Έχει
όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε ένα νέο «βρώμικο 1989». Έχει τηλεοπτικές άδειες,
διαπλοκή σε όλο της το μεγαλείο, πληρωμένους πολιτικούς και δημοσιογράφους,
επιχειρηματίες που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σκοτώσουν και τη μάνα τους.
Έχει
συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, κρυφά ραντεβού στο Μαξίμου και γύρω από αυτό.
Κι έχει μια βαθιά αίσθηση της σαπίλας που πνίγει το πολιτικό σκηνικό της χώρας
και φτάνει μέχρι το μεδούλι της εξουσίας.
Αλλά
να μην ξεχάσουμε το βασικό. Το «βρώμικο 1989» δεν περιορίζεται μόνο σ’ εκείνη
τη χρονιά. Είναι μια ολόκληρη περίοδος που ξεκινά από το σκάνδαλο Κοσκωτά και
φτάνει μέχρι την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το μοίρασμα της πίτας στα
Media, το σκάνδαλο του ΟΤΕ και του εντιμότατου κ. Κόκκαλη, το ξεπούλημα βασικών
περιουσιακών αγαθών της χώρας, το Ειδικό Δικαστήριο, την αθώωση του Ανδρέα
Παπανδρέου καθώς και την εδραιωμένη πλέον άποψη της ελληνικής κοινωνίας ότι
πίσω από την πλάτη του παίχτηκαν και παίζονται πολύ βρώμικα παιχνίδια.
28
χρόνια μετά παίζεται ένα πολιτικο-οικονομικό θρίλερ που έχει όλη την παραπάνω
συνταγή. Κι έχει ακριβώς και μια πολιτική ελίτ που κυβερνά χωρίς να ντρέπεται
για οποιαδήποτε πράξη της, ξεπουλώντας τους αγώνες της Αριστεράς και
μοιράζοντας εκατομμύρια και δύναμη μόνο και μόνο για να κυριαρχήσει για πολλά
χρόνια.
Η
υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες, όπως είχαμε προβλέψει, γύρισε μπούμερανγκ
στην κυβέρνηση και στον εμπνευστή της, τον Νίκο Παππά. Τα όσα καθημερινά
βγαίνουν στο φως προκαλούν αηδία και αποδεικνύουν ότι επρόκειτο για μια στημένη
υπόθεση προκειμένου να εξυπηρετηθούν εκλεκτοί και κουμπάροι. Ειδικά στην
περίπτωση του Καλογρίτσα είναι τόσο προφανής η προσπάθεια που έγινε που πλέον η
λέξη σκάνδαλο είναι λίγη για να περιγράψει όσα συνέβησαν. Είναι πέντε Βατοπέδια
μαζί όλο αυτό το κωμικοτραγικό κόλπο.
Από το να μπει στον διαγωνισμό, να πάρει
εγγυητική από την τράπεζα των μηχανικών που ήθελε να ελέγξει ο Σπίρτζης και η
παρέα του, μέχρι το πόθεν έσχες και το «Βοσκοτόπι TV» για το οποίο γελάει όλος
ο πλανήτης. Μέχρι και… νεκρούς ανέστησαν για να βάζει υπογραφές προκειμένου να
δείξει ο Καλογρίτσας ότι έχει περιουσία μια έκταση που ούτε του ανήκει και ούτε
αξίζει 100 εκατ. ευρώ. Εκτός κι αν τα προβατάκια τρώνε χορταράκι και χ…ουν
λίρες με τις οποίες μπορεί οποιοσδήποτε να αγοράσει μια άδεια.
Βεβαίως
το να πούμε για την άδεια του Μαρινάκη και για την περιουσία του περιττεύει.
Όταν ένας υπόδικος και υποψήφιος για τον Κορυδαλλό (δεν το λέμε εμείς, ο
εισαγγελέας το λέει κι απορούμε γιατί έχει αργήσει η απόφαση του Συμβουλίου
Εφετών) παίρνει άδεια καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει.
Και
τι να πει κανείς για τη Δικαιοσύνη και τα «συμπτωματικά» περιστατικά πολιτικής
παρέμβασης, πότε με την υπόθεση Ντογιάκου, πότε με την υπόθεση Στουρνάρα αλλά
και με διάφορα άλλα περίεργα όσο και ιδιαιτέρως σοβαρά γεγονότα. Ακόμη
χειρότερα. Στο «βρώμικο 2016» εμπλέκονται και οι τράπεζες. Π.χ. σε ορισμένες
από αυτές κάποιοι επιδιώκουν να βάλουν δικούς τους ανθρώπους κάτω από τη μύτη
των δανειστών ενώ στην Attica Bank έγινε κανονικό… πραξικόπημα που θυμίζει το
σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης. Το περιγράφουν οι FT με πολύ εύγλωττο τρόπο: «Ενώ
ο κ. Στουρνάρας έλειπε στη Φρανκφούρτη, σε συνάντηση της ΕΚΤ, ο Κωνσταντίνος
Μακέδος, εκπρόσωπος του ΤΣΜΕΔΕ στο συμβούλιο της Attica κανόνισε ψηφοφορία για
τον διορισμό δύο υποψηφίων στηριζόμενων από τον ΣΥΡΙΖΑ, για τις θέσεις του
προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου», συνεχίζουν οι Financial Times.
«Ήταν
απόπειρα πραξικοπήματος», δήλωσε στην εφημερίδα υψηλόβαθμος αξιωματούχους της
κεντρικής τράπεζας. «Ανησυχούσαμε ότι οι νέοι διορισμένοι θα χρησιμοποιούσαν
αμέσως την εξουσία τους για να δώσουν δάνεια σε επιχειρήσεις φίλα προσκείμενες
στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς επαρκείς εγγυήσεις, οπότε απαγορεύσαμε τον δανεισμό»,
πρόσθεσε ο ίδιος.
Στο
ίδιο δημοσίευμα δικαστικός μιλά για ωμή παρέμβαση και χειραγώγηση δικαστών από
τους πολιτικούς. «Δεν υπάρχει αποτελεσματικός διαχωρισμός εξουσιών στην Ελλάδα.
Ό,τι κι αν λέγεται για την ανεξαρτησία του δικαστικού συστήματος, δικαστές και
εισαγγελείς είναι υπό την επιρροή πολιτικών και μερικές φορές υπό τον απευθείας
έλεγχό τους», είπε ο δικαστής, υπό το καθεστώς ανωνυμίας.
Τι
μένει για να στηθεί το σκηνικό της σήψης;
Μένει
το πρακτοριλίκι. Κάποιοι που λένε ότι είναι δημοσιογράφοι, πληρωμένοι
κονδυλοφόροι από συγκεκριμένους εφοπλιστές κι επιχειρηματίες. Και ταυτόχρονα
πράκτορες της ΚΥΠ προκειμένου να εξυπηρετήσουν το σύστημα που τους τρέφει. Θα
ανοίξει και γι’ αυτούς πολύ σύντομα το… κουτί και θα βγουν τα μαύρα μαντάτα.
Μένουν
οι παρακολουθήσεις. Αλλά μήπως δεν υπάρχουν και τώρα… Μαυρίκοι της κυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ; Η πιάτσα λέει ότι τα «βαλιτσάκια» κόβουν βόλτες στην περιοχή Κολωνάκι –
Τράπεζα της Ελλάδος, Σύνταγμα και γράφουν τα πάντα. Μπορεί να έχουν και τη
μορφή… ταξί, άλλωστε, είναι τόσο μικρά πλέον τα μηχανήματα παρακολούθησης που ο
Μαυρίκος ο κακόμοιρος που πήγαινε στα ΚΑΦΑΟ είναι ερασιτέχνης μπροστά τους.
Μένει
επίσης η… ανώμαλη πολιτική συνεργασία. Μήπως δεν έχουμε κι από αυτήν με τον
Κα(η)μμένο να μοιάζει με το παιδί της φάπας που δέχεται τα πάντα από τον Αλέξη
για ένα κομμάτι (αλλά μεγάλο) ψωμί; Και που τώρα που βλέπει να τελειώνει το
καθεστώς ετοιμάζεται σαν αρουραίος να εγκαταλείψει;
Υπάρχουν
πολλές συμπτώσεις, ομοιότητες και κυρίως αυτό που είπαμε στην αρχή.
Βρομάει…
Κοσκωτίλα η υπόθεση, μια αίσθηση σήψης, παρακμής του πολιτικού συστήματος με
υπεύθυνους αυτούς που θα επαγγέλλονταν την κάθαρση.
antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου