Λέει, ὁ Παυσανίας, γιά τήν κάθοδο τῶν Ἡρακλειδῶν (τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἡρακλέως πού γύρισαν στά πατρῶα ἐδάφη νά διεκδικήσουν τήν κληρονομιά τους «ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν»,ὅπως χαρακτηριστικά ἀναφέρει ὁ συγγραφεύς,πού σημαίνει: « κατά τήν γνώμιν μου δικαίως ἔπραξαν »,ἀναφερόμενος στό Βασίλειον τοῦ Ἄργους καί συνεχίζει γιά τήν Μεσσηνίαν :
« τοιαῦτα δὲ καὶ περὶ τῆς Μεσσηνίας ἕτερα ἔλεγον, παρακαταθήκην Νέστορι δοθῆναι καὶ ταύτην ὑπὸ Ἡρακλέους ἑλόντος Πύλον. ἐκβάλλουσιν οὖν ἐκ μὲν Λακεδαίμονος καὶ Ἄργους Τισαμενόν, ἐκ δὲ τῆς Μεσσηνίας τοὺς Νέστορος ἀπογόνους, Ἀλκμαίωνα Σίλλου τοῦ Θρασυμήδους καὶ Πεισίστρατον τὸν Πεισιστράτου καὶ τοὺς Παίονος τοῦ Ἀντιλόχου παῖδας, σὺν δὲ αὐτοῖς Μέλανθον τὸν Ἀνδροπόμπου τοῦ Βώρου τοῦ Πενθίλου τοῦ Περικλυμένου. Τισαμενὸς μὲν οὖν ἦλθε σὺν τῇ στρατιᾷ καὶ οἱ παῖδες ἐς τὴν νῦν Ἀχαί̈αν: [9] οἱ δὲ Νηλεῖδαι πλὴν Πεισιστράτου--τοῦτον γὰρ οὐκ οἶδα παρ' οὕστινας ἀπεχώρησεν--ἐς Ἀθήνας ἀφίκοντο οἱ λοιποί, καὶ τὸ Παιονιδῶν γένος καὶ Ἀλκμαιωνιδῶν ἀπὸ τούτων ὠνομάσθησαν. Μέλανθος δὲ καὶ τὴν βασιλείαν ἔσχεν ἀφελόμενος Θυμοίτην τὸν Ὀξύντου: Θυμοίτης γὰρ Θησειδῶν ἔσχατος ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων. » (Κορινθιακά κεφ.18,παράγρ.7-8-9)
Δῆλα δή : Τά ἴδια καί γιά τήν Μεσσηνία,ὅπου ὁ Ἡρακλῆς εἶχε ἐμπιστευτῇ (ἐπιτροπία,εἴπαμε) τήν χώρα στόν Νέστορα. Καί ἀναφέρει τούς ἀπογόνους τοῦ Νέστορος πού ἐκδιώχθηκαν ἀπό τήν Μεσσηνία. Βλέπουμε στήν ἀναφορά τῶν ὁνομάτων πώς ὑπάρχει καί ὁ Πεισίστρατος γιά τόν ὁποῖον ὁ περιηγητής,λέει πώς δέν γνωρίζει ποῦ πῆγε.
Ἐν πᾶσῃ περιπτώσει γιά τούς λοιπούς Νηλείδες ἀναφέρει πώς κατέφυγαν στήν Ἀττική ὅπου δημιουργήθηκαν ἀπό αὐτούς οἱ φυλές τῶν Παιονιδῶν καί Ἀλκμαιονιδῶν.Καί βεβαίως ὁ Μέλανθος μέ δόλον (ὅπως ἔχουμε ἀναφέρει), ἔγινε βασιλιᾶς,ἀνατρέποντας τόν νόμιμο βασιλέα τῶν Ἀθηνῶν,ἀπόγονον τοῦ Θησέως,τόν Θυμοίτην. Καί ἀπό τήν γενεά του προῆλθε ὁ Κόδρος,ὁ τελευταῖος βασιλεύς τῶν Ἀθηνῶν,γιατί μετά μπαίνουμε στήν πορείαν πρός τήν ...δημοκρατίαν...
Οἱ ὑπόλοιποι ἀπόγονοι τοῦ Νέστορος ἦσαν μέν ἰδιῶτες ἀλλά πλούσιοι ἤ ἀλλιῶς ἔχοντες καί κατέχοντες ! Ἀπό τήν γενεά τους προέρχεται καί ὁ Πεισίστρατος (τύραννος τῶν Ἀθηνῶν) τό ὄνομα τοῦ ὁποίου ὁ πατέρας του, Ἱπποκράτης, ἔδωσε σέ ἀνάμνησιν καί τιμήν (;) τοῦ Πεισιστράτου, συγγενοῦς του (υἱόν τοῦ Νέστορος), πού μετά τόν διωγμόν ἀπό τούς Ἡρακλεῖδες ἀπό τήν Πῦλον, χάθηκαν τά ἴχνη του. Ἄρα,συγγενεῖς ἐξ' αἵματος ὁ δημοκράταρος Κλεισθένης μέ τόν Πεισίστρατον. Δῆλα δή,οὕτως ἤ ἄλλως αὐτοί πάντα στήν ἐξουσία ἦσαν...
«Ἴωνας δὲ ἀφικομένους ἐς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναῖοι καὶ ὁ βασιλεὺς αὐτῶν Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους ἐξεδέξαντο Ἴωνός τε δὴ ἕνεκα καὶ ἔργων ἃ ἔπραξε πολεμαρχῶν Ἀθηναίοις: λέγεται δὲ ὡς ἐν ὑπονοίᾳ ποιούμενοι τοὺς Δωριέας οἱ Ἀθηναῖοι, μὴ οὐδὲ αὐτῶν ἐθέλωσιν ἀπέχεσθαι, ἰσχύος μᾶλλον οἰκείας ἕνεκα ἢ εὐνοίᾳ τῇ ἐς τοὺς Ἴωνας συνοίκους σφᾶς ἐδέξαντο.»(Παυσ. Ἀχαϊκά κεφ.1 παραγρ.9)
Πρώτη δουλειά τοῦ Μελάνθου,ὡς βασιλέως πλέον τῶν Ἀθηνῶν,νά δεχθῇ τούς μετοίκους Ἴωνες,κατά τό σύγχρονον «Refugees Welcome» ! Λέει,ὁ Παυσανίας πώς τό ἔκανε αὐτό ὁ Μέλανθος γιά νά ἰσχυροποιήσῃ τήν δύναμιν τῶν Ἀθηναίων ἀφοῦ φοβόταν μήπως οἱ Ἡρακλειδεῖς ἐπεδράμουν καί ἑναντίον τῆς Ἀττικῆς. Μήπως τάχα καί αὐτός μέτοικος δέν ἦταν; Καί φυσικά,σέ πολλά θά τοῦ φαίνονταν χρήσιμοι,οἱ Ἴωνες μέτοικοι...
Ὅπως καί νά τό δῆς πάντως,τήν δική του θέσιν ἤθελε νά ἰσχυροποιήσῃ ὁ Μέλανθος καί οἱ μέτοικοι ἦταν μεγάλη εὐκαιρία. Ἄλλως τε,καί ὁ ἀπόγονός του Κλεισθένης,ἀργότερα,τά ἴδια ἀκριβῶς ἔκανε ἀφοῦ ὀνόμασε ἀθηναίους πολίτες τόσον τούς μετοίκους ὅσον καί τούς ἀπελευθέρους (πρώην δούλους πού ἀπέκτησαν τήν ἐλευθερία τους) !
Ποιοί εἶναι ὅμως οἱ Ἴωνες;
Ὁ Ἴων φαίνεται νά εἶναι γενάρχης τῆς φυλῆς τῶν Ἰώνων.Υἱός τοῦ Ξούθου,ἐγγονός τοῦ Ἕλληνος καί δισ-εγγονός τοῦ Δευκαλίονος.Ὁ πατήρ του,Ξοῦθος,παντρεύεται τήν κόρη τοῦ βασιλέως τῶν Ἀθηνῶν,Ἐρεχθέωςς,τήν Κρέουσα. Ἔμ, τί νομίζατε ὅποια καί ὅποια θά παντρευόταν; Ὁ Ἐρεχθεύς εἶναι ἀπό τήν γενεά τῶν διφυῶν (βλέπε : φιδάκια-δράκοντες,τούς Κεκροπίδες. Ναί,τό δῶρο τῆς Ἀθηνᾶς,στήν ...ἀγαπημένη της πόλιν ! Θυμᾶστε; Κάνιστρο-φιδάκι καί συστημένο στόν Κέκροπα. Ὁ Διόδωρος ὁ Σικελιώτης γράφει σχετικῶς : « γεγονέναι δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων τινὰς Αἰγυπτίους παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις• τὸν γὰρ Πέτην τὸν πατέρα Μενεσθέως τοῦ στρατεύσαντος εἰς Τροίαν φανερῶς Αἰγύπτιον ὑπάρξαντα τυχεῖν ὕστερον Ἀθήνησι πολιτείας τε καὶ βασιλείας. διφυοῦς δ´ αὐτοῦ γεγονότος, τοὺς μὲν Ἀθηναίους μὴ δύνασθαι κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν ἀποδοῦναι περὶ τῆς φύσεως ταύτης τὰς ἀληθεῖς αἰτίας, ἐν μέσῳ κειμένου πᾶσιν ὅτι δυοῖν πολιτειῶν μετασχών, Ἑλληνικῆς καὶ βαρβάρου, διφυὴς ἐνομίσθη, τὸ μὲν ἔχων μέρος θηρίου, τὸ δὲ ἀνθρώπου. Ὁμοίως δὲ τούτῳ καὶ τὸν Ἐρεχθέα λέγουσι τὸ γένος Αἰγύπτιον ὄντα βασιλεῦσαι τῶν Ἀθηνῶν» [ Διοδώρου Σικελιώτου, ἱστορική βιβλιοθήκη κεφ.28-29] . )
Οἱ γονεῖς τοῦ Ἴωνος,λοιπόν,ἐπεί δή δέν μποροῦσαν νά κάνουν παιδί πῆγανν στό Μαντεῖο (στούς φωστῆρες ) καί ἐκεῖ λένε,ἀνεγνώρισε ἡ Κρέουσα πού πρίν τόν γάμο της ἔκανε παιδί μέ τόν Ἀπόλλωνα τό ὁποῖο εἶχε πάρῃ ὁ Ἐρμῆς καί τό εἶχε παραδώσῃ στούς ἱερεῖς τῶν Δελφῶν,ἀνεγνώρισε λοιπόν τόν υἱό της τόν Ἴωνα. Καί ἔτσι ὁ Ξοῦθος βρέθηκε μέ παιδάκι ! Ἔκανε ὅμως καί ἕναν υἱό ἀκόμη,τόν Ἀχαιόν (ἄλλος γενάρχης καί αὐτός ! ).Ὅταν ὅμως πέθανε ὁ πεθερός του,Ἐρεχθεύς,τά παιδιά του θέλησαν νά λάβουν τήν βασιλεία καί ὄχι ὁ γαμπρός Ξούθος. Ἔτσι βρέθηκε στήν Ἀχαΐα ὁ Ξοῦθος. Καί ὁ υἱός του παντρεύεται τήν κόρη τοῦ βασιλέως Σελινοῦντα,τήν Ἐλίκη καί μετά τόν θἀνατο τοῦ πεθεροῦ γίνεται βασιλεύς τῆς περιοχῆς στήν ὁποία ἔδωσε καί τό ὄνομά του,ὅπως καί στούς ἐκεῖ κατοίκους. Ἡ ὁποία πρίν ὀνομάζετο Αἰγιαλός,ὅπως ἀναφέρει καί ὁ Ὅμηρος :
« Αἰγιαλόν τ' ἀνὰ πάντα καὶ ἀμφ' Ἑλίκην εὐρεῖαν » . (Ὁμήρου, Ἱλιάς β' 575)
Θά συνεχίσουμε ...
Τό ἄριστο σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους ...(μέρος α΄)
Τό ἄριστο σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους ...(μέρος γ΄)
Τό ἄριστον σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους (μέρος δ΄)Τό ἄριστον σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους ( μέρος ε΄)
Τό ἄριστον σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους ! (μέρος στ΄)
Τό ἄριστον σχέδιον τῶν ἐξουσιαστῶν ἡ ...δημοκρατία τους (μέρος ζ΄)
Ἑλλάς Αἰώνιον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου