Ἱεράρχης καί Μασώνος γίνεται;

Καί ὅμως,γίνεται !

ἀπό ἐδῶ

Ἀνά τήν Ἱστορία ἔχουν ἀναδειχθῇ σέ πολύ ὑψηλά ἀξιώματα ( Οἰκουμενικός Πατριάρχης) ἱεράρχες οἱ ὁποῖοι ἀνῆκαν σέ μασονικές στοές. Τώρα πῶς μπορεῖ νά συνδυαστῇ ὁ πιστός τοῦ Μ.Α.Τ.Σ. ( «ὁ Μέγας τοῦ Σύμπαντος Ἀρχιτέκτων εἶναι ὁ Μέγας ἡμῶν Διδάσκαλος, καί ὁ ἀλάθητος νόμος, τόν ὁποῖον μᾶς παρέδωσε, εἶναι ἐκεῖνος, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖον ἐργαζόμεθα»-ἐδῶ- )  καί πιστός τοῦ Χριστοῦ,αὐτό μόνον ἐκεῖνοι πού ἐπέλεξαν νά τό κάνουν,ξέρουν ( ἔ καί ἐμεῖς κάτι ...ὑποπτευόμεθα...) !

Καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος,τί λέει ;

Ἀποφασιστική ποιμαντική ἐνέργεια τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἦταν ἡ προαναφερθεῖσα ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας της, τῆς 12ης Ὀκτωβρίου 1933, καί αἱ λοιπαί ὅμοιαι ἀποφάσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ἀπεφάνθη ὅτι:

«ἡ Μασονία ἀποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος, κεχωρισμένη καί ξένη τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας. Ἐμφαίνεται ἄλλως τοῦτο καί ἐκ τοῦ ὅτι κέκτηται ἰδίους Ναούς μετά βωμῶν, τούς ὁποίους οἱ πρόκριτοι τῶν τεκτόνων χαρακτηρίζουσιν ὡς «ἐργαστήρια, ἅτινα δέν δύνανται νά ὑστερήσωσιν εἰς ἱστορίαν καί ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας...»! Καί τελειώνει: «Οὐδαμῶς προσήκει ν' ἀνήκει τις εἰς τόν Χριστόν καί νά ζητῇ ἐκτός αὐτοῦ ἀπολύτρωσιν καί ἠθικήν τελείωσιν. Διότι εἶναι ἀσυμβίβαστος ὁ ἀληθής καί γνήσιος Χριστιανισμός πρός τήν Μασονίαν. Ὅθεν καί οἱ τυχόν ἐμπλακέντες εἰς τήν μύησιν τῶν Μασονικῶν μυστηρίων, δέον τοῦ λοιποῦ ν' ἀπόσχωσι πάσης ἐπικοινωνίας πρός τάς Μασονικάς στοάς καί ἐργασίας, βέβαιοι ὄντες ὅτι οὕτω ἀνανεοῦσιν ἀσφαλῶς τούς πρός τόν ἕνα Κύριον καί Σωτήρα ἡμῶν, ἐξ ἀγνοίας καί κακῆς τῶν πραγμάτων ἐκτιμήσεως, ὑποχαλασθέντας δεσμούς...» (ἐδῶ)

Ὅμως καί σήμερα ἀκόμη ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διατηρεῖ τήν ἰδίαν θέσιν περί Μασωνίας :

ΙΕΡΑ  ΣΥΝΟΔΟΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ
Αριθμ. Πρωτ. 1395
Διεκπ. 691
Αθήνα 28 Μαρτίου 2014

....ἐπαναδιακηρύσσει διά τῆς παρούσης τήν ἐκπεφρασμένην θέσιν Αὐτῆς κατά τοῦ Τεκτονισμοῦ, ἐπικαλουμένη τήν ἀπό 12.10.1933 Πρᾶξιν καί τήν ἀπό 4.10.1996 Διακήρυξιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ὡς καί τάς ἀπό 17.5.1970 καί 29.11.1972  Ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, αἱ ὁποῖαι καταδικάζουν τόν Τεκτονισμόν καί θεωροῦν ἀσυμβίβαστον τήν ἰδιότητα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ πρός αὐτήν τοῦ Τέκτονος.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐμμένει ἀπολύτως εἰς τά ὑπό τῶν ὡς ἄνω Ἀποφάσεων Αὐτῆς ὁριζόμενα. Διακηρύσσει καί αὖθις ὅτι ὁ Τεκτονισμός συνιστᾷ συγκρητιστικόν μυσταγωγικόν θρησκευτικόν σύστημα ἀσυμβίβαστον πρός τήν Ἐκκλησίαν, ὅλως διάφορον, κεχωρισμένον καί ἀλλότριον Αὐτῆς. (ἐδῶ)

Νά δοῦμε κάποιους ἱεράρχες πού ἄν καί ὅντες μασῶνοι ἔφθασαν στά ὑψηλώτερα ἀξιώματα τῆς Ὁρθοδόξου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας :

Ἀθηναγόρας ( Ἀριστοκλῆς Σπύρου) ἐξ Ἠπείρου. Σπούδασε στήν Θεολογική σχολή τῆς Χάλκης. Τό 1910 ἀποφοιτᾷ καί χρίζεται μοναχός. Μεταβαίνει στήν Μητρόπολιν Πελαγωνείας μέ ἕδρα τό Μοναστήριον ( Βιτώλεια). Οἱ Βαλκανικοί πόλεμοι φέρνουν ἀλλαγές.Ἡ Μητρόπολις Πελαγωνείας ἀνήκει πλέον στήν Σερβική Ἐκκλησία.Ὁ Ἀθηναγόρας φεύγει τό 1918. Πηγαίνει στήν Θεσσαλονίκη καί ἀπό ἐκεῖ στό Ἅγιον Ὅρος.

Ἕναν χρόνο μετά διορίζεται Γραμματεύς στήν Μητρόπολιν Ἀθηνῶν ( Μητροπολίτης, τότε, ὁ Μελέτιος Μεταξάκης :

Τον Μάρτιο του 1918 διαδέχθηκε τον Θεόκλητο Α' στη Μητρόπολη Αθηνών όπου παρέμεινε δύο έτη. Προϊόν απροκάλυπτης επέμβασης της Βενιζελικής παράταξης τόσο η απομάκρυνση του πρώτου, όσο και η τοποθέτηση του δεύτερου, ο Μελέτιος είχε προταθεί από τον στενό συνεργάτη του Βενιζέλου Ανδρέα Μιχαλακόπουλο από τον Νοέμβριο του 1916 (ἐδῶ)

Ἔγινε γιά 17 μῆνες Οἰκουμενικός Πατριάρχης,ὁ Μελέτιος καί ἀπό τό 1926 ἕως τόν θάνατό του (1935) Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας. Ἦταν ἐπί τῶν ἡμερῶν του πού υἱοθετήθηκε τό νέο ἡμερολόγιο,τόσο στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅσο καί ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας.)

 . Ἡ Ἱερά Σύνοδος ...ἐκτίμησε τά προσόντα τοῦ Διακόνου Ἀθηναγόρα καί λίγους μῆνες μετά τήν Μικρασιατική καταστροφή (Δεκέμβριος 1922,ἐπί πραξικοπηματία Πλαστῆρα-τό κολλητάρι καί πιστό σκυλί τοῦ Βενιζέλου-) χρίζεται ἱερεύς,Ἐπίσκοπος καί ἐν τέλει Μητροπολίτης μέ ἕδρα τήν Μητρόπολιν Κερκύρας καί Παξῶν ! ( Ξέρετε τί σημαίνει Κέρκυρα,ἔτσι; Ἡ πρώτη ἐν Ἑλλάδι Στοά (1782)εἶχε τήν ...τιμήν νά ἱδρυθῇ στήν φιδοφωλιά τῆς Κερκύρας ! ΕΔΩ)

Ὁκτώ χρόνια ἔμεινε στήν Κέρκυρα καί τό 1930 ὁρίζεται ἀπό τήν Πατριαρχική Σύνοδο (προφανῶς καί ἔβαζε ἀκόμη τήν «θεία χεῖρα » του ὁ Μελέτιος...) Πατριάρχης Βορείου καί Νοτίου Ἀμερικῆς.Στήν Ἀμερική ἔμεινε γιά 18 χρόνια. Δέν περνοῦσε καί ἄσχημα ἀφοῦ εἶχε ἀναπτύξῃ στενές σχέσεις μέ τό προεδρικό ζεῦγος Ῥοῦζβελτ ἀλλά κυρίως καί ἰδιαιτέρως, μέ τόν μασῶνο καί κατόπιν πρόεδρο Χάρρυ Τροῦμαν ! Εἶναι αὐτό πού λένε : ταίριαζαν τά χνότα τους...Ἐπίσης μιά χαρά πέρασε τήν μαύρη περίοδο γιά τήν Εὐρώπη καί τήν Ἑλλάδα,τοῦ Β΄Π.Π. !

Καί πῶς βρέθηκε στό ὑψηλώτερο θῶκο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας ; Χμμ...Πῶς τό ἔλεγε ὁ Φωτόπουλος : Γιά νά μαζευτῇ αὐτό τό ποσό,ἔπεσε κόσμος καί κοσμάκης ! Ἔτσι λοιπόν καί μέ τόν Ἀθηναγόρα.Γιά νά λάβῃ τόν Πατριαρχικό θρόνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔπεσε πολύς κόσμος ! Μέ πρῶτο καί κύριο θῦμα τόν μόλις γιά 2 χρόνια Οἰκουμενικό Πατριάρχη Μάξιμο. Μετά ἔπεσε στήν μέσιν ἡ ἑλλαδική κυβέρνησις.Μετά ἐκείνη τῶν ΗΠΑ,τοῦ μασώνου καί κολλητοῦ τοῦ Ἀθηναγόρα Τροῦμαν καί τέλος ἡ τῶν τουρκαλάδων τοῦ Ἰνονοῦ !

Ήταν ο πρώτος Πατριάρχης που εξελέγη χωρίς να έχει προηγουμένως την τουρκική υπηκοότητα, μετά την εφαρμογή του τουρκικού νόμου - διατάγματος 1092 του έτους 1923. Έτσι του αναγνωρίστηκε η τουρκική υπηκοότητα και του δόθηκε τουρκικό διαβατήριο, από το Νομάρχη Κωνσταντινούπολης στο αεροδρόμιο, κατά την άφιξή του, με το σκεπτικό ότι είχε γεννηθεί στο έδαφος της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεδομένου ότι η γενέτειρά του απελευθερώθηκε μετά τη γέννησή του, το 1912.

Συγκεκριμένα στις 1 Νοεμβρίου του 1948 συγκλήθηκε η Ενδημούσα Σύνοδος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αποτελούμενη από 17 αρχιερείς. Το τριπρόσωπο ψηφοδέλτιο καταρτίσθηκε από αρχιερείς - ποιμενάρχες εκτός των τουρκικών ορίων: του αρχιεπισκόπου Αμερικής Αθηναγόρα, του μητροπολίτη Μεθύμνης Διονυσίου, και του μητροπολίτη Κώου Εμμανουήλ. Και οι τρεις έλαβαν από 11 ψήφους ενώ βρέθηκαν 6 λευκά. 
Ο Αθηναγόρας εκλέχθηκε κατά τη δεύτερη ψηφοφορία, όπου έλαβε 11 ψήφους. Οι υπόλοιπες ήταν λευκοί και προέρχονταν από τους υποστηρικτές του κυρίως αντιπάλου του, του μητροπολίτη Δέρκων Ιωακείμ, ο οποίος είχε αποκλειστεί προηγουμένως από την τουρκική κυβέρνηση, από τη διαδικασία εκλογής. Μάλιστα ο τουρκικός τύπος θεωρούσε εξ αρχής βέβαιη την εκλογή του Αθηναγόρα, αναφέροντας ακόμη και τον αριθμό ψήφων που θα ελάμβανε.(ἐδῶ)

Μά τόσο πολύ τόν πήγαιναν ὅλοι τόν Αθηναγόρα; Ἀκόμη καί οἱ τοῦρκοι; ! Ἐ καλά,οἱ τοῦρκοι ὑποχείρια πάντα,ἄλλους ἐξυπηρετοῦν. Ἔτσι καί τότε ἡ ούσία ἦταν νά φύγῃ ἀπό τήν μέσιν ὁ Μάξιμος,διότι :

ο πραγματικός λόγος,που εξαναγκάσθη σε παραίτησιν ο Μάξιμος, ήταν οι άδικες φήμες περί διασυνδέσεών του με την ρώσικη εκκλησία και κατ' επέκταση με την σοβιετική ένωση.(ἐδῶ)

Ἦταν τότε,στήν ἀρχή του, τό παιχνίδι τοῦ «ψυχροῦ πολέμου». Κάποιοι ἦσαν θύματά του καί κάποιοι,οἱ ὑπηρέτες του,κερδισμένοι...Ἕνας ἀπό τούς καλλίτερους ὑπηρέτες ὁ μασῶνος Ἀθηναγόρας ὁ ὁποῖος 18 χρόνια στό ἀμέρικα,εἶχε μάθῃ πολύ καλῶς τό μάθημα !

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας πριν αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη έκανε μια μεγάλη περιοδεία σ΄ όλες σχεδόν τις ορθόδοξες κοινότητες της Αμερικής δίνοντας κατά τις διάφορες εκεί ομιλίες του το στίγμα της πολιτικής που θ΄ ακολουθούσε καλώντας όλους σε μια νέα σταυροφορία κατά του κομμουνισμού, την "ιερώτερη μάχη" του χριστιανικού κόσμου, όπως ο ίδιος χαρακτήριζε τότε.(ἐδῶ)

Τότε...Διότι σήμερα πού οἱ ἐπιταγές τῶν παγκοσμίων ἐξουσιαστῶν θέλουν χάϊδεμα τῶν ἀριστεριστῶν,ἀναρχικῶν,σατανιστῶν καί παντῶν τῶν νεοταξιτῶν,ἡ Ἐκκλησία καί πάλι ἀκολουθεῖ κατά γράμμα τίς ὁδηγίες !

«Ο Πρόεδρος Τρούμαν ετόνισεν εις τον Πατριάρχην ότι η αναχώρησίς του εξ Αμερικής πληροί την καρδίαν αναμίκτου αισθήματος, χαράς και λύπης. Χαράς μεν διότι το πηδάλιον της Ανατολικής Εκκλησίας περιέρχεται εις τόσον στιβαράς χείρας εις μίαν κρίσιμον περίοδον του κόσμου, λύπης δε διότι απομακρύνεται εξ Αμερικής ιεράρχης τοσαύτας προσενεγκών υπηρεσίας εις την υπόθεσιν του Χριστιανισμού και γενικότερον της ειρήνης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δακρύβρεχτος από συγκινήσεως απήντησεν εις τον Πρόεδρον:

- Ορθώς διεγνώσατε Εξοχώτατε, ότι αποχωρών εντεύθεν συναποκομίζω εις την ψυχήν μου την Αμερικήν. Μαζί με τον ασπασμόν του αποχωρισμού, ήλθα να Σας ευχαριστήσω, δι΄ όσα πράττετε δια την ανακούφισιν των λαών από τας πληγάς του πολέμου και δια την βοήθειαν την οποίαν τόσον χριστιανικώς παρέχετε εις αυτούς όπως επουλώσουν τας πληγάς αυτών.
Εντελώς όμως ιδιατέρως, συνέχισε ο πατριάρχης, θέλω να σας ευχαριστήσω δια την βοήθειαν την οποίαν προσφέρετε εις την Ελλάδα και την Τουρκίαν και να σας τονίσω την ανάγκην της αποτελεσματικής συνεχίσεώς της μέχρι της πλήρους ολοκληρώσεως ».

Στο σημείο αυτό ηγέρθη ο πρόεδρος των ΗΠΑ και με έκδηλον συγκίνησιν, έσφιξε το χέρι του Πατριάρχου και ετόνισε:

-Μη έχετε ουδεμίαν αμφιβολίαν ότι την βοήθειαν αυτήν θα την συνεχίσωμεν μέχρι τέλους, δηλαδή μέχρις ότου ολοκληρώσωμεν το έργον το οποίον έχομεν αναλάβει. Σήμερον μάλιστα είμαι ιδιαιτέρως ικανοποιημένος διότι εκ της λεπτομερούς εκθέσεως, την οποίαν μόλις προ ολίγης ώρας μου έκαμε ο κ. Γκραίηντυ, διαπίστωσα ότι δικαιολογείται κάθε αισιοδοξία δια το μέλλον της Ελλάδος και ότι εντός χρονικού διαστήματος μικρότερου του ενός έτους, θα έχωμεν μόνιμα και ευχάριστα αποτελέσματα, τόσον εις τον τομέα αποκαταστάσεως της τάξεως όσον και εις το πεδίον της οικονομικής ανασυγκρότησης.

Στη συνέχεια ο Αμερικανός Πρόεδρος οδήγησε τον Πατριάρχη προ του μεγάλου χάρτου των δύο ημισφαιρίων, ο οποίος ευρίσκεται πάντα ανηρτημένος στο γραφείο του , από της εποχής του προέδρου Ρούζβελτ και υποδεικνύοντας ένα προς ένα τα νευραλγικά σημεία του κόσμου, όπου παρατηρείται αστάθεια και ανωμαλία τόνισε:

- Πιστεύω ότι όλαι αυταί αι πληγαί θα επουλωθούν συντόμως και ο πόθος της ειρηνικής διαβιώσεως των λαών θα γίνει πραγματικότης, ώστε να μη χρειάζονται πλέον σιδηρά παραπετάσματα. Πιστεύω ότι η ορθοφροσύνη και η καλή θέλησις θα επικρατήσουν πανταχόθεν και θα εξασφαλίσουν την ειρήνην.

- Αμήν, προσέθεσεν ο Πατριάρχης και ενηγκαλίσθη και κατησπάσθη του προέδρου….(ἐδῶ)

Ἦταν φθινόπωρο τοῦ 1948 καί ὁ Τροῦμαν μάντεψε μέ τέλεια ἀκρίβεια,πώς σέ ἔναν χρόνο οἱ ἐαμοσλαβοσυμμορίτες θά ἔπαιρναν τόν ποῦλο ἀπό τήν Ἑλλάδα,ἄλλοι γιά τά θυμαράκια καί ἄλλοι γιά τούς κομμουνιστικούς παραδείσους οῦ ἀνατολικοῦ μπλόκ. Μέ ἀκρίβεια,ἔ; Ἐμπνευσμένος ἄνθρωπος καί ὁ μασῶνος Τροῦμαν ! ! ! Ὁ πολύ καλός φίλος τοῦ μασώνου Ἀθηναγόρου ! Τόσο καλός πού τοῦ προσέφερε μέχρι καί τό προεδρικό ἀεροπλάνο γιά νά τόν πάῃ στήν Κωνσταντινούπολιν !

Ο Πατριάρχης εξερχόμενος του αεροπλάνου εντυπωσίασε όλους μιλώντας στα τουρκικά εκφράζοντας την εκτίμησή του στον πρόεδρο Ισμέτ Ινονού.Αμέσως μετά με μια τεράστια αυτοκινητοπομπή κατευθύνθηκε στη κεντρική πλατεία της Πόλης όπου και κατέθεσε, στο μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ, στεφάνι με λουλούδια που όπως ανακοινώθηκε είχαν κοπεί από τους κήπους του Λευκού Οίκου.(ἐδῶ)

Νομίζω πώς κάθε σχόλιο ἐπί τῶν τελευταίων,εἶναι περιττόν...

Ὁ μέγας Οἰκουμενιστής Ἀθηναγόρας,ὁ πιστός μσῶνος,εἶχε μεγάλες ἐπιτυχίες  :

Πώ ! Ἀγάπες ! ! ! φωτό

η πιο ξεχωριστή στιγμή ήταν η συνάντησή του με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄ στην Ιερουσαλήμ το 1964, η οποία οδήγησε στην αμοιβαία άρση των αναθεμάτων που είχαν χωρίσει τους ορθόδοξους και ρωμαιοκαθολικούς Χριστιανούς από το Σχίσμα του 1054. Αυτή η συμβολική χειρονομία άνοιξε τη δυνατότητα του αυθεντικού διαλόγου μεταξύ των Ορθόδοξων και Ρωμαιοκαθολικών για πρώτη φορά μετά από αιώνες. (ἐδῶ)

Ἐπίσης κάθε σχόλιον περιττό γιά τήν «ξεχωριστή στιγμή» τῆς θητείας τοῦ Ἀθηναγόρα,στόν Οἰκουμενικό θρόνο. Ξεχωριστή στιγμή καί ἐπιτυχία ἡ συνάντησις μέ τόν ἐκπρόσωπο τοῦ Βατικανό...Τοῦ Βατικανό καί τῶν Ῥωμαιοκαθολικῶν πού ἔπαιξαν τόσο βρωμερό ῥόλο στήν πτώσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως,στίς ὁρδές τῶν τουρανομογγόλων...Καί μάλιστα ἀπό τόν Πατριάρχη τῆς Κωνσταντινουπόλεως πού ἀνῆκει,ἀπό τότε,στούς τουρανομογγόλους,ἀκόμα... Τέτοια εἰρωνία ἡ «ξεχωριστή στιγμή»! ! !

Ὑπάρχει καί μία πολύ μαύρη,κατάμαυρη στιγμή,ἀποδεκτή ἀπ᾿ὅλους ὡς τέτοια, στήν Πατριαρχεῖα του :

 τα θλιβερά γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου 1955, τα λεγόμενα Σεπτεμβριανά, όταν κατευθυνόμενος «άνωθεν», όπως αποδείχθηκε στη δίκη του Αντνάν Μεντερές το 1961, τουρκικός όχλος επέδραμε κατά των ελληνικών καταστημάτων, οικιών και εκκλησιών προβαίνοντας σε εκτεταμένες καταστροφές και λεηλασίες. Από τα γεγονότα αυτά και έπειτα, κάτω από τις αυξανόμενες πιέσεις του τουρκικού κράτους ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης εξωθήθηκε να εγκαταλείψει σταδιακά τις εστίες του, με αποτέλεσμα τη στιγμή του θανάτου του (Ἰούλιος 1972),να έχουν απομείνει 100.000.(ἐδῶ)

Καί πῶς τελειώνει ἡ παρουσίασις τοῦ βιογραφικοῦ τοῦ «διακεκριμένου ἕλληνος τέκτονος» Ἀθηναγόρα,στήν σελίδα τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος :

Τον Ιούλιο του 1972 μετά από μία πτώση και κάταγμα που υπέστη, με συνέπεια άλλων επιπλοκών, ο Αθηναγόρας όδευσε στην Αιώνια Ανατολή.(ἐδῶ)

Καταλάβατε; Ὁ Ἀθηναγόρας δέν ἀποδήμησε εἰς Κύριον,Αὐτόν πού ὑπηρέτησε (;) σ᾿ὅλη του τήν ζωή... Δέν ὅδευσε ἐν τῷ Παραδείσῳ...Ἀλλά ...στήν Αἰώνια Ἀνατολή !

Από της ιδρύσεως, το 1811, της “Γαληνοτάτης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος κατ’ Ανατολήν Κερκύρας” δια μέσου του προσωρινώς ιδρυθέντος, το 1864, “Τεκτονικού Διευθυντηρίου” στην Αθήνα από το οποίο προήλθε, το 1867, και λειτουργεί έκτοτε συνεχώς η “Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος”, μετονομασθείσα αργότερα σε “Μεγάλη Στοά της Ελλάδος”, έχουν λειτουργήσει και εκπέμψει το τεκτονικό Φώς 160 Σ.:Στοές, σε 55 διαφορετικές Ανατολές.(ἐδῶ)


Καί ἔχει κι᾿ἄλλους...

Ἱεράρχης καί Μασώνος γίνεται; (μέρος Β΄)


Ἡ Πελασγική