Ἡ γῆ μας ...

«Εἰς τάς χαράδρας καί εἰς τά κοιλώµατα µέσα,

ὅπου ὑπάρχει διαυγές νερόν καί σκιερά ἡρεµία,

ἐκεῖ ἱδρύθησαν σεµνεῖα, εἰς τούς πολιούς τοίχους

τῶν ὁποίων ὁ χρόνος εἶχεν ἐπιστρώσει τό χρῶµα

τῆς παλαιότητος καί ὁ θρῦλος τούς ἰστούς τοῦ µυστηρίου.

Ἐκεῖ µέσα ἔµεινεν, αἰώνας τώρα, κλεισµένη ἡ Ἑλληνική ζωή, 
διαλαλοῦσα εἰς τάς πεδιάδας τήν Πίστιν, µέ τοῦ γλυκυτάτου σηµάντρου τῆς ἠχοῦς,

ἐνῶ κάτω ἀπό τά Σταυροθόλια, ἀρωµατισµένα

ἀπό τήν µυρτιά καί τήν δάφνην καί τό µοσχολίβανον – παλαιά σύµβολα τῆς ἐλευθερίας,
τῆς δόξης

καί τοῦ µαρτυρίου – ἀντήχει τῆς πίστεως ἡ πατροπαράδοτος ὑµνωδία». 

Δημήτριος Καμπούρογλου

Ἡ Πελασγική