" ...μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι..." Σωκράτης

Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

Μάης τοῦ ᾿68: Μία ἰουδαϊκή έπανάσταση

Μάης τοῦ ᾿68 : Ἡ Ὁμολογία 

Ὁ ἡγέτης τῶν ἐξεγέρσεων τοῦ Μάη τοῦ ᾿68,ἑβραῖος Δανιήλ Κόν Μπεντίτ,ὁ,ἀπό τό '70 καί μετά, ὑποστηρικτής τῆς παιδοφιλίας...
Τοῦ Άναστασίου Γιαννᾶ

Στην Ελλάδα, κάθε φορά που γίνεται λόγος για τον Μάιο του '68 (και ειδικά στη συγκεκριμένη επέτειο), ο τύπος γεμίζει από ειδικά αφιερώματα, και τα τηλεοπτικά κανάλια  από εκπομπές, που αναλύουν τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Και φυσικά , πάντα, πρόκειται για τις γνωστές αριστερίστικες αρλούμπες. Η ψυχεδέλεια στην πολιτική ανάλυση. Αντίθετα στο εξωτερικό, όπου δεν έχουν το κόμπλεξ μη και δεν τους πουν πεφωτισμένους Ευρωπαίους, αντιμετωπίζουν τα πράγματα πιο σοβαρά. Έτσι τον Ιούλιο του 1988, η γνωστή εφημερίδα «Le Monde» έβαλε την ακόλουθη ανακοίνωση : «Ο Μάιος του 1968 δεν ήταν παρά μορφή μεσσιανικής κλήσης – απόηχος του ιουδαϊκού μεσσιανισμού. Αυτή είναι η άποψη που αναπτύχθηκε από όσους συμμετείχαν στο συνέδριο που διοργάνωσε το περιοδικό Passage, την Πέμπτη, 7 Ιουλίου, στο Παρίσι, με θέμα: «Μάιος 1968: Μια ιουδαϊκή επανάσταση;». Πολλές προσωπικότητες, πράγματι, τόσο από τον πολιτικό χώρο όσο και εκείνο της Ιστορίας προσπάθησαν να δώσουν απάντηση στο εξής ερώτημα: Γιατί στους ιθύνοντες του φοιτητικού κινήματος του Μαΐου [τού 1968] είχε τόσο πολλούς Ιουδαίους;» (Le Monde, 12 Ιουλίου 1988.)


Τά ἑβραιόπουλα ἡγετικές φυσιογνωμίες τῶν ἐξεγέρσεων τοῦ γαλλικοῦ Μάη τοῦ ᾿68
Μετά από 20 χρόνια, τον Απρίλιο του 2008 στο Γαλλικό Εβραϊκό μπλοκ Le Monde Juif, αναρτήθηκαν τα εξής αποκαλυπτικά : Ο Μάιος του 1968 και οι Ιουδαίοι: Είναι προφανές; («Mai 68 et les juifs: une évidence?») Εντάξει, και εγώ υποκύπτω στην επικαιρότητα και τις σειρήνες που καλούν να τιμήσουμε τα γεγονότα του Μαΐου του 1968. Δεδομένου όμως ότι βρισκόμαστε στη Le Monde Juif, είναι προφανές ότι πρέπει να τεθεί [επιτέλους] το ερώτημα το σχετικό με τις σχέσεις μεταξύ του Μαΐου του 1968 και των ιουδαίων. Είναι αυτό ένα ζήτημα για το οποίο κανένας δεν κάνει λόγο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ αυτή η σχέση όχι μόνο πλήρως εναρμονίζεται με τα γεγονότα, αλλά, επιπλέον, είναι εκπληκτική. Μέγα μέρος, πράγματι, των χαρισματικών ηγητόρων εκείνης της εποχής είναι Ιουδαίοι.

Ο Daniel Cohn-Bendit, πρώτα-πρώτα, ο επικεφαλής του κινήματος της 22ας Μαρτίου και πρόσωπο που εξελίχθηκε σε σύμβολο ολόκληρης εκείνης της περιόδου. (Μια λεπτομέρεια [ίσως όχι ασήμαντη]: Η μάνα του ήτανε, κατά τη δεκαετία του 1950, οικονόμος στο σχολείο «Μαϊμονίδης», στην Boulogne- Billancourt. Οι εκεί τότε μαθητές ακόμη θυμούνται τους μικρούς, εξαιρετικά πανούργους, κοκκινομάλληδες [γιούς της] που περιφέρονταν μέσα στο κτήριο του σχολείου.

Άλλος Ιουδαίος: ο Alain Geismar, γενικός γραμματέας του Εθνικού Συνδικάτου Ανώτατης Εκπαίδευσης και μετά ενεργό μέλος της «Προλεταριακής Αριστεράς». Μετά ο Henri Weber, γερουσιαστής, γνωστός σοσιαλιστής, που τότε είχε ιδρύσει, μαζί με τον Alain Krivine, το τροτσκιστικό κίνημα «Επαναστατική Κομμουνιστική Νεολαία». Μετά, βέβαια, οι Weber και Krivine ακολούθησαν δρόμους ελαφρώς διαφορετικούς. Άλλος: ο Robert Linhardt, αρχηγός της UJCml, δηλαδή της Ένωσης της Μαρξιστικής-Λενινιστικής Κομμουνιστικής Νεολαίας. (Τότε αυτοί χρησιμοποιούσανε τέτοιους όρους, γιατί δεν είχανε ακόμα επιδοθεί στο μάρκετινγκ.


Benny Lévy
Ακόμα ένας ήτανε ο Benny Lévy, αρχηγός της Προλεταριακής Αριστεράς, συνιδρυτής της εφημερίδας Libération και ιδιαίτερος γραμματέας του Jean Paul Sartre, του οποίου ο τότε ρόλος βγήκε λίγο-πολύ στο φως κατά τη δεκαετία του 1970. Μη ξεχάσουμε όμως και τους υπόλοιπους: τον André Glucksmann, τον Bernard Kouchner, τον Alain Finkielkraut, που επίσης είχε πάρει μέρος, και άλλους… και άλλους

Εν κατακλείδι: το ερώτημα το σχετικό με τους ιουδαίους και τα γεγονότα του 1968 πρέπει οπωσδήποτε να τεθεί. Και τούτο, επειδή πρέπει, κατά πρώτο λόγο, να αναρωτηθούμε: Θα γινόταν ο Μάιος του 1968 χωρίς τους ιουδαίους; ...κλπ» (Για του λόγου το αληθές βλ. Μάης '68 καί ἑβραῖοι : Μία ἀπόδειξις; )

Το σχόλιο θα μπορούσε να είναι : «Συ είπας». 

Τι πράγματι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Ο αναγνώστης μας θα τα κατανοήσει καλύτερα εάν ανατρέξει στο προηγούμενο άρθρο μας, «Οι Αρχετυπικές έννοιες της Δεξιάς και της Αριστεράς», στο οποίο περιγράφαμε το φαινόμενο του γνωστικισμού και την καταστροφική του επίδραση πάνω στον δυτικό πολιτισμό.
     
Εν ολίγοις, όλα εκείνα τα κινήματα της δεκαετίας του '60 , ήταν ένας «πολιτιστικός πόλεμος»( culture war ) ο οποίος είχε ως απώτερο σκοπό, να αποκόψει τις Δυτικές κοινωνίες από τις κλασσικές αρχαιοελληνικές αξίες και φυσικά από την Χριστιανική παράδοση. Με άλλα λόγια, από όλο εκείνο το σύστημα αξιών που δημιούργησε τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, και πού τώρα, δυστυχώς , βλέπουμε σε τι άθλια κατάσταση έχει οδηγηθεί.

Όμως, εκτός  από αυτούς τους στόχους, ειδικά στην Γαλλία, ο Μάιος του '68 είχε και συγκεκριμένες ανομολόγητες πολιτικές επιδιώξεις: Είναι γνωστό ότι η ανεξάρτητη στάση του De Gaulle ενοχλούσε ιδιαίτερα τους Αμερικανούς και όχι μόνον. Το 1966 έβγαλε τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ, κατήγγειλε τον πόλεμο στο Βιετνάμ, καταδίκασε τον Ισραηλινό επεκτατισμό κατά την διάρκεια του πολέμου των έξι ημερών(1967). Αλλά και οι απόψεις του για την Ευρωπαϊκή ένωση δεν άρεσαν καθόλου στους θιασώτες της νέας τάξης: «Αυτοί δημιούργησαν στη σκιά , διαπραγματεύτηκαν στο σκοτάδι, υπέγραψαν μυστικά… για να δημιουργήσουν μία κυβέρνηση χωρίς πατρίδα πάνω στα μέτρα της τεχνοκρατίας. Ένα τεχνητό τέρας, ένα ρομπότ, ένα δημιούργημα του Φρανκενστάιν». (Συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 7 Απριλίου 1954.) 
Και δεν αρκέστηκε στα λόγια: αγωνίστηκε εναντίον του εκπροσώπου της ολιγαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου, που εκπροσωπούσε ο Jean Monnet. Η συνεργασία του τύπου που ελεγχόταν από το κεφάλαιο με εσωτερικές και ξένες δυνάμεις, δημιούργησε το «κλίμα» που οδήγησε στις κινητοποιήσεις εναντίον του De Gaulle.

Αυτά τα ολίγα για ένα μεγάλο θέμα.
Πάντως μην περιμένετε να αλλάξει τίποτα. Στην επόμενη επέτειο αλλά και στον ενδιάμεσο χρόνο καθώς και στις επετείους του «Πολυτεχνείου» εδώ  τις ίδιες αρλούμπες θα ακούσετε.  

Θεόδοτος ,Δεκέμβριος 2011


Στίς μέρες μας ἔχουμε τό κίνημα τῶν ...νέων φιλοσόφων Nouveaux Philosophes,μέ ...ἡγετική φυσιογνωμία,ποιόν ἄλλον ; Ἕναν ἀκόμη Λεβύ :τόν Bernard-Henri Lévy

Ἐδῶ

Διαβᾶστε καί ἐδῶ,ἐπίσης ἐδῶ



Ἡ Πελασγική

4 σχόλια:

  1. Αλλο ενα προιον του μαη 68 ειναι και η μητερα ΝΤΟΡΑ του κωνσταντινου Μπακογιαννη ΑΘΗΝΑ ΨΗΛΑ του ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΟΣ Μ.Π.Α.ΜΙΤΗ ΠΑΥΛΟΥ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ απο τον τρομοκρατη της μοσαντ μελισσοκομο μητσο για την αρνηση του να αναγνωριση το ΙΣΡΑΗΛ..ΚΑΙ Ο ΥΙΟς ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΖΑΚ ΛΕΒΗ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ......ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ 2019!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἄγγελε,τελειωμένες καταστάσεις...Ποιός τό καταλαβαἰνει ἀπό τούς συγχρόνους ἑλλαδῖτες; ...

      Οἱ ἀπαντήσεις περί ἀλώσεως δόθηκαν ἀπό ἐσένα,μέ ἀπόλυτον σαφήνεια. Δέν ἔχω νά προσθέσω τίποτα !

      Σ᾿εὐχαριστῶ !

      Διαγραφή
  2. Άρτια αναφορά και ΕΥΓΕ σε μία υπόθεση που μόνο "αγνό φοιτητικό κίνημα" δεν υπήρξε ποτέ!
    Μία ξεχωριστή παράμετρος και πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, είναι οι πολλές (...) απόπειρες δολοφονίας κατά του Στρατηγού Ντέ Γκώλλ που ΠΟΤΕ δεν κατάφεραν να βρούν τον στόχο τους!
    Δέν είναι του παρόντος να εξετασθεί απο ΠΟΥ ήσαν οι σχεδιασμοί αυτοί, πέραν των δυσαρεστημένων Γάλλων της Αλγερίας που αποχώρησαν απο την αφρικανική αυτή χώρα με μή ομαλό τρόπο.
    Τό πλέον χαρακτηριστικό είναι οι διάτρητες απο σφαίρες πολυβόλων (!!!) προεδρικές μαύρες 'Citroen DS'που δεν μπόρεσαν να βγάλλουν απο τήν μέση τον πλέον σκληροτράχηλο πρόεδρο ευρωπαϊκής χώρας γιά τον 20ο αιώνα!
    Και δεν ήταν και μικρόσωμος, αλλά ογκωδέστατος με ανάστημα 1.93 !
    [https://images.app.goo.gl/7YoWghzjrYuii75t5
    https://images.app.goo.gl/NioSTgkh2zGod4E4A
    https://images.app.goo.gl/JxNbaNzUauXktTJy7
    https://images.app.goo.gl/wboqKxx4w3rdYx5MA]

    Ο πρόεδρος Ντέ Γκώλλ με πλήθος τραυμάτων στο σώμα του απο τις μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, δεν δίστασε ποτέ να μιλήσει ανοικτά και σκληρά, όταν το απαιτούσε το Εθνικό συμφέρον της Γαλλίας, πρός κάθε κατεύθυνση.
    Μήν λησμονούμε ότι σε αυτόν οφείλει η σύγχρονη Γαλλία τό ότι είναι υπολογίσιμη Πυρηνική δύναμη, ότι διαθέτει αεροπλανοφόρα (ο γιός του Φίλιππος διετέλεσε Ναύαρχος) και ότι τσαλάκωσε δυναμικότατα τον Αμερικανικό παράγοντα (1966) που τελικώς τον "έσπρωξε" εκτός εξουσίας - έβαλε το ...χεράκι του και το Ισραήλ που ο ντέ Γκώλλ ΔΕΝ ενέκρινε ανταλλακτικά γιά τα γαλλικά αεροπλάνα του - το 1969 και απέθανε το 1970.
    (Οι διάδοχοί του Πομπιντού, Ζισκάρ ντ' Εστέν, Μιττεράν κλπ, υπήρξαν πολύ "λίγοι" δίπλα του).
    Τέλος, ο σιδηρούς στρατηγός στο 3τομο έργο του 'Απομνημονεύματα Ελπίδος', που έχει μεταφρασθεί και εκδοθεί στα ελληνικά, αναφερόμενος ανάμεσα σε πολλά άλλα γιά την Ελλάδα, αναφέρει χαρακτηριστικά, ότι η πολιτική ζωή της χώρας μας είναι τόσο πολύπλοκη όσο και οι ακτές της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἀγαπητέ Ἰωάννη Καποδίστρια,πολύ ὁρθῶς ἀνέφερες : οἱ δυσαρεστημένοι Γάλλοι τῆς Ἀλγερίας ! Μόνο πού ξέχασες ἔναν ἀκόμη προσδιορισμό οἱ Ἑβραῖοι-Γάλλοι τῆς Ἀλγερίας...

      Ἔχω γράψει σχετικῶς μέ αὐτούς,στό θέμα : Ἡ ἐξουσία τους βασίζεται στήν ἀνθρώπινη ἠλιθιότητα. Καί τό λένε εὐθέως !https://sxolianews.blogspot.com/2018/11/blog-post_7.html

      Πίσω ἀπό κάθε βρώμικο καί καταστροφικό σχέδιο,μά νά βρίσκῃς ΠΑΝΤΑ αὐτούς; !

      Καί μετά τό παίζουν ...ἀδικημένοι ! ! ! Ἡ τέλεια ὑποκρισία !

      Διαγραφή