Ὅλοι οἱ πόλεμοι βασίζονται σέ ψέμματα !

 Ο συστημικός ιστορικός  Jim Holland  και ο αρχισυντάκτης του Libertarian Institute,  Keith Knight,  συγκρούστηκαν για ένα από τά πιό "ιερά ἀφηγήματα"  της ιστορίας - την αιτιολόγηση της εισόδου της Αμερικής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Με συντονιστή τον  Mario Nawfal , η συζήτηση διέσχισε δεκαετίες συμβατικής σοφίας για να θέσει άβολα ερωτήματα, όπως το αν η κυβέρνηση Roosevelt  προκάλεσε  την Ιαπωνία να επιτεθεί στο Περλ Χάρμπορ ή αν ο  Winston Churchill έπρεπε να λατρεύεται ως μεγάλος ήρωας.

Μήπως ο πόλεμος, που σκότωσε πάνω από 70 εκατομμύρια ανθρώπους, διατήρησε στην πραγματικότητα «τη Δύση» και θα μπορούσε ο θάνατος να είχε αποφευχθεί με διπλωματικά μέσα; Ρίξτε μια ματιά στα κυριότερα σημεία παρακάτω, αλλά σας ενθαρρύνουμε να ακούσετε ολόκληρη τη συζήτηση, ώστε να μπορέσετε να αποφασίσετε αν ο «καλός πόλεμος» ήταν πραγματικά καλός.

«Προκλήθηκε σε πόλεμο»: Η υπόθεση του Knight κατά της αφήγησης του Περλ Χάρμπορ

«Η επίθεση στη Χαβάη... προκλήθηκε σκόπιμα», υποστήριξε ο Knight, «ώστε ο Roosevelt να μπορέσει να ασκήσει αντιπερισπασμό στην εξωτερική πολιτική αφότου το New Deal του οδήγησε στη διπλή ύφεση του 1937».

Επικαλέστηκε το υπόμνημα του λοχαγού του Ναυτικού Arthur McCollum της 7ης Οκτωβρίου 1940, στο οποίο περιγράφονταν «οκτώ τρόποι με τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να προκαλέσουν την Ιαπωνία», και κατέληγε με τη φράση:  «Αν με αυτόν τον τρόπο η Ιαπωνία μπορούσε να οδηγηθεί σε μια απροκάλυπτη πολεμική πράξη, τόσο το καλύτερο».

«Ο Roosevelt υποστήριζε την πολιτική πρόκλησης των δυνάμεων του Άξονα», συνέχισε ο Knight, δείχνοντας ένα άρθρο των New York Times από τις 2 Ιανουαρίου 1972, με τίτλο «Σχέδια εισόδου στον πόλεμο που είχαν τεθεί στον Roosevelt», που περιέγραφε τη συνάντηση του Roosevelt και του Churchill το 1941. Ο Churchill παραδέχτηκε ότι ο Roosevelt «θα κάνει τον πόλεμο, αλλά δεν θα τον κηρύξει... όλα έπρεπε να γίνουν για να επιβληθεί ένα περιστατικό».

Ο Knight πρόσθεσε: «Στις 25 Νοεμβρίου 1941, ο Υπουργός Πολέμου Henry Stimson έγραψε στο ημερολόγιό του:  «Το ερώτημα ήταν πώς θα τους οδηγούσαμε σε θέση να ρίξουν την πρώτη βολή  χωρίς να εκτεθούμε εμείς οι ίδιοι σε πολύ μεγάλο κίνδυνο ».

«Ο πόλεμος με την Ιαπωνία δεν ήταν αναπόφευκτος», είπε, «αλλά μια σκόπιμη πολιτική που ακολουθούσε η κυβέρνηση Roosevelt».

Αναφερόμενος στο βιβλίο του Robert McNamara ; «Η Ομίχλη του Πολέμου», ο Knight ανέφερε: «Η αναλογικότητα θα πρέπει να αποτελεί κατευθυντήρια γραμμή στον πόλεμο.  Το να σκοτώνεις το 50% έως το 90% του πληθυσμού 67 ιαπωνικών πόλεων και στη συνέχεια να τις βομβαρδίζεις με δύο πυρηνικές βόμβες δεν είναι αναλογικό».  Ο McNamara θυμήθηκε: «Εκείνη τη νύχτα, κάψαμε μέχρι θανάτου, 100.000 Ιάπωνες πολίτες στο Τόκιο».

Ο Knight κατέληξε στο συμπέρασμα: «Η  άνευ όρων παράδοση της Ιαπωνίας κατέστρεψε το προπύργιο της Αμερικής ενάντια στην Κίνα του Μάο και άνοιξε κενά εξουσίας στην Κορέα και το Βιετνάμ - οδηγώντας σε εκατομμύρια θανάτους και κομμουνιστικές νίκες και στις δύο χώρες».

Το Pearl Harbor, είπε, «δεν ήταν το τίμημα της ειρήνης - ήταν το προϊόν πρόκλησης».

Στρατολόγηση: Είναι ηθική;

Για τον φιλελεύθερο Knight, η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία είναι εντελώς ανήθικη. «Η θητεία είναι μια ένδειξη ότι οι άνθρωποι που ισχυρίζεστε ότι εκπροσωπείτε δεν πιστεύουν στην πραγματικότητα ότι κάτι αξίζει για να αγωνιστεί κανείς για αυτό».

Ο Holland αντέδρασε, υποστηρίζοντας ότι, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η λαϊκή αντίθεση στον πόλεμο ήταν ισχυρή, «υπάρχει μια ισορροπία που πρέπει να επιτευχθεί». «Αν δώσεις υπερβολική ώθηση σε αυτόν τον νταή [Χίτλερ], θα γίνει μόνο πιο δυνατός», είπε. «Υπάρχει ένα σημείο όπου η πολιτική μέτρηση είναι ότι πρέπει να έρθεις και να αντισταθείς σε αυτό».

«Η στρατολόγηση εισάγεται για πρώτη φορά σε καιρό ειρήνης τον Μάρτιο του 1939.  Ο Chamberlain, ο οποίος είναι ο πρωθυπουργός —όχι ο Churchill— είναι πολύ νευρικός σχετικά με την πρόταση στρατολόγησης, και δεν υπάρχει καθόλου δημόσια κατακραυγή». Αντίθετα, ο Holland είπε: «Υπάρχει μια αποδοχή από το βρετανικό κοινό ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει».

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες μεταβαίνουν από πολύ, πολύ έντονα απομονωτικές σε όλο και περισσότερο υπέρ του  μαζικού επανεξοπλισμού το καλοκαίρι του 1940»,  σημείωσε ο Holland «Όταν εισάγεται η υποχρεωτική θητεία... δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου τρεμόπαιγμα των βλεφάρων».

Ενώ αναγνώρισε το ηθικό ιδανικό του Knight, ο Holland επέμεινε ότι η ίδια η ελευθερία διακυβευόταν. «Το όλο θέμα με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», είπε, «είναι ότι τα δημοκρατικά έθνη αντιστέκονται στον αυταρχισμό και την αφαίρεση των προσωπικών ελευθεριών. Αυτό είναι όλο το νόημα του ναζισμού... το κράτος κυβερνά τα πάντα.
.. οι προσωπικές ελευθερίες αφαιρούνται».

Στό βίντεο ἐδῶ, ὁλόκληρη ἡ συζήτησις 

Χά,χά,χἀ!  Πῶς τό ἔθεσε ὁ κ. Holland ; 

« ... τα δημοκρατικά έθνη αντιστέκονταν στον αυταρχισμό και την αφαίρεση των προσωπικών ελευθεριών. ..» 

Νά τά πῇ αὐτά στόν 100χρονο βετεράνο τοῦ Β΄Π.Π., Alec Penstone, ὁ ὁποῖος μόλις πρό ἡμερῶν κατά τήν ἡμέρα νίκης πού ἑορταζόταν στήν Ἀγγλία, εἶπε : 

« Το μήνυμά μου είναι ότι μπορώ να δω στο μυαλό μου ότι υπήρχαν σειρές και σειρές από λευκές πέτρες με εκατοντάδες φίλους μου και όλους τους άλλους που έδωσαν τη ζωή τους για τι;  Τη χώρα του σήμερα ...Όχι, λυπάμαι, η θυσία δεν άξιζε το αποτέλεσμα που έχει σήμερα. Α, λοιπόν, λυπάμαι... Αυτό για το οποίο πολεμήσαμε, και αυτό για το οποίο πολεμήσαμε ήταν η ελευθερία μας. Διαπιστώνουμε ότι ακόμα και τώρα είναι ένα καταραμένα χειρότερο θέαμα από αυτό που ήταν όταν εγώ πολεμούσα γι' αυτήν»...  (  ΕΔΩ ) 

Προφανῶς κάτι πολύ περισσότερο ξέρει ὁ ἄνθρωπος πού ἔζησε καί πολέμησε σ᾿ἐκεῖνον τόν πόλεμο...

Τέλος, ὅπως πάντα, δέν θά κουραζόμαστε νά ἐπαναλαμβάνουμε τήν ἀνάγνωσιν τοῦ σπουδαίου θέματος : 

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος : Πόση ἀλήθεια καί πόσο ψέμα κρύβεται πίσω ἀπό τήν ἱστορία του ;

Ἡ Πελασγική