ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ;

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Εντάξει, έχει γίνει πλέον απόλυτα κατανοητό, ότι αυτοί που μας κυβερνούν έχουν μια ιδιαίτερη αντίληψη και θεώρηση, όσον αφορά την δημοκρατία, ως πολιτικό σύστημα και ως φιλοσοφική έννοια, καθώς και όσον αφορά την έννομη τάξη και τις παραμέτρους που καθορίζουν την κοινωνική ειρήνη.

Οι περισσότεροι από τους νυν υπουργούς και ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους, προέρχονται από ακροαριστερά γκρουπούσκουλα, με ιδέες και θέσεις περί κοινωνικής επανάστασης, αταξικής κοινωνίας, ενόπλων πολιτοφυλακών «φρουρών της επανάστασης», καθώς και ένα σύστημα οικονομίας που στηρίζεται πάνω στην αλλαγή των σχέσεων παραγωγής και διαμορφώνεται σε εργατικές και αγροτικές κολεκτίβες που διευθύνονται από συμβούλια εργατών και αγροτών. Οι δε ιστορικές τους μνήμες και επετειακές ημερομηνίες περιορίζονται στην Παρισινή κομμούνα το 1871, στην πρωτομαγιά στο Σικάγο το 1886, στην Ισπανία το 1936 και στον Μάη του 68.

 

Λαφαζάνης μέ Φλωράκη

Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι είναι σχεδόν βέβαιο ότι, κατά τα νεανικά και φοιτητικά τους χρόνια ήρθαν σε ανοικτή αντιπαράθεση και σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, πέταξαν μολότωφ, προκάλεσαν φθορές και καταστροφές σε τράπεζες και σε εταιρείες που εκπροσωπούσαν το μεγάλο κεφάλαιο, όπως η Lufthansa, η οποία συνηθίζετο να πυρπολείται σε κάθε ακροαριστερή διαδήλωση. 

Ομιλούμε για την δεκαετία του 80. Τότε ακόμη οι καταστροφές και οι πυρπολήσεις δεν επεκτείνονταν γενικότερα καταστρέφοντας το μαγαζάκι και το αυτοκίνητο του κάθε φουκαρά βιοπαλαιστή, αλλά είχαν τους συγκεκριμένους προαναφερόμενους, συμβολικούς στόχους.

Κάποιοι δε από αυτούς που συνελήφθησαν ουκ ολίγες φορές, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν την «φιλοξενία» της «σοσιαλιστικής» αστυνομίας και των πράσινων ΜΕΑ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Νταβανέλλος-Τσίπρας-Δραγασάκης

 

Ειδικά ο σύντροφος Αντώνης  Νταβανέλλος και «επικεφαλής» της συνιστώσας Δ.Ε.Α. σε μια απαγορευμένη πορεία με θέμα το στρατό το 1983 συνελήφθη και εντός της αστυνομικής κλούβας απόλαυσε τόση «περιποίηση» που τον έβγαλαν σηκωτό για να τον ανεβάσουν στη ΓΑΔΑ. Έτσι τουλάχιστον συζητήθηκε τότε στους ακροαριστερούς και αντιεξουσιαστικούς κύκλους.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν σήμερα αυτοί οι άνθρωποι από τις θέσεις εξουσίας που κατέχουν να καταδικάσουν τους καταληψίες, τους βανδάλους και τους καταστροφείς  και να αντιπαρατεθούν σθεναρά απέναντι στην παράνομη και επικίνδυνη δράση τους;

Αφού κατά πρώτον ιδεολογικά, θεωρητικά και συναισθηματικά ταυτίζονται με αυτούς, άσε που οι περισσότεροι μπορεί ακόμη να πίνουν το καφεδάκι τους, παρά την πλατεία Εξαρχείων και κατά δεύτερον δυστυχώς δεν έχουν συνειδητοποιήσει ούτε άλλωστε πρόκειται, ότι είναι πλέον νόμιμη κυβέρνηση της Χώρας εκλεγμένη από τον Ελληνικό Λαό, με την εντολή να εργαστούν και να μεριμνήσουν για την λύση των σοβαρότατων προβλημάτων του που πλέον αγγίζουν τα όρια της επιβίωσης και όχι να δώσουν διεξόδους ύπαρξης και μιας δήθεν πολιτικής έκφρασης στο κάθε περιθωριακό και αντικοινωνικό ρεμάλι.

Κανείς δεν τους ψήφισε για να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της τρομοκρατίας, καταργώντας τις φυλακές τύπου Γ’ και να ελευθερώσουν τους φυλακισμένους τρομοκράτες και δολοφόνους, ούτε για να μεταφέρουν από τα κέντρα κράτησης τους «καημένους» λαθρομετανάστες απελευθερώνοντάς τους και εγκαταλείποντας τους ανεξέλεγκτους (να λιάζονται) στο κέντρο της Αθήνας.

Όσο για τις δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού για θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, το όνομα της οποίας δεν επιθυμούμε ούτε καν να αναφέρουμε, αντί αυτή και άλλα κυβερνητικά στελέχη από διάφορα υπουργεία να προετοιμάζονται για να υποδεχτούν μέσα στο 2015 100.000 πρόσφυγες, καλύτερα θα ήταν να μεριμνούσαν για τις Ελληνικές οικογένειες που και οι δυο γονείς είναι άνεργοι και λιμοκτονούν.

Αλλά το να φροντίζεις έναν Συμπατριώτη σου δεν σου προσδίδει prestige, άσε που μπορεί να χαρακτηριστεί εθνικιστικό και ρατσιστικό, αντιθέτως το να αγωνιάς και να μεριμνάς για τους Σύρους πρόσφυγες που θα έρθουν στη Χώρα σου, ασχέτως το πόσοι από αυτούς μπορεί να είναι δολοφόνοι ή τζιχαντιστές σαφώς και σου προσδίδει μια διεθνιστική και ανθρωπιστική αίγλη.   

Εν τέλει με τις ελάχιστες γνώσεις ψυχολογίας που έχουμε, θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε αυτή την αλλοπρόσαλλη, ανακόλουθη και ανερμάτιστη συμπεριφορά τους, ως ένα ψυχολογικό αδιέξοδο, ως μια κρίση ταυτότητος που τους δημιουργεί μια έντονη υπαρξιακή αγωνία, βάσει της οποίας προσπαθούν να συμβιβάσουν τις ακροαριστερές και διεθνιστικές απόψεις τους με το σημερινό τους κυβερνητικό λειτούργημα. Με άλλα λόγια το πολιτικό τους επαναστατικό παρελθόν με το παρόν τους σε θέση κρατικής εξουσίας.  

Ίσως αυτή η πολιτική τους για τις φυλακές τύπου Γ’, για την απελευθέρωση δολοφόνων και τρομοκρατών, για την ολιγωρία που προκλητικά επιδεικνύουν απέναντι στις καταλήψεις, στους βανδαλισμούς και στις καταστροφές των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και για το ξαμόλλημα λαθρομεταναστών, να λειτουργεί αναλγητικά, όσον αφορά την προαναφερόμενη ψυχολογική τους φόρτιση, κάτι σαν ηρεμιστικό δισκίο θα μπορούσαμε να πούμε, βάσει του οποίου εξιλεώνονται απέναντι στον εαυτό τους και στους πρώην συντρόφους τους των πεζοδρομίων, για το «έγκλημα που διέπραξαν» να αναλάβουν κυβερνητικά αξιώματα.

Δυστυχώς σιγά σιγά έχει αρχίσει να επαληθεύεται, κάτι που είχαμε αναφέρει εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Αν η κυβέρνηση Σαμαρά, οδήγησε τη Χώρα σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό Μεσαίωνα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα την οδηγήσει σε Λίθινη εποχή.  

ethnikismos