Στις 11 Νοεμβρίου του 1912 ο Ελληνικός στόλος, αποτελούμενος από 3 καταδρομικά το «Μακεδονία», το «Εσπερία» και το «Αρκαδία», 2 αντιτορπιλικά το «Νέα Γενεά» και το «Κεραυνός» και 3 μεταγωγικά το «Πατρίς», το «Σαπφώ» και το «Εριέττα» με 2.500 στρατιώτες, φτάνει στο λιμάνι της Χίου.
Τό καταδρομικό «Μακεδονία». φωτό ἀπό ἐδῶ |
Έτσι, οι Έλληνες αποβίβασαν στο Κοντάρι (βρίσκεται στην περιοχή του σημερινού αεροδρομίου) 3 Τάγματα πεζικού και μία ορεινή πυροβολαρχία με αρχηγό το συνταγματάρχη, Νικόλαο Δελαγραμμάτικα.
Την πρώτη ημέρα ο Ελληνικός στόλος είχε δύο νεκρούς, τον Εμμανουήλ Ποθητό και τον Ιωάννη Χρυσολωρά. Την επόμενη ημέρα καταλαμβάνεται η πόλη της Χίου και οι Τούρκοι υποχωρούν και συγκεντρώνονται στον Κορακάρη.
Οι συγκρούσεις συνεχίζονται και σταδιακά καταλαμβάνονται τα Καμπόχωρα και ο Άγιος Γεώργιος Συκούσης. Στην μάχη του Αίπου σκοτώνονται ο Νικόλαος Ρίτσος και ο Ιωάννης Παστρικάκης.
Οι μάχες συνεχίστηκαν και διήρκεσαν 40 ημέρες. Στις 20 Δεκεμβρίου οι Τούρκοι, με έναν αξιωματικό τους διεμήνυσαν ότι επιθυμούν να παραδοθούν. Την επόμενη ημέρα ο Ζιχνύ Μπέης υπογράφει την παράδοση του νησιού, εγκαταλείποντας δεκάδες πυροβόλα, πυρομαχικά και τρόφιμα. Οι αιχμάλωτοι ήταν 2.044 άτομα τα οποία μεταφέρθηκαν στην Πελοπόννησο εκτός από τους τραυματίες που μεταφέρθηκαν στο Τσεσμέ. Γεγονός παραμένει ότι οι Χιώτες δεν πείραξαν τους Τούρκους που έφευγαν....
Διαβάζουμε ἐδῶ,ὅπου μπορεῖτε νά ᾿δεῖτε πολλές καί πολύ ὄμορφες φωτογραφίες τῆς ἐποχῆς,ἐπιστολικά δελτάρια καί τό πανηγυρικό φύλλο ἀπό τήν τοπική ἐφημερίδα.
Οἱ ὁμογενεῖς μας πάντως,στίς ΗΠΑ,ἑορτάζουν τά 109 χρόνια ἀπό τήν Ἀπελευθέρωσιν τῆς νήσου.
Η Χιακή Ομοσπονδία και η Πανχιακή Εταιρεία «Κοραής» σας προσκαλούν όλους να γιορτάσουμε την 109η επέτειο από την απελευθέρωση της Χίου!
Αυτή την Κυριακή 14 Νοεμβρίου στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως στην Κορώνα.
( Ἀπό ΕΔΩ)
Ἡ Πελασγική
Καλησπέρα,ευτυχώς μας θυμίζεις τέτοιες σπουδαίες στιγμές της ιστορίας μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝά εἶσαι καλά ἀγαπητέ μου Bill- Kill !
ΔιαγραφήὍντως πρέπει νά θυμὠμαστε αὐτές τίς μεγάλες στιγμές,ἀπό τίς σελίδες τῆς Ϊστορίας μας.Ἀλοίμονο ἄν τά ξεχάσουμε,θά εἶναι σά νά ξεχνοῦμε τήν ἴδια μας τήν ὕπαρξιν !
Προσωπικῶς ἀγαπῶ πολύ την Ἱστορία.Καί τήν πρό-Ἱστορία μας,βεβαίως.
Καλησπέρα ἀγαπητέ μου!