Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Γ΄)

Αὐτοί πού θά ἐκλέγονται νά διοικοῦν,ἐπιλεγμένοι ἀπό ἐμᾶς,ἀναλόγως τοῦ δουλικοῦ τους χαρακτῆρα,δέν θά ἔχουν τήν προσωπικότητα καί τίς ἰκανότητες νά διακριθοῦν στό πολιτικό γίγνεσθαι μιᾶς χώρας.Ἔτσι πολύ εὐκόλως θά γίνουν πιόνια μας στό δικό μας παιχνίδι.Αὐτοί,στά χέρια εἰδικῶν,πνευματικῶν συμβούλων μας,θά ἀνατραφοῦν,ἀπό τήν παιδική τους ἡλικία μέ σκοπό νά ἀναλάβουν τήν ἐξουσία... ( Πρωτόκολλο 2ον,ἀπό : Τά Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών )

Δικηγόρος τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου,στήν ὑπόθεσιν ΑΣΠΙΔΑ,ἦταν ὁ Μένιος Κουτσόγιωργας.  Ὁ Κουτσόγιωργας  προερχόταν ἀπό εὔπορη οἰκογένεια τοῦ χωριοῦ Ῥοδινή Ἀχαΐας.Ναἴ,ἀπό τήν Ἀχαΐα καί αὐτός... Τήν περίοδον 1945-1952 ὑπηρέτησε στήν Γενική Ἀσφάλεια Ἀθηνῶν στήν ὁδὀ Μπουμπουλίνας ἀλλά αὐτός ἱσχυριζόταν πώς :ἁπλῶς ἔπαιζε φλάουτο στήν μπάντα τῆς ὑπηρεσίας ! ( ναί,εἰδικῶς ἐκεῖνα τά χρόνια,πού τά κομμούνια ἔσφαζαν καί ἔκαιγαν ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα, ὅλη ἡ ἔγνοια τῆς ἀστυνομίας ἦταν ἡ μπάντα καί ἡ μουσική ! ).
Ὁ ἀδερφός του,Πραξιτέλης ( προσέξτε τά ...ὕποπτα ἀρχαῖα ἐλληνικά ὀνόματα πού χρησιμοποιεῖ ἡ οἰκογένεια...) ὑπηρετοῦσε ὡς ἀξιωματικός στήν χωροφυλακή καί μετά τό ᾿81 ἔγινε ὁ σύνδεσμος τοῦ Ἀνδρέα μέ τήν ΚΥΠ.
Εἶχε δικηγορικό γραφεῖο σέ τετραόροφο ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ κτήριο. Ἤταν προσωπικός φίλος καί συνεργάτης τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου ἀλλά καί δικηγόρος του καί εἶχε διατελέσῃ Γενικός Γραμματεύς στό Ὑπουργεῖο Προεδρίας,στήν κυβέρνησίν του  ( 1963-65).
Μέ ἄλλα λόγια,ἀπό κοντά τόν εἶχε τόν Ἀνδρέα,ὁ Ἀγαμέμνων ἤ Μένιος...Πάλι ἀπό κοντά ἔγινε συν-ἱδρυτής τοῦ πασοκ ! Καί ἀπό τό ᾿81 καί μετά στά μέσα καί τά ἔξω τῶν πασοκικῶν κυβερνήσεων ἕως τήν στιγμή τῆς ἐπιλογῆς του ὡς «ἀποδιοπομπαίου τράγου» στό σκάνδαλο Κοσκωτᾶ καί τό ...ὕποπτο ἐγκεφαλικό (;) πού τόν ἔστειλε ἀδιάβαστον ! Βᾶλε μέ τόν νοῦ σου,τί θά ἀποκάλυπτε μέσα στήν ἀπελπισία του ὁ Μένιος πού θά ἀμαύρωνε τόν «ἡγέτη» Ἀνδρέα ...

Ο ΥΠΕΘΑ Γαρουφαλιάς δίνει άμεσα εντολή στον αντιστράτηγο Ι. Σίμο (ὁ Σίμος ἦταν προσωπική ἐπιλογή τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου,ἀλλά μετά ἀμφισβητοῦσε τό πόρισμα τῆς ἐρεύνης του...)να μεταβεί στη Μεγαλόνησο και να διεξαγάγει ανακρίσεις. Ο Σίμος, αφού εξετάζει συνολικά 93 μάρτυρες, αποφαίνεται σχετικά:

Απεδείχθη πράγματι ότι εγένετο κίνησις ιδρύσεως οργανώσεως υπό την επωνυμίαν «ΑΣΠΙΔΑ» υπό ομάδος αξιωματικών, με τον ιδιοτελή σκοπόν την εξυπηρέτησιν ατομικών συμφερόντων αυτών και των μελών της οργανώσεως, δια της προωθήσεως μεμυημένων αξιωματικών εις επικαίρους και σημαινούσας θέσεις 

Τό πόρισμα τοῦ Σίμου πού ὑποβλήθηκε στίς 1/6/965,ἔκανε λόγον γιά «πολυάριθμες συναντήσεις τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου μέ κορυφαῖα στελέχη τοῦ ΚΚΕ καί δεκάδες ἔνορκες καταθέσεις μαρτύρων,πού συμφωνοῦσαν ὅτι ὁ Ἀνδρέας εἶχε στρατολογήσῃ στόν ΑΣΠΙΔΑ ἀξιωματικούς διαφόρων-κυρίως κατωτέρων-βαθμῶν. ( Κων.Μπαρμπῆς : Τσακάλια καί ὕαινες τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς,τόμος δ΄σελ. 119)

φωτό

Τόν Ἰούλιο τοῦ 1966,ἐστάλησαν στήν βουλή κάποια ἔγγραφα καί ἀφοροῦσαν τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου :

φωτό

Ἔγγραφα ἀφορῶντα τὴν ἐπὶ δικτατορίας 4ης Αὐγούστου δρᾶσιν τοῦ κ. Ἀνδρέα Παπανδρέου ἀπεστάλησαν χθὲς 16ην ’Ιουλίου 1966 εἰς τὴν Βουλὴν ὑπὸ τοῦ ὑπουργείου Δημοσίας Τάξεως, εἰς ἀπάντησιν ἐρωτήσεως τοῦ βουλευτοῦ Κυκλάδων τοῦ Κόμματος τῶν Προοδευτικῶν κ. Εὐαγγέλου Ἀνερούση.

Τὰ διαβιβασθέντα καὶ ἀκολούθως δοθέντα εἰς τὴν δημοσιότητα ἔγγραφα εἶναι τὰ ἑξῆς:

1ον. Ἔγγραφον τῆς Διευθύνσεως Εἰδικῆς Ἀσφαλείας τῆς 9ης Ἰουλίου 1939, διὰ τοῦ ὁποίου προτείνεται ἡ ἐκτόπισις τοῦ κ. Ἀνδρ. Παπανδρέου ὡς «ἐπικινδύνου κομμουνιστοῦ».

2ον. Δελτίον «κομμουνιστικῆς δράσεως» τοῦ κ. Ἀνδρ. Παπανδρέου.

3ον. «Δήλωσις μετανοίας» τοῦ κ. Ἀνδρ. Παπανδρέου.

4ον. Ἀπόφασις τοῦ Ὑφυπουργοῦ Ἀσφαλείας κ. Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, περὶ ἀναστολῆς τῆς ἐκτοπίσεως τοῦ κ. Ἀνδρ. Παπανδρέου

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1966 δημοσιεύεται το βούλευμα για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. 28 αξιωματικοί παραπέμπονται σε δίκη, με τις κατηγορίες της ένωσης προς στάση και συνωμοσίας προς εκτέλεση πράξεων εσχάτης προδοσίας. Κατά το βούλευμα, «προκύπτουν επιβαρυντικά στοιχεία» για τους πολιτικούς Ανδρέα Παπανδρέου, Παύλο Βαρδινογιάννη, Μιχάλη Παπακωνσταντίνου και Στυλιανό Χούτα. ΕΔΩ

Ὅλο καί κάτι σᾶς λένε,αὐτά ὁνόματα,ἔτσι;

Ἕνας Παπανδρέου,ἐγγονός Ζίγκμουντ Μινέϊκο,πού ὅπως ὁ παππούς του συνωμοτοῦσε κατά τοῦ τσάρου (ἐδῶ),ἔτσι καί αὐτός δέν εἶχε ποῦ νά ὁμοιάσῃ ! Τώρα ποιοί ἔχουν στό αἷμα τους τήν συνωμοσία,δέν χρειάζεται νά τά ξανά λέμε...
Καί ἡ συνωμοσία,καθώς φαίνεται ἕως τίς ἡμέρες μας,μία χαρά ταιριάζει σέ κομμούνια.Εἶναι ἀπό τό ἴδιο αἷμα καμωμένοι καί αὐτοί.Δικά τους «ἐφευρήματα»,ὅλες αὐτές οἱ ...μεγάλες «ἰδεολογίες» ! ! !

Ἔτσι καί ὁ Ἀνδρέας ἀπό τά μικρά του χρόνια,νοιώθει τό αἷμα του νά μιλᾶ.Κάτι μέ τούς τροτσκιστές,κάτι μέ τίς Κομμουνιστικές Ὁργανώσεις Μπολσεβίκων, ἴδια τά αἵματα μέ τόν Γιωτόπουλο...Μόνον πού ὁ Ἀνδρέας εἶναι ἕνας χέστης πού ζητᾶ τό ἀσφαλές «σκαλί» γιά νά ...ἀποδείξῃ τό ...μπόϊ του καί θά τό βρῇ στό ἀμέρικα καί τήν ἀγκαλιά τῆς CIA,ἀφοῦ πρῶτα,τούς δώσῃ στεγνά,πού λένε,ὅλους ...

ΔΗΛΩΣΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΔΡΕΑ

«ΔΗΛΩΣΙΣ

»Ὁ ὑπογεγραμμένος Ἀνδρέας Παπανδρέου τοῦ Γεωργίου, γεννηθεὶς εἰς Χίον καὶ κατοικῶν εἰς Ἀθήνας, φοιτητὴς Νομικῆς, ἐτῶν 20, δηλῶ ὅτι:
»Τὸ ἔτος 1933, ὅτε ἤμην μαθητὴς τοῦ Κολλεγίου εἰς τὴν τρίτην τάξιν τοῦ Γυμνασίου, μοῦ ἐδόθη εὐκαιρία κατόπιν μιᾶς διαλέξεως γενομένης ὑφ’ ἑνὸς συμμαθητοῦ μου ὑπὲρ τοῦ φασισμοῦ, νὰ ὁμιλήσω διὰ τὸν ἀντίποδά του τὸν κομμουνισμόν. Τοῦτο ἔκαμα, ἐμφορούμενος ἀπὸ δημοκρατικὰς ἀντιλήψεις, ἐπεχείρησα δὲ νὰ κάμω μίαν ἀντικειμενικὴν ἀνάπτυξιν τοῦ συστήματος τούτου.
 Ἐκ τῆς γενομένης μελέτης ἤρχισα νὰ κατακτῶμαι ὑπὸ τῶν ἀντιλήψεων τούτων, περὶ τὸ τέλος δὲ τοῦ ἔτους 1933 καὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ 1934 εἶχα πλέον πλήρως πιστεύσει. Κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ 1934 ἐξέδωσα ὑπὸ τὸν τίτλον τὸ “Ξεκίνημα„, κομμουνιστικὸν περιοδικόν, εἰς τὸ ὁποῖον ἀνέπτυσσα τὸ Κομμουνιστικὸν Μανιφέστον.
Ἐξέδωκα δύο φύλλα τοῦ περιοδικοῦ τούτου τῶν τε Πολιτείας καὶ τοῦ Σχολείου ἐπεμβάντων. Τὸ Κολλέγιον κατέσχε τὰ ἐναπομείναντα φύλλα καὶ τὸ Κράτος μὲ ἀπήλλαξε, λόγῳ ἐπιπολαιότητος.

Μετ’ ὀλίγον χρονικὸν διάστημα κατὰ τὸ ἔτος 1935 ἐξέδωκα πολυγραφημένην προκήρυξιν ὑπὲρ τῆς Δημοκρατίας, δὲν ἠδυνήθην ὅμως νὰ τὴν διανείμω διότι τὸ Κολλέγιον τὴν κατέσχεν, ἀπειλῆσάν με μὲ τὴν ποινὴν τῆς ἀποβολῆς. Ἀπὸ τότε μέχρι τὸ τέλος 1936 δὲν ἐσημείωσα δρᾶσιν κομμουνιστικήν. Μοὶ ἐδόθη, ὅμως, ἡ εὐκαιρία κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο νὰ μελετήσω ἐνδελεχῶς τὰ τοῦ κομμουνισμοῦ καὶ νὰ καταλήξω εἰς τὴν ἀντίληψιν, ὅτι ἡ Τρίτη Διεθνὴς δὲν ἐξυπηρετεῖ τὴν ἰδέαν, ἀλλὰ ὅτι ἡ 4η Διεθνὴς ἀντιθέτως, ἐπιτελεῖ πράγματι τοῦτο.

»Περὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ 1937, ἐγνωρίσθην εἰς τὴν Φοιτητικὴν Λέσχην μέ τινα Γρηγορίου φοιτητὴν ὅστις ἀνῆκεν εἰς τὴν νέαν Ὀργάνωσιν Κομμουνιστῶν Διεθνιστῶν Ἑλλάδος, ἀνέλαβε δὲ νὰ μὲ κατατοπίσῃ πληρέστερον εἰς τὰ τῆς 4ης Διεθνοῦς. Κατὰ τὴν ἐποχὴν αὐτὴν ἀνεγίγνωσκα τὸν “Προλετάριον„ καὶ συνεισέφερα εἰς τὴν Ταξικὴν Ἀλληλεγγύην. Ὁ Γρηγορίου, μέλλων νὰ ἀποχωρήσῃ εἰς ἐξωτερικὸν περὶ τὸ τέλος τοῦ 1937 μὲ συνέστησεν εἴς τινα Ἀριστογείτονα, ὅστις ὡς ἐκ τῶν ὑστέρων ἐκ τῆς συλλήψεώς του ἔμαθα, ἦτο ὁ Δημοσθένης Βουρσούκης. Σὺν τοῖς ἄλλοις ὁ Βουρζούκης ἀνέλαβε νὰ μὲ μορφώσῃ πληρέστερα.
Ἐγνωρίσθην, ἐπίσης, μέ τινα διδάσκαλον ὀνόματι Ἐπαμεινώνδα Γιαννακόν. Ὁ Γιαννακὸς μὲ εἰσήγαγεν καὶ αὐτὸς εἰς τὰ τῆς τεταρτοδιεθνιστικῆς πολιτικῆς. Ἐσυνεχίσαμεν κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον μέχρι τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1937 ὁπότε ὑπέπεσεν εἰς τὴν ἀντίληψιν τοῦ πατρός μου τὸ γεγονός, ὅτι εἶχα εἰς τὴν κατοχήν μου τὸ “Προλεταριάτον„ καὶ κατόπιν τῶν ὑπ’ αὐτοῦ γενομένων παρατηρήσεων ἠναγκάσθην νὰ ἀποσυρθῶ. Οὐχ ἧττον, ὅμως, ἡ ἀπόσυρσις δὲν ἦτο ὁριστική.
Εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ καλοκαιριοῦ τοῦ 1938 εἰσήχθην εἰς τὴν κλινικὴν τοῦ Ἀσημακοπούλου, ὅπου μοὶ ἐγένετο ἐγχείρησις σκωληκοειδίτιδος. Μετὰ τὸ πέρας τῆς ἐγχειρήσεως καὶ ἐνῷ ἔτι εὑρισκόμην εἰς τὴν κλινικὴν ἀνέγνωσα εἰς τὸ “Ἐλεύθερον Βῆμα„ τὴν σύλληψιν τῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους εἶχα γνωρίσει, ἀπεφάσισα δὲ νὰ ἀναμειχθῶ καὶ πάλιν εἰς τὴν κομμουνιστικὴν κίνησιν. Ἤρχισα τότε, χωρὶς νὰ ἔχω οἱανδήποτε σύνδεσιν μὲ τὴν ὀργάνωσιν τὴν προσπάθειαν τοῦ νὰ κατακτήσω καὶ ἄλλους εἰς τὰς ἀντιλήψεις μου. Τὴν τοιαύτην προσπάθειαν ἐπεχείρησα τὸ πρῶτον εἰς τὸν κύκλον τῶν ἀμέσων φίλων μου. Ἐκμεταλλευόμενος τὸν ἐξαιρετικὸν σύνδεσμόν τους μὲ ἐμένα ἐπεχείρουν νὰ ἐπηρεάσω αὐτούς. Πρέπει, ὅμως, νὰ τονισθῇ, ὅτι συνήντησα τὰς συστηματικὰς ἀντιδράσεις τους, πολλάκις δὲ εὑρέθην ἀντιμέτωπος προσπαθειῶν των ὅπως μὲ ἀπομακρύνουν ἐν συνεργασίᾳ μὲ τὴν οἰκογένειάν μου ἀπὸ τὰς ἰδέας αὐτάς.
Εἰς τὸν κύκλον τῶν ἀμέσων φίλων μου ἀνῆκον οἱ κ.κ. Κύρκος Κύρκος, Καστοριάδης Κορνήλιος, Κοντογιάννης Ἰωάννης, Καράμπελας Χρῆστος, Βάλκας Χρῆστος. Ἐνῷ εὑρισκόμην ἄνευ οἱασδήποτε ἐπαφῆς ἔλαβον περὶ τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1938 τηλεφώνημα, διὰ τοῦ ὁποίου μὲ ἐκάλει εἰς συνάντησιν συνωμοτικὸν πρόσωπον, τὸ ὁποῖον μοὶ ἐπέτρεψε νὰ γνωρίσω ὅτι εἶχε σχέσιν μὲ τὴν κίνησιν αὐτήν. Μετέβην πράγματι εἰς τὸ καθορισθὲν μέρος ὅπου καὶ συνήντησα τὸ ἐν λόγῳ πρόσωπον. Οὗτος μοὶ ἀνεκοίνωσεν ὅτι ἐλέγετο Χρῆστος Σούλας καὶ ὅτι εἶχεν ἀποδράσει ἀπὸ τὰς φυλακὰς τῆς Ἀκροναυπλίας. Μετὰ τὴν σύλληψίν του ἀρχίζει ἡ περίοδος συνεργασίας μου μὲ τὸν Μεγαριώτην πρὸς τὸν ὁποῖον μὲ εἶχε φέρει εἰς ἐπαφὴν ὁ Χρ. Σούλας ἀρκετὸν χρόνον πρὸ τῆς συλλήψεώς του.
 Ὡς συνάγεται ἐκ τῆς μετ’ αὐτοῦ εἰδικῆς μου συνεργασίας ὁ Μεγαριώτης ἦτο τὸ κοινοῦν τὴν ὅλην ὑπόθεσιν πρόσωπον. Εἰς τὴν ἰδικήν μας ὀργάνωσιν τὰ πόστα δὲν ἀνεκοινοῦντο τυπικῷ τῷ τρόπῳ οὔτε εἶχον τόσον ὀργανωτικὸν χαρακτῆρα δυνάμεθα ἐν τούτοις νὰ συμπεράνωμεν ὅτι ὁ Μεγαριώτης ἐπεῖχεν θέσιν Γενικοῦ Γραμματέως τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς ὀργανώσεως. Σὺν τῷ χρόνῳ κατέστην τὸ ἀμεσώτερον μὲ τὸν Μεγαριώτην συνδεόμενον πρόσωπον. Συνηντώμεθα καὶ συνεζήτουμεν ἐπὶ τῆς πολιτικῆς καταστάσεως, κατευθύνσεων κ.ο.κ. Ἀνέλαβον ἐπίσης τὴν σύνταξιν, δακτυλογράφησιν, πολυγράφησιν κ.λ.π. τοῦ φύλλου, ὅλα συνολικῶς τὰ τοῦ φύλλου ἀφορῶντα, καθὼς καὶ τὴν κίνησιν τῶν νέων. Ἐκ τῆς ὅλης μου σχέσεως πρὸς τὸν Μεγαριώτην δύναται νὰ συναχθῇ ὅτι εἶχα θέσιν μέλους τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς, μὲ καθήκοντα τὸ φύλλον καὶ τὴν κίνησιν τῶν νέων. Συνάμα ἀπετέλουν διὰ τὴν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ ὕλην τὸν συνδετικὸν κρῖκον. Ἔσχον ὅθεν ἐν τῷ πλαισίῳ τοῦ κομμουνισμοῦ πολυσχιδῆ δρᾶσιν.

»Αἰσθάνομαι ἐν τούτοις νῦν μετάνοιαν διὰ τὴν ἐν λόγῳ δρᾶσιν μου. Ἀντιλαμβάνομαι πλέον σαφῶς ὅτι ἡ κομμουνιστικὴ δρᾶσις εἶναι καταστρεπτικὴ δι’ ὅλας τὰς ἠθικὰς ἀπολύτους ἀξίας, δὲν δύναται δὲ ἢ νὰ δημιουργήσῃ ἐρείπια. Πεισθεὶς πλέον ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως εἰς τοῦτο ἀποκηρύσσω καὶ καταδικάζω τὰς κομμουνιστικὰς ἰδέας, δηλῶ δὲ ὅτι τοῦ λοιποῦ θὰ διάγω βίον ὅστις θὰ πλαισιοῦται ἐντὸς τῶν ἀπολύτων ἠθικῶν ἀξιῶν καὶ τῆς ἑλληνικῆς παραδόσεως.

Ἐν Ἀθήναις τῇ 7ῃ Ἰουλίου 1939

Ὁ δηλῶν

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ»


Τί ὑποκριτής ! Τί σκουλήκι ! Τί μέγεθος,ῤουφιάνου,τιτανοτεράστιον ! ! !

Τώρα πῶς τήν γλύτωσε ὁ Γιωτόπουλος ἀπό ὅλο αὐτό τό «προδιαγεγραμμένο» ῥουφιανιλίκι ;  Ἑπεί δή,ὁ Γιωτόπουλος τήν ἔχει κάνῃ εἰς Παρισίους,πρόλαβε...Ἄ, ναί καί στήν Ἰσπανία γιά νά βοηθήσῃ τά κομμούνια κατά τοῦ Φράγκο. 

Σίγουρα ἔτσι ἔγινε; 
Ποιός ξέρει; 

Προφανῶς,αὐτοί πού τόν βοηθοῦσαν καί ὁ ἴδιος πού ἔβρισκε πάντα πολύτιμα ...ἀποκούμπια...Εἶχε καί παιδιά ὁ ἄνθρωπος καί κυρίως υἱόν πού εἶχε ...προορισμόν,ὄχι ἀστεῖα !

Καλά τά ἀποκούμπια τοῦ Γιωτόπουλου,ἀλλά σάν τοῦ Ἀνδρέα ΚΑΝΕΝΑ !

Τὸ κείμενον τῆς ἀναστολῆς τῆς ἐκτοπίσεως ἔχει ὡς ἑξῆς:

«ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ε΄

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 10/452/2

Ἐν Ἀθήναις τῇ 19ῃ Ἰουλίου 1939

»Πρὸς

Τὴν Διεύθυνσιν Εἰδικῆς Ἀσφαλείας τοῦ Κράτους

Ἐνταῦθα

»Ἀναστολὴ ἐκτοπίσεως κομμουνιστοῦ Παπανδρέου Ἀνδρέου τοῦ Γεωργίου, φοιτητοῦ Νομικῆς, κατοίκου Ἀθηνῶν.

»Λαβόντες ὑπ’ ὄψει α) τὴν ὑπ’ ἀρ. 58/2610/4 ἐ. ἔ. ὑμετέραν πρότασιν, β) τὴν ὑποβληθεῖσαν δήλωσιν ἀποκηρύξεως τοῦ κομμουνισμοῦ ὑπὸ τοῦ ἐπὶ (1) ἔτος εἰς Φολέγανδρον πρὸς ἐκτόπισιν διατελοῦντος κομμουνιστοῦ Ἀνδρέου Παπανδρέου τοῦ Γεωργίου καὶ ἐπιθυμοῦντες νὰ παράσχωμεν αὐτῷ τὴν δυνατότητα τῆς ἐμπράκτου ἀποδείξεως τῆς ὑποσχεθείσης μετανοίας καὶ ἐπάνοδον εἰς τὰς ὑγιεῖς κοινωνικὰς ἀρχάς, ἰδόντες καὶ τὸ ἄρθρον 9 παράγρ. 1 τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 1075 Ἀναγκαστικοῦ Νόμου,

ΑΝΑΣΤΕΛΛΟΜΕΝ

τὴν ἰσχὺν τῆς ὑπ’ ἀριθ. 114/15-7-39 ἀποφάσεως Ἐπιτροπῆς Δημοσίας Ἀσφαλείας Νομοῦ Ἀττικοβοιωτίας ὡς πρὸς τὸν ἀνωτέρω κομμουνιστὴν καὶ παραγγέλλομεν τὴν ἀπόλυσιν τούτου ὡς καὶ τὴν ὑπὸ τῆς οἰκείας Ἀστυνομικῆς Ἀρχῆς τοῦ τόπου διαμονῆς του παρακολούθησιν πρὸς διαπίστωσιν τῆς μελλοντικῆς νομιμόφρονος τούτου διαγωγῆς.

Ὁ Ὑφυπουργός
Κ. ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ»

Διότι τό ἄτομο ἦτο περιούσιον καί προορισμένο γιά μεγάλα πράγματα ! Καί ἡ προπαρασκευή τους ἔπρεπε νά συντελεσθῆ εἰς τάς ΗΠΑ ! Ἐκεῖ,ὅπως δήποτε ! Στό ἄντρο τοῦ συγχρόνου σιωνισμοῦ...

Ἔτσι μέσα ἀπό τήν ὑπόθεσιν ΑΣΠΙΔΑ καί τόν Πάνο Κόκκα,ἦρθε στό φῶς ἡ ξεχασμένη ἀπό τό 1939,δήλωσις μετανοίας τοῦ Ἀνδρέα ! Σιγά τό πρᾶγμα,θά μοῦ πεῖτε,ὁ Ἀνδρέας ἔγινε ἡγέτης καί πρωθυπουργός τῆς ἐλλαδικῆς καί ἐπέβαλε τά πασοκοκουμμούνια στόν τόπον,ἀπό κάθε ἄποψιν,μέχρι σήμερα ... ! Ἄλλως τε ἡ προπαρασκευή του στό ἀμέρικα αὐτόν ἀκριβῶς τόν στόχον εἶχε :

Στήν Διάσκεψιν τοῦ Μπρέτον Γούντς μέ τόν ἐπικεφαλῆς τῆς ἑλλ.ἀντιπροσωπείας διοικητή τῆς ΤτΕ , Βαρβαρέσο καί τόν οἰκονομολόγο Σμπαρούνη 

Τα σχέδια ώστε να συνεχίσει τις σπουδές του στις ΗΠΑ ο Παπανδρέου είχαν δρομολογηθεί πριν φύγει απ’ την Ελλάδα. Ο πρόεδρος του Κολλεγίου Αθηνών Όμηρος Ντέιβις είχε ήδη ενημερώσει τον πρώην κοσμήτορα και καθηγητή Ιστορίας Χαρίλαο Λαγουδάκη για την επικείμενη άφιξή του. Ο Ανδρέας ήταν ένας απ’ τους αγαπημένους μαθητές του Λαγουδάκη. Όταν το πλοίο του Παπανδρέου έδεσε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, ο Χαρίλαος Λαγουδάκης ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που πήγαν να τον υποδεχτούν. Φτάνοντας, λοιπόν, ο Παπανδρέου είχε και τις συστατικές επιστολές που είχε πάρει απ’ τον Ντέιβις για το Χάρβαρντ και για το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Η βοήθεια που πρόσφερε ο Λαγουδάκης στον Παπανδρέου ήταν ανεκτίμητη, και το ίδιο θα συνέβαινε δύο δεκαετίες αργότερα, στο ξεκίνημα της πολιτικής του σταδιοδρομίας στην Ελλάδα, όταν ο Λαγουδάκης υπηρετούσε πλέον ως ανώτερος αναλυτής των ελληνικών υποθέσεων στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Χάρη στον Λαγουδάκη ο Παπανδρέου κατάφερε, μέσα σε λίγους μόνο μήνες αφότου έφτασε στις ΗΠΑ, να μπει στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ...

...Τον Ιούλιο του 1944, έπειτα από μεσολάβηση του πατέρα του, πήρε μια ολιγοήμερη άδεια απ’ το Πολεμικό Ναυτικό για να προσφέρει ως εμπειρογνώμονας τις υπηρεσίες του στην ελληνική αντιπροσωπεία που συμμετείχε στη Νομισματική και Χρηματοπιστωτική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στο Μπρέτον Γουντς.(σχετικῶς μέ τήν συμμετοχή τοῦ Ἀνδρέα στήνν Διάσκεψη τοῦ Μπρέτον Γούντς,ἔχουμε ἀναφερθῇ ἐδῶ)

Εκεί ο Ανδρέας γνώρισε τον διάσημο Βρετανό οικονομολόγο Τζων Μέυναρντ Κέυνς, οι ιδέες του οποίου αποτέλεσαν τη βάση για την ίδρυση της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Εἴπαμε,τίποτα δέν γίνεται στήν τύχη ! 

Στις αρχές του 1945, η νοσοκομειακή μονάδα όπου υπηρετούσε έλαβε εντολή να μετακινηθεί στην Καλιφόρνια με τελικό προορισμό την Οκινάουα, όπου, αρχής γενομένης τον Μάρτιο του 1945, θα διεξάγονταν οι κορυφαίες μάχες του πολέμου με την Ιαπωνία.Τελικά ο Ανδρέας γλίτωσε απ’ το αιματηρό μέτωπο του Ειρηνικού, καθώς το διδακτορικό του στα Οικονομικά τον οδήγησε σ’ ένα μεγάλο ναυπηγείο του Πολεμικού Ναυτικού, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο 

Τούς προσέχουμε,σάν τά μάτια μας τούς ...ἐπιλεγμένους μας...

Carl Kaysen 

Οι σχέσεις του με τον Καρλ Κέιζεν και τον Τζων Κένεθ Γκάλμπρεϊθ.Ο Κέιζεν ήταν ένας απ’ τους επικεφαλής του τμήματος συνεδριών, και ο Ανδρέας έπαιζε τον ρόλο του «επιλοχία» του. Είχε πάει στο Χάρβαρντ για μεταπτυχιακές σπουδές στα Οικονομικά, μετά την απόλυσή του απ’ τον στρατό, όπου είχε υπηρετήσει στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS), όπως και ο Γκάλμπρεϊθ, ο οποίος ήταν ήδη διάσημος οικονομολόγος όταν αποχώρησε απ’ το Χάρβαρντ το 1939, για να εργαστεί ως αρθρογράφος στο εγνωσμένου κύρους περιοδικό Fortune.

Ο John Kenneth Galbraith δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική, υπηρετώντας τις προεδρίες Φράνκλιν Ρούζβελτ, Χάρρυ Τρούμαν, Τζον Κένεντι και Λίντον Τζόνσον.Ἀπό κοντά τούς εἶχε ΟΛΟΥΣ !  

Παρότι δε δίδασκε πλέον στο Χάρβαρντ όταν ο Παπανδρέου ξεκίνησε τις σπουδές του εκεί, το πιθανότερο είναι ότι γνωρίστηκαν στα σεμινάρια που διοργάνωσε στο πανεπιστήμιο κατά τη διάρκεια του πολέμου...Έχοντας τις ισχυρές συστάσεις του Γκάλμπρεϊθ, ο Παπανδρέου προσελήφθη ως αναπληρωτής καθηγητής

(ἀπό τό βιογραφικό ἔργο : Ἀνδρέας Παπανδρέου ἡ γέννηση ἑνός πολιτικοῦ ἀντάρτη)

Ἐπεί δή οἱ γνωστοί ἐξουσιαστές,ὑπολογίζουν τά πάντα,μά τά πάντα λέμε,ἔβλεπαν πώς τό πολιτικό ἑλλαδικό σύστημα εἶχε ξεπέσῃ στά χειρώτερα ἐπίπεδα,ἀλλά καί ἐπεί δή δέν ἤθελαν νά κάψουν τά χαρτιά τους (βλέπε τούς ἐπιλεγμένους τους),ἔπρεπε νά τούς ...φρεσκάρουν. Καί πῶς θά τό ἔκαναν αὐτό; Μέσῳ τῆς ἐπιβολῆς μιᾶς στρατιωτικῆς κυβερνήσεως (ὑπό τόν ἔλεγχό τους καί αὐτή,ἐννοεῖται...) ἡ ὁποία θά στεροῦσε τά ...δημοκρατικά δικαιώματα τοῦ λαοῦ. Καί γιά νά τό πετύχουν αὐτό χρειαζόταν καί τό ἀνάλογον κλῖμα,τό ὁποῖο ἦρθε μέσα ἀπό τόν ...ἀνένδοτο τοῦ πατρός παπανδρέου καί τό σχέδιο ΑΣΠΙΔΑ τοῦ υἱοῦ. Τί σήμαιναν αὐτά; Κομμουνιστική ἀπειλή ! Καί ποιός θά ἔσωζε ἀπό αὐτήν τήν ἀπειλή τήν χώρα; Μά μία δεξιά,«πατριωτική» πραξικοπηματικῶς λαμβάνουσα τήν ἐξουσία,κυβέρνησις ! Τά ὑπόλοιπα ἦταν θέμα χρόνου νά συμβοῦν...Καί αὐτός ὐπῆρξε καί λειτούργησε ὑπέρ τῶν κομμουνιῶν,ἀφοῦ αὐτοί εἶχαν ἐπιλεγῇ ὡς πρωταγωνιστές τῆς παραστάσεως... Πῶς ἀλλιῶς θά ἐπέστρεφαν ἄμωμοι,ἄσπιλοι...ἥρωες  καί σωτῆρες ;! !

Ἔπεσε πολύ χρῆμα,γιά νά στηθοῦν οἱ διάφορες ...ἀντιστασιακές ὁργανώσεις ! Οἱ πάντες,ἐκτός Ἑλλάδος τούς ἀντιμετώπιζαν ὡς ἥρωες...Καί ἐδῶ ; Ἐδῶ ἄκουγαν οἱ « σκλαβωμένοι» κάτοικοι τῆς ἑλλαδικῆς τό ...ἐλεύθερο ῥαδιοφωνικό σταθμό τῆς Deutsche Welle καί τόν Παῦλο Μπακογιάννη πού ἑτοίμαζε τόν πολιτικό δρόμο ...τῆς Ντόρας ...Ἕναν δρόμο πού περνοῦσε ,ἀναγκαστικῶς,μέσα ἀπό τήν τρομοκρατία τόν Κουφοντίνα καί τόν Γιωτόπουλο. 

Τόν Ἀλέξανδρο Γιωτόπουλο πού βρισκόταν ΚΑΙ αὐτός στό Παρίσι,πού τόν γνώριζαν ὅλοι ἀλλά παραδόξως μετά τήν ἐπάνοδό τους στήν Ἑλλάδα τῆς δημοκρατίας τόν ...ξέχασαν...

Ἀλλά αὐτά στήν ἑπόμενη συνέχεια...

Συνεχίζεται...


Οἱ ἐπιλεγμένοι... (μέρος Α΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι... (μέρος Β΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Δ΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Ε΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι (μέρος ΣΤ΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Ζ΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Η΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Θ΄)
Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Ι΄)
Ἐξαιρετικῶς ...ἐπιλεγμένη ...!
Κιτσίκης ὁ,ἀρίστως,ἐπιλεγμένος ! 




Ἡ Πελασγική