Ἡ Γερμανία τῶν δύο πολέμων,οἱ δράκοι-τραπεζίτες καί ἡ Τράπεζα τῶν τραπεζῶν BIS ! ! ! (μέρος Β΄)

Τσάμπερλεν, Νταλαντιέ, Χίτλερ, Μουσολίνι και Τσιάνο φωτογραφίζονται πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας του Μονάχου, η οποία απέδωσε την Σουδητία στην Γερμανία (φωτό)

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1938, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο υπέγραψαν το Σύμφωνο του Μονάχου, το οποίο θεωρήθηκε ως πράξη κατευνασμού προς τη Γερμανία. Επιτρεπόταν η προσάρτηση των ζωνών της Τσεχοσλοβακίας από τη ναζιστική Γερμανία κατά μήκος των συνόρων της χώρας που κατοικούνταν κυρίως από γερμανόφωνους, για τους οποίους δημιουργήθηκε μια νέα εδαφική ονομασία «Σουδητία». Η Τσεχοσλοβακία δεν προσκλήθηκε καν στο συνέδριο (Σημ. Πελ. Κατά τά ἄλλα ὁ Τσάμπερλαιν τῆς Ἀγγλίας ὀνόμασε τήν συμφωνία «ἔντιμον εἰρήνη» ! )

Διαμελισμός τῆς Τσεχοσλοβακίας μετά τήν Συμφωνία τοῦ Μονάχου (φωτό)

 Τον Μάρτιο του 1939, η BIS, υπό την προεδρία του διευθυντή της Τράπεζας της Αγγλίας, τον γερμανό Otto Niemeyer,(σημ. Πελ. ὁ ὁποῖος Ὄτο ἔγινε καί Σέρ! Ἔμ ὑπηρεσίες προσέφερε δέν θά λάβῃ τό ἀνάλογον ἀντίδωρον...Ἐν τῷ μεταξύ κυβερνήτης τῆς Τραπέζης τῆς Ἀγγλίας ἦταν ὁ Montagu Norman,φιλαράκι τῶν ναζί τοῦ Χίτλερ κι᾿αὐτός !  ) ζήτησε από την Τράπεζα της Αγγλίας να μεταφέρει χρυσό ύψους 5,6 εκατομμυρίων δολαρίων από τον τραπεζικό λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχίας σε λογαριασμό που ανήκε στην Reichsbank. Οι ιστορικοί πιστεύουν εδώ και καιρό ότι ο κυβερνήτης της Τράπεζας της Αγγλίας, Montagu Norman, υποστήριζε τους Ναζί μέχρι το ξέσπασμα του Β΄Π.Π.

«Στις 21 Μαρτίου 1939, ο Επικεφαλής Ταμίας έλαβε το αίτημα μεταφοράς περίπου 5,6 εκατομμυρίων λιρών στερλινών από τον λογαριασμό BIS αριθ. 2 στον λογαριασμό αριθ. 17. Η τράπεζα, αν και δεν ήταν δική της επιχείρηση, ήταν αρκετά σίγουρη ότι  ο λογαριασμός αριθ. 2 ήταν λογαριασμός της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχίας και πίστευαν, παρόλο που δεν ήσαν σίγουροι εκείνη την εποχή, ότι ο αριθ. 17 ήταν Reichsbank. Το ποσό μεταφέρθηκε την ίδια ημέρα και ένα μικρότερο ποσό στις 22 Μαρτίου».
Στο Βέλγιο και την Ολλανδία, καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο, πωλήθηκαν έως και 2.000 χρυσές μπάρες.
 "Μεταξύ 21 και 31 Μαρτίου, ο χρυσός που εισπράχτηκε στο λογαριασμό αριθ. 17 διατέθηκε με περίπου 4 εκατομμύρια λίρες στερλίνες προς την Εθνική Τράπεζα του Βελγίου και την Ολλανδική Τράπεζα, ενώ το υπόλοιπο πωλήθηκε στο Λονδίνο".
(Οἱ πληροφορίες ἀπό ἐδῶ μετά ἀπό ἔγγραφα πού δημοσιοποιήθηκαν τόν Ἰούλιο τοῦ 2013 καί ἀπεκάλυπταν τήν ἄμεση ἐμπλοκή τῆς Ἀγγλίας στό «κόλπο γκρόσο» μέ τήν BIS γιά ὅφελος τῆς Γερμανίας τοῦ Χίτλερ.Ἤ ἀλλιῶς τό δυνάμωμα τῆς ναζιστικῆς γερμανίας γιά τόν πόλεμο πού ἐρχόταν προφανῶς ὑπό τίς εὐλογίες τῶν Ἄγγλων. )

Βεβαίως κανείς δέν περίμενε τά ...ἀποκαλυπτικά ἔγγραφα τῆς BoE (Bank of England) γιά κάτι πού ἱστορικῶς ἦταν γνωστόν. Ὀρῖστε καί δημοσίευμα,ἀναλυτικότατον,ἀπό τό 2000 :

«...Όποιοι και αν είναι οι περιορισμοί και οι αποτυχίες της μεσοπολεμικής δημοκρατίας της Τσεχοσλοβακίας, το κράτος ήταν μια οικονομική επιτυχία. Ένας συνδυασμός βιομηχανικών κληρονομιών από την αυστριακό-ουγγρική αυτοκρατορία, σταθεροί τίτλοι και έντονο εμπόριο όπλων σήμαινε ότι ξεπέρασε την οικονομική κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1930 καλύτερα από τους περισσότερους. Το 1919, το κράτος δεν είχε αποθεματικά για να μιλήσει, το 1926 η νεοσυσταθείσα Československá národní banka κατείχε περίπου 40 τόνους νομισματικού χρυσού και την παραμονή της κατάρρευσης του κράτους το Σεπτέμβριο του 1938, οι τσεχοσλοβακικοί λογαριασμοί κατείχαν 94 τόνους . Αυτά τα αποθέματα είχαν συγκεντρωθεί μέσω εθνικών συλλογών μεταξύ 1919 και 1924. Όλα αυτά επρόκειτο να αλλάξουν με τη Συμφωνία του Μονάχου, όπως και η μοίρα του χρυσού.

Ὁ κυβερνήτης τῆς Τραπέζης τῆς Ἀγγλίας,Montagu Norman (δεξιά) μέ τόν ὑπουργό οἰκονομικῶν τοῦ Χίτλερ Hjalmar Schacht (ἀριστερά)φωτό

Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1930, η τσεχοσλοβακική κυβέρνηση είχε εξάγει χρυσό στο εξωτερικό για να αντισταθμίσει την αυξανόμενη απειλή από τη ναζιστική Γερμανία, καταθέτοντας μεγάλο μέρος της με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία και άλλες δυτικές τράπεζες. Η ίδια η BIS είχε ιδρυθεί τον Ιανουάριο του 1930 ως όργανο για τη διευκόλυνση της διεθνούς μεταφοράς κεφαλαίων. Σχεδιασμένο ειδικά για να είναι ανεξάρτητο, προκειμένου να αποπολιτικοποιήσει τις συνεχιζόμενες αποζημιώσεις και τις πληρωμές δανείων.

Φαινόταν σαν η ιδανική τοποθεσία για να διαφυλάξει αυτά τα αποθέματα, αν και εκ των υστέρων η άποψη αυτή μπορεί να έχει, μάλιστα, να αναφέρει περισσότερα για τις λανθασμένες πεποιθήσεις του προέδρου της Τσεχοσλοβακίας Edvard Beneš στην ιερότητα των διεπιστημονικών διεθνών θεσμών από την πραγματική ασφάλεια της BIS. Κακή, διότι, βεβαίως, αυτά τα θεσμικά όργανα τελικά αποδείχτηκαν ότι τηρούν τη βούληση των "Μεγάλων Δυνάμεων" όχι τον υποτιθέμενο κανόνα του διεθνούς δικαίου.

ο Βρετανός Πρωθυπουργός Arthur Neville Chamberlain, ο καγκελάριος της Γερμανίας Adolf Hitler.(φωτό)

Η λεηλασία των αποθεμάτων χρυσού της Τσεχοσλοβακίας άρχισε στο πλαίσιο της συμφωνίας του Μονάχου τον Σεπτέμβριο του 1938, μέσω της οποίας η Τσεχοσλοβακία έπρεπε να παράσχει 14,5 τόνους νομισματικού χρυσού ως κάλυψη για το νόμισμα που κυκλοφορούσε στις λεγόμενες «περιοχές του Σουδεντίου». Όμως, αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει, σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος αυτών των αποθεμάτων, είναι το δεύτερο "Οικονομικό Μόναχο" του Μαρτίου 1939.

Μετά τον Οκτώβριο του 1938, η δεύτερη, συζευγμένη, Τσεχοσλοβακική Δημοκρατία υπήρξε μόνο εν συντομία, μέχρι τις 15 Μαρτίου 1939, όταν εισήλθαν στη χώρα με την πρόσκληση του Προέδρου Emil Hácha μονάδες του Wehrmacht . Με αυτούς ήρθε ο δρ. Friedrich Muller, ειδικός επίτροπος της γερμανικής Reichsbank, ο οποίος κατευθυνόταν απευθείας στην Εθνική Τράπεζα για τη Βοημία και τη Μοραβία στην Πράγα.

Adolf Hitler καί ὁ τσέχος πρόεδρος Emil Hácha (φωτό)

Εκεί εκείνος ζήτησε με το όπλο ότι οι διευθυντές υπογράφουν επιστολές που μεταφέρουν 23 τόνους χρυσού από τον τσεχικό λογαριασμό BIS στην Τράπεζα της Αγγλίας σε άλλο λογαριασμό BIS που πραγματοποιήθηκε εκεί. Το αίτημα αυτό εκτελέστηκε αμέσως από την Τράπεζα της Αγγλίας. 

Όταν η πράξη αυτή ανακαλύφθηκε καθυστερημένα από τον βρετανικό Τύπο και συζητήθηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων το Μάιο και τον Ιούνιο του 1939 ( 2 ), υπήρξε μια γενική αίσθηση αγανάκτησης και καταδικάστηκαν κατηγορίες, ειδικά ότι είχε διαπραχθεί ένα δεύτερο «Οικονομικό Μόναχο» τον άτυχο Τσεχικό πληθυσμό. Ένας βουλευτής, ο Winston Churchill, ήταν ιδιαίτερα μαχητικός, υποστηρίζοντας ότι μέσω αυτής της δράσης τα γερμανικά πολεμικά ταμεία αυξήθηκαν κατά εκατομμύρια.

Το πράγμα δέν ήταν τόσο απλό...

Brno 

Το 1935, η Τσεχοσλοβακία ήταν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής και εξαγωγέας όπλων στον κόσμο. Η παραγωγή τεθωρακισμένων, ελαφρών όπλων και άλλων όπλων στα μαζικά έργα Škoda στο Plzeň και στο εργοστάσιο όπλων του Brno ξεπέρασε κατά πολύ την βρετανική παραγωγή. Τώρα φαίνεται όλο και πιο πιθανό ότι αυτός ήταν ο λόγος που ο Αδόλφος Χίτλερ εισέβαλε τον Μάρτιο του 1939 και η Αγγλία το συνειδητοποίησε πολύ αργά.

Όταν οι γερμανικές δυνάμεις εισέβαλαν αργότερα στην Πολωνία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, συχνά ταξίδευαν με δεξαμενόπλοια της Τσεχίας, μεταφέροντας τσεχικά όπλα και πυροβόλο όπλα τσεχικής κατασκευής. Αυτή ήταν η πραγματικά καταστροφική κληρονομιά του Μόναχου...

Tanks of Czechoslovakia

Μέχρι το Μάρτιο του 1939, η πολιτική της Αγγλίας είχε αλλάξει. Παρόλο που ήταν σαφές σε πολλούς στο Whitehall ότι η Τσέχο-Σλοβακία ήταν καταδικασμένη, ειδικά επειδή η διατήρηση των συνόρων της δεν είχε ποτέ επικυρωθεί από τους υπογράφοντες του Μονάχου, το τελευταίο πράγμα που ήθελαν ήταν να επιτρέψουν στον Τσεχικό χρυσό να πέσει στα γερμανικά χέρια.

Κατά ειρωνικό τρόπο, διατηρώντας την ανεξαρτησία της BIS, κάτι που δεν είχαν κάνει έξι μήνες νωρίτερα για την ίδια την Τσεχοσλοβακία, η Βρετανία επέτρεψε τη μεταφορά αυτού του χρυσού σε άλλο λογαριασμό BIS και επομένως στη Γερμανία.

Τούτου λεχθέντος, η Βρετανία κινήθηκε γρήγορα για τη διατήρηση άλλων τσεχοσλοβακικών περιουσιακών στοιχείων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Λογαριασμοί και περιουσιακά στοιχεία αξίας πολλών εκατομμυρίων λιρών παγωμένων λογαριασμών, αμέσως και τελικά διατέθηκαν στους Τσέχους και Σλοβάκους εξορίστους στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Από αυτά, περίπου επτά εκατομμύρια υπογράφηκαν στη Βρετανία, στις 25 Οκτωβρίου 1940, τη στιγμή που η χώρα αυτή, σε όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς της, χρεοκόπησε.

Αλλά δεν ήταν όλη η ιστορία. Συνολικά, η ναζιστική Γερμανία λεηλάτησε 45 τόνους χρυσού από την Τσεχοσλοβακία κατά τη διάρκεια του πολέμου και η επιστροφή της άρχισε να συνυπάρχει στενά στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου. Ως αποτέλεσμα των εμποδίων που επέβαλαν οι Βρετανοί και Αμερικανοί εκπρόσωποι στην μυστική τριμερή επιτροπή χρυσού (TGC), που δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1946, η επιστροφή του χρυσού της Τσεχοσλοβακίας καθυστέρησε μέχρι το 1982.

Για άλλη μια φορά, η τύχη αυτών των αποθεμάτων ήταν στα χέρια ενός δήθεν ανεξάρτητου διεθνούς οργανισμού ».

(Ἀπό τήν σελίδα : CZECH REBUBLIC: The Gold Chase)

Ὅπως ἀναφέρθηκε ἀνωτέρῳ ἡ BIS μόνον γιά αὐτό πού ἱδρύθηκε δέν λειτούργησε καί ἀφοῦ στήν οὐσία οἱ πολεμικές ἀποζημειώσεις τῆς Γερμανίας «χαρίσθηκαν» τῆς διαφοροποίησαν καί ῥόλον της : «ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των κεντρικών τραπεζών-μελών της. Έδρασε ως φόρουμ συνάντησης για τις κεντρικές τράπεζες και τους παρείχε τραπεζικές διευκολύνσεις.Για παράδειγμα, στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η BIS βοήθησε τις κεντρικές τράπεζες της Κεντρικής Ευρώπης να μεταφέρουν μέρος των χρυσών αποθεμάτων τους στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη ».(ἐδῶ)

Μέ ἄλλα λόγια ξεκίνησε τό πλιάτσικο...Ἄλλως τε ὁ πόλεμος εἶχε ἑτοιμαστῆ,ποιός θά ἔδινε τήν πρέπουσα σημασία κάτι τέτοιες στιγμές;...

Μετά τόν πόλεμο ὅμως;

« Η Διάσκεψη του Bretton Woods του 1944 συνέστησε την " εκκαθάριση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών το συντομότερο δυνατό". Η εκκαθάριση της τράπεζας υποστηρίχθηκε από άλλους ευρωπαίους αντιπροσώπους, καθώς και Αμερικανούς,αλλά στην απόφαση αὐτή αντιτάχθηκε ο John Maynard Keynes , επικεφαλής της βρετανικής αντιπροσωπείας.Ο Κέινς πήγε στον Morgenthau με την ελπίδα να αποτρέψει ή να αναβάλει τη διάλυση, αλλά την επόμενη μέρα εγκρίθηκε. Ωστόσο, η εκκαθάριση της τράπεζας δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. ...

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 - η ακμή του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών του Bretton Woods - η BIS έγινε και πάλι ο τόπος για τη διατλαντική νομισματική συνεργασία. ..Οι Διοικητές της G10 δημιούργησαν την Επιτροπή Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία (BCBS), η οποία παραμένει ενεργή μέχρι σήμερα. Η BIS εξελίχθηκε σε παγκόσμιο τόπο συνάντησης για τους ρυθμιστικούς φορείς και για την ανάπτυξη διεθνών προτύπων...

Από το 1964 έως το 1993, η BIS παρείχε τη γραμματεία της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ...Στη δεκαετία του 1990-2000, η ​​BIS ολοκληρώθηκε με επιτυχία, ξεπερνώντας τον παραδοσιακό ευρωπαϊκό πυρήνα...33 μέλη μεριδίων των κεντρικών τραπεζών το 1995 σε 60 το 2013, τα οποία μαζί αντιπροσωπεύουν περίπου το 95% του παγκόσμιου ΑΕΠ...Το 1998, η BIS άνοιξε αντιπροσωπεία για την Ασία και τον Ειρηνικό στην ΕΔΠ του Χονγκ Κονγκ. Ένα γραφείο εκπροσώπησης του BIS για την Αμερική ιδρύθηκε το 2002 στο Μεξικό DF. 

Οι μετοχές του BIS διαπραγματεύονται σε χρηματιστηριακές αγορές, γεγονός που καθιστά την τράπεζα ασυνήθιστη οργάνωση: έναν διεθνή οργανισμό..Τώρα ανήκει εξ ολοκλήρου σε μέλη της BIS (κεντρικές τράπεζες), αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί στην ιδιωτική αγορά ως αντισυμβαλλόμενος, διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων και δανειστής για τις κεντρικές τράπεζες και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.Τα κέρδη από τις συναλλαγές της χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, για τη χρηματοδότηση άλλων διεθνών δραστηριοτήτων της τράπεζας ».(ἐδῶ)

Καί ποιές εἶναι οἱ ἄλλες διεθνεῖς δραστηριότητες ; Νά φανταστοῦμε κάτι σάν τήν μεταφορά τῶν λογαριασμῶν καί τίς λωποδυσίες τῶν χρυσῶν ἀποθεμάτων πού τροφοδοτοῦν ...πολέμους ἀναλόγως τῶν συμφερόντων τῶν παγκοσμίων ἐξουσιαστῶν,δράκων-τραπεζιτῶν; Ποιός νά ξέρῃ παρά μόνον αὐτοί.Έμεῖς τά μαθαίνουμε ἐκ τῶν ὑστέρων κι΄ἄν...

Ἡ Γερμανία τῶν δύο πολέμων,οἱ δράκοι-τραπεζίτες καί ἡ Τράπεζα τῶν τραπεζῶν BIS ! ! ! (μέρος Α΄)


Διαβᾶστε καί τό συναφές θέμα : 

Διεθνεῖς Τραπεζίτες καί FED (μέρος α΄)

Διεθνεῖς Τραπεζίτες καί FED (μέρος β΄)


Ἡ Πελασγική