" ...μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι..." Σωκράτης

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

ΤΟ ΟΙΚΟΣΗΜΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ''ΑΡΙΣΤΟ"ΚΡΑΤΙΑΣ

Γράφει ο  Ελευθέριος  Αναστασιάδης

Πολύ παλιά, για να ανήκεις στην ελίτ που εξουσιάζει έπρεπε να έχεις αριστοκρατική καταγωγή, δηλαδή να προέρχεσαι από μία κοινωνική τάξη με ανώτερα βιολογικά και πνευματικά χαρακτηριστικά. Αργότερα, μέλος της εξουσιαστικής ελίτ μπορούσε να γίνει ο πολίτης με υψηλή μόρφωση και με ικανότητες στην πολιτική τέχνη. Έπειτα, μέτοχοι  αυτής  της ελίτ άρχισαν να γίνονται και οι κατέχοντες μεγάλη οικονομική δύναμη.

Σήμερα έχουμε φθάσει σε ένα άλλο στάδιο : για να είσαι μέλος της ελίτ πρέπει να έχεις μία από τις τρεις ακόλουθες ιδιότητες, ή ακόμη καλύτερα και τις τρεις: Να είσαι  βλάξ, πουλημένος και...με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες... 
Πως μπορούμε να καταλάβουμε εάν κάποιος έχει αυτές τις ιδιότητες; Είναι εύκολο:  από  το  λεξιλόγιο του.

Ο ΒΛΑΞ: Όταν ο δημοσιογράφος, ο πολιτικός, ο συγγραφέας, η εκάστοτε τηλεπαρουσιάστρια, ο επιστήμονας, εντάσσει στο λεξιλόγιο του λέξεις όπως 'ξενοφοβία' και 'ομοφοβία', τότε σίγουρα πρόκειται περί ηλιθίου. Εδώ δεν θα εξετάσουμε την ετυμολογία αυτών των λέξεων, από την οποία προκύπτει ότι στερούνται λογικής έννοιας, αλλά θα αναλύσουμε αυτό που υπονοούν αυτοί που τις εφηύραν. Ας αρχίσουμε με τον  όρο 'ξενοφοβία': 

Α) Εσείς γνωρίζετε κάποιον που φοβάται τους Λουξεμβούργιους, τους Ιταλούς, τους Βέλγους, τους Γερμανούς, τους Ελβετούς, τους Ιρλανδούς, τους Ιάπωνες; Εγώ δεν γνωρίζω κανέναν. Αντίθετα γνωρίζω πολλούς που φοβούνται τον Αλβανούς, τους Πακιστανούς, τους Αφγανούς. Άρα δεν πρόκειται για 'ξενοφοβία' (ένας γενικός όρος), αλλά για μία συγκεκριμένη φοβία, δηλαδή, για αλβανοφοβία, πακιστανοφοβία, αφγανοφοβία. (Όσον αφορά το ζήτημα το πως δημιουργήθηκαν και υπάρχουν αυτές οι συγκεκριμένες φοβίες, δεν νομίζω ότι χρίζει ιδιαίτερης εξέτασης, ρωτήστε όλους τους σφαγμένους, βιασμένους και κακοποιημένους από 'αλλοδαπά στοιχεία', να σας πουν.) 

Β) "Πρέπει να καταπολεμηθεί η ξενοφοβία!": αυτή η φράση είναι η επιτομή της αμορφωσιάς και της επιστημονικής άγνοιας! Απορώ δε πως οι «ακαδημαϊκοί μας», όταν ακούνε αυτή την φράση δεν εξεγείρονται! Ο κάθε βιολόγος και ανθρωπολόγος γνωρίζει ότι, η καχυποψία και η  επιφυλακτικότητα για τον ξένο και το ξένο, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές από τις δικές μας, που εισβάλει στην  εδαφική μας επικράτεια ή περιβάλλον, είναι αντιδράσεις γενετικά προκαθορισμένες τόσο στα ζώα όσο και στους ανθρώπους, ακριβώς όπως το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή η σεξουαλική έλξη. Όταν λοιπόν κάποιος λέει να  «καταπολεμήσουμε τη ξενοφοβία», είναι σαν να λέει ότι πρέπει να καταπολεμήσουμε  ένα  βασικό  ένστικτο του ανθρώπου γενετικά προκαθορισμένο! (Όσοι θέλουν να εμβαθύνουν σε αυτά τα θέματα υπάρχει ένας εξαιρετικά ενδιαφέρον επιστημονικός κλάδος ονόματι Human Ethology με πληθώρα αναλυτικών εργασιών του Irenaus Eibl-Eibesfeldt )

Και τώρα ερχόμαστε στην λέξη 'ομοφοβία': Και πάλι, εσείς γνωρίζετε κανέναν που μόλις δει έναν γκέι, τα κάνει επάνω του; που το βάζει στα πόδια και τρέχει να κρυφθεί; που παθαίνει κρίση πανικού; Εγώ δεν γνωρίζω κανέναν. Αντίθετα, γνωρίζω πολλούς που θεωρούν την ομοφυλοφιλία ένα είδος ανωμαλίας, και απλώς δε θα ήθελαν τα παιδιά τους να έχουν για παράδειγμα ανθρώπους με αυτόν τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ξέρετε υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός ομοφυλόφιλων (και δεν εννοώ τις 'κραγμένες' των καναλιών και των gay parades) που επίσης βρίσκουν ιδιαίτερα απεχθείς τις συμπεριφορές των 'κουδουνισμένων' που μας πλασάρουν τα κανάλια. Και σε μεγάλο βαθμό έχουν τις ίδιες σκέψεις που αναφέρουμε εδώ. Θα ήταν χρήσιμο να πούμε επίσης πως ακόμα και οι πλέον σεξουαλικά πουριτανοί λίγο θα προβληματίζονταν για το τι κάνει ο γείτονας τους και αν προτιμά άνδρες ή γυναίκες στο κρεβάτι του εάν αυτό το έπραττε με το διακριτικό τρόπο που γίνεται από τη πλειοψηφία των ατόμων (και των ομοφυλοφίλων εδώ και χιλιετίες). Όταν όμως χρησιμοποιείται ο όρος 'ομοφοβικός' ο στόχος είναι η αποδοχή των πλέον ακραίων συμπεριφορών των ομοφυλοφίλων.

Προκύπτει λοιπόν ότι τους ανθρώπους που θεωρούν την ομοφυλοφιλία ανωμαλία και κακό παράδειγμα, κάποιοι τους βάφτισαν 'ομοφοβικούς', δηλαδή ανθρώπους με ψυχολογικό πρόβλημα. Κατά συνέπεια, για να μην θεωρείσαι ότι έχεις ψυχολογικό πρόβλημα, πρέπει να θεωρείς κάθε έκφανση του gay lifestyle κάτι το απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό. Άρα, και πάλι μαθηματικά, προκύπτει ότι ο όρος 'ομοφοβία' καθιερώθηκε για να σπρώξει τους ανθρώπους να θεωρούν όλες αυτές τις συμπεριφορές ως κάτι το αποδεκτό. Όταν λοιπόν κάποιος δεν μπορεί να κάνει αυτούς τους απλούς λογικούς συνειρμούς, σημαίνει ότι πρόκειται περί ηλιθίου.


Ο ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ: Αυτή η περίπτωση είναι η πιο διαδεδομένη. Είναι ο δημοσιογράφος, ο πολιτικός, ο διανοούμενος, που ενώ γνωρίζει πολύ καλά σε τι αποσκοπούν οι παραπάνω όροι, τους αποδέχεται, διότι έχει πουλήσει τον εαυτό του στη 'Νέα Τάξη Πραγμάτων' που δημιούργησε ο 'αρχετυπικός τοκογλύφος' , στην 'Νέα Τάξη Πραγμάτων' που «εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν», αυτός που γεννήθηκε υπό τον αστερισμό του σκορπιού, πριν κρεμαστεί, σηματοδότησε. Φωνάζει, κραυγάζει, ωρύεται: ΄ξενοφοβικοί', 'ομοφοβικοί', 'αυγά του φιδιού', λέει η …οχιά η ίδια....

Ο ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ 'ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ' (Σ.Ι.): Ο Σ.Ι. με αυτή την κατάσταση απλώς χαίρεται! Σκέπτεται και με το δίκιο του: Πάνε οι καιροί που έπρεπε να κρύβω τις πράξεις μου μέσα στο σπίτι μου. Τώρα έγινα υπουργός, δήμαρχος, έγινα εξώφυλλο σε περιοδικά, με διαφημίζουν οι μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρίες στον κόσμο, είμαι η νέα μόδα, κυριαρχώ στην τηλεόραση, οι νομοθέτες με προστατεύουν, μα τι λέω; εγώ είμαι που πλέον νομοθετώ! 
Χαίρομαι επίσης, λέει ο Σ.Ι., και με τα νέα εξωτικά κορμιά που εισβάλουν στην πατρίδα μου, τα μαύρα, μελαμψά σώματα, τα στιβαρά πρωτόγονα μπράτσα από τις ασιατικές στέπες, τι όργιο!, τι χαρά! τι χρώματα!, τι γιορτή των εθνών!

Η παλαιά αριστοκρατία, όπως γνωρίζουμε, είχε πανέμορφα, γεμάτα συμβολισμούς οικόσημα. Πάνε αυτά, έγιναν σκόνη που την πείρε ο άνεμος. Τώρα το οικόσημο της νέας ελίτ, είναι αυτό που ακολουθεί:
   
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου