνωστό γεγονός στην Ευρώπη και ίσως και πέρα από αυτό. Αλλά ο Μακρόν το παρατραβάει. Σε πρόσφατη συνέντευξή του , ο Μακρόν αποκάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν «αρπακτικό, ένα τέρας προ των πυλών μας». ( Ὅπως ἐχθές ἡ Μέδουσα τῆς Ε.Ε. )
Αυτό έρχεται μετά την αηδιαστική επίδειξη στο Παρίσι στους Ολυμπιακούς Αγώνες (το 2024), όπου επιδείχθηκαν σατανικές τελετουργίες αναμεμειγμένες με θρησκεία, για τις οποίες πολλές χώρες και πολίτες εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους. Τώρα έχει την αλαζονεία να κάνει αυτές τις δημόσιες δηλώσεις. Αν νομίζατε ότι ο Ζελένσκι ήταν ηλίθιος με τις δηλώσεις του, ο Μακρόν είναι ισάξιός του σε αυτό.
Οι χώρες που ανέφερα είναι, ή μάλλον ήταν, οι «κινητήρες της οικονομίας» της ΕΕ, της οικονομικής καρδιάς της Ευρώπης, η οποία στην πραγματικότητα πλήρωσε για τις φτωχότερες χώρες του νότου, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και ιδιαίτερα η Ελλάδα, μια χώρα που χρεοκόπησε το 2008.
Όλοι οι Ευρωπαίοι έγιναν μάρτυρες της δυστυχίας στην Ελλάδα: συνταξιούχοι που έτρωγαν από κάδους απορριμμάτων, ολόκληροι εμπορικοί δρόμοι κλειστοί, φτώχεια παντού. Τώρα το βλέπουμε να συμβαίνει στην καρδιά της οικονομίας της ΕΕ. Η Γερμανία έχει γίνει σχεδόν αβίωτη, ειδικά στις μεγάλες πόλεις.
Η ίδια σκηνή δρόμου: συνταξιούχοι που θα έπρεπε στην πραγματικότητα να απολαμβάνουν μια αξιοπρεπή ξεκούραση μαζεύουν πλαστικά μπουκάλια για τα χρήματα της προκαταβολής και τώρα, αν η κυβέρνηση τα καταφέρει, θα πρέπει να κάνουν έναν χρόνο υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας . Φανταστείτε το αυτό - απλά δεν θέλετε να το φανταστείτε...
Η Ευρώπη έχει χάσει την ευημερία της. Ο πολιτισμός της καταπίνεται από τους πολλούς μετανάστες που φέρνουν τον δικό τους, και αντί για την αφομοίωση, κυριαρχούν πλέον αυτοί οι ξένοι προς την Ευρώπη πολιτισμοί. Με την ανόητη στάση τους και, πάνω απ' όλα, την κατήχηση πολλών ετών, οι πολιτικοί πιστεύουν τώρα ότι ζουν σε μια «πολυπολιτισμική» οντότητα. Αλλά αυτό δεν ισχύει. Η ολοκλήρωση έχει αποτύχει και οι Ευρωπαίοι πολίτες πληρώνουν το τίμημα για την αδράνειά τους και για το ότι επέτρεψαν σε αυτή την κατάσταση να κλιμακωθεί.
Οι πολιτικοί σε όλη την Ευρώπη, ειδικά στις χώρες της Δυτικής ΕΕ που ανέφερα, αναζητούν μια διέξοδο —για να σώσουν το τομάρι τους, όχι τόσο για τον λαό τους (στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία δεν νοιάζεται για τον λαό)— αλλά για να ξεφύγουν από την οικονομική δυσπραγία και την οργή του λαού. Τώρα έχουν καταφύγει στην πολεμική ατζέντα που ακολούθησε την ατζέντα της COVID-19 (εν μέρει ένα κοινωνικό συμπεριφορικό σχέδιο), την πολεμική ατζέντα που εφαρμόστηκε αμέσως μετά την έναρξη της Ρωσικής Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO).
Οι χώρες της Ανατολικής ΕΕ—η Πολωνία, η οποία αντιμετωπίζει επί του παρόντος τα ίδια προβλήματα με τις χώρες της Δυτικής ΕΕ: πρόσφυγες και αυξημένη χρήση ναρκωτικών —είναι οι χειρότερες όσον αφορά τη Ρωσοφοβία. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στις χώρες της Βαλτικής: μικρές αλλά ισχυρές στο μίσος, και πάνω απ' όλα, οι χώρες με τους περισσότερους υποστηρικτές των Ναζί και του φασισμού. Ο ναζισμός δεν έχει εξαλειφθεί ποτέ εκεί, όπως ακριβώς στη Δυτική Ουκρανία.
Με αυτό το μίσος για τη Ρωσία, έχουν μολύνει ολόκληρη την Ευρώπη, ωθώντας έτσι τις πολιτικές ελίτ της Δυτικής Ευρώπης, οι οποίες συμμετέχουν πρόθυμα στη δαιμονοποίηση των Ρώσων - παρόλο που ορισμένες χώρες και οι πληθυσμοί τους στην πραγματικότητα δεν έχουν τίποτα εναντίον των Ρώσων και μόλις τώρα έχουν αναγκαστεί από τις κυβερνήσεις τους να σκέφτονται, και ακόμη χειρότερα, να μισούν, τη Ρωσία.
Οι ευρωπαϊκές ελίτ πρέπει τώρα να εξετάσουν και τον ρόλο που θα διαδραματίσουν, τώρα που είναι οδυνηρά σαφές ότι η εποχή του αποικισμού και του ιμπεριαλισμού έχει σχεδόν τελειώσει. Λόγω αυτής της οδυνηρής γεωπολιτικής και οικονομικής αλήθειας, τώρα καταπιέζουν τον ίδιο τους τον λαό, εν μέρει επιτυγχάνοντας με τους «νέους μετανάστες» που φοβούνται για την παραμονή και τις βίζες τους.
Αλλά ο πραγματικός ιθαγενής ευρωπαϊκός πληθυσμός συνειδητοποιεί αργά αλλά σταθερά ότι η ελευθερία του λόγου και του τύπου δεν υπάρχει πλέον, ότι τα δημοκρατικά του δικαιώματα έχουν αφαιρεθεί και ότι η ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη. Αυτό οδηγεί σε μεγάλες συγκρούσεις, ειδικά στην κάποτε τόσο «ελεύθερη» Ολλανδία, όπου οι άνθρωποι μπορούσαν ουσιαστικά να πουν οτιδήποτε, ακόμα κι αν ήταν ακατάλληλο. Πολύ ταραγμένοι καιροί έρχονται και δυστυχώς, βλέπουμε ήδη την Ευρώπη να καταρρέει... όπως ακριβώς κατέρρευσε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα πράγματα μπορούν να συμβούν γρήγορα.
Ἀπό : strategic-culture.su
Πόσο εὐχαριστιέμαι μέ ὅλα αὐτά πού βιώνει ἡ Εὐρώπη ! Χαιρεκακία ; Μᾶλλον τούς ἀξίζει. Νά τολμήσω νά πῶ καί ...χειρώτερα ;
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου