Τί έλεγαν πριν ένα χρόνο σε έκθεση των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών για την απειλή των «μοναχικών λύκων» του Ισλάμ στην Ευρώπη

Ο ισλαμιστής τρομοκράτης της Τουλούζης Mohammed Merah.

Ισλαμιστές “μοναχικοί λύκοι”, όπως ο δολοφόνος της Τουλούζης, προσήλυτοι στο Ισλάμ που ριζοσπαστικοποιούνται online μέσω διαδικτύου, μαχητές της Τζιχάντ που έχουν διεισδύσει μεταξύ των παράνομων μεταναστών που προέρχονται από τη Βόρεια Αφρική, και πακιστανικοί πυρήνες στη βόρεια Ιταλία είναι μεταξύ των απειλών που αντιμετωπίζει η χώρα μας (σ.σ. Ιταλία) από την φονταμενταλιστική τρομοκρατία. Αυτό είναι το περιεχόμενο της έκθεσης που συνέταξαν οι υπηρεσίες πληροφοριών το τελευταίο Δεκέμβριο, και τώρα βρίσκεται στα χέρια του κοινοβουλίου. Στις σελίδες 71 έως 76, υπό τον τίτλο “Η Τρομοκρατική Απειλή στην Ιταλία και την Ευρώπη” περιέχει αρκετές προειδοποιήσεις. “Η διεθνής τρομοκρατία της τζιχάντ εξακολουθεί να αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου για τη Δύση”, ισχυρίζεται η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών. Ισλαμιστές εξτρεμιστές εξετάζουν σχέδια επίθεσης «ακόμη και στη γη των απίστων», δηλαδή, εδώ στην Ιταλία. Αυτό που έχει απομείνει από την Αλ Κάιντα, ωστόσο, είναι ο όλο και αυξανόμενος τύπος του “‘μοναχικού λύκου’ τζιχαντιστή τρομοκράτη που οδηγείται από ένα πνεύμα άμιλλας”. Το 2011, τέτοια άτομα (σ.σ. Κοσοβάροι) πυροβόλησαν Αμερικάνους στρατιώτες στη Φρανκφούρτη και στην αμερικανική πρεσβεία στο Σεράγεβο. Οι Ιταλικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν καταλήξει σε ένα εξαιρετικά λεπτομερές προφίλ τέτοιων «μοναχικών λύκων», όπως του Mohammed Merah, του τρομοκράτη της Τουλούζης. Αυτά τα άτομα είναι συνήθως “νέοι, έχουν κοινωνικά, οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα (…), φάκελο στην αστυνομία (που αφορούν ήσσονος σημασίας εγκλήματα), ριζοσπαστικοποιούνται μέσω του Διαδικτύου, έχουν στην κατοχή τους πυροβόλα όπλα, και πραγματοποιούν τις τρομοκρατικές τους δραστηριότητες σε τομείς που συμπίπτουν ή είναι κοντά στην περιοχή που μένουν», γράφει η έκθεση. Πριν από λίγες ημέρες, η αστυνομία της Μπρέσια συνέλαβε άλλον ένα τέτοιον “do-it-yourself” τρομοκράτη, τον 20χρονο Μαροκινό Mohammed Jarmoune, ο οποίος σχεδίαζε να επιτεθεί στη Συναγωγή του Μιλάνου.
Το 2010, το κάλεσμα στα όπλα των υπόγειων ‘μοναχικών λύκων’ της Ευρώπης δόθηκε από τον Adam Gadahn, έναν Αμερικάνο πολίτη που ήταν στρατολογημένος στον τομέα προπαγάνδας της Αλ Κάιντα. Ειδικές απειλές έρχονται προς την Ιταλία από τον απόηχο των πρόσφατων αλλαγών στη Βόρεια Αφρική, που προκλήθηκαν από τις αραβικές εξεγέρσεις. “Οι εξτρεμιστές οι οποίοι είτε απελευθερώνονται, είτε δραπετεύουν από τις φυλακές και οι οποίοι στο παρελθόν ήταν στο επίκεντρο των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών στη χώρα μας, θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποκαταστήσουν τις επαφές τους με την Ιταλία, έτσι ώστε να συγκεντρώσουν υποστήριξη για τον «σκοπό», γράφει η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών. Το τρομακτικό παρακλάδι της Αλ Κάιντα στις χώρες του Μαγκρέμπ, που εμπλέκεται στην απαγωγή των δύο Ιταλίδων – της Maria Sandra Mariani και της Rossella Urru -” θα μπορούσε να επιχειρήσει να διεισδύσει μεταξύ των παράνομων μεταναστών που προέρχονται από τη Βόρεια Αφρική και έτσι να ενεργοποιήσουν τα δικά τους κύτταρα που ήδη υπάρχουν στην Ευρώπη. “Η Ιταλία είναι επίσης σε κίνδυνο λόγω της παρουσίας των στρατιωτών μας στο Αφγανιστάν και το Λίβανο. Γι’ αυτό είμαστε ένας “πιθανός στόχος” των σχεδίων επίθεσης των τζιχαντιστών.
“Η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών αναφέρει επίσης ότι” οι χρήστες του φόρουμ Shumukh, ένας από τους σημαντικότερους φορείς προπαγάνδας της Αλ Κάιντα, σχολίασε σχετικά με τις πλημμύρες που έπληξαν τις περιοχές της Λιγουρίας και της Τοσκάνης στα τέλη του Οκτώβρη του 2011, ότι αυτά τα φυσικά γεγονότα, ήταν «θεία τιμωρία». Γι’ αυτούς τους διαδικτυακούς εξτρεμιστές η πλημμύρα αντιπροσωπεύει «μια κατάρα για τον πόλεμο που (οι Ιταλοί) διεξάγουν ενάντια στο Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους».

Ο καταζητούμενος Αμερικανός υπήκοος Adam Yahiye Gadahn (γνωστός και ως Azzam the American, γεννήθηκε από Εβραίους γονείς ως Adam Pearlman) ασπάστηκε το Ισλάμ στα 17.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, σε ένα βίντεο που προβλήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, ο Adam, ο νεοφώτιστος Αμερικάνος της Αλ Κάιντα, υποκίνησε τους ισλαμιστές που ζουν στη Δύση να «χτυπήσουν δημόσια πρόσωπα, που θεωρούνται ‘εύκολοι στόχοι’». Για να το αποδείξουν, ο τρομοκράτης ανέφερε την περίπτωση του Πάπα ο οποίος είχε χτυπηθεί από ένα διαταραγμένο άτομο, και το περίφημο αγαλματίδιο που ρίχτηκε από ένα άτομο στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, Σίλβιο Μπερλουσκόνι στο Μιλάνο.
Το 2011, διαπιστώθηκε ότι «μια αυξανόμενη δέσμευση γινόταν σε forums, blogs και κοινωνικά δίκτυα, από έναν ετερογενή γαλαξία ιταλόφωνων μουσουλμάνων χρηστών του Internet (συμπεριλαμβανομένων και Ιταλών προσήλυτων), είτε για να προπαγανδίσουν τις εξτρεμιστικές τους ιδεολογίες προωθώντας τη ριζοσπαστικοποίηση των ομοθρήσκων τους, είτε για να εδραιώσουν δίκτυα (…) τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό». Τα βίντεο και το έντυπο υλικό οπαδών της τζιχάντ είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στη Βόρεια Ιταλία.
«Υπόγεια δίκτυα της ‘Βορειοαφρικάνικης αλυσίδας’ είναι προσχεδιαζόμενα, αφού παίρνουν θάρρος από τις αραβικές εξεγέρσεις και από έργα που στοχεύουν στον “εκ νέου εξισλαμισμό” της Τυνησίας, της Λιβύης και της Αιγύπτου. Επιπλέον, στην Ιταλία υπάρχει επίσης ένα ενεργό δίκτυο υποστήριξης, ένα Πακιστανικό κύκλωμα Σαλαφιστών (…) που είναι συγκεντρωμένο σε μεγάλο ποσοστό στον Βορρά. «Στο Πακιστάν βρίσκονται σε επαφή με ομάδες που στοχεύουν να επεκτείνουν τον ιερό πόλεμο σε διεθνές επίπεδο, και να απαγάγουν Δυτικούς, όπως συνέβη τον Ιανουάριο με τον Σικελό εθελοντή εργαζόμενο Giovanni Lo Porto.

Il Giornale (για τη μετάφραση Κόκκινος Ουρανός)

Διαβάστε επίσης : 

 Οι ακραίοι ισλαμιστές της Ευρώπης και η αρχή της τέλειας καταιγίδας

Τον Νοέμβριο του 2010, επισκέφτηκα ένα μικρό τζαμί δίπλα στο κανάλι Kostverloren του προαστίου Slotervaart του Άμστερνταμ. Ήταν δύσκολο να το βρω, αφού δεν έμοιαζε τόσο με λατρευτικό ναό, όσο με κάποιο ακόμη εμπορικό κατάστημα.
Η διάθεση μέσα στο τζαμί ήταν πεσμένη. Ο Ιμάμης Muhammad Sajjad Barkati με αντιμετώπισε με καχυποψία όταν του είπα ότι είμαι Καναδός δημοσιογράφος που ερευνά τον ριζοσπαστισμό της Ευρώπης, αλλά χαλάρωσε μόλις του μίλησα στα πακιστανικά. Και αυτός ήταν Πακιστανός, ενώ το συγκεκριμένο τέμενος απευθύνονταν στην πακιστανική κοινότητα της πόλης.
Η λέξη ριζοσπαστισμός του προκάλεσε αμηχανία. Εκείνο το διάστημα υπήρχε ένταση στην Ολλανδία, εξαιτίας της αντί-ισλαμικής ρητορικής του ακροδεξιού πολιτικού Geert Wilders. Όλοι είναι αγχωμένοι, μου είπε ο Ιμάμης, χαμηλόφωνα. Και συνέχισε λέγοντας πως το πραγματικό πρόβλημα είναι οι  Σαλαφίτες, που προσπαθούν να επιβάλλουν στους πάντες την δική τους άποψη. «Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι της διάσπασης της μουσουλμανικής κοινότητας», μου είπε.
Περίπου 450 χιλιόμετρα πιο νότια, στο παρισινό προάστιο Seine-Saint-Denis, συνάντησα έναν από αυτούς τους Σαλαφίτες, τον 25χρονο Abdullah, με καταγωγή από τη Β. Αφρική. Ήταν θυμωμένος. Γεννήθηκε στη Γαλλία, μιλούσε τέλεια γαλλικά, και όπως μου είπε αγαπά την γαλλική κουλτούρα. «Είμαι όμως Μουσουλμάνος», τόνισε, «αλλά οι γαλλικές αρχές μου λένε ότι δεν μπορώ να είμαι και Γάλλος και Μουσουλμάνος. Πρέπει να διαλέξω…».
Ο Abdullah ήταν άνεργος, και υπό παρακολούθηση από την αστυνομία εξαιτίας των ριζοσπαστικών του απόψεων, για αυτό και έψαχνε τρόπο να εκφράσει την οργή του. Ήταν δυσαρεστημένος με την όλο και πιο αυξανόμενη ισλαμοφοβία της Γαλλίας, και την συνδύαζε με τις αδικίες που υφίσταντο οι Μουσουλμάνοι παντού στον υπόλοιπο κόσμο. Όπως πίστευε, το Ισλάμ δέχεται γενική επίθεση, και το μέλλον του εξαρτάται από τους νεαρούς Μουσουλμάνους, όπως ο ίδιος, που πρέπει  να το υπερασπιστούν.
Η ιστορία του ακούγεται γνώριμη στα αυτιά, και έτσι είναι. Ο Abdullah δεν διαφέρει και πολύ από τον 23χρονο  Mohammed Merah, τον αλγερινής καταγωγής Γάλλο που δολοφόνησε τόσα άτομα στη Τουλούζη. Ήταν και αυτός, σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, Σαλαφίτης.
Για τη μεγάλη πλειοψηφία των μετριοπαθών Μουσουλμάνων της Ευρώπης, οι Σαλαφίτες αποτελούν απειλή για την πίστη τους. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, υπάρχει μια κατακραυγή  των Μουσουλμάνων εναντίον τους. Θεωρούν την ιδεολογία τους απολυταρχική, και την προσκόλλησή τους στην ανελαστική και κυριολεκτική ερμηνεία του κορανίου ως λάθος, που βλάπτει το Ισλάμ.
Σήμερα, οι Σαλαφίτες βρίσκονται και πάλι στο φως της δημοσιότητας. Οι δολοφονίες της Τουλούζης άνοιξαν έναν νέο κύκλο συζητήσεων όσον αφορά στον Σαλαφισμό της Ευρώπης. Οι γερμανικές αρχές έχουν ήδη προτείνει μια λύση: Τον Δεκέμβριο του 2010, η αστυνομία έκανε εφόδους σε όλες τις σαλαφικές οργανώσεις της χώρας, όχι επειδή παραβίασαν κάποιο νόμο, αλλά … προληπτικά. Όπως ανακοίνωσε το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών, οι έφοδοι έγιναν για χάρη μιας «πιο καλά οχυρωμένης δημοκρατίας». «Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να συμβεί η τζιχάντ, ούτε να πάρουν πρώτοι τα όπλα, για να αντιδράσουμε απέναντι σε κάποιες αντισυνταγματικές οργανώσεις», είπε το υπουργείο.
Η Γαλλία ακολούθησε μια διαφορετική τακτική, απαγορεύοντας την κάλυψη του προσώπου, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν των Σαλαφιτών.
Στη Νορβηγία, απαγορεύτηκε η κατασκευή τζαμιών, που χρηματοδοτούνται από τους Σαουδάραβες.
Εδώ και χρόνια, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι τέτοιου είδους αντιμετωπίσεις θα καταλήξουν σε καταστροφή. Και αυτό αποδεικνύεται αλήθεια. Αυτού του είδους η «καταστολή» απλά σπρώχνει τους φονταμενταλιστές ακόμη πιο πολύ στο περιθώριο, κάτι που καταλήγει στην όλο και  πιο βίαιη ριζοσπαστικοποίησή τους.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη εργασία του ερευνητή Jean-Louis Pan Ké Shon, η γκετοποίηση των Βορειοαφρικανών μεταναστών στα προάστια του Παρισιού, προκάλεσε μια γενικότερη αίσθηση ντροπής και ενοχής, και αυτό οδηγεί σε «μια ψυχολογική αποσταθεροποίηση, που βρίσκεται πίσω από τις κρίσεις, και που καταλήγει στον κοινωνικό απομονωτισμό». Αυτός ο θεσμικός διαχωρισμός στη Γαλλία, καταλήγει ο ερευνητής, κρατάει τους Βορειοαφρικανούς μετανάστες οικονομικά αδύναμους, και απομονωμένους στα πιο φτωχά προάστια.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τον φονταμενταλισμό, και την γενικότερη παγκόσμια κρίση του Ισλάμ, τότε βλέπουμε πως υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για μια τέλεια καταιγίδα για την ριζοσπαστικοποίηση των νεαρών Μουσουλμάνων, σύμφωνα με τους μελετητές του Σαλαφισμού.
Αυτό αναφέρεται επανειλημμένα στο βιβλίο Global Salafism: Islam’s New Religious Movement του 2009, όπου οι συγγραφείς επιμένουν πως μόνο η ένταξη (και όχι η απομόνωση) θα οδηγήσει τους Σαλαφίτες στην μετριοπάθεια.
Η γαλλική πολιτική ηγεσία, προφανώς δεν ακούει τους ειδικούς. Λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές του επόμενου μήνα, η αντί-ισλαμική ρητορική έχει φτάσει σε πυρετώδη επίπεδα, ενώ οι δολοφονίες της Τουλούζης απλά χειροτέρεψαν τα πράγματα.
Για τους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους, αυτή είναι μια ανησυχητική εξέλιξη. Η γενική και αδιάκριτη επίθεση εναντίον του Ισλάμ, απλά θα ωθήσει περισσότερους νεαρούς στις αγκάλες των ριζοσπαστών, λένε.
Όπως μου είπε ο Ιμάμης Barkati, «πολιτικοί όπως ο Wilders κάνουν κακό… εμείς προσπαθούμε να ενώσουμε τους Μουσουλμάνους, ώστε όλοι μαζί να ζήσουμε ειρηνικά. Όταν όμως οι πολιτικοί της Δύσης ξεκινούν την επίθεση εναντίον του Ισλάμ, τότε απλά ενισχύουν τους Σαλαφίτες, Και δυστυχώς,  το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη περισσότερο αίμα…».

Του Adnan Khan
http://www.theglobeandmail.com/news/opinions/opinion/in-europe-pushed-closer-to-islams-margins/article2378337/
Απόδοση: S.A.
 antinews.gr