Διότι ἡ ...δημοκρατία τους ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ !

Ἡ Σακελλαροπούλου πανευτυχής ἀνάμεσα στούς «ἥρωες ἀντιστασιακούς τῆς χούντας». Μετά ἔβαλε τό βραδυνό της ἔνδυμα καί δεξιώθηκε ἀπό Μητσοτάκηκαί Ἀλέξη μέχρι τόν Καπουτζίδη καί τήν παρέα του καί ἄλλους ...ἐπισήμους ...  ( ἡ φωτό ἀπό ἐδῶ) 

Ναί ξέρω,στήν συντριπτική πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων,ἀρέσει ν᾿ἀσχολεῖται μέ τίς φανφάρες,τίς δεξιώσεις,τά φῶτα πάνω στίς ...διασημότητες πόσῳ δέ μᾶλλον ὅταν αὐτές εἶναι καί ἀπό τόν χῶρο τῆς πολιτικῆς. Ὅμως ὑπάρχει καί μία ἄλλη πλευρά,πιό ἀφανής πού τίς περισσότερες φορές σχεδόν κανείς δέν ἀσχολεῖται ὡς νά μήν ὑπῆρξε. Κι᾿ὅμως ὑπῆρξε ! 

( ἀπό ἐδῶ) 

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με την ευκαιρία της 48ης επετείου αποκατάστασης της Δημοκρατίας, παρέστη στην εκδήλωση για τους ήρωες του αντιδικτατορικού αγώνα στα πρώην κρατητήρια των ΕΑΤ – ΕΣΑ στο Πάρκο Ελευθερίας και κατέθεσε στεφάνι στην προτομή του Σπύρου Μουστακλή. Την κυρία Σακελλαροπούλου υποδέχθηκαν ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 Ευάγγελος Γκιουγκής. ( ἀπό ἐδῶ) 

Ὁ Σπ. Μουστακλής παρών στήν δίκη των βασανιστών της χούντας,Αύγουστος 1975( φωτό) 

Ο Σπύρος Μουστακλής (1926 – 28 Απριλίου 1986) ήταν Έλληνας στρατιωτικός με σημαντική αντιδικτατορική δράση και εθελοντική συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση....συμμετείχε στο Κίνημα του Ναυτικού. Συνελήφθη τον Μάϊο 1973... Κρατητήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ ...μεταφέρθηκε στην Πολυκλινική Αθηνών και ακολούθως στο ΚΑΤ, για να υποβληθεί υποβαλλόμενος σε φυσικοθεραπείες για την αποκατάσταση του καταφέρνοντας να περπατήσει, αλλά χωρίς να καταφέρει να μιλήσει. Απεβίωσε στις 28 Απριλίου 1986.. 

Ο τόμος «Σπύρος Μουστακλής: Ενας ελεύθερος πολιορκημένος» (με πρόλογο του προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα) φέρει την υπογραφή της χήρας του αξιωματικού, Χριστίνας Δημητρακάκη-Μουστακλή... ( ἀπό ἐδῶ) Μέ φωτοστέφανο ἁγίου !!! 

Μετά το θάνατό του, δόθηκε τιμητικά ο βαθμός του αντιστράτηγου και το όνομά του στο κέντρο νεοσυλλέκτων του Μεσολογγίου (2/39 Σύνταγμα Ευζώνων) όπου υπάρχει και η προτομή του. Προτομή επίσης έχει ανεγερθεί στα πρώην κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ (σήμερα πάρκο Ελευθερίας) στην Αθήνα. Ακόμη, υπάρχουν πάρκο και πλατεία με την προτομή του, στην Ερμούπολη Σύρου και στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής αντίστοιχα. Με το όνομα του υπάρχουν οδοί στην Πυλαία Θεσσαλονίκης, στις Συκιές Θεσσαλονίκης και στην συνοικία της πόλης Τριανδρία, στην Καλαμαριά, στην Ερμούπολη και στην Βάρη της Σύρου, στις Σέρρες, στα Χανιά, στη Σητεία, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Παραλία Πατρών, στο Μεσολόγγι, στο Αγρίνιο, στην Κομοτηνή στη Λαμία και στη Μακρακώμη Φθιώτιδος, στη Λάρισα, καθώς και εντός του Πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών-Πειραιώς, στο Ίλιον, στη Λυκόβρυση, στο Ηλιακό Χωριό Πεύκης, στο Μαρούσι, στην Νέα Ερυθραία, στο Αιγάλεω και στην Άνω Νεάπολη Νίκαιας. ( ἐδῶ)

Τί ἔγινε ; Ζαλίστηκα νά διαβάζω ὅλα αὐτά τά μέρη τῆς Ἑλλάδος πού τιμοῦν ἕναν ...μεγάλο ἤρωα ! Ποιός ἦταν ; Ὁ  ἤρωας τῶν Θερμοπυλῶν Λεωνίδας, ὁ Θεμιστοκλῆς, ὁ Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος,ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος,ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Καραϊσκάκης, κάποιος ἤρωας τοῦ Ἔπους τοῦ ᾿40 ; 

Μά ποιός ἦταν τέλος πάντων ; Ἕνας στρατιωτικός πού συμμετεῖχε σ᾿ἕνα ἀποτυχημένο ἐν τῇ γενέσει του κίνημα ἀξιωμτικῶν τοῦ Ναυτικοῦ σέ συνεργασία μέ τό κατεστημένο τῶν πολιτικάντηδων, ἀπό τήν ἀσφάλεια τοῦ ἐξωτερικοῦ. Μία «ὁπερέτα ναυτικοῦ κινήματος ὀλίγων ἀποστράτων ἀξιωματικῶνν», για προφανεῖς σκοπούς προπαγάνδας, πού τό μόνον κέρδος εἶχαν οἱ ἐπικεφαλής του πού ἕναν χρόνο μετά ὄχι μόνον ἀποκαταστάθηκαν ἀλλά ἄρχισαν νά λαμβάνουν τό ἔνα ἀξίωμα μετά τό ἄλλο ! Τά δῶρα τῆς μεταπολιτεύσεως ...

φωτό

Ὁ Σπῦρος Μουστακλῆς κάθε χρόνο μέχρι τόν θάνατό του,κατέθετε στεφάνι στό Πολυτεχνεῖο ὅπου τόν ὑποδέχονταν καί τιμοῦσαν, ὡς τόν μέγιστο ἤρωα τῆς Ἑλλάδος ! 

Δέν ἀπαξιῶ τήν δρᾶσιν του,σέ καμμία περίπτωσιν,τήν πραγματικῶς ἀντίστασιν στά βασανιστήρια πού ὑπέστη,τίς ἀντοχές καί τήν πίστιν του χωρίς νά ὑποκύψῃ στόν ἀντίπαλο. Ὅμως εἰλικρινῶς δέν ὑπάρχει μία περίπτωσις νά ἔχῃ τιμηθῆ κάποιος ἤρωας πού ἔχει δώσει καί τήν ζωή του ἀκόμη γιά τήν Πατρίδα,τά Ἐθνικά ἰδεώδη καί ἑλληνικά ἰδανικά,τόσο πολύ καί σέ τέτοιο βαθμό ὅπως ἐκεῖνοι πού ἀνήκαν στόν χῶρο τῆς ἀριστερᾶς. Ἤ ἐκείνους πού ἐκμεταλλεύτηκε καί οἰκειοποιήθηκε αὐτή.  

Ὅλα λοιπόν ἔχουν τά ὄριά τους,ὄχι ὅμως στόν χῶρο τῆς ...ἀριστερᾶς. Ἕναν χῶρο πού ἀπεδείχθη,ἐν τέλει, πώς πάντα βρισκόταν στήν ἐξουσία ! Ἕναν χῶρο πού μέ τό πέρασμα τῶν δεκαετιῶν ἀπογυμνώνεται ὅλο καί περισσότερο ἀποδεικνύοντας τήν σαπίλα του,τήν βρωμιά του,τήν μοχθηρία γιά κάθε τί πού ἔχει νά κάνῃ μέ Πατρίδα,Ἔθνος,Φυλή ! 

« ...Δεν υπάρχουν Έλληνες κομμουνιστές. Όταν κανείς γίνει συνειδητός κομμουνιστής παύει να είναι ‘Έλληνας. Γι’ αυτό και το κόμμα λέγεται Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας και όχι Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα. ‘Όταν κάποτε καταλάβουν αυτό το απλό και αδιαφιλονίκητο πράγμα τα κράτη, θα αφαιρέσουν αμέσως την εθνική υπηκοότητα από όλα τα άτομα που ανήκουν στη νέα κομμουνιστική φυλή. Όσο δεν το κάνουν, και όσο δεν συγκεντρώνουν όλα αυτά τα άτομα έξω από τα εθνικά σύνορα, και έξω από την εθνική κοινωνία, θα έχουν τον εχθρό μέσα στα τείχη, για να υπονομεύει το φρούριο της ειρηνικής των ζωής από μέσα....Ο Άρης Βελουχιώτης το είχε διακηρύξει αφελέστατα: «Εφτάμισυ εκατομμύρια Έλληνες είναι», είπε σε μια συζήτηση. «Απ’ αυτούς θα μείνουν τρία εκατομμύρια, και πολύ τους είναι». Κάθε αληθινός κομμουνιστής, βρίσκει σήμερα πολύ λογική και φρόνιμη τούτη τη σκέψη εκείνου του ανθρωποφάγου. Ένας ποιητής του κόμματος από την Ήπειρο, του έβγαλε έναν τόμο ποιήματα, που τον εξυμνεί και τον θαυμάζει. Ένας άλλος από τη Μυτιλήνη, έβγαλε άλλον έναν τόμο, όπου λιγώνεται από τη μεγαλοπρέπεια του δεκεμβριανού ανθρωποσφαγείου των άοπλων Αθηναίων, το 1944. Ένας τρίτος αλήτης της λογοτεχνίας, έγραψε τρίτο βιβλίο: «Τον μεγάλο Δεκέμβρη». Είναι τρελοί αυτοί οι άνθρωποι; Όχι. Είναι απλώς κομμουνιστές. Είναι διαφοροποιημένοι πρώην Έλληνες, που τώρα πια ανήκουν στη νέα φυλή…»

( Στρατῆ Μυριβήλη « Κομμουνισμός καί παιδομάζωμα»,1948. Ἀπόσπασμα ) 

Ἄν τε μένει νά ᾿δοῦμε καί τήν Μακρόνησο ἕνα μεγάααλο μουσεῖο. Τόν τόπο «ἐξορίας,βασανηστηρίων καί ὅ,τι ἄλλο, τῶν ἡρώων κομμουνιστῶν» !  Μή τυχόν καί τά παιδιά δέν ἔχουν τά ἀνάλογα παραδείγματα «ἡρώων» ὡς πρότυπα !  Νά πηγαίνουν κάθε χρόνο ἐκδρομή τά νηπιαγωγεῖα ( ναί,ναί τά νήπια παρακαλῶ) καί βεβαίως ἡ Προεδρία τῆς δημοκρατίας τους νά καταθέτῃ στοίβες τά στεφάνια ! ! ! 

Ἡ Πελασγική