Γράφει η Κορίνα Πενέση
Στις 29 Ιανουαρίου συμπληρώνονται 74 χρόνια από τον θάνατο του Εθνικού Κυβερνήτη, Ιωάννου Μεταξά.
Ο Ιωάννης Μεταξάς απεβίωσε, σε ηλικία 70 ετών, στην οικία του στην Κηφισιά, στις 6 ταχαράματα, την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 1941.
Ο θάνατός του βύθισε την Ελλάδα σε απέραντη θλίψη. Κανείς δεν περίμενε ένα τέτοιο χτύπημα της Μοίρας…
Ο Μεταξάς στην τελευταία του εγγραφή στις 17 Ιανουαρίου 1941 αλλά και στην διακοίνωση που επέδωσε προς την Βρετανική Κυβέρνηση μέσω του Βρετανού πρέσβεως δήλωνε ότι δεν θα δεχθεί να δημιουργηθεί μέτωπο από τους Άγγλους στη Θεσσαλονίκη και ότι θα δεχθεί βρετανικά στρατεύματα μόνο αν οι Γερμανοί διέλθουν τον Δούναβη. Κατά μια ατυχή συγκυρία που μόνο η ίδια η Ιστορία γνωρίζει να δημιουργεί την ίδια χρονικά στιγμή μπαίνει στην τελική ευθεία η ζωή του Μεταξά.
Στις 17 Ιανουαρίου ο Μεταξάς αισθάνεται μια ελαφρά αδιαθεσία. Οι γιατροί διέγνωσαν παραμυγδαλιτικό απόστημα και εγχειρίζεται στις 19 Ιανουαρίου. Το ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη με τον θάνατό του αναφέρει: «Ο πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως εμφάνισε προ 10 ημερών ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον φλεγμονήν του φάρυγγος ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξή του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν παρουσίασε εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς ως γαστρορραγίαν και ουρίαν και απέθανε σήμερον, 6 π.μ. εν Αθήναις, τη 29η Ιανουαρίου 1941».
Έτσι σε μια κρίσιμη στιγμή που ενδεχομένως να άλλαζε ο ρους της Ιστορίας και η Ελλάς να απέφευγε την Κατοχή και τον συμμοριτοπόλεμο που προκλήθηκε από τις δυνάμεις που εξέθρεψε αυτή η περίοδος, χάνεται ο πρωθυπουργός της νίκης… από «αμυγδαλές»…
Όσα έγιναν μετά τον θάνατό του.
Τον Κων/νο Μανιαδάκη, υπουργό Ασφάλειας της Μεταξικής κυβέρνησης που γνώριζε πολλά, οι Άγγλοι φρόντισαν να τον εξορίσουν στην μακρινή Αργεντινή. Είχε αναφέρει σε εκμυστηρεύσεις του ότι «αν είχαμε τον Μεταξά στην 3η θέση νοσοκομείου, αυτός θα ζούσε». Ακόμη, πίστευε πως «οι γιατροί έφταιγαν και οι Άγγλοι επωφελήθηκαν».
Από διηγήσεις της κόρης του Μεταξά, Λουκίας, φαίνεται η επιθυμία του Μεταξά να τον δει άλλος γιατρός. Το αυτό επιθυμούσε διακαώς και ο ίδιος. Έτσι μετά από του κόσμου τα εμπόδια, όπως αναφέρει η κα Λουκία Μεταξά, εκλήθη ο Βιεννέζος γιατρός δρ. Έππιγκερ, ο οποίος φθάνοντας την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 στο Βελιγράδι, ματαίωσε το ταξίδι του προς την Ελλάδα, αφού τον πληροφόρησαν ότι είναι πια αργά κι ότι ο Μεταξάς πεθαίνει…
Τα πρόσωπα που έζησαν από κοντά τα γεγονότα είτε σιώπησαν γιατί φοβόντουσαν για τη ζωή τους, είτε μίλησαν επιλεκτικά. Ο θάνατος του Μεταξά πέρασε στον απλό λαό σαν έγκλημα των Άγγλων.
Η επίσημη αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής αναφέρει την παρουσία του Άγγλου αρχίατρου του Αγγλικού πολεμικού ναυτικού στο πλευρό του Μεταξά, ο οποίος την 28η Ιανουαρίου 1941 έκανε ένεση στον ασθενή…
Είναι απορίας άξιο το απολύτως διαπιστωμένο γεγονός της παρουσίας Άγγλων ιατρών στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά. Το πώς, δηλαδή, δώδεκα Πανεπιστημιακοί καθηγητές της Ιατρικής άφηναν τον Πρωθυπουργό της Χώρας στις «φροντίδες» του κάθε Εγγλέζου αρχιάτρου…
Το μόνο σίγουρο που θα μπορούσε να λεχθεί για τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά είναι ότι αυτός υπήρξε πάρα πολύ ύποπτος και ότι οι μόνοι εξαιρετικώς ωφελημένοι από αυτόν ήταν οι Άγγλοι. Τρανταχτή απόδειξη, το γεγονός ότι την επομένη μέρα του θανάτου του αποβιβάσθηκαν αγγλικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη, κάτι που ο Μεταξάς δεν ήθελε με κανέναν τρόπο όπως αναφέρουμε και παραπάνω…
Ο απολύτου εμπιστοσύνης γιατρός του Ιωάννου Μεταξά διαμαρτυρόταν εντονότατα την 26η Ιανουαρίου 1941 γιατί δεν του επέτρεπαν να προσεγγίσει τον ασθενή του. Ποιοι και γιατί; Δεν έμαθε κανείς.
Ο Διοικητής Ασφαλείας Αθηνών Σπύρος Παξινός, εκμυστηρευόμενος σε Άγγλο διπλωμάτη την επιθυμία του να γράψει ένα βιβλίο που θα απεκάλυπτε τα πάντα γύρω από τον θάνατο του Ι.Μεταξά και το οποίο θα εξέδιδε μετά τον Πόλεμο, το μόνο που κέρδισε ήταν την επόμενη μέρα να συλληφθεί από τους Άγγλους, να μεταφερθεί στις Συριακές φυλακές στο Άκρον, ως δήθεν πράκτορας των Γερμανών. Τυχαίο; Το χειρότερο στη σκοτεινή αυτή υπόθεση είναι ότι ο Παξινός δολοφονήθηκε στο Καράτσι της Ινδίας το 1958, συμπληρώνοντας μια κατάφορη αδικία, έγκλειστος για 17 χρόνια, για κάτι που ποτέ του δεν έκανε.
Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε ένας εξαιρετικός άνθρωπος και κανένας Έλληνας δεν αμφέβαλλε για την ξεχωριστή φύση του. Οι υπηρεσίες που προσέφερε στη χώρα, πρώτον ως στρατιωτικός και ως πολιτικός έπειτα, είναι επίσης σπουδαιότατες..
Η αριστερά διανόηση υποστηρίζει ότι το ιστορικό ΟΧΙ ελέχθη υπό του ελληνικού λαού. Όμως η αλήθεια είναι πως αν δεν υπάρχει ο ηγέτης, ο λαός λουφάζει.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν αδιαμφισβήτητα ένας λαοφιλής πατριώτης ηγέτης που μέσα σε αντίξοες συνθήκες κινήθηκε πολιτικά με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, σε αντίθεση με τους σύγχρονους πολιτικάντηδες που απεργάζονται ένα μέλλον δυσοίωνο για τα συμφέροντα της Πατρίδος μας.
Χρυσή Αὐγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου