Τά βδελυρά γένη ἐκ τοῦ χώρου τῶν Ταρτάρων,πού δέν ἀντέχουν τόν ἥλιον καί πολεμοῦν τόν Ἄνθρωπο τοῦ Φωτός !...(Β΄ μέρος) Δράκων καί ἀετός συμπλακέντες ἀλλήλοις ἐμάχοντο.....

Κυττώντας τόν Ήλιο χωρίς τά σκοτεινά  γυαλιά πού μάς επιβάλουν τά ανθρωποειδή, παίρνουμε μιά ιδέα  Τού  Θεού.
Κατά τόν Πλάτωνα  ή Ἰδέα εἶναι ὀντότης, μάλιστα δὲ κατ᾿ ἀνώτερον πεδίον τοῦ Εἶναι, ὁρωμένη καὶ ἀφομοιουμένη διὰ τῆς ἀνωτέρας νοήσεως καὶ διὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ τῆς νοήσεως, ἀνταξίου μυρίων φυσικῶν ὀφθαλμῶν, ὅπως λέγει ὁ θεῖος Πλάτων.” Περαίνων τὸ ἕκτον βιβλίον τῆς “Πολιτείας” ὁ Πλάτων πραγματεύεται ἀκριβῶς τὴν ἀναλογίαν τοῦ Ἡλίου, ὡς μόνου καθιστῶντος δυνατὴν τὴν πλήρη καὶ αὐθεντικὴν ἐνεργοποίησιν τῆς φυσικῆς ὁράσεως, πρὸς τὸ πρωταρχικὸν Ἕν, ποὺ ὀνομάζει τὸ Ἀγαθόν, καὶ τὸ ὁποῖον μόνον καθιστᾷ δυνατὴν τὴν ἀληθῆ ὑπὸ τῶν νοητικῶν μας δυνάμεων ἀναγνώρισιν τῶν νοητῶν, χαρακτηρίζων μάλιστα τὸν φυσικὸν Ἥλιον ὡς “ἔκγονον”, γέννημα δηλαδὴ καὶ ἐκδήλωσιν, Ἐκείνου·

«Ἑπομένως κι ὁ ἥλιος, μὴ ὄντας ἡ ὅρασις καθ᾿ ἑαυτή, ὅμως αἴτιος αὐτῆς, ὁρᾶται ὑπ᾿ αὐτῆς τῆς ἰδίας, ἔτσι;

-Ἔτσι, ἀπήντησεν ἐκεῖνος

-Λέγω λοιπὸν ὅτι ὁ ἥλιος οὗτος ἐκδηλώνει ἕνα ἀπόγονον (ἐκροήν, προσωποποίησιν) τοῦ Ἀγαθοῦ, τὸν ὁποῖον τὸ Ἀγαθὸν ἐγέννησεν ἀνάλογον τοῦ ἑαυτοῦ του, ὥστε ὅ,τι ἀκριβῶς ἀποτελεῖ ἐν τῷ πεδίῳ τοῦ νοητοῦ τὸ Ἀγαθὸν ἐν σχέσει πρὸς τὸν (συλλαμβάνοντα) νοῦν καὶ τὰ (συλλαμβανόμενα) νοούμενα, αὐτὸ ν᾿ ἀποτελῇ (παραλλήλως) ἐν τῷ πεδίῳ τοῦ ὁρατοῦ ὁ ἥλιος ἐν σχέσει πρὸς τὴν (συλλαμβάνουσαν) ὅρασιν καὶ τὰ (συλλαμβανόμενα) ὁρώμενα.

-Πῶς; ἀπεκρίθη –ἐξήγησέ μου.

-Γνωρίζεις ὅτι οἱ ὀφθαλμοὶ θολώνονται καὶ τείνουν φαινομενικῶς πρὸς τυφλότητα, ὅταν στρέφωνται πρὸς ἀντικείμενα ποὺ δὲν φωτίζονται πλέον ὑπὸ τοῦ φωτὸς τῆς ἡμέρας ἀλλὰ τῆς νυκτός, ἐπειδὴ πλέον δὲν ὑπάρχει ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς καθαρὰ ὅρασις;

-Βεβαιότατα, ἀπεκρίνατο.

-Ὅμως, ἀπεναντίας, βλέπουν (οἱ ὀφθαλμοὶ) καθαρῶς ὅποτε καταλάμπει ὁ ἥλιος, ἡ δὲ καθαρὰ ὅρασις τότε φαίνεται ἐνυπάρχουσα ἐν τοῖς ἰδίοις αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς!

-Πῶς ὄχι; (: προφανῶς!)

-Παρομοίως, λοιπόν, κατανόησε καὶ τὸ περὶ τῆς ψυχῆς ἀνάλογον τοιουτοτρόπως: ὅταν μὲν αὐτοῦ καταλάμπει τὸ ὂν καὶ ἡ ἀλήθεια, στηρίζεται (ἡ ψυχή) εἰς τοῦτο, φαίνεται δὲ διαθέτουσα νοῦν, καθὼς καὶ τὸ (: τὸ ὂν/τὰ ὄντα) κατανοεῖ τότε καὶ τὸ μαθαίνει: ὅταν ὅμως στηρίζηται (ἡ ψυχή) εἰς μείγματα μετὰ τοῦ σκότους, συγγενῆ τοῦ μεταβλητοῦ καὶ παροδικοῦ, τότε εἰκοτολογεῖ καὶ θαμπώνεται τὸ ἀντιληπτικὸν ὄργανον τῆς ψυχῆς, μεταβάλλον ἄρδην δοξασίας, κι ἐδῶ δέ (κατ᾿ ἀναλογίαν πρὸς τὸ προηγούμενον) φαίνεται πάλιν τοῦτο στερούμενον νοῦ.»

Στά Διονυσιακά τού Νόννου διαβάζουμε: «Ό Τυφώνας , αφού άπλωσε τό πολύσπορον έθνος  τών μιαρών όφεων, σκέπασε τήν λαμπρή εικόνα τού  ανέφελου αιθέρα γιά νά φωτίσει τόν άτακτο στρατό τών όφεων» {1,176}

Και ο Ιεχωβᾶ λέει στόν Μωυσή νά φτιάξει αυτό το χάλκινο φίδι
Του λέει νά τό βάλει πάνω σ᾿ένα κοντάρι
Καί όποιος δαγκωθεί πρέπει νά κυττάξει σ᾿αυτό.
Ὁ Μωυσής κάνει ότι ακριβώς του λέει ο θεός.
Καί εκεινοι πού τούς δάγκωσαν τα φίδια κυττάζουν
το χάλκινο φίδι καί γίνονται καλά.

Όταν τά γένη τού χάους, οί  Τιτάνες κατέληξαν στά Τάρταρα , ήταν εποχή διαμόρφωσης νέων συνθηκών πάνω στόν πλανήτη μέ τόν ήλιο νά αποξεραίνει τίς ελώδεις καί βαλτώδεις περιοχές πού ήταν τόποι γεννήσεως  τού Χάλκινου γένους , αυτοί δέν χάθηκαν,  αλλά εκεί, στόν υπόγειο κόσμο πού κατέληξαν, δημιούργησαν τόν δικό τους  τρόπο ζωής πού μέσα από ένα λαβυρινθώδη  υποχθόνιο σύστημα βρίσκονται κάτω από τίς πολιτείες όλου τού  πλανήτη.

Σ’ όλον τόν κόσμο υπάρχουν θρύλοι, μύθοι, παραδόσεις  γιά όντα περίεργα μέ φολιδωτό σώμα καί μάτια όφεων  διαθέτουν  υπερδυνάμεις {συχνά τούς αποδίδουν ικανότητες υπνωτισμού καί μαγικών δυνάμεων}  καί κατέχουν προηγμένη  τεχνολογία. 

 Όντα  τής νύκτας κάνουν τήν παρουσία τους  κατά τίς νυκτερινές ώρες, και  οί πύλες – είσοδοι προς τον κόσμο μας  βρίσκονται σε λίμνες , ποταμούς καί θάλασσα.  Δεν είναι τυχαίο πού τά περισσότερα ΑΤΙΑ τά βλέπουν να αναδύονται από λίμνες ή θάλασσα.

Στήν Ινδία μιλούν γιά  τούς Νάγκας, ερπετοειδείς σαυράνθρωποι. Στήν Κίνα γιά τούς Λούνγκ Γουάγκ, τούς βασιλιάδες Δράκους από τους οποίους πιστεύουν πώς προέρχονται. Στήν Ιαπωνία γιά τούς Τένγκου ή Νίντσα. Στήν Σκανδιναβία έχουν νά λένε γιά τούς Έντις καί  στήν Γερμανία  οί Χούλτρε.

Αγγλία, Σκωτία καί Ουαλία μιλούν γιά ερπετοειδή όντα πού συνευρίσκονται μέ τούς ανθρώπους γιά  διασταύρωση τού είδους τους καί αποστρέφονται τό φώς όπως όλοι οί υποχθόνιοι.

Οί  Ιρλανδοί μιλούν γιά τους Τουάθα ντί  Νταναάν πού τό  όνομά τους παραπέμπει στόν Αιγυπτιακό θεό τού κάτω κόσμου «Τουάτ» καί στόν Δαναό.

Οί Ινδιάνοι όχι μόνο μιλούν γιά  ένα υπόγειο βασίλειο αλλά πιστεύουν πώς καί οί ίδιοι προέρχονται  από εκεί . Όπως οί Απάτσι πού υποστηρίζουν πώς βγήκαν στήν ορεινή γή μέσα από ένα υπόγειο λαβύρινθο.

Οί Αζτέκοι  όμως πιστεύουν στήν απ ευθεία καταγωγή τους από τούς  Άτλαντες καί ότι ήταν από τούς επιζήσαντες τής καταποντισμένης χώρας .  Μέσα από έναν κόσμο σπηλαίων, τίς επτά χρυσές πόλεις  τών εννέα επιπέδων πού έζησαν γιά ένα μεγάλο διάστημα  ήρθαν στήν επιφάνεια τής γής .  
Καί οί Μάγιας  πιστεύουν πώς προέρχονται από τόν θεό Ιγκουάνα  ένα ερπετοειδή σαυράνθρωπο .  {ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ}

Είπε ό Ιησούς πρός τούς Εβραίους στο Κατά Ιωάννην 8:44 Ό πατέρας πού έχετε εσείς είναι ό διάβολος, κί όσα επιθυμεί ό πατέρας σας αυτά θέλετε νά κάνετε. Εκείνος εξαρχής ήταν ανθρωποκτόνος καί δέν μπόρεσε νά σταθεί μέσα στήν αλήθεια, γιατί δέν υπάρχει μέσα του τίποτα τό αληθινό. Όταν λέει ψέματα, εκφράζει τόν εαυτό του, γιατί είναι ψεύτης, κι είναι ό πατέρας τού ψεύδους.»

ΜΥΘΟΣ ΑΙΣΩΠΟΥ . Ο ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ ΠΑΡΑΙΝΩΝ ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ

«Δράκων καὶ ἀετὸς συμπλακέντες ἀλλήλοις ἐμάχοντο. καὶ ὁ μὲν δράκων εἶχε τὸν ἀετὸν συλλαβών. γεωργὸς δὲ ἰδὼν λύσας τὴν πλοκὴν τοῦ δράκοντος αὐτόνομον ἀφῆκε τὸν ἀετόν. χαλεπήνας δὲ ἐπὶ τούτοις ὁ δράκων ἰὸν ἐπαφῆκε τῷ τοῦ σώσαντος πόματι. πιεῖν δὲ τοῦ γεωργοῦ πρὸς ἄγνοιαν μέλλοντος ὁ ἀετὸς καταπτὰς τῶν τοῦ γεωργοῦ χειρῶν ἐξαιρεῖται τὴν κύλικα.τοὺς εὖ ποιοῦντας μένουσι χάριτες."

Μετάφραση: Μια φορά το φίδι και ο αετός ήρθαν σε συμπλοκή και πάλευαν μεταξύ τους. Σε κάποια φάση, που λέτε, το φίδι είχε κουλουριαστεί για τα καλά γύρω από τον αετό και τον κρατούσε αιχμαλωτισμένο. Πάνω στην ώρα, όμως, τους παρατήρησε ένας γεωργός: αυτός έτρεξε αμέσως και ανάγκασε το φίδι να χαλαρώσει το αγκάλιασμά του, αφήνοντας ελεύθερο το πουλί. Εξοργίστηκε, βέβαια, το φίδι με τούτο, και γι᾽ αυτό πήγε και ξέρασε το δηλητήριό του μέσα στο νερό που είχε ο ξωμάχος για να πιει. Προσέξτε όμως: πάνω που ήταν έτοιμος ο καημένος ο άνθρωπος να κατεβάσει ανήξερος το νερό, τί έγινε; Πέταξε καταπάνω του ο αετός και ευθύς του άρπαξε το ποτήρι από τα χέρια.

Ποιός ήταν ό Αετός καί ποιός τό φίδι δεν είναι δύσκολο νά τό καταλάβουμε. Ό αετός είναι τό φώς , ό ήλιος  καί κατ΄ επέκταση συμβολίζει Τόν Θεό. Στόν άνθρωπο είναι τό πνεύμα του.  Ενώ ό όφις είναι τό σκοτάδι, ό  υπόγειος χώρος καί  βέβαια τό κακό , ό Σατανάς. Στον άνθρωπο είναι το χθόνιο σώμα του.

 Ό γεωργός βέβαια είναι ό άνθρωπος πού βρίσκεται ανάμεσα σ΄αυτές τίς δυνάμεις...Ἐδῶ ἐκδηλοῦται λοιπόν, πράγματι, ἡ ἀρχέτυπος θανάσιμος ἀλλ᾿ ἀέναος ἀντιμαχία μεταξὺ Φωτὸς καὶ Σκότους καθ᾿ ὅλα, πράγματι, τὰ ἐπίπεδα καὶ διαστάσεις, ξεκινώντας βασικῶς ἀπὸ μέσα μας.

«Σήμερα διανύουμε τὸ ἀποκορύφωμα τῆς ἐποχῆς τῶν καλλικαντζάρων. Ὁ Ἄριος συνθλίβεται πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς, δυνάμει οὐ μόνον τῆς ἐγγενοῦς παρακμιακῆς ἐντροπίας καὶ τῶν ὠργανωμένων της κέντρων ἀλλά, πρὸ παντός, δυνάμει ἑνὸς πανισχύρου πολιτικοῦ κατεστημένου τῆς πλήρους Ἀντιστροφῆς, καθ᾿ ἣν ἡ ὕλη ὑποσκελίζει καὶ ὁρίζει τὸ πνεῦμα, ἡ ἀντεθνικὴ καὶ ἀντι-ἀρία “πολιτικὴ ὀρθότης” τὴν ἐθνοφυλετικὴν ἐπίγνωσιν καὶ χαρακτῆρα, ἡ οἰκονομία, τὸ ἐμπόριον καὶ ὁ τερατωδῶν διαστάσεων τραπεζοχρηματιστικὸς παρασιτισμὸς τὰ ὅσα ἔστω καχεκτικὰ λείψανα “πολιτικῆς”, ἡ ἠλιθιότης καὶ ἡ ταπεινὴ ἰδιοτέλεια καὶ μικροψυχία τοῦ ὄχλου τὴν σοφίαν καὶ τὸν ἀνιδιοτελῆ ἰδεαλισμὸν τῶν ἐναπομεινάντων ἀρίστων, ὁ ἐγωπαθὴς κερδοσκόπος τὸν ἰδεαλιστήν, ὁ φαυλοκράτης καὶ ψευδολόγος πολιτικάντης τὸν εὐγενῆ μαχητὴν καὶ στοχαστὴν καὶ οὕτω καθ᾿ ἑξῆς.»

{Στοιχεία από τήν εγλυκλοπαίδεια τού Ηλίου , τό διαδίκτυο καί ΕΔΩ}

 ΤΕΛΟΣ Β΄ΜΕΡΟΥΣ.

μέρος α΄

μέρος γ΄  

Ἡ Πελασγική