Ματωμένη Συρία καί ἡ ἔνοχη σιωπή τῆς Δύσης

Η Hay'at Tahrir al-Sham (HTS), η κυρίαρχη μαχητική ομάδα στη βορειοδυτική Συρία, παρουσιάστηκε κάποτε ως τοπική αντιπολίτευση. Μόλις πριν από ένα μήνα, η ομάδα διαλύθηκε επίσημα και έγινε μέρος του συριακού υπουργείου Άμυνας, ωστόσο η προέλευσή της λέει μια πολύ πιο απαίσια ιστορία. 

Γεννημένη από τις στάχτες της Jabhat al-Nusra, του επίσημου κλάδου της  Al-Qaeda’s στη Συρία, το HTS φέρει το ίδιο ιδεολογικό DNA με το πιο διαβόητο τρομοκρατικό δίκτυο στον κόσμο. Ενώ προσπάθησε να επαναπροσδιοριστεί ως διεθνής νομιμότητα, οι μέθοδοί της παραμένουν αμετάβλητες: Σφαγές, εθνοκάθαρση και συστηματική εξόντωση όσων δεν συμμορφώνονται με τη ριζοσπαστική ιδεολογία της.

Πουθενά αυτό δεν ήταν πιο εμφανές όσο στις παράκτιες πόλεις της Συρίας, όπου το HTS και οι ξένοι νεοσύλλεκτοί του έχουν εξαπολύσει ένα ανείπωτο κύμα βίας ενάντια στις κοινότητες των Αλαουιτών, των Χριστιανών και των Δρούζων. Ολόκληρα χωριά έχουν εξαφανιστεί, οι κάτοικοί τους σφαγιάστηκαν μέσα σε μία νύχτα. Ωστόσο, καθώς αυτές οι φρικαλεότητες ξετυλίγονται, ο κόσμος παραμένει αδιάφορος και η σιωπή των διεθνών δυνάμεων το μόνο που κάνει είναι να ενθαρρύνει τους δράστες.

Η σφαγή στη Latakia : Μια νύχτα αφάνταστης φρίκης

Σφαγή ἀθώων : Ἡ ἐπιστροφή τῶν σεχταριστικῶν διώξεων στήν Συρία 

Σε μια από τις πιο σκοτεινές νύχτες στην πρόσφατη ιστορία της Συρίας, συντονισμένες επιθέσεις στην αγροτική Latakia οδήγησαν σε μαζικές εκτελέσεις. Οι επιζώντες μιλάνε για μασκοφόρους που εισέβαλαν στα χωριά τους, έσυραν οικογένειες από τα σπίτια τους και πραγματοποιούσαν δημόσιες εκτελέσεις. Όσοι αντιστάθηκαν κάηκαν μέσα στα σπίτια τους, αφήνοντας πίσω ολόκληρες γειτονιές μεταμορφωμένες σε ερείπια που σιγοκαίγονται.

Οι μαρτυρίες επιζώντων υποδηλώνουν ότι πολλοί από τους δράστες ήταν ξένοι μαχητές, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί από περιοχές μακριά από τη Μέση Ανατολή. «Δεν μιλούσαν καν τη γλώσσα μας», είπε ένας ηλικιωμένος επιζών στο RT. «Δεν είχαν ιδέα ποιοι ήμασταν, ούτε λόγο να μας μισούν – εκτός από το ότι τους είχαν πει».

Ολόκληρα χωριά έχουν εγκαταλειφθεί, οι πληθυσμοί τους είτε σφαγιάστηκαν είτε εκτοπίστηκαν. Οι δορυφορικές εικόνες επιβεβαιώνουν αυτό που περιγράφουν οι επιζώντες - σειρές από πυρπολημένα σπίτια, ομαδικοί τάφοι που καλύπτονταν βιαστικά και πόλεις-φαντάσματα όπου κάποτε άνθιζε η ζωή.

Το λουτρό αίματος στο Tartus: Μια σφαγή χωρίς έλεος

φωτό

Το Tartus, κάποτε μια ακμάζουσα παραλιακή πόλη, έχει γίνει άλλο ένα νεκροταφείο. Μαχητές του HTS εισέβαλαν σε κατοικημένες περιοχές, πραγματοποιώντας σφαγές από πόρτα σε πόρτα. Οι οικογένειες κατηγορήθηκαν ότι υποστήριζαν την κυβέρνηση ή ότι άσκησαν τη «λανθασμένη» πίστη πριν παραταχθούν και πυροβοληθούν. Όσοι δεν εκτελέστηκαν επί τόπου κλείστηκαν μέσα σε κτίρια τα οποία στη συνέχεια πυρπολήθηκαν.

Ένας τοπικός δημοσιογράφος, μιλώντας ανώνυμα από φόβο αντεκδίκησης, περιέγραψε το μέγεθος των δολοφονιών: 

Υπήρχαν τόσα πολλά σώματα που οι άνθρωποι σταμάτησαν να μετρούν. Δεν θάφτηκαν σωστά – απλώς πετάχτηκαν σε χαντάκια».

Οι ξένοι μαχητές έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτές τις φρικαλεότητες. Ένας ανθρωπιστής θυμάται ότι μιλούσε με έναν άνδρα που μόλις είχε γλιτώσει: «Μου είπε ότι άκουσε Τσετσενικά, Ουζμπεκικά και Βορειοαφρικανικά Αραβικά ανάμεσα στους επιτιθέμενους. Αυτοί δεν ήταν ντόπιοι μαχητές – αυτοί ήταν εισαγόμενοι δολοφόνοι, εκπαιδευμένοι αλλού και στάλθηκαν εδώ για να μας τελειώσουν».

Παρά τη φρίκη, οι επιζώντες επιμένουν ότι ποτέ δεν αγωνίστηκαν για πολιτική εξουσία – μόνο για την επιβίωση. «Δεν παίρναμε τα όπλα για να ανακτήσουμε γη ή να κυριαρχήσουμε σε κανέναν», είπε στο RT ένας εκτοπισμένος πατέρας από το Tartus. «Απλώς προσπαθούσαμε να τους εμποδίσουμε να σκοτώσουν τα παιδιά μας στα κρεβάτια τους».

Jableh: Η συστηματική διαγραφή μιας κοινότητας

ἀπό τό βίντεο ΕΔΩ

Η βία στη Jableh ήταν ιδιαίτερα φρικτή. Εκατοντάδες άνδρες συγκεντρώθηκαν, εκτελέστηκαν και ρίχτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Γυναίκες και παιδιά απήχθησαν, η μοίρα τους άγνωστη. Μάρτυρες ανέφεραν ότι άκουγαν πυροβολισμούς για ώρες καθώς η σφαγή συνεχιζόταν ανεξέλεγκτη.

«Έβαλαν σε σειρά όλους τους άνδρες και τους πήραν μακριά», είπε ένας επιζών με φωνή που έτρεμε. «Αργότερα, βρήκαμε τα σώματά τους στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, πυροβολημένα σε στυλ εκτέλεσης».

Μια γυναίκα που κατάφερε να ξεφύγει περιέγραψε τους απαγωγείς της: «Ήταν αλλοδαποί. Κάποιοι ήταν Άραβες, άλλοι όχι. Είχαν νεκρά μάτια, κανένα συναίσθημα.

Για αυτούς, δεν ήμασταν άνθρωποι – ήμασταν απλώς σώματα που έπρεπε να καταστραφούν».

Ένας άλλος επιζών, που τώρα ζει σε καταυλισμό προσφύγων, είπε: «Οι άνθρωποι λένε ότι πολεμούσαμε για την εξουσία, αλλά απλώς προσπαθούσαμε να εμποδίσουμε τη σφαγή των οικογενειών μας. Κανείς δεν ήθελε πόλεμο. Θέλαμε απλώς να επιβιώσουμε».

Δήμιοι χωρίς σύνορα

Αυτό που κάνει αυτές τις σφαγές ακόμη πιο τρομακτικές είναι ο τεράστιος αριθμός των ξένων μαχητών που εμπλέκονται. Μάρτυρες και επιζώντες αναφέρουν με συνέπεια ότι άκουσαν διαφορετικές γλώσσες μεταξύ των επιτιθέμενων, μερικές φορές ακόμη και δυτικές γλώσσες.

«Αυτοί δεν είναι ντόπιοι μαχητές», είπε ένας εκτοπισμένος κάτοικος που βρίσκεται τώρα καταφύγιο στη Δαμασκό.

Εκπαιδεύτηκαν κάπου αλλού και μετά στάλθηκαν εδώ για να κάνουν αυτό που κάνουν καλύτερα – να σκοτώσουν».

Η εμπλοκή ξένων τζιχαντιστών υποδηλώνει μια καλά συντονισμένη, εξωτερικά υποστηριζόμενη επιχείρηση, σχεδιασμένη όχι μόνο για να πολεμήσει έναν πόλεμο, αλλά για να διαγράψει συστηματικά τις κοινότητες. Πηγές πληροφοριών αναφέρουν ότι αυτοί οι μαχητές διοχετεύθηκαν στη Συρία μέσω γειτονικών χωρών, εκπαιδεύτηκαν σε στρατόπεδα προτού αναπτυχθούν για να σφάξουν αμάχους.

Η παγκόσμια σιωπή

Παρά τις συντριπτικές αποδείξεις γενοκτονίας, τα δυτικά και περιφερειακά μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να παρουσιάζουν τις σφαγές ως «συμπλοκές» μεταξύ του HTS και των κυβερνητικών δυνάμεων, παρακάμπτοντας σκόπιμα τη μαζική εξόντωση της κοινότητας των Αλαουιτών της Συρίας. 

Ένας Σύρος ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιλώντας υπό την ανωνυμία του, καταδίκασε αυτή τη διαστρέβλωση:

Αυτό δεν είναι πόλεμος. Είναι γενοκτονία. Ωστόσο, τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης αποφεύγουν να χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη επειδή δεν ταιριάζει με την πολιτική τους αφήγηση»

Οι δυτικές κυβερνήσεις που κάποτε υποστήριζαν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης είναι τώρα απρόθυμες να αναγνωρίσουν τον εφιάλτη που βοήθησαν να εξαπολύσουν. Κάνοντας τα στραβά μάτια, επιτρέπουν τη συνέχιση αυτών των εγκλημάτων και η σιωπή τους χρησιμεύει ως συνενοχή στις φρικαλεότητες.

Τα Ηνωμένα Έθνη παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό παθητικά, προσφέροντας ασαφείς δηλώσεις ανησυχίας, αλλά δεν έλαβαν καμία ουσιαστική δράση. Εν τω μεταξύ, οι δράστες περιφέρονται ελεύθεροι, εμψυχωμένοι από τη γνώση ότι κανείς τους δεν θα τους λογοδοτήσει.

Για τους κατοίκους της  Latakia, του Tartus και της Jableh, το μήνυμα είναι σαφές: Δεν έρχεται βοήθεια. Ο κόσμος δεν θα παρέμβει. Αλλά η ιστορία θα θυμάται. Και η σιωπή της διεθνούς κοινότητας θα είναι για πάντα το πιο καταδικαστικό της κατηγορητήριο.

Ἀπό : swentr.site

φωτό

Ὅλη αὐτή ἡ φρίκη καί ἡ Δύσις για ἀκόμη μία φορά κάνει τά στραβά μάτια. Πῶς ἀλλιῶς ἀφοῦ εἶναι συνένοχη σ᾿ὅλο αὐτό ; 

Ἐμεῖς ἐδῶ στό ἑλλάντα, ἔχουμε πολύ σοβαρά θέματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν. Ἔτσι οἱ μαριονέτες, ἀπό τούς ἡγέτες τῆς πολιτικῆς καί τῆς ἐξουσίας μέχρι τά σιχαμερά συστημικά μμε μέ τά χειραγωγούμενα παρακολουθήματά τους ( τούς λεγομένους ἀκροατές-τηλεθεατές τους ) ζοῦν ὅλοι αὐτοί σέ ἕναν πολύ παράξενο κόσμο, πού πραγματικῶς δέν μπορῶ νά τόν παρακολουθήσω. Δέν ἔχω λόγια νά ἐκφράσω ὅλο αὐτό πού συμβαίνει σ᾿αὐτή τήν χώρα καί τούς κατοίκους της. Κολλημένοι ἐμμονικῶς, σέ μία ὑπόθεσιν πού λογικῶς θά τραβήξῃ τόν δρόμο τῆς δικαιοσύνης, σέ πρόσωπα γελοῖα πού ἐπιζητοῦν τήν προβολή ( από κάθε ἄποψιν), σ᾿ἀνώμαλες ὑπάρξεις πού θέλουν νά ἐκπροσωποῦν πολιτιστικές ἐκφράσεις ( νά τούς στείλουν στήν Συρία καί νά ἔχουν ἀνάλογα "ἔργα" μέ κύριο θέμα τόν Ἀλλάχ καί τόν προφήτη του). 

Καί τόσες ἀκόμη γελοῖες καταστάσεις πού ἀποδεικνύουν τήν κατάντια, ὄχι μόνον τῆς χώρας Ἑλλάδα,ἀλλά γενικότερα τῆς Εὐρώπης ( Οἱ ΗΠΑ πᾶνε νά ξεβρωμίσουν.  Κάτι εἶναι καί αὐτό. )

Καί ἡ Συρία χάνεται. Οἱ Ἕλληνες Χριστιανοί τῆς Συρίας ἐξοντώνονται, μαζύ μέ τούς "ἐχθρούς " τοῦ Συστήματος πού τούς χαλᾶ τά σχέδια, Ἀλαουΐτες, ὀπαδούς τῆς οἰκογένειας τῶν Ἄσαντ. Ὅσο αὐτοί πού ἔχουν συμφέρον καί βοηθοῦν σ΄ αὐτή τήν ἐξόντωσιν βλέπουν τα σχέδιά τους νά βαίνουν πρός ὁλοκλήρωσιν ( ξέρουν, ξερουν), δέν θά βγάζει κίχ κανένας ἡγέτης κι᾿ἀξιωματοῦχος τῆς Δύσεως. Ἡ Δύσις δέν θά βλέπῃ, δέν θά ἀκούῃ, δέν θά μιλᾶ. Καί μία ἀκόμη γενοκτονία θά λαμβάνῃ χώρα στήν πολύπαθη περιοχή τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, γιατί κάποιοι ἔτσι θέλουν νά συμβῇ, γιά ἐξυπηρέτησιν τῶν μεγάλων τους ...ὀνείρων... !  

Ἡ Πελασγική