Οι ακροαριστεροί τρομοκράτες που αφέθηκαν ελεύθεροι κατόπιν πολιτικών παρεμβάσεων

Αποκαλύψεις απόστρατων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. περιέχει δημοσίευμα του καθεστωτικού Βήματος, όπου και καταδεικνύεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως οι εγχώριοι ακροαριστεροί τρομοκράτες δρουν υπό την κάλυψη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και υπό την πλήρη ανοχή των ελληνικών αρχών ασφαλείας, κατόπιν εντολών της διεφθαρμένης και ξενοκίνητης πολιτικής εξουσίας.
«Στην έρευνα για δράση των ένοπλων οργανώσεων την περίοδο 1980-2000 υπάρχει ένα μεγάλο κενό αφού δεν εντοπίστηκαν και δεν συνελήφθησαν περίπου 15-20 μέλη της 17Ν ή άλλων οργανώσεων επαναστατικής βίας, αποτυπώματα των οποίων είχαν βρεθεί σε γιάφκες και για τα οποία υπήρχε σωρεία διασταυρωμένων πληροφοριών. Όμως το 2002, που εξαρθρώθηκε η 17Ν, λόγω του όγκου των στοιχείων και της έρευνας αποφασίσαμε μερικά ζητήματα να τα αφήσουμε εκκρεμή. Κι αυτό ίσως το πληρώνουμε ακόμη...», δηλώνει πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Αφέθηκαν λοιπόν κατ' επιλογή και κατόπιν πολιτικών -ίσως- παρεμβάσεων εκκρεμή κάποια ζητήματα, σε πλήρη αναντιστοιχία με τη σημερινή λύσσα της αντιτρομοκρατικής να βρει το «οπλοστάσιο» της Χρυσής Αυγής, το οποίο υφίσταται μονάχα στη φαντασία των στελεχών της Χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά και των μαρξιστών κρατικοδίαιτων συνεταίρων τους.
Αφορμή για τις αποκαλύψεις στάθηκε η φαρσοκωμωδία της «εξαφάνισης» του Χρ. Ξηρού. Το δημοσίευμα περιγράφει ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική εξουσία επιλέγει συνειδητά την ανοχή στους παρακρατικούς πραίτορες του Καθεστώτος: «Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. επεσήμαναν ότι το 2002 είχαν απομονωθεί έξι «ορφανά» αποτυπώματα - από δείκτες χεριών - σε σταθερά αντικείμενα στη γιάφκα της 17Ν στην οδό Δαμάρεως στο Παγκράτι. Ένα από αυτά τα αποτυπώματα που αποδίδεται σε επιτελικό στέλεχος της 17Ν βρέθηκε και στην κατοικία του φερομένου ως αρχηγού της οργάνωσης Αλέξανδρου Γιωτόπουλου στους Λειψούς. Ως και σήμερα παραμένει άγνωστη η ταυτότητα των ατόμων αυτών, παρ' ότι υπήρξε μια ύστατη, απεγνωσμένη προσπάθεια εντοπισμού τους». Τελικά τα «ορφανά» αποτυπώματα δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ, καθώς φαίνεται πως το αντεθνικό Καθεστώς χρειαζόταν ελεύθερα τα μαρξιστικά του σκυλιά για μελλοντικές δουλειές.
Εξέχουσας σημασίας όμως, είναι όσα αποκαλύπτονται για την υπόθεση των ακροαριστερών τρομοκρατών του Ε.Λ.Α.: «Κάτι αντίστοιχο υπήρξε και με τις έρευνες για τον ΕΛΑ που έδρασε την περίοδο 1974-1995. Στη διάρκεια των ερευνών του 2002 η ΕΛ.ΑΣ. είχε ανακαλύψει την ταυτότητα τουλάχιστον δέκα υπόπτων για συμμετοχή στην οργάνωση σε περιφερειακό και κεντρικό ρόλο, τα οποία ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκαν και ποτέ δεν κινήθηκαν δικαστικές διαδικασίες σε βάρος τους. Τα τηλέφωνα ορισμένων εξ αυτών των υπόπτων βρέθηκαν στη λίστα των 104 κινητών που ήταν στο «στόχαστρο» των 14 κινητών-σκιών στο μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών την περίοδο 2004-2005»!
Δηλαδή οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούσαν τους τρομοκράτες, αλλά δεν απαίτησαν την σύλληψή τους από τους υποτακτικούς του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Δεν υπήρχαν τα στοιχεία για να κατηγορηθούν ή μήπως ήταν χρήσιμοι έξω, προκειμένου να κάνουν τις βρώμικες δουλειές του Καθεστώτος και των ΗΠΑ; Η απάντηση είναι προφανής, αρκεί κανείς να διαβάσει πως ερμηνεύουν αυτό το στοιχείο οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ.: «πρυτάνευσε η λογική ότι η οργάνωση ήταν απενεργοποιημένη και οι ύποπτοι δεν είχαν καμιά άλλη εμπλοκή». Πρυτάνευσε η λογική λοιπόν, ή καλύτερα πρυτάνευσε η θέληση των αμερικανών αξιωματούχων.
Και οι «γκάφες» της ΕΛ.ΑΣ. συνεχίστηκαν και στην υπόθεση των «Επαναστατικών Πυρήνων». «Παρ' ότι τότε η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία φαίνεται να εντόπισε τα μέλη της οργάνωσης, δεν έδωσε καμιά συνέχεια διότι θεωρήθηκε ότι τα στοιχεία που διέθετε τότε δεν ήταν επαρκή και επειδή υπήρχαν άλλες «προτεραιότητες». Ωστόσο οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. επεσήμαναν ότι "αυτή η επιλογή μας για τους "Επαναστατικούς Πυρήνες" ήταν τελικώς λανθασμένη καθώς πιστεύουμε ότι ορισμένοι από τους υπόπτους συνέχισαν τα επόμενα χρόνια να συμμετέχουν σε διεργασίες στο εγχώριο αντάρτικο πόλης"».

Τελικά, η εγχώρια ακροαριστερή τρομοκρατία δεν είναι παρά μια σειρά «τραγικών λαθών και παραλείψεων» της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ., ενώ εξίσου «τυχαία» είναι η διαρκής και αδιάκοπη νομική και πολιτική κάλυψη των ακροαριστερών τρομοκρατών από τα κόμματα της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και κυρίως τον Σύριζα.
Στελέχη του τελευταίου άλλωστε ήταν εκείνοι που πρόσφατα ζητούσαν επιτακτικά την παροχή αδειών στους τρομοκράτες Γιωτόπουλο και Κουφοντίνα, επιχειρώντας να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, μετά την εξαφάνιση του κόκκινου τρομοκράτη Χριστόδουλου Ξηρού. Διόλου τυχαία ως εκ τούτου, η Ελλάδα θεωρείται παράδεισος των ξένων μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες και χρησιμοποιούν τους μαρξιστές τρομοκράτες κατά το δοκούν, προστατεύοντας τους εγχώριους υποτακτικούς τους, της πολιτικής εξουσίας.

Σ' αυτή την «ιδανική Πολιτεία», η Χρυσή Αυγή αποτελεί την μοναδική παραφωνία και από εκεί πηγάζει το απύθμενο μίσος εις βάρος της, από τους εχθρούς του Ελληνικού Λαού. Αμερικανόδουλο Κράτος, μαρξιστικό παρακράτος και φυσικά οι «καλοί» υπερατλαντικοί «σύμμαχοι», έχουν αναμφισβήτητα τον ίδιο στόχο: την εξάλειψη της Χρυσής Αυγής, της μοναδικής πολιτικής δύναμης που απειλεί ευθέως και δίχως περιστροφές τα κοινά τους συμφέροντα. Να γιατί αντί η αντιτρομοκρατική να ασχολείται με την εξάρθρωση των κόκκινων παρακρατικών, αφιερώνει το σύνολο του προσωπικού της, των υλικών και τεχνικών της υποδομών στην μάταιη αναζήτηση ενοχοποιητικών στοιχείων για τη Χρυσή Αυγή!

 Χρυσή Αυγή