Ο Σύλλογος Arkadaş είναι ένα τουρκο - εβραϊκό πολιτιστικό κέντρο στο Yehud , με στόχο τη διατήρηση της τουρκο-εβραϊκής κληρονομιάς και την προώθηση της φιλίας ( το Arkadaş είναι η τουρκική λέξη για τον φίλο) μεταξύ του ισραηλινού και του τουρκικού λαού . Το 2004, ιδρύθηκε η Εταιρεία Ülkümen-Sarfati από Εβραίους και Τούρκους στη Γερμανία . Η κοινωνία, που πήρε το όνομά της από τους Selahattin Ülkümen και Yitzhak Sarfati , στοχεύει στην προώθηση του διαπολιτισμικού και διαθρησκευτικού διαλόγου και θέλει να ενημερώσει το κοινό για τους αιώνες ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ Τούρκων και Εβραίων...Ένα μνημείο στον Κεμάλ Ατατούρκ,στον κήπο του Συλλόγου Arkadaş,αφιερώθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2007 σε μια τελετή στην οποία παρευρέθηκε ο Τούρκος πρέσβης στο Ισραήλ, Namık Tan . . (ἐδῶ κι᾿ἐδῶ)
Τώρα ἄν τό ARKADAS σημαίνει στά τουρκικά φίλος,δέν ἔχει καί πολλή σημασία ἀφοῦ διαβάζοντάς το ἤ καί ἀκούγοντάς το,τό μυαλό πάει σαφῶς ἀλλοῦ... Τί νά ὑποθέσω ; Et in Arcadia ego... (φωτό )
Η άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως το 1453 μπορεί να υπήρξε τραγική και οδυνηρή για τον ελληνισμό όμως για τον εβραϊσμό σαφέστατα ήταν μία προς το καλύτερο αλλαγή ηγεσίας στα βυζαντινά εδάφη (δεν είναι του παρόντος η μελέτη της πιθανούς συμμετοχής του βυζαντινού εβραϊσμού στην εφαρμογή αυτής της αλλαγής). Οι Οθωμανοί έφθασαν σε λίγες δεκαετίες να απειλούν στρατιωτικώς την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη μετά την πλήρη κατάληψι των βυζαντινών εδαφών και επαρουσιάζοντο ως ανερχομένη στρατιωτική δύναμις
με τεραστία οικονομική δυναμική. Όπως συνήθως συμβαίνει σε παρόμοιες καταστάσεις (αλλαγής ηγεσιών) υπάρχουν άτομα και οργανωμένες ομάδες τα οποία επωφελούμενα των κενών εξουσίας αναρριχώνται στην κοινωνία παντοιοτρόπως.
Μία δε διαρκώς επάγρυπνη και άριστα οργανωμένη κοινωνία όπως η Εβραϊκή, δεν θα ήτο δυνατόν να έχανε μία τέτοια "θεόσταλτη" ευκαιρία επιβολής και φυσικά δεν τους έλλειψε η ικανότης να διαγνώσουν αμέσως την πλεονεκτική έναντι των πάντα τεμπέληδων Οθωμανών θέσι των. (Δεδομένης βεβαίως της μειονεκτικής πλέον θέσεως των ικανοτάτων ανταγωνιστών των, των υποδούλων πλέον Ελληνοχριστιανών).
Εξ αρχής λοιπόν, με την κατάληψι της Κωνσταντινουπόλεως, άρχισε η εκ μέρους της Εβραϊκής ηγεσίας συστηματική προσπάθεια διεισδύσεως στην νέα κυβέρνησι, στον οθωμανικό διοικητικό μηχανισμό και όλο το φάσμα των οικονομικών δραστηριοτήτων.
Πράγματι, ο αρχιραββίνος της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, ο Ελιά Καψάλι, εξεθείαζε τον Μωάμεθ τον Πολιορκητή και εξησφάλισε τα
απαιτούμενα για την διείσδυσι αρχικώς και επιβολή κατόπιν οικονομικο-κοινωνικά προνόμια για τον λαό του (την ίδια στιγμή που ο Γεννάδιος Σχολάριος εξησφάλιζε την συνέχεια της οθωμανικής κατοχής του Γένους μέσω προνομίων στους λειτουργούς της θρησκείας του). Στην προσπάθεια αυτή του βυζαντινού εβραϊσμού απητείτο την περίοδο γύρω στο 1460 η παρουσία κάποιου ικανού αριθμού Εβραίων ώστε να μπορέσουν να ελέγξουν οκονομικώς και διοικητικώς τα οθωμανικά εδάφη και απέμενε ως ζητούμενο ο τρόπος ή το δέλεαρ ώστε να μεταναστεύσουν εκεί μια και οι ήδη υπάρχοντες δεν επαρκούσαν σε αριθμό για μεγαλεπίβολα σχέδια. Οι ηγέτες του εβραϊσμού
έπρεπε παντοιοτρόπως να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους μια και εδώθη ευκαιρία και μπορούμε να φανταστούμε τις εναγώνιες προσπάθειες τις οποίες κατέβαλαν οι ραββίνοι να πείσουν τον λαό να μεταναστεύση. Επί παραδείγματι,διεσώθη επιστολή της εποχής εκείνης του ραββίνου Αδριανουπόλεως Ισαάκ Ζαρφάτι η οποία απευθύνεται προς τους Εβραίους της Γερμανίας προτρέποντάς τους να μεταναστεύσουν στα οθωμανικά μέρη τα οποία παρουσίαζε ούτε λίγο ούτε πολύ ως εβραϊκό παράδεισο. (Ιστορικό παράδοξο να χαρακτηρίζεται η
Οθωμανική Αυτοκρατορία εβραϊκός παράδεισος την ίδια στιγμή που ήταν ελληνική κόλασις…).
Bernard Lewis, "The Jews of Islam", σελ. 135-136. Απόσπασμα από την διακήρυξι του ραββίνου Ζαρφάτι, «Έχω λάβει γνώσι για τις δυστυχίες, πιο πικρές κι από θάνατο, οι οποίες έχουν πλήξει τους αδελφούς μας στην Γερμανία…. Για τους τυραννικούς νόμους, τους υποχρεωτικούς βαπτισμούς και τους διωγμούς που συμβαίνουν καθημερινά…Έμαθα για τα βάσανα της ψυχής και του σώματος… οι παπάδες και μοναχοί, ψευδο-ιερείς όλοι, ξεσηκώθηκαν ενάντια στους δυστυχείς ανθρώπους του Θεού… αδέλφια και δάσκαλοι, φίλοι και γνωστοί, Εγώ, ο Ισαάκ Ζαρφάτι, Γαλλικής καταγωγής αν και γεννήθηκα στην Γερμανία…. Διακηρύσσω σ’ εσάς ότι η Τουρκία είναι μία χώρα όπου τίποτε δεν λείπει από πουθενά… όλα θα είναι καλά για σας. Ο δρόμος για τους Αγίους Τόπους είναι ανοικτός για σας μέσω Τουρκίας. Δεν είναι καλύτερα να ζήτε υπό των Μουσουλμάνων αντι των Χριστιανών;
… Εδώ (στην Τουρκία) κάθε άνθρωπος ζει ειρηνικά κάτω απ’ την κληματαριά του και την συκιά του. Εδώ μπορείτε να φοράτε τα πιο ακριβά ενδύματα…. Ω Ισραήλ, γιατί κοιμάσαι ακόμη; Ξύπνα!». Περίπου στην ίδια κατάστασι αναφέρεται και ο Samuel Usque (υποσημείωσις 35) όταν ένα αιώνα περίπου αργότερα γράφει για την «…Μεγάλη Τουρκία, η μεγάλη κι ευρύχωρη θάλασσα την οποία έσχισε με ράβδο ελέους ο θεός όπως είχε σχίσει και την Ερυθρά θάλασσα κατά την Έξοδο… εδώ οι θύρες της ελευθερίας είναι πάντα ανοικτές για την λατρεία του Ιουδαϊσμού»
Αξιοσημείωτο είναι ότι το τεχνητό αυτό πλήθος των Εβραίων μεταναστών,το οποίο οι ραββίνοι παρακαλούσαν να πεισθή να μετοικήση, ώρισε η ιστορία, να παρουσιάζεται διαθέσιμο αυτομάτως, με τον διωγμό από την Ισπανία το 1490. Ήτο μία εκπληκτική ιστορική συγκυρία διότι οι "Οθωμανοί" Εβραίοι καθώς και οι πλούσιοι Εβραίοι με επιρροή σε διάφορα κράτη από το 1460 έως το 1490 προετοίμαζαν εντατικώς το έδαφος για μετανάστευσι, δημιουργώντας ευνοϊκό κλίμα για την ασφαλή μετεγκατάστασι των Εβραίων μεταναστών στα οθωμανικά εδάφη προπαγανδίζοντας τις προϋποθέσεις οικονομικής και πολιτιστικής αναπτύξεως. Αυτή η υποδομή εγένετο κυρίως για μετανάστες από την κεντρική Ευρώπη ("ασκεναζίμ") αλλά τελικά προέκυψαν μετανάστες "σεφαραδίτες" διωχθέντες από την Ιβηρική οι οποίοι βρήκαν τον δρόμο στρωμένο για να αναπτυχθούν υπό τις φανερές ευλογίες του Σουλτάνου και τις
διαβεβαιώσεις των ραββίνων.
Ανεπτύχθη τελικώς σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, ένα δίκτυο καθοδηγήσεως των Εβραίων προσφύγων σε ασφαλείς περιοχές οι οποίες κατέληξαν, καθόλου τυχαία όπως εξετάσαμε, να είναι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δηλαδή ο διωγμός εξ Ισπανίας κατέληγε σε έναν εβραϊκό παράδεισο.
Οι ραββίνοι όμως, σαν φανατικοί θρησκευόμενοι, είχαν κι άλλον πολύ σημαντικό λόγο να επιθυμούν και να έχουν επιλέξει να κατευθύνουν κάποιες χιλιάδες προσφύγων ως μετανάστες στην Οθωμανική επικράτεια δεδομένων όμως πάντα των ευκαιριών πλουτισμού εκεί... Ο θρησκευτικός λόγος δεν ήταν άλλος από την γειτνίασι της Τουρκίας με την γη Χαναάν και εξάρτησι της
τελευταίας από τους Οθωμανούς.
Ο σιωνισμός, δηλαδή η επιστροφή στην Ιερουσαλήμ, δεν έπαυσε ποτέ να κυριαρχή στην σκέψι των Εβραίων και η θέσις αυτή εκαλλιεργείτο από τους ραββίνους συστηματικώς ενώ υπήρχαν πολλά γνωμικά, προσευχές, ευχές και παροιμίες ώστε η προοπτική αυτή να είναι ζωντανή και κυρίαρχη στην απανταχού ισραηλιτική σκέψι. Ο έλεγχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε επιτακτικός για τους Εβραίους κυρίως μετά την κατάληψι της Παλαιστίνης από τους Οθωμανούς το 1517.
Τον Νοέμβριο του 1496, υπεγράφη συμφωνία γάμου ανάμεσα στην Ισαβέλλα (είχε ίδιο όνομα με την μητέρα της και απέθανε δύο έτη μετά τον γάμο της), κόρη των Ισπανών βασιλέων και τον Πορτογάλο βασιλέα Μανοέλ,
τον αργότερα επωνομασθέντα "Ευτυχή", η οποία συμφωνία έφερνε πολιτική ένωσι στην Ιβηρική, κάτι που ετέθη ως πρώτος πολιτικός στόχος του Φερδινάνδου. Οι Ισπανοί βασιλείς επέβαλαν στην συμφωνία ειδική παράγραφο περί διωγμού των μη Καθολικών (Μουσουλμάνων και Εβραίων) από την Πορτογαλία εντός δέκα μηνών, κατά το πρότυπο της Ισπανίας το οποίο εθεώρησαν απαραίτητη προϋπόθεσι για ανάπτυξι του καθολικώς θρησκευομένου κράτους. Σαν αποτέλεσμα εφαρμογής της συμφωνίας, το 1497 τον Μάρτιο ετελέσθη στην Πορτογαλία υποχρεωτική βάπτισις χιλιάδων Εβραίων ώστε να μην απελαθούν. Δεκάδες χιλιάδες άλλοι πλούσιοι Εβραίοι έγιναν χριστιανοί διατηρώντας όμως κρυφά την πίστι τους. Με εξαίρεσι την υποκινηθείσα από δύο Δομηνικανούς καλογήρους (τους οποίους όμως κατόπιν ο βασιλεύς Μανοέλ εξετέλεσε) αντιεβραϊκή τριήμερη εξέγερσι του 1506 στην Λισσαβώνα με μερικές δεκάδες νεκρούς Εβραίους, δεν υπήρξαν προβλήματα για αρκετά χρόνια...
Από την 1η Αυγούστου 1492, η παρουσία ενός Εβραίου στην Ισπανία θεωρήθηκε παράνομη. Χαλκογραφική έγχρωμη εκτύπωση, Ισπανία περίπου. 1792 ( ἀπό
ἐδῶ)
Ἀπό τό βιβλίο «ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ - Αἰσχρόν ἐστί σιγᾶν τῆς Κύπρου ἀδικουμένης » τοῦ Γρηγορίου Μπέλλου,σελίδες 77-79.
Συνεχίζεται...
Ἡ Πελασγική
Τέλος πάντων τά έχουμε σκυλοβαρεθεί όλα αυτά. Πάντα πάνω στόν πλανήτη θά υπάρχουν ανθρώπινες κοινωνίες πού θά εργάζονται σύμφωνα μέ τά συμφέροντά τους..Οί κοινωνίες γίνονται κράτη καί τά κράτη αποτελούνται από ανθρώπους. Τό ίδιο βλέπουμε καί ανάμεσα στούς ανθρώπους,. Παρέες ανθρώπων πού εξελίσσονται σέ κύκλους καί στήν συνέχεις κουμπαριάζοντας μεταξύ τους εργάζονται γιά τό συμφέρον τους. Άλλα μικρά καί άλλα μεγάλα συμφέρονται καί βέβαια τά συμφέροντα βγάζουν τά μάτια τών άλλων πού είναι έξω από τόν κύκλο. Όταν συνειδητοποιείς τά πράγματα αυτό πού πρέπει νά κάνεις είναι νά τούς αφήσεις όλους νά φαγωθούν αφού δέν κατάλαβαν τίποτα από αυτήν τήν ζωή δέν αξίζουν νά υπάρχου. Γιατί καί αυτοί πού δέν ξέρουν καί ακολουθούν τούς πολλούς δέν τούς αξίζει καλλίτερη μοίρα γιατί δέν κίνησαν ποτέ τό μυαλό τους νά σκεφθεί, δέν αναζήτησαν ποτέ τους τήν αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ. Ατελείωτο το γένος των ηλιθίων...
Διαγραφή«... τῶν γὰρ ἠλιθίων ἀπείρων γενέθλα ...»
--------------------------------------------------------
Κατ' ευθείαν στο 346c
https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?page=25&text_id=27
Σοφία ἄδικο δέν ἔχεις καί συμφωνῶ μέ τό σκεπτικό σου πού βεβαίως βασίζεται στήν λογική καί τό πραγματικό. Ὅμως νομίζεις πώς ἀκόμη κι᾿ἄν συνεχίζουμε κάποιοι νά φέρνουμε στό φῶς ὅσα ἔχουν ἀπό τό παρελθόν κρυφθεῖ καί πραγματοποιοῦνται γιά τήν ἐξυπηρέτησιν συγκεκριμένων σκοπῶν,ἴδια μέχρι σήμερα,δέν ἔχει ἀξία αὐτό το ἔργο ;
ΔιαγραφήἼσως καί μέσα στό ἀπέραντο πλῆθος τῶν ἀνθρώπων,ὑπάρχουν κάποιοι,ἐλάχιστοι,πού μαθαίνοντας αὐτά πού δημοσιεύουμε,νά βοηθοῦνται,ν᾿ἀνοίγῃ τό μυαλό τους,νά συνειδητοποιοῦν ἐκεῖνα πού διαφορετικά δέν θά ἦταν δυνατόν καί κυρίως ὅτι θά μεταλαμπαδεύουν τήν γνώσιν αὐτή στά παιδιά τους,τόν περίγυρό τους...
Μήπως καί μόνον γι᾿αὐτούς,τούς ὁλίγους,δέν ἀξίζει τόν κόπο ;
Νομίζω ναί κι᾿ἄς νοιώθω πού καί πού ἀπογοήτευσιν...
Καλησπέρα ἀγαπητή Σοφία !
Αυτά λέω κι εγώ.
ΔιαγραφήΚυρία Ευαγγελία καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρκανταsh ως προσφώνηση μεταξύ των οσμάν σημαίνει "ξάδερφε".
Ναί γνωρίζω κι᾿ἀπό τήν Θεσσαλονίκη πού ἤμουν,πώς τό καρντάσι σήμαινε «ἀδελφέ». Δέν ξέρω ὄμως ἄν ἦταν μέ τό α- μπροστά ἤ ἄνευ αὐτοῦ. Ἐν πᾶσῃ περιπτώσει ὅπως βλέπεις καί στήν φωτό ἡ λέξις Arkadaş δέν ἀφήνει κανένα περιθώριο νά σκεφτοῦμε κάτι ἄλλο. Διότι,γιά πές μου πόσοι γνωρίζουν τούρκικα καί πόσοι γνωρίζουν,παγκοσμίως ἐννοῶ,ἔστω καί ἠχητικῶς τήν λέξιν Arkadaş.
ΔιαγραφήΧμμ......Ὁ Πουσσέν ἔχει κάνη καλή δουλειά μέ τούς πίνακές του,.ἔτσι ;
Ἐπίσης γνωρίζεις πώς μία περιοχή στήν Γαλλία ( Φορέ) λέγεται καί Γαλλική Ἀρκαδία ; Ὑπάρχει ἐπίσης ἕνας πύργος τό Château de Goutelas ὅπου συναντᾶται ἡ Διεθνής Ἀρκαδική Ἑταιρεία.
« .... Από το 2007 η παγκόσμια ομάδα μας μελετά και αξιοποιεί το ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ, ένα σύστημα αρχών και αξιών που έγινε τρόπος ζωής μέσα στους αιώνες και επηρρέασε το δυτικό πολιτισμό από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας και έκαμνε την ΑΡΚΑΔΙΑ σύμβολο της εφικτής ευδαιμονίας και του επίγειου παραδείσου.
Μέσα από τις σελίδες του ιστότοπού μας παρέχουμε γνώση, ενημέρωση, πληροφορίες για την πραγματική και τη συμβολική Αρκαδία, το Αρκαδικό Ιδεώδες και τη συμβολή του στη διαμόρφωση του δυτικού πολιτισμού καθώς και προτάσεις για την αξιοποίησή του στις μέρες μας...»
Ἄ, ῤίξε μία ματιά στά μέλη της καί τά ἐπίτιμα,ἐδῶ :
https://www.isarcadia.net/index.php/el/2019-12-14-19-07-13/2019-12-17-12-01-42/arcadia
Καί ἡ σελίς γιά τόν Πύργο : https://fr.wikipedia.org/wiki/Ch%C3%A2teau_de_Goutelas
Καί τέλος,κάτι ἔγραψε ὁ Διηνέκης γιά τούς Μπεντζαμίτες τῆς Ἀρκαδίας. Χμμ...
Καλησπέρα ἀγαπητέ!
Χά,χά ! Τί βρῆκα ἀνάμεσα στά μέλη τῆς Διεθνοῦς Ἀρκαδικῆς Ἑταιρείας; Τήν Μπριγκίτε Παπασταύρου !!!
ΔιαγραφήΓειά σου Διηνέκη,ΠΑΝΤΑ εὔστοχος !!!
Γιά τήν Μπριγκίτε,ἐδῶ : https://sxolianews.blogspot.com/2020/03/blog-post_4.html
Καί ἄς πᾶμε νά τό κάνουμε ἀνάρτησιν.
Ξερουμε οτι η θεα Αθηνα "ηταν" μαυρη.
ΔιαγραφήΛετε τωρα οτι κι ο Κολοκοτρωνης μπορει να ηταν .....Μπενζαμιτης;
Γιατι απ οτι ξερω εκ της Ελληνικης Ιστοριας η Τροπολιτσα ειχε παμπολλους οβραιους ...."αρκαδες".
Καλησπέρα σας, το "καρνταsh" σημαίνει αδερφέ, το "άρκανταsh" σημαίνει ξάδερφε, σε κάποια χωριά της Μακεδονίας στα οποία κατέφυγαν αποδεκατισμένοι, Ρωμαίικοι τουρκόφωνοι πληθυσμοί, ακόμη και τώρα οι νεώτεροι αλληλοαποκαλούνται στα Ελληνικά "ξάδερφε".
ΔιαγραφήΚαλή Δύναμη!
Δέν ἔχει καί πολλή σημασία,ὅπως ἤδη εἴπαμε. Διάβασε ἐδῶ :
Διαγραφήhttps://sxolianews.blogspot.com/2022/07/et-in-arcadia-ego.html
Καλησπέρα ἀγαπητέ !
Ξέρουμε πώς ἡ Ἀθηνᾶ ἦταν μαύρη ; Ἐσύ τό λές.
ΔιαγραφήἌν ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν Μπεντζαμίτης ἐπεί δή εἶχε ἀρκαδική καταγωγή; Τί νά σοῦ πῶ.λές νά εἶμαι κι᾿ἐγώ ἀφοῦ ἡ μητέρα μου ἔχει μισή καταγωγή ἀπό Ἀρκαδία ; !!!
Ὅλα σ᾿ἕνα τσουβάλι ;
Μωρέ μπράβο πληθυσμό ὁ Μπεντζαμιτες !
« ...και ιδιαίτερα τον Ιώσηπο, θα καταλάβουν ότι οι Μπεντζαμίτες δεν είναι εβραϊκή φυλή, αλλά μια σύνθεση πρωτοελλήνων Αρκαδοκρητοκυπρίων...» γράφει ἐδῶ ( https://www.evprattein.gr/pdf/ierateia.pdf) ὁ Τσαγκρινός.
Ὅλα ὑπό ἔρευνα !
Καλησπέρα ἀγαπητέ !
Καλησπερα.
ΔιαγραφήΟχι δεν το λεω εγω για την Αθηνα οτι ηταν μαυρη αλλα "ιστορικα" βιβλια που θελουν να αποδομησουν τον παναρχαιο Ελληνικο πολιτισμο.
Για να συντομευω, μια μορφη προπαγανδας ειναι και η "ιστορικη εντεταμενη συγχυση της σκεψης" του τυπου: Το ποτηρι ειναι μισογεματο ή μισο-αδειο;
Χρειαζεται τεραστια προσοχη, γιατι καποτε ο πολυς Πολυδωρας εξεφρασε την πεποιθηση δημοσια οτι Ελληνες και Εβραιοι ειναι ...αδελφια.
Το βιβλιο, "Μαυρη" Αθηνα
Διαγραφήhttps://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/1/1c/Black_Athena.jpg/220px-Black_Athena.jpg
Και ο "εγγλεζος" συγγραφεας, Μαρτιν Μπερναλ
https://en.wikipedia.org/wiki/Martin_Bernal
Ἐννοεῖται πώς γνωρίζω τήν θεωρία τῆς «Μαύρης Ἀθηνᾶς». Ὅμως στήν οὐσία γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες δέν ὑπάρχει,λέμε.
ΔιαγραφήὍσο ἀφορᾷ τόν Βύρωνα Πολύδωρα,ἔ καλά ἔχει πῆ τόσα !!! Δέν τά ἐκλαμβἀνουμε ὁλα ἐκ τοῦ σοβαροῦ...
Καλησπέρα ἀγαπητέ !