Ἀπό τόν Roberto Pecchioli
Ο περιβαλλοντισμός που προωθείται από τους Δυτικούς οικονομικούς, χρηματοοικονομικούς και πολιτικούς ηγέτες έχει πλέον γίνει ένα είδος θρησκείας. Πρέπει να πιστεύεις σε αυτόν με πίστη, και όπως κάθε θρησκεία, έχει δόγματα, λειτουργίες και συμβολικές εικόνες. Το κύριο δόγμα είναι η κλιματική αλλαγή που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Το περιοδικό ιωβηλαίο, με τη μορφή συνάντησης μεταξύ «ειδικών» και πολιτικών ηγετών, είναι η διάσκεψη COP. Το ακρωνύμιο σημαίνει Διάσκεψη των Μερών , οι ετήσιες συναντήσεις των χωρών που έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC). Το φετινό συμβούλιο για το κλίμα, COP 30, που πραγματοποιήθηκε στο Μπελέμ, την πόλη της Βραζιλίας στην πύλη προς τον Αμαζόνιο, δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο οικουμενικό: η Κίνα και η Ινδία, οι δημογραφικοί γίγαντες του κόσμου που βιώνουν ισχυρή οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη, απουσιάζουν. η Ρωσία απουσιάζει, ενώ οι ΗΠΑ έχουν στείλει μόνο αξιωματούχους μεσαίου επιπέδου.
Αυτό είναι ένα σημάδι ότι υπάρχουν πολλοί μη πιστοί στην ψευδοεπιστημονική πίστη για το κλίμα. Ο Μπιλ Γκέιτς φαίνεται να έχει ενταχθεί στις τάξεις τους. Αφού διέθεσε τεράστια χρηματικά ποσά για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και έγραψε, το 2021, με τίτλο «Κλίμα, πώς να αποφύγουμε την καταστροφή», έκανε γνωστό ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τέλους του κόσμου, αιφνιδιάζοντας δεκάδες λομπίστες και ΜΚΟ που ασχολούνται με καταστροφές. «Οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν και να ευημερούν στα περισσότερα μέρη της Γης στο άμεσο μέλλον». Επιτέλους! Οι δηλώσεις του Γκέιτς συμπίπτουν με τις περικοπές χρηματοδότησης των οργανώσεών του για τις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή. Θα αφιερωθεί σε προγράμματα «υγείας και ανάπτυξης» για τη βελτίωση της «ανθρώπινης ευημερίας». Μια υπόσχεση που ακούγεται σαν απειλή.
Η τριάδα της θρησκείας της κλιματικής αποκάλυψης έχει τον Πατέρα, την υπερθέρμανση του πλανήτη, τον Υιό, την καταπολέμηση του διοξειδίου του άνθρακα και τον Παράκλητο του Αγίου Πνεύματος, τις «μηδενικές εκπομπές», δηλαδή το τέλος των «ανθρώπινων» εκπομπών CO2. Στο Μπελέμ, κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμοί και ομάδες πίεσης για το κλίμα θα επανεκκινήσουν τους πιο συχνά επαναλαμβανόμενους συναγερμούς. Αυτοί περιλαμβάνουν την υπέρβαση του ορίου αύξησης της μέσης θερμοκρασίας της Γης κατά 1,5°C, τα λεγόμενα «σημεία χωρίς επιστροφή», και την απόδοση ακραίων καιρικών φαινομένων στη χρήση υδρογονανθράκων. Πάνω απ' όλα, αυτό γίνεται για να διατηρηθεί ζωντανή η ρητορική των μηδενικών εκπομπών.
Το πρώτο τοτέμ είναι το όριο του 1,5 βαθμού, που έχει μετατραπεί σε δόγμα από πολιτικούς και ακτιβιστές που το παρουσιάζουν ως ένα μοιραίο εμπόδιο για τον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, είναι ένας αυθαίρετος αριθμός, χωρίς βάση, που γεννήθηκε σε γραφειοκρατικά γραφεία και όχι σε επιστημονικά εργαστήρια. Η παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά έναν βαθμό σε δύο αιώνες, αν λάβουμε υπόψη τις στρεβλώσεις που προκαλούνται από την αστική θερμότητα και την αναξιοπιστία πολλών μεθόδων μέτρησης. Παρόμοιες αυξήσεις έχουν συμβεί φυσικά σε πολλές ιστορικές περιόδους, από τον Μεσαίωνα έως το Ολόκαινο (μεταξύ 12.000 και 9.000 ετών πριν). Ο δεύτερος συναγερμός αφορά τα λεγόμενα σημεία χωρίς επιστροφή. Το κλιματικό σύστημα λέγεται ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της μη αναστρέψιμης κατάρρευσης. Τα παλαιοκλιματικά στοιχεία και τα γεωλογικά αρχεία δείχνουν το αντίθετο: το κλίμα της Γης έχει υποστεί σοβαρές διακυμάνσεις για εκατομμύρια χρόνια, με κύκλους θέρμανσης και ψύξης πολύ πιο έντονους από τους σημερινούς. Φυσικές διακυμάνσεις άνω των δέκα βαθμών σε λίγες δεκαετίες, που τεκμηριώνονται από επιστήμονες στη Σορβόννη, αποτελούν τον κανόνα, όχι την εξαίρεση.
Η τρίτη αφήγηση, η οποία αποδίδει κάθε ακραίο καιρικό φαινόμενο στη χρήση ορυκτών καυσίμων, είναι επίσης επισφαλής. Οι τελευταίες δορυφορικές μετρήσεις δείχνουν ότι η συνολική παγκόσμια θερμοκρασία μειώνεται το 2025, ενώ φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο, οι ηφαιστειακές εκρήξεις και οι ωκεάνιες ταλαντώσεις παίζουν απείρως πιο σημαντικό ρόλο στην κλιματική μεταβλητότητα από οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα. Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη δεδομένων, αλλά η πολιτική χειραγώγηση. Όπως αναγνωρίζουν όλο και περισσότεροι ερευνητές, η επιστημονική διαδικασία έχει αντικατασταθεί από μια επιβαλλόμενη συναίνεση, στην οποία η συζήτηση καταστέλλεται και η διαφωνία χαρακτηρίζεται ως άρνηση. Οι επιστήμονες που προηγουμένως υποστήριζαν την ξαφνική κλιματική αλλαγή σε κλίμακα δεκαετιών έχουν γίνει εκπρόσωποι μιας αποκαλυπτικής αφήγησης που χρησιμεύει για να δικαιολογήσει ένα πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό σύστημα που βασίζεται στον ενεργειακό έλεγχο, τη λογοκρισία και την παγκόσμια αναδιανομή των πόρων, παρατηρεί το Daily Sceptic, ένα επιστημονικό μέσο αντιπληροφόρησης.
Τα γεωλογικά δεδομένα λένε μια διαφορετική ιστορία από την τρέχουσα αναταραχή. Τα τελευταία 600 εκατομμύρια χρόνια, τα επίπεδα CO₂ έχουν παρουσιάσει μεγάλες διακυμάνσεις χωρίς καμία άμεση συσχέτιση με τη θερμοκρασία. Κατά τη διάρκεια πολλών περιόδων, ο πλανήτης ήταν πολύ θερμότερος, με τα επίπεδα CO₂ πολύ υψηλότερα από ό,τι σήμερα. Αυτό το αέριο, που δαιμονοποιείται από την περιβαλλοντολογική προπαγάνδα, είναι απαραίτητο για τη ζωή: η σχετική αύξηση της συγκέντρωσής του τις τελευταίες δεκαετίες έχει τροφοδοτήσει μια άνευ προηγουμένου ανάπτυξη της βλάστησης και έχει συμβάλει στη βελτίωση της παγκόσμιας γεωργικής παραγωγικότητας. Αντιμέτωπες με αυτή την πραγματικότητα, οι δυτικές πολιτικές και μιντιακές ελίτ επιμένουν να διατηρούν ζωντανή την ιδεολογία του Μηδενικού Καθαρού Δικτύου, κατηγορώντας τους πολίτες ότι αναπνέουν, θερμαίνουν τα σπίτια τους ή πηγαίνουν στη δουλειά τους.
Η COP δεν είναι πλέον μια επιστημονική σύνοδος κορυφής, αλλά ένα σκηνοθετημένο θέαμα για να επιβεβαιώσει μια ατζέντα που περιορίζει την οικονομική ελευθερία, αυξάνει το κόστος ενέργειας και διαβρώνει την εθνική κυριαρχία στο όνομα της υποτιθέμενης σωτηρίας του πλανήτη. Η αμερικανική αποδέσμευση οδήγησε στην αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα του 2015, η οποία βασίζεται στην προοδευτική απαλλαγή από τον άνθρακα. Αυτό συνεπάγεται μια δραστική μείωση της χρηματοδότησης για το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα που έχει επιβληθεί από τον ΟΗΕ, μια αναποτελεσματική και ιδεολογικοποιημένη δομή. Η κίνηση αυτή ενισχύει τη θέση της Ουάσιγκτον έναντι της διεθνούς «κλιματικής» γραφειοκρατίας. Η Ευρώπη έχει βαλτώσει σε πράσινους κανονισμούς και φόρους άνθρακα, ενώ ο Τραμπ επιμένει στην ανάκτηση της ενεργειακής ανεξαρτησίας και στην αναβίωση στρατηγικών οικονομικών τομέων.
Σύμφωνα με τον Αυστραλό γεωλόγο Iam Plimer (και πολλούς άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Ιταλού Franco Prodi), μόνο ένα μικρό κλάσμα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα προέρχεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι δορυφόροι μας επιτρέπουν να μετράμε με ακρίβεια τόσο τον αριθμό των δέντρων στον πλανήτη όσο και την ποσότητα CO₂ που εκπέμπεται από διάφορες πηγές, όπως η καύση άνθρακα, η χρήση υδρογονανθράκων και η βιομηχανική παραγωγή. Τα δεδομένα δείχνουν «ότι η βλάστηση του πλανήτη απορροφά περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι απελευθερώνουν οι άνθρωποι. Βρισκόμαστε ήδη, στην πραγματικότητα, σε ουδέτερη ισορροπία». Εάν τα φυτά απορροφούν περισσότερο CO₂ από ό,τι παράγουν οι άνθρωποι, από πού προέρχεται η περίσσεια που ανιχνεύεται στην ατμόσφαιρα; Η απάντηση είναι σαφής: από τους ωκεανούς, οι οποίοι ευθύνονται για περίπου το 97% του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνεται στον αέρα. Το υπόλοιπο, προσθέτει ο Plimer, προέρχεται από την αναπνοή των ζώων και τη φυσική ηφαιστειακή δραστηριότητα.
.Αν αυτό αληθεύει, οι τρέχουσες πολιτικές για το κλίμα βασίζονται σε λανθασμένους (ή ψευδείς) υπολογισμούς και σε κινδυνολογική ρητορική που καθοδηγείται από οικονομικά συμφέροντα. «Αν μελετήσετε τα γεωλογικά δεδομένα, θα δείτε ότι σε παλαιότερες εποχές, οι συγκεντρώσεις CO₂ ήταν πολύ υψηλότερες από ό,τι σήμερα, ωστόσο η Γη δεν υπέστη κλιματική κατάρρευση. Είναι σαφές ότι το διοξείδιο του άνθρακα δεν μπορεί να είναι η κύρια αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η αγνόηση των στοιχείων από το παρελθόν συνεπάγεται την υπόθεση ότι οι νόμοι της φυσικής και της χημείας ήταν διαφορετικοί στο παρελθόν», αστειεύεται ο Plimer. Σίγουρα, η πολιτική εκμετάλλευση της κλιματικής αλλαγής έχει δημιουργήσει μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που βλάπτει τους απλούς πολίτες. Η θρησκεία του κλίματος μας κοστίζει ακριβά. Ο πληθωρισμός, οι τιμές ενέργειας και το αυξανόμενο κόστος ζωής πλήττουν τις οικογένειες, και μεγάλο μέρος αυτού προέρχεται από τη σταυροφορία κατά του άνθρακα.
Ο συγγραφέας δεν έχει την εμπειρία να πάρει θέση σε ζητήματα που διχάζουν τον επιστημονικό κόσμο έναντι της πολιτικής και της μιντιακής σφαίρας. Η απόδειξη είναι η επιθυμία να διαδοθούν, χωρίς αντιφάσεις, δεδομένα που δεν υποστηρίζονται από καθιερωμένες βεβαιότητες, συνδεδεμένα με τα τεράστια συμφέροντα των δυτικών ολιγαρχιών. Η διάδοση καταστροφικών αφηγήσεων δημιουργεί κοινωνικό συναγερμό και στοχεύει να προκαλέσει στην κοινή γνώμη την παρόρμηση να αποδεχτεί, μάλιστα να επικαλεστεί, την γιγαντιαία αναδιάρθρωση - οικονομική, παραγωγική, υπαρξιακή ενέργεια - που αποφασίστηκε από τις ολιγαρχίες, επιβαρύνοντας το σχετικό κόστος με τον λαό, σε συνδυασμό με την απώλεια συγκεκριμένων ελευθεριών.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η COP 30 μοιάζει με ένα ακόμη θέαμα για τις ανενημέρωτες μάζες, μια δαπανηρή ψυχο-επιχείρηση , μια ψυχολογική επιχείρηση που στοχεύει στον επηρεασμό της κοινής γνώμης. Ελλείψει, επιπλέον, περισσότερων από τις μισές κυβερνήσεις του κόσμου, «Ολόκληρη η ζωή των κοινωνιών στις οποίες επικρατούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής παρουσιάζεται ως μια τεράστια συσσώρευση θεαμάτων». (Guy Debord).
Ἀπό : ereticamente.net
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου